สายัณห์ตะวันลับฟ้า.
ตอนที่1
ยูโร
ผมเจอรูปใครก็ไม่รู้อยู่ในตู้เสื้อผ้าด้วย~
ในช่วงเวลาที่รับรูปภาพมาจากมือของเด็กน้อย สายตาของเขาก็มองตรงไปยังรูปภาพนั้นโดยอัตโนมัติก่อนจะหยุดชะงักแล้วเงียบไป...
เด็กน้อยเอียงหัวถามออกมาด้วยความไร้เดียงสาเมื่อเห็นว่าปฏิกิริยาของคนเป็นอานั้นเปลี่ยนไป
นภัทรพูดออกมาพลางยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยในขณะที่สายตานั้นดูว่างเปล่าต่างจากมุมปากที่ยกขึ้น
ยูโร
คุณอามีคนรักเป็นผู้ชายหรอคับ
ยูโร
แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนหรอคับ
ยูโร
ทำไมยูโรไม่เคยเห็นเลย
"มานี้เร็วคุณพ่อกลับมาแล้วนะ!"
นภัทร
อย่าวิ่งล่ะเข้าใจไหม
เด็กน้อยตอบกลับมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วรีบเดินออกไปหาคนเป็นแม่ทันที
นภัทร
ตอนนี้นายอยู่ไหนนะเอื้อ...
นภัทร
อย่ามือสกปรกของนายมาจับฉัน...
นภัทร
ใครอนุญาตให้แกเข้ามาในห้องฉันห้ะ!
โอบเอื้อ
แม่ให้มาตามคุณภัทรไปทานข้าวด้วยคับ
โอบเอื้อ
แต่ว่า...เอื้อเรียกแล้วคุณภัทรไม่ตอบ
โอบเอื้อ
ก็เลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามา
นภัทรโวยวายขึ้นมาด้วยความโมโหพร้อมหยิบนาฬิกาข้อมือที่ถอดไว้บนโต๊ะข้างเตียงเขวี้ยงใส่ไปที่อีกฝ่าย
แต่ทว่าแรงของเขานั้นมีมากรวมถึงในขณะที่เขวี้ยงใส่นั้นไม่ได้มอง นาฬิกาจึงลอยไปกระแทกที่หน้าผากของโอบเอื้ออย่างแรง
โอบเอื้อ
เอื้อขอโทษนะคับที่เปิดเข้ามาโดยไม่ขออนุญาตก่อน...
พูดจบโอบเอื้อก็รีบหันหลังไปเปิดประตูแล้ววิ่งออกไปทันที
ตอนที่2
โอบเอื้อ
แม่คับ..เดี๋ยวก่อน...
นภัทร
เอื้อมันไปฟ้องอะไรอีกล่ะ...
อัญญารัตน์
ลูกจะทำเกินไปแล้วนะ!
อัญญารัตน์
ทำไมถึงได้ทำน้องหัวแตกแบบนี้!
อัญญารัตน์
รู้ไหมว่าน้องเย็บไปตั้ง3เข็ม!
อัญญารัตน์
แกด่าน้องฉันไม่เคยว่าเลยนะ!!
อัญญารัตน์
แต่ฉันไม่เคยสอนให้แกไปทำร้ายใครเขาแบบนี้!!
อัญญารัตน์
โดยเฉพาะคนที่แกแต่งงานด้วย!!
นภัทร
ใครอยากแต่งกับมันล่ะ!!
นภัทร
ทั้งหมดก็เพราะแม่ไม่ให้รึไง!
นภัทร
แล้วใครใช้ให้มันเข้าไปในห้องของผมล่ะ!
นภัทร
ผมบอกไปกี่รอบแล้วว่าห้ามใครเข้า!
อัญญารัตน์
ฉันนี้แหละที่บอก!!
โอบเอื้อ
แม่คับ..ในเย็นๆก่อนนะคับ
โอบเอื้อ
คุณภัทรเขาไม่ได้ตั้งใจ...
อัญญารัตน์
ฉันเป็นคนบอกเองว่าถ้าแกไม่เปิดประตูให้เปิดเข้าไปเลย!!
อัญญารัตน์
มีอะไรก็มาพูดกับฉันนี้!!
อัญญารัตน์
เอื้อก็เลิกปกป้องตาภัทรมันได้แล้ว!
นภัทรจับแขนทั้งสองข้างโอบเอื้อแล้วดันตัวเขาเข้าไปให้ชิดกับกำแพงที่อยู่ด้านหลัง
สายตาที่จ้องไปที่หน้าของอีกฝ่ายนั้นมีแต่ความโมโห
โอบเอื้อที่ขัดขืนอะไรไม่ได้ก็ทำได้เพียงก้มหน้าพร้อมกับลำตัวที่สั่นเทาอยู่อย่างนั้น
นภัทร
เดี๋ยวนี้ไม่กลัวฉันแล้วสิ...
โอบเอื้อ
ฮึก..!เอื้อไม่ได้บอกแม่นะคับ
โอบเอื้อ
เอื้อพยายามเอาผมปิดแล้ว
โอบเอื้อ
แต่..แม่ก็เห็นเหมือนเดิม
นภัทร
บ้านที่แกต้องอยู่คืนที่นี้!
นภัทร
ถ้าไม่อยากให้แม่ฉันเห็นแผลแกแล้วจะโผล่หัวไปที่บ้านใหญ่ทำไม!
โอบเอื้อ
แม่ให้เอื้อไปเอาของ...
โอบเอื้อ
ฮึก..เอื้อไม่ได้บอกจริงๆนะคุณภัทร
นภัทร
เลิกเสแสร้งเป็นคนอ่อนแอได้ละ...
โอบเอื้อ
เอื้อเจ็บ..คุณภัทรปล่อยเถอะนะ...
โอบเอื้อ
ปล่อยเอื้อไปเถอะ...ฮึกก.ก!
นภัทร
ตั้งแต่วันนี้ไปแกห้ามไปบ้านใหญ่อีกเอื้อ...
พูดจบประโยคนภัทรก็เดินหันหลังกลับไปด้วยท่าทางหงุดหงิดใจ
ทิ้งให้โอบเอื้อนั้นยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้นคนเดียว
โอบเอื้อ
ยายจ๋า..เอื้อเจ็บ..
โอบเอื้อ
เจ็บมากๆเลย..ฮื้ออ.อ!
ตอนที่3
⚠️เนื้อหาภายในเรื่องมีความเซ็นซิทีฟโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านแล้วห้ามนำไปลอกเลียนแบบเด็ดขาด⚠️
โอบเอื้อ
คุณเปิดประตูให้เอื้อเดี๋ยวนี้นะ!!
เสียงทุบประตูดังขึ้นไม่หยุดหย่อนตั้งแต่หลายนาทีก่อนหน้านี้
โอบเอื้อพยายามที่จะเปิดประตูห้องเท่าไหร่ก็เปิดไม่ได้
พยายามเรียกนภัทรเท่าไหร่ก็ไร้วี่แวว
เสียงที่ดังอยู่ตลอดเวลานั้นมีเพียงแค่เสียงของเขาและเสียงประตูที่ถูกทุบเท่านั้น
โอบเอื้อ
คุณภัทรได้โปรด!!ฮื่ออ.อ!
โอบเอื้อ
เอื้อต้องไปดูยาย😭
โอบเอื้อยิ้มตัวลงไปที่หน้าประตูด้วยสีหน้าหมดหวัง
แม่เขาจะร้องไห้ครวญครางออกมาเท่าไหร่
หรือแม้แต่จะตะโกนดังสักเพียงใด
คนที่อยู่อีกฝั่งของประตูก็ยังคงเงียบอยู่เสมอ
โอบเอื้อ
ต้องไปหายายให้ได้...
โอบเอื้อลุกขึ้นขึ้นมาอีกครั้ง
แล้วเช็ดน้ำบนใบหน้าทั้งหมด
ก่อนจะเดินตรงดิ่งไปยังหน้าต่าง
เขามองลงไปที่พื้นด้านล่างด้วยความลังแล
แต่ไม่นานนักเขาก็เริ่มปีนขึ้นไปยัขอบหน้าต่าง
หมอ
ไข้ขึ้นสูงมากเลยนะครับ
หมอ
ถ้าปล่อยไว้อีกนิดมีโอกาสช็อกได้เลย
หมอ
ส่วนเฝือกต้องใส่ไปอีก2เดือนนะครับ
หมอ
แล้วก็ยังดีที่ส่วนอื่นไม่เป็นอะไรมาก
หมอ
ทีหลังคนไข้ห้ามคิดจะทำอะไรแบบนี้อีกนะครับ
หมอ
ญาติคนไข้ก็เหมือนกัน หากมาส่งโรงพยาบาลช้ากว่านี้อีกนิด
โอบเอื้อ
(เหนื่อย...เหนื่อยจัง)
โอบเอื้อ
(อยากไปหายาย..ฮึก!ยายจ๋า)
หมอ
ญาติคนไข้เชิญออกมาคุยกับหมอด้านนอกหน่อยนะครับ
_________________________
อัญญารัตน์
...ขอโทษนะเอื้อ แม่ขอโทษ
ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องอัญญาก็รีบเข้าไปกอดโอบเอื้อทันที
ในครั้งนี้ที่เห็นน้ำตาของเด็กที่อยู่ตรงหน้า
อัญญาก็เกิดความรู้สึกเสียใจต่างๆมากมาย
โอบเอื้อ
เอื้ออยากไปหายาย😭
โอบเอื้อ
มีคนบอกเอื้อว่ายายไม่สบาย..ฮึก!
โอบเอื้อ
แต่คุณภัทรเข้าไม่ยอมให้เอื้อไปเลย..อึก..ฮึกก.ก!
อัญญารัตน์
ชู้วว..ไม่ร้องนะเอื้อนะ...
อัญญาก็เกิดสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที
ราวกับว่ามีเรื่องในใจผุดขึ้นมา
แต่ก็ทำได้แค่เงียบแล้วกอดอีกฝ่ายเพื่อให้อีกฝ่ายนั้นสงบลงแค่นั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
