จี: เราเลิกกันเถอะเนส

เนส: ทำไมละจี ที่ผ่านมาผมก็ทำหน้าที่ของแฟนให้กับเธออย่าดีแล้วนะ ทำไมเธอถึงได้อยากเลิกกับผมละ

จี: นายนี้เป็นคนเซ้าซี้เนาะ บอกเลิกก็คือเลิก

เนส: ทำไมละจี ผมผิดะไร?

จี: มันผิดตั้งแต่ฉันเลือกคนอย่างนายมาเป็นผัวแล้ว

เนส: //ช็อคในสิ่งที่ได้ฟังจากปากของจี//

จี: อ้อ ฉันจะบอกอะไรให้เมื่อวานฉันได้ไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งเขาดีกว่านายมากเลยละ รู้ไหม //ยิ้มมุมปาก//

เนส: อะไรนะเธอไปเจอใครมา ? ได้ไง ! //พูดพร้อมเขย่าแขน// เธอคงไม่ได้ทำอะไรมาใช่ไหม ตอบผมมาสิ จี

จี: อะไรนักหนาวะ ปล่อยนะฉันเจ็บ

เนส: ตอบผมมาสิจี คุณไม่ได้ทำอะไรใช่ไหม

จี: ชิเซ้าซี้ว่ะ เออทำไปแล้วเขาทำดีกว่านายมากด้วยรู้ไว้ซะ นายสู้เขาไม่ได้ด้วยซ้ำ

เนส: //ช็อคกับคำตอบของจี// ไม่เอาน่าอย่าพูดเล่นแบบนี้ดิวะ บอกมาสิว่าไม่ได้ทำ

เดล: ไอ้หมอนี้คือใครครับจี ?

จี: ก็แค่สุนัขข้างถนนแหละเดลอย่าไปสนใจมันเลย

เนส: //ช๊อคกับสิ่งที่จีพูด// ห๊ะ !

เดล: เป็นแค่หมาอย่าสะเออะ มามองสิวะไอ้เวร //เหล่ตามอง//

เนส: (ไอ้เวรนี้มันเป็นใครกันวะแม่งนั้นเมียตรูนะโว้ย) แล้วแกเป็นใครวะ พูดหมาๆแบบนี้เดี๋ยวตบฟันล่วงเลย

(ชิบหายแล้วตัวใหญ่ชิบหายเลยนี่ตรูพูดอะไรออกไปวะ)

เดล: เฮ~ ปากเก่งเหมือนกันนี้หว่า

จี: ช่างมันเถอะเดล เราไปกันเถอะอยู่ไปก็เหม็นขยะเปียกแบบมัน

เนส: !! จำไว้เลยนะจี แล้วเธอจะเสียใจที่ทำแบบนี้กับฉัน

(คอยดูเถอะพวกแกฉันจะทำให้พวกแกต้องเสียใจ)

-วันต่อมา

เนส: แม่งเอ๋ย ชีวิตบัดซบ ทำห่าอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่างโธ่เอ้ย

คุณตูน: เนส ทำไรอยู่ลูก ลงมากินข้าวได้แล้วนะวันนี้แม่กับพ่อจะไปร่วมงานเทศกาล พระเจ้าแห่งโลกกันนะลูก

เนส: //เงียบ~//

คุณตูน: //เข้าห้องของเนส// เป็นไงบ้างลูกไม่เอาน่าร้องไห้ยังกับเด็กน้อยเลย~ โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะป่ะลงไปกินข้าวกันเดี๋ยวแม่จะพาลูกไปร่วมงานเทศกาลของพระเจ้าแห่งโลกด้วยนะลูก

เนส: ไม่เอาอะ ขี้เกียจเดินอะแม่

คุณตูน: หากลูกไม่ไป ต่อไปนี้ลูกก็จะไม่ได้ค่าขนมจากแม่ 2 เดือนเอาไหมละ

เนส !!! ( เอ๊ะ ) !!! ไม่เอานะแม่ แม่ก็รู้ว่าผมชอบไปจะตาย

แล้วเราจะไปกันได้ยัง

คุณตูน: !! (แหมพอทำเป็นจะหักค่าขนมนี่รีบเลยนะ) ไม่กินข้าวก่อนไปหรอลูก

เนส: ไม่เอาแม่ไปกินที่งานเอา

คุณตูน: เฮ้ย~ จริงๆเลย (แต่ดูไปดูมาลูกเราก็น่ารักดีนะเนี่ย) !! //ไม่ได้ๆนี้เราคิดอะไรของเรากัน เราเป็นแม่ลูกกันนะ// งั้นเราไปกันเลยไหมเนส

เนส: ครับแม่ เดียวผมไปบอกพ่อออกรถรอแล้วครับ

-ณ งานเทศกาลพระเจ้าแห่งโลก

เนส: แม่ครับ พ่อไปไหนอะ?

คุณตูน: ออ~ พอดีพ่อเขาบอกมีธุระนะจร๊ะ เลยขอตัวไปเดี๋ยวมารับตอนกลับนะ

เนส: ! พ่อนี้ก็ทำแต่งานจริงๆเลย วันหยุดก็ยังห่วงแต่งาน

คุณตูน: !!ไม่เอาน่าเนส งานของพ่อสำคัญเข้าใจพ่อด้วยนะ

เนส: ชิ งั้นไปกับแม่แค่สอนคนก็ได้ (ว่าแต่ทำไมวันนี้แม่แต่งตัวสวยจัง อยากรู้จริงๆว่าตอนที่พ่อเจอแม่ แม่จะสวยขนาดไหน)

คุณตูน: !! (ไอศครีมมะพร้าวหรอ?) พ่อค้าขา~ไม่ทราบว่าขายไอศครีมราคาเท่าไหร่ค่ะ

พ่อค้าขายไอศครีม: 50บาทครับ คุณลูกค้า

คุณตูน: เนสกินด้วยกันไหมจ๊ะ

เนส: กินค้าบ~

คุณตูน: เอา 2 ลูกค่ะ

พ่อค้าขายไอศครี: 100 ครับคุณลูกค้า

คุณตูน: //รับไอศครีมจากพ่อค้าแล้วส่งต่อให้เนส//

เป็นไงบ้างลูกอร่อยใช่ไหมล่า~

เนส: ก็อร่อยดีนะครับ ว่าเเต่เราจะเข้าไปงานเทศกาลพระเจ้าโลกได้ยังครับแม่

คุณตูน: (แหมตอนแรกบอกไม่อยากมาพอมาแล้วตื่นเต้นใหญ่เลย) เราไปไหว้ขอพรกันเลยไหมละจ๊ะเนส แล้วจะได้ไปดู การร่ายรำย้อนยุคถวายองค์เทพพระเจ้าแห่งโลกกัน

เนส:(รีบขอพรแล้วรีบไปดูสักเเป๊บก็ค่อยพาแม่กลับแล้วกัน) ไปกันเลยครับแม่

คุณตูน: โหว~ จะดูกี่ทีพระเจ้าแห่งโลกก็ดูสง่างาม

ใช่ไหมละเนส

เนส: พระเจ้าแห่งโลกเป็นผู้หญิงเองหรอกหรอนึกว่าผู้ชาย ซะอีก

พระเจ้าแห่งโลก: เด็กเอ๋ยเด็กน้อยช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน

เนส: แม่ครับมาเริ่มขอพรกันเลยไหมครับ

คุณตูน: !! ได้สิจ๊ะ

เนส:แม่ขอพรอะไรบ้างหรอ

คุณตูน: ไม่บอกถ้าบอกไปพรแม่ก็ไม่เป็นจริงสิแล้วลูกขออะไรละ?

เนส: ผมขอไปว่าหากว่าท่านมีจริงขอให้ผมสามารถควบคุมผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้ได้ ด้วยเถอะ

คุณตูน: พูดพรที่ขอมาเดี๋ยวก็ไม่เป็นจริงหรอกเนส

เนส: ไม่เอานะแม่ไม่เคยมีใครขอพรเราได้มาจริงๆหรอก

พระเจ้าแห่งโลก: ให้เด็กคนนี้ชักจะดูถูกกันมากไปแล้วนะ งั้นก็รับพรของข้าไปซะ พรนี้ที่เจ้าได้ไปเจ้าจะใช้มันยังไงกันนะพ่อหนุ่มน้อย

คุณตูน: เนสเป็นอะไรไปลูก เนส เนส เนส~

เนส: อ่า~ หัวฉัน !! ที่นี้ที่ไหน นั้นใครนะ

คุณตูน: เป็นยังไงบ้างเนส ดีขึ้นหรือยัง

เนส: นี้ผมเป็นอะไรไปครับแม่ ?

คุณตูน: อยู่ๆลูกก็สลบไปนะจ๊ะ

เนส: บ้าไปแล้วผมต้องพักผ่อนไม่เพียงพอแน่เลย

(ว่าแต่ทำไมมีตัวหนังสืออยู่รอบๆตัวแม่ของเรากันนะ)

ระบบความต้องการทางเพศ: คุณตูน อายุ 37ปี น้ำหนัก 48 ส่วนสูง 157 สถานะความสนใจในตัวคุณ 89/100

อัตราการพิชิต สูง

เนส: !! เอ๊ะ (อะไรวะเนี่ยเสียงห่าไรวะ)

คุณตูน: เป็นไรไปละเนสไม่สบายตรงไหนหรือป่าว//ขยับเข้ามาไกล้//

เนส: ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยแม่

คุณพยาบาล: !! เอ๊ะคนไข้ฟื้นแล้วหรอคะ จากการวินิจฉัยไม่พบสิ่งผิดปกติใด๋นะคะคุณแม่ สามารถรับยาแล้วกลับบ้านได้เลยนะคะ

ระบบความต้องการทางเพศ: คุณเนย อายุ 27 ปี น้ำหนัก 52 ส่วนสูง 162 สถานะความสนใจในตัวคุณ 24/100

อัตราการพิชิต ต่ำ

เนส: (เสียงบ้างนี้อีกแล้วนี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน)

คุณเคน: เป็นไงบ้างลูก อาการดีขึ้นยัง

เนส: ดีขึ้นแล้วครับพ่อ หมอให้รับยาแล้วกลับบ้านได้เลย

คุณเคน: ดีแล้วพ่อเราเป็นห่วงลูกจริงๆคิดว่าลูกเป็นอะไรซะอีก

คุนตูน: งั้นเราไปรับยากลับบ้านกันเลยไหมจร๊ะ

คุณเคน: งั้นพ่อให้ลูกไปรับยาเองก่อนนะพ่อมีธุระต้องคุยกับแม่นิดหน่อย

เนส: ครับพ่อ~//มองด้วยความสงสัย//

คุณตูน: มีอะไรหรอคะคุณ

คุณเคน: พรุ่งนี้ผมต้องไปอังกฤษเกี่ยวกับเรื่องงาน ผมต้องไปทำงานที่โน่น 3 เดือน ถึงจะได้กลับมาอีกทีนึง

คุณตูน: ไปทำงานอีกแล้วหรอคะแต่รอบนี้ทำไมไปนานจัง //รู้สึกเศร้า//

คุณเคน: พอดีทางบริษัทมีปัญหานิดหน่อยก็เลยต้องส่งตัวผมไปรายละเอียดผมบอกให้คุณฟังไม่ได้นะครับ

คุณตูน: เข้าใจแล้วค่ะเดี๋ยวฉันจะบอกกับลูกอีกที

คุณเคน: ขอบคุณที่เข้าใจผมนะครับ

เนส: แม่ พ่อ ผมรับยามาแล้วครับกลับกันเลยไหมครับ

คุณเคน: !! กลับกันเลยลูก

เนส: แม่คุยอะไรกับพ่อหรอครับตอนที่ผมไปรับยา

คุณตูน: ไม่มีเรื่อง อะไรหรอกจร๊ะ

-บ้าน

เนส: แม่ครับวันนี้ทำอะไรกินอะ

คุณตูน: แม่ว่าจะทำสปาเก็ตตี้ขี้เมานะลูก

คุณเคน: เห~ ฟังดูน่าอร่อยจัง

เนส://กระซิบข้างหูพ่อ (ไม่เอาหน้าบ่พ่อก็รู้นี่ว่าแม่ทำกับข้าวเค็มจะตายไป) //

คุณเคน: //กระซิบเนส (พูดมาแบบนี้เดี๋ยวพ่อก็บอกแม่หรอก)//

เนส: ไม่เอาน่าพ่อฮ่าๆ

คุณตูน: อาหารพร้อมแล้วนะ เอ้าทั้งสองคนเชิญรับประทานได้ //กลิ่นอายแห่งความตายโผล่มาจากอาหาร//

คุณเคนและเนส: //สีหน้าสิ้นหวัง// (ช่วยพวกเราด้วย~)