เกิดมาเป็นลูกชายของตัวร้ายคงต้องทำดีสักหน่อยแล้ว
1
มาระ(ร่างเก่านอ.)
//เดินเล่น+ฮัมเพลง
ตัวประกอบช.
ใครบางคน: หลบไปสิวะ!!!
ตัวประกอบช.
ใครบางคน: แม่ง! //หยิบมีดออกมา+แทงมาระ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
อึก!//โดนแทง+เลือดออก
ตัวประกอบญ.
ผู้หญิง1: กรี๊ดดด!!มีคนโดนแทงค่ะ!!!
มาระ(ร่างเก่านอ.)
อะไรน่ะ//มองรอบๆ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
ที่นี่คือที่ไหนวะ
ลินลิน(พระเจ้า)
ไง//เดินมา
ลินลิน(พระเจ้า)
พระเจ้าเอง
ลินลิน(พระเจ้า)
ผมชื่อว่าลินลิน
ลินลิน(พระเจ้า)
เป็นพระเจ้าครับ
ลินลิน(พระเจ้า)
แล้วคุณล่ะ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
อึก..ผมชื่อมาระ ผมจำได้ว่าผมกำลังโดนแทง
ลินลิน(พระเจ้า)
งี้เองสินะ
ลินลิน(พระเจ้า)
นายอยากขอพรอะไรไหม
มาระ(ร่างเก่านอ.)
งี้ อะแฮ่ม
มาระ(ร่างเก่านอ.)
1 ฉันขอไปเกิดเป็นลูกตัวร้าย
มาระ(ร่างเก่านอ.)
2 ฉันขอให้ฉันรวยล้นฟ้า
ลินลิน(พระเจ้า)
พ่อนายยังไม่รวยอีกหรอ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
เขาใช้เงินไปวันๆ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
3 ฉันขอให้มีเพื่อนสักคนเดียวหรือ2-3คนก็ได้
มาระ(ร่างเก่านอ.)
ในชีวิตนี้ก็อยากมีเพื่อนบ้างแหละนะ
ลินลิน(พระเจ้า)
ไม่มีเพื่อนก็ทำใจ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
4 ฉันขอให้ฉันเก่งทุกด้าน ไม่ว่าจะต่อสู้ ทำอาหาร เรียน ร้องเพลง หรือต่างๆนาๆ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
แค่นี้แหละ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
เกิดใหม่ตรงไหนล่ะ
ลินลิน(พระเจ้า)
//ยิ้ม+เข้าไปใกล้มาระ
มาระ(ร่างเก่านอ.)
//เอียงหัว+ทำหน้างง
ลินลิน(พระเจ้า)
//เอนตัวไปจูบหน้าผากมาระเบาๆ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เฮือกก!//ตื่นและลุกขึ้นนั่ง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
นี่เราเกิดใหม่หรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
＼(◎o◎)／＼(◎o◎)／
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//หยิบกระจกข้างเตียง+ส่งกระจก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
คนอะไรหล่อชะมัด//มั่นหน้า
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้1: //เดินเข้ามาด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้1: คุณหนูตื่นแล้ว จะไปอาบน้ำเลยไหมคะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อืมมมม
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
¯\_(ツ)_/¯
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เตรียมไว้เลยก็ได้
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ว่าแต่
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำไหมผมถึงตื่นเช้าล่ะ
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้1: คุณหนูลืมว่าต้องไปโรงเรียนหรอคะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เฮือก!!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
จริงด้วย!!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เดี๋ยวฉันเตรียมเอง!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เธอออกไปก่อนเถอะ//รีบลุกขึ้น+วิ่งเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับชุดด้วยความเร็ว
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้1: //รีบเดินออกจากห้องดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฮู้ววว
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
โล่งเลย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ก่อนอื่น
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ตอนนี้ก็แต่งตัวพร้อมแล้ว
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไปโรงเรียนดีกว่า//หยิบกระเป๋ามา+สะพายกระเป๋า
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เดินออกจากห้อง+ลงไปด้านล่าง
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
มาแล้วหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พ่อ...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
มากินข้าวได้แล้ว
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
เสร็จแล้วก็ไปเรียนสะ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
อย่าลืมกระทืบวาวากับเมฆด้วยล่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ครับ...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
ถ้าแกไม่ทำฉันจะฆ่าแกแน่
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้://เดินมาเสริฟอาหาร
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้:อาหารมาเสริฟแล้วค่ะนายท่าน
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
อืม
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//หยิบช้อนส้อมมาและตักอาหารเข้าปาก
นอ.: ควย อิสัส เป็นอะไรกับกุนักหนาอิเหี้ย
นอ.: ไม่ไปทำเองล่ะอิสัส มีมือมีตีนไว้ทำควยไร ลูกน้องก็มีอิควาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ผมไปก่อนนะครับพ่อ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
เออ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//ใส่รองเท้า+เดินออกจากบ้าน
ตัวประกอบญ.
นักเรียน://ซุบซิบ
ตัวประกอบช.
นักเรียน://ซุบซิบ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เห้อออ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อ่ะ //ชนกับใครไม่รู้
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(นี่มันวาวานี่น่า)
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เป็นอะไรไหม//ยื่นมือให้วาวา
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//มองดาย
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
จิ๊
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
อย่ามายุ่งกับฉัน! //ปัดมือดายออกไป
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อ่ะ//โดนปัดมือออก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
คนเขาเป็นห่วง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำไมทำแบบนี้เนี่ย
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
เป็นห่วงหรอ?
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
ทั้งๆที่นายรังแกฉันมาโดยตลอด!!
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
นายมันน่ารังเกียจ//น้ำตาคลอ+วิ่งออกไป+ชนไหล่ดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เห้อออ//จับไหล่ตัวเองเบาๆ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เป็นลูกตัวร้ายคงต้องทำดีสักหน่อยแล้วสิ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เดินไป+เข้าห้องเรียน
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ตัวเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//มองวาวา
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
ฮึก ฮึก
เคน(เพื่อนวาวา)
วาวาไม่ต้องร้องไห้สิ
ติน(เพื่อนวาวา)
เกิดอะไรขึ้น
มิ้ม(เพื่อนวาวา+แฟนเอวา)
วาวาทำไมร้องไห้ล่ะ
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
นั้นน่ะสิ
ติน(เพื่อนวาวา)
อย่าบอกนะว่า..//เหล่มองดาย
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ชิ
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//เดินไปหาดาย+อยู่หน้าโต๊ะดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เงยหน้ามอง+งง
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//มองดายด้วยความรังเกียจ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
มีอะไ-
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//ตบหน้าดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//โดนตบ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//อึ้ง
มิ้ม(เพื่อนวาวา+แฟนเอวา)
//+
ตัวประกอบช.
นักเรียนชาย://+
ตัวประกอบญ.
นักเรียนหญิง://+
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำอะไรของเธอ//มองเอวา
ไอดีเก่าแอดชื่อ: สาววายฮะมุง
จากนี้แอดจะแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่เลยแล้วกัน
ตอนนี้แอดอาจจะแต่งไม่เหมือนเก่าๆ
2
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำอะไรของเธอ//มองเอวา
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//สะดุ้ง
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ฉัน..
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ฉัน..
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ฉันก็ตบสั่งสอนนายยังไงล่ะ!!
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
กล้าดียังไงมาทำให้วาวาร้องไห้!!
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
เอวา..ฉันไม่เป็นไร...//เช็ดน้ำตา
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//มองเอวา
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ทำไมล่ะ โกรธหรอ//มองดาย+ยิ้ม
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//จับมือเอวา+วางไว้ที่แก้มตัวเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เธอเป็นบ้าหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ถ้าจะสั่งสอนฉัน
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เธอก็ตบมากกว่าหนึ่งสิ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//มองดาย+งุนงง
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//มองดาย
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
(อะไรเนี่ย)
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
(หมอนี่..)
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
(หล่อได้ตั้งแต่เมื่อไรกัน!?..)//หน้าแดง
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//ดึงมือออกจากมือดาย
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
ฉัน...ฉันจะสั่งสอนนายแค่นี้เท่านั้น!!
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//รีบเดินไปหามิ้ม
มิ้ม(เพื่อนวาวา+แฟนเอวา)
มีอะไรรึป่าว
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//หน้าแดง
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
มะ..ไม่..ไม่มี
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
(ทำไมเอวาหน้าแดง...ปกติไม่เห็นเป็นแบบนี้..)
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//มองดาย
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
(น่าสนใจแหะ..)
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
(แต่ก็นะ...เขาเคยทำให้ชีวิตฉันพัง..ถ้าฉันทำชีวิตเขาพังบ้างล่ะ...)
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//แสยะยิ้ม
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
(คงจะต้องขอความร่วมมือกับเมฆแล้วสิ)
ริน(เพื่อนดาย)
ดาย!!//เปิดประตูห้องเรียน+รีบเข้าไปกอดดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อะไรของนายเนี่ย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(นี่คงเป็นเพื่อนของดายสินะ)
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(ชื่อรินสินะ)
ริน(เพื่อนดาย)
นายหายไปไหนมาตั้งแต่เมื่อคืน!
ริน(เพื่อนดาย)
ฉันอุสาหาสาวสวยๆมาให้เลยนะ!!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(อ่า..)
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(ตอนนั้นฉันคงกำลังให้คนรุมกระทืบวาวากับเมฆอยู่สินะ)
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เอ่อ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฉันแค่ไปสนุกกับสาวที่อื่นมาน่ะ
ริน(เพื่อนดาย)
แบบนี้เองสินะถึงทิ้งเพื่อน
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ใครทิ้ง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่มีสักหน่อย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แค่สนุกกับสาวเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เป็นบ้าอะไรของนาย
ริน(เพื่อนดาย)
งอน!//พองแก้ม+กอดอก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำตัวเป็นเด็กไปได้//ขยี้ผมริน
ริน(เพื่อนดาย)
//มองดาย+แอบหน้าแดง
ริน(เพื่อนดาย)
งั้นวันนี้ก็เลี้ยงข้าวฉันสิ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
สบายอยู่แล้วเรื่องเงิน
ริน(เพื่อนดาย)
//ยิ้มกว้าง+วางแขนบนคอดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//ยิ้ม
ริน(เพื่อนดาย)
(ปกติแล้ว ดายยิ้มด้วยหรอ....)
ริน(เพื่อนดาย)
สั่งอาหารหน่อยครับ//ยกมือขึ้น
ตัวประกอบญ.
พนักงานเสิร์ฟอาหาร://เดินมา+ยื่นเมนูให้รินและดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//รับเมนูมาดู
ริน(เพื่อนดาย)
ผมเอาอันนี้ อันนี้และก็อันนี้
ตัวประกอบญ.
พนักงานเสิร์ฟอาหาร://จด
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//มองเมนู
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ผมเอาแค่อันนี้พอครับ
ตัวประกอบญ.
พนักงานเสิร์ฟอาหาร: โอเคค่ะ //จด
ตัวประกอบญ.
พนักงานเสิร์ฟอาหาร:รออีกสักครู่นะคะ คุณลูกค้า
ตัวประกอบญ.
พนักงานเสริ์ฟอาหาร://เดินไปเคาเตอร์+ยื่นใบเมนูให้พนักงานอีกคน
ริน(เพื่อนดาย)
นั้นพวกเมฆกับพวกวาวาปะ
ริน(เพื่อนดาย)
//ชี้ไปที่พวกวาวา+พวกเมฆ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ
ริน(เพื่อนดาย)
นั้นน่ะสิเนอะ
ริน(เพื่อนดาย)
แล้วนายไม่คิดจะต่อยไอ้พวกนั้นบ้างหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นล่ะ
ริน(เพื่อนดาย)
ก็...ปกติเวลาเห็นพวกนั้นอยู่ด้านนอก..นายก็จะต่อยไอ้พวกนั้นนิ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
วันนี้ฉันเหนื่อยน่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ขี้เกียจมีเรื่อง
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ดาย~~//เดินมานั่งข้างดายและกอดแขนดาย
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ทำไมช่วงนี้ไม่มาหากันเลยล่ะ หื้ม?
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แค่ไม่อยากไป
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
(น่าเกลียดชะมัด)
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
เอะะะ
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ทำไมล่ะ
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ไม่ชอบเสียงครางของฉันหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ต่อไปก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีกก็ได้นะ...
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ทำไมล่ะดาย
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ดาย
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
นายชอบคนอื่นหรอ
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
หรือนายมีแฟนแล้ว
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ไอ่นี่หรอ//ชี้ริน
ริน(เพื่อนดาย)
นั่งอยู่เฉยๆนะเนี่ย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เขาเป็นแค่เพื่อนเอง
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ฉันไม่ยอมหรอกนะ!!
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
จิ๊!!//เดินออกไป
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ปอนเขาน่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
น่ารำคาญชะมัด...
ริน(เพื่อนดาย)
อุ๊บ//เอามือปิดปาก+กลั้นขำ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อืม...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แย่ชะมัดเลยลืมเอาร่มมา
ริน(เพื่อนดาย)
ฉันมีร่มแค่อันเดียวน่ะสิ
อลัน(เพื่อนเมฆ)
มีร่มแค่อันเดียวหรอเนี่ย
อลัน(เพื่อนเมฆ)
ขอติดไปด้วยคนดิ
ริน(เพื่อนดาย)
ไอ้เหี้ย!!//ทุบหลังอลัน
อลัน(เพื่อนเมฆ)
เจ็บ เจ็บ เจ็บ!
อลัน(เพื่อนเมฆ)
ตัวเล็กแรงเยอะจังวะ
ริน(เพื่อนดาย)
กูตัวเล็กแล้วมันหนักหัวพ่อง
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
ทะเลาะกันเป็นเด็กวะ
ลัน(เพื่อนเมฆ)
มึงก็หวานกันเกินนะไอ้สัส
ตอนนี้เมฆกับวาวาใกล้ชิดกันอยู่
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//หน้าแดง
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
เพ้อเจ้อไอ้ควาย//หน้าแดง
ขิง(เพื่อนเมฆ)
อุ้ยๆมีคนหน้าแดงวะ
บูม(เพื่อนเมฆ)
//ยืนเล่นเกมส์
กัน(เพื่อนเมฆ)
แต่กุว่ามีคนหวานกว่าพวกมันอีก//ชี้เอวา+มิ้ม
มิ้ม(เพื่อนวาวา+แฟนเอวา)
//กอดเอวา
เอวา(เพื่อนวาวา+แฟนมิ้ม)
//ลูบหัวมิ้ม
พาว(เพื่อนเมฆ)
คนโสดอิจฉาวะ
ติน(เพื่อนวาวา)
โง่เองไอ้ควาย
เคน(เพื่อนวาวา)
ไอ้พวกเหี้ยนี้ทะเลาะกันได้ตลอดเลยนะไอ้สัส
ริน(เพื่อนดาย)
กลับกับฉันก่อนก็ได้นะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่เป็นไรหรอก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พวกนายไปเถอะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฉันอยากอยู่คนเดียวสักหน่อย
ริน(เพื่อนดาย)
มีเลือดที่มือนะ..
3
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//มองมือตัวเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เดี๋ยวกลับไปทำแผลที่บ้านเอา
ริน(เพื่อนดาย)
นายมีแผลที่มือมันแปลกนะ
ริน(เพื่อนดาย)
ตอนมานายปกติมากเลยนิ
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ดาย~//กอดแขนดาย
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ทำไมวันนี้ไม่มีแผลเลยล่ะ~//กระซิบ
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
นายควรมีแผลนะ~//กระซิบ+หยิบคัดเตอร์ออกจากกระเป๋า+กรีดนิ้วดายเบาๆ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อึก..//เลือดออก
ปอน(คู่นอนดาย+ตัวร้าย)
ดีมาก~
ริน(เพื่อนดาย)
เกิดอะไรขึ้น
ริน(เพื่อนดาย)
มันเป็นรอยมีด
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
นายโดนกรีดนิ้วหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//สะดุ้ง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เอ่อ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่ใช่หรอก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฉันแค่โดนซิปกระเป๋าบาดแหละน่า
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่มีอะไรหรอก
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
//จับข้อมือดาย+มองดายด้วยสายตารังเกียจ
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
//เอนตัวไป+กระซิบ
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
ไปตายไหนก็ไปสะ//กระซิบ
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
//ปล่อย+เดินกลับไปหาเพื่อนๆ
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
คงไม่มีอะไรหรอก
เมฆ(พอ.ในเรื่อง+พอ.)
อาจจะตามที่ดายบอกก็ได้
ริน(เพื่อนดาย)
//มองดายด้วยความเป็นห่วง
ริน(เพื่อนดาย)
ฉันไปก่อนนะ//หงอย+โบกมือให้ดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อื้ม บาย//โบกมือกลับให้ริน
จากนั้นทุกคนก็พากันจากไปด้วยความสุขในร่ม
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//มองมือตัวเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
คงไม่มีอะไรหรอก...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เดินไป
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
กลับมาแล้วครับ//ถอดรองเท้า+เดินเข้าไปในบ้าน
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//เตะท้องดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อึก..//โดนเตะท้อง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พะ...พ่อ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำอะไรครับ...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
ฉันรู้นะว่าวันนี้แกไม่ได้กระทืบเมฆกับวาวา
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พะ..พ่อ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำ...ทำไม..ผม...ต้องทำแบบนั้น...อึก
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
เพราะพ่อแม่พวกนั้นมันจะแย่งตำแหน่งบริษัทดีเด่นไปยังไงล่ะ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//เตะท้องดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อึก!...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
อดทนสิ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
แกควรชินได้แล้วนะ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
ลูกชาย...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
แกน่าจะตายตามแม่แกไปจริงๆ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
แกมันตัวปัญหาของฉัน!!//เตะท้องดายอีก
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//สางผม+นั่งยองๆ+จับคางดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พะ..พ่อ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ผะ...ผมเจ็บ...//น้ำตาไหล
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//ตบหน้าดาย
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
แกก็ต้องชินกับมันนะ
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//ต่อยหน้าดายอีกข้าง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อึก...//กำเดาไหล
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
แม่งเอ้ย...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
สกปรกชิบหายเลย //บีบคางดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อึก...จะ...เจ็บ...ผมเจ็บ..
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//น้ำตาไหล
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
สำออย!!
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//ลุกขึ้น+เตะหน้าดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//กำเดาไหล+ร้องไห้
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
พะ..พ่อ..ผะ...ผมเจ็บ...
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
ดี
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
งั้นก็เจ็บต่อไป!
อดัม(พ่อดาย+ตัวร้ายตัวจริง)
//หยิบไม้กอล์ฟมา+ยกขึ้น
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อ่ะ!..อึก...//กัดฟันแน่น
แอดไม่กล้าแต่งต่อเลย น้องน่าสงสารมาก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//นั่งอยู่บนเตียง+พิงผนัง+มองออกไปนอกหน้าต่าง
ตอนนี้ดายแผลเต็มตัวไปหมดเลย
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้:คุณหนูคะ นายท่านให้คุณหนูไปทานอาหารได้แล้วค่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
บอกไปว่าผมไม่หิว
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่มีแต่ครับ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ล็อคประตูให้ผมด้วยครับ
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้:โอเคค่ะ คุณหนู
ตัวประกอบญ.
คนรับใช้://เดินออกไป
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฮึก...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฮึก..ฮือออ//ร้องไห้
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำไม...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำไมต้องเกิดมาแบบนี้ด้วย...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทั้งที่รู้ว่าจะโดนแบบนี้แท้ๆ...ฮึก..ฮืออออ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฮึก...ไม่เป็นไรหรอก...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป..//ลูบหัวตัวเองเบาๆ
ริน(เพื่อนดาย)
ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ!!!?
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อ่า...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่มีอะไรหรอก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แค่สะดุดล้มนิดหน่อย
ริน(เพื่อนดาย)
ไม่มีทางนิดหน่อยหรอกนะแบบนี้เนี่ย!!??
อลัน(เพื่อนเมฆ)
เกิดอะไรขึ้นหรอครับ~//กอดคอรินจากด้านหลัง
อลัน(เพื่อนเมฆ)
ทำไมเป็นงั้นล่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ไม่มีอะไรหรอกน่าา
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แค่สะดุดล้มเองง
อลัน(เพื่อนเมฆ)
ไม่น่าใช่แค่นะ
อลัน(เพื่อนเมฆ)
ไปตีลังกาที่ไหนมาเนี่ย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
อาจจะตีลังกาท่าหกสูงเลยก็ว่าได้
ริน(เพื่อนดาย)
แฮร่พ่อแฮะร่แม่มึงสิอลัน
ริน(เพื่อนดาย)
ยังไงก็ดูออกว่าโดนตีมา
ริน(เพื่อนดาย)
พ่อนายทำใช่ไหม
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ก็ประมาณนั้นแหละ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ชั่งมันเถอะ
ริน(เพื่อนดาย)
ชั่งมันได้ยังไงดาย
ริน(เพื่อนดาย)
นายเป็นเพื่อนฉันนะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ขอบคุณนะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แต่ไม่เป็นไรหรอก
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เดี๋ยวมันก็ดีเอง
ริน(เพื่อนดาย)
ถ้ามีเรื่องอะไรรีบบอกฉันนะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
รู้แล้ว
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฉันจะรีบบอกเลยล่ะ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ครูมาแล้ว
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
รีบไปนั่งที่เถอะ
ริน(เพื่อนดาย)
มีอะไรให้รีบบอก เข้าใจไหม!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
รู้แล้วน่า
ริน(เพื่อนดาย)
//จับมืออลัน+ลากอลันไปนั่งที่
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
แผลเยอะเลยแหะ...
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
เจ็บชะมัด...
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//เดินมาล้างมือข้างๆดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
//เงียบ+ล้างมือ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
แผลนั้นน่ะ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
พ่อนายเป็นคนทำใช่ไหม
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
อย่าเมินกันสิ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
แค่พูดออกมาแค่นั้นเอง
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ฉัน...ฉันแค่สะดุดล้ม
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
พูดแบบนี้หลายรอบแล้วนะ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//สะบัดมือ+ปิดน้ำ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
นายคิดว่ามีคนเชื่อหรอ
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ก็มีอยู่//สะบัดมือ+ปิดน้ำ
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//เดินไปใกล้ดาย+โอบเอวดาย
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ทำอะไรของนาย!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ปล่อยนะ!
ดาย(ลูกตัวร้าย+นอ.)
ปล่อยฉัน อุ๊บ!
วาวา(นายเอกในเรื่อง+พอ.)
//จูบดาย+สอดลิ้นเข้าไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
