อุปสรรครักคนเก่า
                                                        #1
                    
        เปิดเรียนม.1ชั้นได้พบกับรักแรก เด็กหนุ่มหน้าคมคนนึงได้เค้ามาจีบชั้น
 
       
        เราคบกันได้แค่3อาทิตย์ ก็เลิกกันละตอนนั้นชั้นก็เด็กมากเลยไม่คิดว่ามันจะฝังใจมาจนถึงวันนี้
 
       
        รักแรกในวัย13ปี จนตอนนี้ชั้นกับเค้าอยู่คนละโรงเรียน แต่ก้ยังติดต่อกันเพราะชั้นมีเพื่อนยุโรงเรียนเดียวกับเค้าและเพื่อนคนนั่นก็เป็นเพื่อนของเค้าด้วยเช่นกัน
 
       
        จนตอนนี้ชั้นอายุได้18ปีแล้ว
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
โอ้ยยคิดถึง เรียนเป็นไงบ้างมึง
 
        
       
        
        โบวี่
นั่นดิ เป็นไงบ้างอะปิ
 
        
       
        
        ปอ
กุชื่อปอค่ะเนาะะะ เรียกกุปิตั้งแต่เด็กเลยนะ
 
        
       
        
        ปอ
เรื่องเรียนก็ยากอะ ใกล้สอบเข้ามหาลัยด้วยแหละ
 
        
       
        
        ปอ
ไอเหี้ยคินกว่าจะมานะมึง
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เป็นไงไอคิน เรียนโอเคป่ะ
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
ยากมาก กุทำงานไม่ทันเลยว่ะ
 
        
       
        ในโรงหนัง จีนนี่กับภาคินนั่งข้างกัน
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
(นี่เป็นครั้งแรกที่กูกับมึงได้นั่งดูหนังข้างกัน)
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
(แต่ถ้ากูนั่งในถานะแฟนก็คงดี)
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
จิน มึงเป็นไรอะ หนังไม่สนุกออ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
ป่าว กุว่าก้สนุกดีนะ ละกุก้มีความสุขด้วย
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
//กินป๊อบคอร์น
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
กลับมาคบกันมั้ย
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงพูดจริงป่ะเนี้ย
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
555 ผ่านมาหลายปีแล้ววมึงคิดว่ามันยังจริงอยู่อีกหรอ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
(มึงไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ)
 
        
       
        ย้อนไปตอนอายุ14หลังจากที่จินนี่รู้หัวใจตัวเองว่ายังไม่ลืมภาคิน จินนี่ก้พยายามง้อภาคินทุกวิธีเพื่อให้เค้ากลับมา แต่คนเจ้าชู้อย่างภาคิน ก็มักจะพูดให้ความหวังกับจินนี่แต่สุดท้ายก็ไม่กลับมา
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
(ยังคงพูดเหมือนให้ความหวังกัน)
 
        
                                                                #2
                    
        
        จินนี่[นอ.]
//ยืนที่ระเบียงห้อง
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
รักแรกกทำไมมันลืมยากขนาดนี้
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
พระจันท์จ๋า ขอให้ชั้นผู้ชายที่เค้าไม่ได้รักชั้นสักทีเถอะ อึดอัดกับความสัมพันธ์อย่างงี้จะตายแล้ว
 
        
       
        สิ่งที่ภาคินทำกับจินนี่มันเจ็บจนฝังไปในกระดูกดำ
 
       
        ทั้งนอกใจ ใส่อารมณ์ ไม่เคยแคร์ความรู้สึกจินนี่ แต่เธอก็ยังทน
 
       
        1ปีผ่านไป ความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก้เหมือนเดิม จนตอนนี้เราได้เข้ามายุที่มหาลัยเดียวกัน
 
       
        จนวันนึงที่ทุกๆอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
ฮัลโหล ว่าไงมึง
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
มึงยุคนเดียวมั้ย กุมีเรื่องเครียดๆ ไปที่ห้องมึงได้ป่ะวะ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงจะบ้าหรอ จะมาห้องกุดึกๆเนี้ยนะ
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
เออหน่า กุเหงาด้วย ซื้อเหล้าไปเเดกกัน
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เออๆมาๆ ไอโบวี่ไม่อยู่ด้วยวันนี้
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
กุคุยกับพี่คนนึงละเค้าเเม่งทิ้งกุ
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อยเหี้ยไรไม่รู้
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
ละก็ขอเลิกคุยละบล็อกกูไปเลย
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อ่อ ช่างเหอะมึงความรักก็งี้เเหละ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เรารักใครก็จะทุ่มเทให้คนนั้น แต่เค้าไม่ได้คิดแบบเดียวกับเรา ก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
รักกุมั้ยยเพื่อนนส~
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
คิน มึงรู้ป่ะะะ ตั้งแต่วานที่กูเลิกกับมึงอ่าา~
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
กุไม่เคยลืมมึงเลยนะเว้ยย~
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงอะรักกุบ้างม้ายยย
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงก้ตอบไม่ได้ไง~หลายปีแล้ว กุที่อยู่ข้างๆมึงเคยเห็นบ้างมั้ยยย
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
ไอจิน ไม่เอามึงเมาแล้ว
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
คิน ถึงกุจาเมาแต่ความรู้สึกที่กุมีให้มึง
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงม่ายเคยเปลี่ยนไปเลยนะ~
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
//ดันลิ้นเข้าไป
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
//เอามือไปปลดเสื้อใน
 
        
       
        และต่อมาทั้งคู่ก็อยู่ในสภาพเปลือยกาย
 
       
        
        ภาคิน[พอ.]
//เอานิ้วแหย่เข้าไป1นิ้ว
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อ๊ะ อ๊าาา อะ..ไอคิน
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เบาๆ กุจะ..เจ็บ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
//เชิดหน้าขึ้น
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
//เอา🍄เข้าไปใน🌸
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อ๊าาๆ อ๊ะอ๊าา~~
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อื้มมม//เปิดปาก
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อ๊ะส์ จะ..เจ็บ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
กุจะเสร็จ อ๊ะส์ อ๊าาา~
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
พูดจะให้กุบอกยังไง
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เดินๆอยู่ให้กูพูดว่า เห้ยมึงกุยังไม่เคยนะ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
ไอเหี้ยคิน//ตีแขน
 
        
       
        ทั้งคืนนั้นเต็มไปด้วยเสียงแห่งความสุขของทั้งคู่
 
                                                                #3
                    
        
        จินนี่[นอ.]
(นี่กุทำบ้าอะไรลงไปวะเนี้ย)
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
โอ้ยย แสบบไปหมดเลยย
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
โอ้ย เบาๆกุเจ็บ
 
        
       
        ทั้งคู่ก็อาบน้ำด้วยกันจนเสร็จ
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
ไม่อะ มึงก่อนเลย
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
เลดี้เฟิร์สครับ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
คือ กุยัง…ชอบมึงอยู่นะ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
ละก็รู้สึกเหมือนวันแรกกที่เราเจอกัน
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
กลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
กุไม่ได้ชอบมึงแล้วอะ
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
เเต่มึงจะให้กูรับผิดชอบยังไง
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
กูรับผิดชอบได้นะ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
อ่อ งั้นก็ไม่ต้องหรอกมึง
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
ไม่ต้องรับผิดชอบ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
แค่ครั้งแรกใครๆก็ต้องเคย ไม่ซีเรียสหรอก
 
        
       
        
        ภาคิน[พอ.]
มึงแน่ใจนะ โอเครึป่าว
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
เคดิ สบายกุไม่ได้จริงจังอยู่ละ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
มึงกลับเหอะ สายละ
 
        
       
        
        จินนี่[นอ.]
กุไม่เคยรั้งมึงไว้ได้
 
        
       
        จินนี่นั่งร้องไห้อยู่เป็นชั่วโมง
 
       
        
        จินนี่[นอ.]
เฮ้อ พอๆเจ็บมาเยอะแล้ว
 
        
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!