เอี๊ยดด โครมม "เจ็บจังแฮะ...." วี่หว่อๆเสียงรถกู้ภัยกับรถตำรวจขับมาควบคูากัน "ตรงนี้มีคนบาดเจ็บหนักมาช่วยหน่อย" "ทราบ..."เสียงโหวกเหวกโวยวายค่อยๆหายไปจากสายตา มองดูเลือกที่มือจากตัวเองก่อนหมดสติ ติ๊ด ติ๊ดด กริ้งง "กี่โมงแล้ว"เสียงงัวเงียของชายหนุ่มม.ปลาย "ฮ้า-ห๊ะ8โมงแล้ววรีบไปเตรียมตัวก่อ-" เสียงยังไม่ขาดก็ล้มลงพื้น โครมม "อ๊ากกตกเตียงรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย" พูดแล้วเดินไปใส่ชุดนักเรียน ล้างหน้าก่อนจะหยีบขนมปังบนโต๊ะข้างหมอนก่อนรีบวิ่งออกจากห้อง "วันนี้ครูจะมาสอนเรื่อง การสืบพันธุ์ของมนุษย์นะครับ" "ครูครับฮารุมาสายอีกแล้วครับ"เสียงตะโกนชี้ไปทางประตูหน้าห้อง "คะครูผมไม่ได้ตั้งใจครับ" "ออกไปคุกเข่าหน้าห้องคาบนี้" "คะครับ"ฮารุหงอยก่อนจะนั่งลงคุกเข่าหน้าห้อง (เวลาผ่านไป1ชั่วโมง) "ฮ่าๆไปกินข้าวกันเถอะ" "ซื้อจอยเกมมาใหม่ดิ" "เออ" "ฮ่าๆไอ้เด็กนั่นมันได้คุกเข่าทุกเช้าเลยอ่ะน่าสงสาร" "อย่าไปส่งสารนะเค้าว่ากันเด็กคนนั่นนะใครไปอยุ่ใกล้ก็จะโชคร้ายไปหมด" "จะเชื่อได้ไงเล่ามันเรื่องบังเอิญรึเปล่า" "จะเรื่องบังเอิญได้ยังไงเล่าก็ในเมื่อชั้นเคยเจอมากับตัวเอง" "หรอ..." "ไปกันเถอะอย่าไปอยุ่ใกล้าคนพรรคนั้น" "(เสียงซุบซิบแบบนี้คุ่นเคยดี...จัง)" "เฮ้อช่างเถอะ" "นี่มาห้องผู้ปกครองหน่อย" "คะครับ" ฮารุเดินตามครูประจำชั้นไป ปลั้กก"นี่ฮารุครูบอกกี่ครั้งห๊ะ ครูบอกให้จ่ายค่าเทมอตรงเวลาไง" "ทางโรงเรียนแจ้งมาให้รีบจ่ายเงินเกือนหน้านะเข้าใจมั้ย ถ้าไม่ได้เดือนหน้าครูก็ไม่รุ้จะช่วยเทอยังไงดีแล้วล่ะ" "เข้าใจแล้วครับ" "ออกไปได้แล้ว"ครูกวักมือไล่ให้ฮารุไปให้พ้นๆหน้าตัวเองที "ครับ"ฮารุก้าวเดินออกมาจากห้องผู้ปกครองแล้วเดินไปที่นั่งตัวเอง "เxี้ยมันโดนเรียกไปห้องผู้ปกครองอีกแล้วฮ่าๆ" "ก็มันจนหนิฮ่าๆ" "(แบบนี้ก็ไม่ได้แย่มากมั้งนะ)" ฮารุหยิบขนมปังจากกระเป๋าของตัวเองกินขนมปังอย่างเอร็ดอร่อย กริ่งงง (หลังเลิกเรียน) "เลิกเรียนแล้วงั้นไปทำงานก่อนดีกว่า" ตุ๊บบ "อ๊ะ...ขอโทษครับ"ฮารุก้มหน้าขอโทษแล้วรีบวิ่งไปร้านอาหาร "หึ" ชายแปลกหน้ายิ้ม "รุ้สึกไม่ดีเลยแฮะ" สวัสดีครับผมชื่อฮารุปีนี้ก็อายุ16เข้าแล้วทำงานส่งตัวเองเรียนส่วนพ่อกับแม่...พวกท่านเสียชีวิตตอนเด็กไปจากอุบัติเหตุตึกไหม้ทำให้ผมต้องอยุ่กับคุณแต่เมื่อไม่นานมานี้คุณย่าท่านพึ่งเสียไป ผมมันเด็กต้องสาปจริงๆโชคร้ายจังแฮะถ้า...หากผมเกิดมามีครอบครัวที่ครบทุกคน คงจะไม่ถูกดูถูกรึเปล่านะ "(ไม่ๆเราทำดีแล้วมองโลกในแง่ดีสิฮารุ)"ฮารุตบหน้าตังเองก่อนจะวิ่ฃไปสลับคิวเข้าเวรกับอีกคนในร้าน "ฮารุนายทำงานดีมากเลยนะ..." "แต่พรุ่งนี้ไม่ต้องมาแล้วนะ" "ครับ...หมายความว่า..." "พี่มีเหตุผลของตัวเองน่ะ" "ช่วยเข้าใจพี่หน่อยนะ" "ครับเข้าใจแล้ว" "(ทุกครั้งเราก็ได้แต่ตอบไปว่าเข้าใจแล้วๆอย่างเดียว)"

23:45น.

"เฮ้อ~เราคงเผลอขี้เกียจเลยถูกไล่ออกสินะ"(ต่อจากนี้คงต้องทำให้ดีกว่านี้) แอ๊ดดปัง ฮารุเปิดประตูแล้วปิดประตูทันทีเมื่อเข้าไปเขาร้องไห้ออกมาเพื่อระบายความเจ็บปวดจนเผลอหลับไปหน้าประตูห้อง แกร๊กแอ๊ดปึง "นายไม่ระวังตัวเลยนะ:)" ชายปริศนาอุ้มร่างฮารุขึ้นบนเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าก่อนจะเช็ดตัวให้ฮารุแล้วนอนกอดฮารุแล้วหลับไป (ในฝันฮารุ) "อึกอะไร..."ร่างบางโดนงูสีเขียวรัดจนหายใจไม่ออก

เช้าวันต่อมา 6:34 ติ๊ดดติ๊ดด "อึกตื่นทันแฮะวันนี้" ฮารุทำธุระส่วนตัวเสร็จก่อนจะหยิบชุดนักเรียนใส่และหยิบขนมปังกินตามเคย

ณ โรงเรียน

"แฮ่กๆ แฮ่กเกือบสายแล้วมั้ยล่ะ "ฮารุหอบด้วยความเหนื่อยก่อนเดินเข้าประตูหน้าโรงเรียน ผลั๊วว น้ำกระเด็นสาดโดนฮารุไปหมด "อึก " ฮารุมองหาว่าใครเป็นคนสาดน้ำใส่เขา "คิกกคิกเxี้ยเด็กใหม่อย่างกล้า" "มานี่หน่อยซิฮารุ" "เคจิอย่าไปรังแกมันเลย" "(เค้ารุ้ชิ่อเราได้ไง)" ฮารุตัวสั่นแล้วเดินไปที่นั่งตัวเอง "เห้ยบอกให้มานี่ไง" เคจิตบตักตัวเอง จ้องฮารุเขม็อง "เห้ยมันไม่ยอมทำตามว่ะไปตามตัวมาดิ" "ครับลูกพี่คิกก" เพื่อนของเคจิลุกพรวดมาจับตัวฮารุให้จับเคจิ (จับหน้าฮารุเงยขึ้นมองเคจิแล้วนั่งคุกเข่า) "ผมทำอะไรผิดหรอครับ" ฮารุพูดเสียงสั่น "เปล่า!!จำไม่ได้แล้วหรอเมื่อวานแกเดินชนใคร " "อี๋~มาอ่อยคุณเคจิแล้วหรอเนี่ยสกปรกอิ้ว~" เพื่อนร่วมห้องผู้หญิงหัวเราะไปมา "เห้ยหุบปากอย่าพูดชื่อคุณเคยิไปทั่ว!" "คะค่ะ" เพื่อนผู้หญิงเงียบ บรรยากาศในห้องเงียบ "(เมื่อวานเราเดินชนเขาหรอ หรือว่า!ตอนเลิกเรียนนั่นรึเปล่า)" "เอ่อ...ขอโทษครับเมื่อวานผมรีบมากเลยไม่ได้ดูทาง" "ใครจะเชื่อ." ฮารุขอโทษไปแล้วแต่ก็ยังโดนบังคับให้นั่งคุกเข่าอยู่แบบนี้ต่อไปเรื่อยไปจนอาจารย์มา "อ้าวทำไรกัน ทะเลาะกันหรอ" "เปล่าครับ" เคจิยิ้มแล้วจับมือฮารุให้ยืนขึ้น "นี่ตอนบ่ายเจอกันห้องสมุด" เคจิกระซิบข้างหูฮารุเป่าลมเบาๆ "..."ฮารุเงียบ "อ่ะมาเรียนต่อจากหน้า38กัน" คาบนั้นผ่านไปด้วยดี กริ๊งงง "เที่ยงแล้วจารย์ไปกินข้าวแล้วนะ" "เรียนต่ออีก20นาทีกริ๊งดังไม่ได้หมายความว่าจะเลิกคาบสักหน่อย" "โหจารย์ " เสียงเด็กในห้องเริ่มงอแงเมื่อหิว "นี่ฮารุถ้านายหิวจะงอแงใส่ฉันรึเปล่านะ" เคจิยิ้มน่ากลัวแล้วลุกออกจากห้อง "(กินขนมแล้วทำการบ้านไปด้วยดีกว่า" 13:11 "อ่านักเรียนคาบนี้ครูไม่ว่างทบทวนบทเรียนด้วยนะ" "ครับ/ค่ะ" แกร๊กกปังง (เสียงประตูเปิดอย่างแรง) "ฮารุ" เคจิไม่เต็มใจเมื่อฮารุลืมสัญญา "ครับ" ฮารุไม่ได้เงยหน้ามองใครมัวแต่ทำการบ้าน "เหอะ..." เคจิเดินมายืนอยุ่หน้าฮารุ "(อุ๊ป เราลืมสัญญากับคุณเคจิหนิ)" ฮารุลุกขึ้น "จะไปไหน" เคจิจับมือฮารุ "ไปหาคุณเคจิครับ" " ก็อยุ่นี่ไง" เคจิซัดหมัดอย่างแรงที่หน้าฮารุ "อุกกอั๊กก" ฮารุกระเด็นไปหลังห้อง "ชิปัญญาอ่อน" เคจินั่งยองต่อยฮารุอีกหนึ่งหมัด "อักอึกอึบ"ฮารุทั้งจุกและเวียนหัวก่อนสลบไป "คิกคิกเด็กน้อยอ่อนแอ" เคจิยิ้มกัดหูฮารุจนเลือดไหลแล้วอุ้มฮารุกลับบ้าน