หมอซินที่รัก (ของนายมาเฟีย)
ตอนที่1
ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
ซิน อารียา[น.อ]
คนไข้ตนต่อไปเชิญเข้ามาได้คะ// ก้หน้าอ่านประวัติคนไข้
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//เปิดประตูเข้ามา//
ซิน อารียา[น.อ]
เชิญนั่งก่อนค่ะ//พร้อมเงยหน้าขึ้น
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//นั่งลงบนเก้าอี้//
ซิน อารียา[น.อ]
คนไข้เป็นอะไรมาคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
เออ ผมก็ไม่ทราบครับ
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นมีอาการอะไรบ้าง
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ตอนเช้าอารมณ์ดี
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ตอนบ่ายเคร้า
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ตอนเย็นนั่งเหม่อ
ซิน อารียา[น.อ]
เป็นนานแค่ไหนแล้วคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ตั้งแต่อายุ 15 ปี จงถึงปัจจุบันครับ
ซิน อารียา[น.อ]
หมอว่าคุณเป็นซึมเคร้านะคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//เงียบ//
ซิน อารียา[น.อ]
เออ คุณคะคุณเป็นอะไรมั้ยคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ไม่มีอะไรครับ
ซิน อารียา[น.อ]
คุณต้องรักษาตอนนี้เลยนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
ไม่งั้นคุณอาจจะเป็นมากกว่านี้
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
เออ ครับ
ซิน อารียา[น.อ]
ให้หมอเรียกหมอท่านอื่นให้มารักษามั้ยคะ
ซิน อารียา[น.อ]
หรือให้หมอรักษาให้
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ให้หมอครับ
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นคุณต้องให้ความร่วมมือกับหมอด้วยนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นไปรอรับยาได้เลยนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
เดี๋ยวหมอจัดยาไปให้คะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
เออ หมอครับ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณช่วยมาเป็นหมอส่วนตัวให้ผมได้มั้ยครับ
ซิน อารียา[น.อ]
เออเรื่องนี้คงไม่ได้มั้งค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
เพราะมีคนไข้หลายคนที่ต้องการรักษา
ซิน อารียา[น.อ]
ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวที่ต้องการให้สุขภาพแข็งแรง
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมรู้ครับ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมขอร้องนะครับคุณหมอ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คือผมกลัวทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิต//น้ำตาคลอ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
นะครับ //พร้อมร้องไห้//
ซิน อารียา[น.อ]
คุณใจเย็นๆก่อนนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
หมอจะรักษาคุณแต่ไม่ไช่วิธีนี้
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณหมอ//ร้องไห้//
ซิน อารียา[น.อ]
เอาไงดีซินแกจะทำไงแต่เขาน่าสงสารมากนะซิน //คุยกับตัวเองในใจ//
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นก็ได้ค่ะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ขอบคุณครับ//หยุดร้องไห้//
ซิน อารียา[น.อ]
ยิ้มอย่างภูมิใจ//ในใจ//
ซิน อารียา[น.อ]
เดี๋ยวพรุ่งนี้หมอจะเริ่มรักษาคุณนะคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
งั้นวันนี้หมอเก็บของไปที่บ้านผมนะครับ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
เดี๋ยวผมให้ลูกน้องไปรับที่บ้านหมอ
ซิน อารียา[น.อ]
จำเป็นต้องไปอยู่บ้านคุณด้วยหรอค่ะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
หมอส่วนตัวก็ต้องไปดูแลผมอย่างใกล้ชิดสิครับ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
วันนี้คุณพัก
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
พรุ่งนี้เตรียมรับมือกับโรคที่ผมเป็นได้เลยครับ
ซิน อารียา[น.อ]
ไม่ต้องห่วงค่ะโรคนี้ฉันรักษามาเยอะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
งั้นผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับหมอ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//ลูกออกจากเก้าอี้พร้อมเดินออกจากห้อง//
เสียงโทรศัพท์ น.อ. ดังขึ้น
ตอนที่2
ซิน อารียา[น.อ]
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล//พูดในใจ//พร้อมรับสาย
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
คุณหมอซินครับ
ซิน อารียา[น.อ]
มีอะไรค่ะผู้อำนวยการ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
ผมขอโทษด้วยนะครับทางโรงพยพยาบาลไม่สามารถให้คุณทำงานในโรงพยาบาลต่อได้
ซิน อารียา[น.อ]
ฉันทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
คุณไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
แต่มันจำเป็นครับ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
คุณเก่งนะครับแต่ทางโรงบาลไม่สามารถให้คุณทำงานต่อได้
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
เอาเป็นว่าถ้าทางโรงบาลต้องการหมอทางโรงบาลจะติดต่อไปนะครับ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
เข้าใจด้วยนะครับ
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
ขอให้คุณหมอซินโชคดีนะครับ
ซิน อารียา[น.อ]
สรุปแล้วเกือบไม่มีงานทำ//บ่นกับตัวเอง//
ซิน อารียา[น.อ]
//เก็บของออกจากโรงบาล//
ซิน อารียา[น.อ]
ยังไม่มาอีกหรอเนี่ย
ซิน อารียา[น.อ]
กี่โมงแล้วเเล้วเนี่ย//คุยกับตัวเอง//
ซิน อารียา[น.อ]
นั่นมันรถใครอ่ะ//พูดในใจ//
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
คุณหมอ ซินใช่มั้ยครับ
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
พอดีนายผมให้มารับหมอครับ
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
งั้นขึ้นรถเลยครับ
ชายอีกคนเปิดประตูรถให้ น.อ
ออกรถขับตรงไปตามทางที่บ้าน พ.อ
ซิน อารียา[น.อ]
บ้านใหญ่จัง //อุทานในใจ//
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
ถึงแล้วครับ
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
เชิญเข้าบ้านก่อนครับ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
สวัสดีดีค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
เออคือ ไม่ต้องไหว้หรอกค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ป้าชื่อป้าใจค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
อ้อค่ะ สวัสดีนะค่ะป้าใจ
ซิน อารียา[น.อ]
หนูชื่อซินค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
เรียกซินเฉยๆก็ได้ค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ไม่ได้หรอกค่ะป้าอ่ะเป็นแม่บ้านเรียกแบบนี้ถูกแล้วหล่ะค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
ไม่เป็นไรค่ะไม่ว่าจะทำอาชีพไหนก็มีสิทธิ์เท่ากัน
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
เออผมว่า คุณซินเข้าบ้านเถอะครับ
ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]
เดี๋ยวให้ป้าใจพาไปนะครับ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
งั้นคุณซินตามป้ามานะคะ
ตามป้าใจไปจงถึงหน้าห้อง ห้องหนึ่ง
ป้าใจ[แม่บ้าน]
นี่ห้องของคุณซินนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
หนูบอกเเล้วไงค่ะว่าให้เรียกซินเฉยๆก็ได้
ป้าใจ[แม่บ้าน]
งั้นป้าเรียกหนูซินนะคะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ป้าขอตัวก่อนนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
เออเดี๋ยวก่อนค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
ทำไมห้องหนูต้องอยู่ชั้นบนด้วยค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
พอดีคุณหนูไนส์ สั่งไว้ค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ว่าให้เตรียมห้องนี้ให้หนูซิน
ป้าใจ[แม่บ้าน]
จะได้ใกล้ห้องคุณหนูไนส์
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ห้องคุนหนูไนส์อยู่ทางขวาส่วนห้องหนูซินอยู่ทางซ้าย
ป้าใจ[แม่บ้าน]
มีอะไรอีกมั้ยค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
อ้อไม่มีแล้วค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นคุณป้าไปพักได้เลยค่ะหนูไมรบกวนแล้ว
ซิน อารียา[น.อ]
ขอบคุณนะคะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
จ้า //พร้อมหันหลังเดินออกไป//
ทุกคนที่อ่านสามารถแสดงความคิดเห็นได้นะคะ
ตอนที่ 3
น.อ ยิ้มให้ พร้อมปิดประตู
ซิน อารียา[น.อ]
ห้องใหญ่จัง//เดินดูห้อง//
ซิน อารียา[น.อ]
เหนื่อยจัง
ซิน อารียา[น.อ]
//บ่น พร้อมนอนลงบนเตียง//
และเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อย
ตูม เสียงคนโยงของลงบนพื้น
ซิน อารียา[น.อ]
เสียงอะไรเนี่ย//พูด//
เดินตรงไปที่ต้นกำเนิดเสียง
ถึงจุดเกิดเหตุพร้อมตกใจนิ่ง
ป้าใจ[แม่บ้าน]
แต่คุณหนูไนส์ค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ป้าเป็นห่วงนะคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมบอกให้ออกไปไง
น.อ.ยื่นนิ่งพร้อมตัวสั่นกับเหตุการณ์เล็กน้อย
ป้าใจ[แม่บ้าน]
หนูซิน//เรียกน.อ//
ซิน อารียา[น.อ]
//ตกใจ หันตามเสียงเรียก//
ซิน อารียา[น.อ]
//เสียงสั่น//
ป้าใจ[แม่บ้าน]
//เดินตรงไปหา น.อ//
ซิน อารียา[น.อ]
คุณป้าเห็นทุกวันเลยหรอค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
เห็นจนชินแล้วหล่ะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
เออ แล้วทำไมถึงนายป้าถึงได้เป็นแบบนี้ค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
หนูซินยังไม่ต้องถามหรอค่ะ
ป้าใจ[แม่บ้าน]
ป้าว่าช่วยคุณหนูไนส์ก่อนดีกว่า
น.อ เดินไปที่ พ.อ อย่างไม่ลังเล
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ออกไป//ร้องไห้//
ซิน อารียา[น.อ]
คุณใจเย็นๆก่อนนะ
ซิน อารียา[น.อ]
คือให้ฉันเข้าไปได้มั้ยคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//ร้องไห้หนักขึ้น//
ซิน อารียา[น.อ]
เดี๋ยวคุณใจเย็นๆนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
เดี๋ยวฉันจะไปเอายาให้
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมบอกให้ออกไปไง
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
วันนี้ผมให้คุณพักผ่อนไง
ซิน อารียา[น.อ]
เออ คุณไนส์
ซิน อารียา[น.อ]
ทำใจสบายๆนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
//เดินเข้าไปพร้อมหลับตา//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณไม่ต้องเข้าามา
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณหยุดอยู่ตรงนั้น
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมบอกให้หยุด
ซิน อารียา[น.อ]
คุณไนส์คะถ้าคุณอยากหายไวๆคุณต้องให้ความร่วมมือนะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
ส่วนเรื่องที่ให้ฉันเริ่มรักษาพรุ่งไม่ต้องแล้วหล่ะคะ
ซิน อารียา[น.อ]
เพราะไม่มีหมอคนไหนทนเห็นคนป่วยต้องมาทรมานแบบนี้หรอกค่ะ
ซิน อารียา[น.อ]
เพราะอย่างนี้ไงคุณถึงต้องให้ความร่วมมือกับหมอด้วยนะคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//เงียบ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//สงบสติอารมณ์//
ซิน อารียา[น.อ]
//เข้าไปหา พ.อ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
หยุดผมยังไม่อนุญาตให้เข้ามา
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณขึ้นห้องไปได้ละ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ผมก็จะขึ้นห้องอาบน้ำนอนแล้ว
ซิน อารียา[น.อ]
งั้นฉันจะเตรียมยาให้นะคะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
ไม่จำเป็น
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
คุณก็อย่างลืมอาบน้ำแล้วนอนด้วยหล่ะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
เป่าผมให้แห้งด้วย
ซิน อารียา[น.อ]
แต่ยาอ่ะคุณต้องกิน
ซิน อารียา[น.อ]
จะได้บรรเทาอาการบ้าง
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
อืม ก็ได้
เดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของตัวเองแต่ละคน
ซิน อารียา[น.อ]
//เตรียมยาให้พ.อ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//อาบน้ำทำธุระส่วนตัว//
ซิน อารียา[น.อ]
//อาบน้ำทำธุระส่วนตัว//
ซิน อารียา[น.อ]
//ทำธุระเสร็จ พร้อมเดินไปหยิบยาและตรงไปที่ห้อง พ.อ//
ซิน อารียา[น.อ]
//กำลังยื่นเคาะประตู พ.อ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//ทำธุระเสร็จพอดี//
ซิน อารียา[น.อ]
ออกมารับยาก่อนค่ะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//เปิดประตู//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//เห็นยาในมือ น.อ//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//หยิบยาขึ้นมากิน//
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//ดื่มน้ำตามเข้าไป//
ซิน อารียา[น.อ]
เก่งนะคะเนี่ย
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
สรุปนอนได้แล้วใช่มั้ยครับ
ซิน อารียา[น.อ]
ได้แล้วค่ะ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
งั้นผมขอตัวนะครับ
ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]
//ปิดประตู//
ซิน อารียา[น.อ]
//หันหลังกลับห้อง//
อารมณ์พระเอกก็จะประมาทนี้นะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![ซิน อารียา[น.อ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9791045/avatar/50378936/1735448036293.jpeg-s200webp?sign=6a1099c5748a48fb26f2772b4d8f9001&t=6837a380)
![ไนท์ สุรสีห์[พ.อ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9791045/avatar/50378936/1735447996062.jpeg-s200webp?sign=8f66c62dd9e4e36b76ea92c5dc34bb73&t=6837a380)
![ขุน ขุนพล[ลูกน้องคนสนิท พ.อ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9791045/avatar/50378936/1735448540377.jpeg-s200webp?sign=12763b358c799448d08e388274b01855&t=6837a380)
![ป้าใจ[แม่บ้าน]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/official-character-avatars/f_176.webp)
