ในทุกๆ วินาทีที่ฉันรู้สึกแตกสลาย
-1-
เนื้อหา ทั้งหมดล้วนเป็นการจิตนาการขึ้นเท่านั้น
❌ห้ามคัดลอกหรือแคบไปใช้ในกรณีส่วนตัว❌
❗คำเตือน เนื้อหามีความรุนแรงทางคำพูด การกระทำ สังคม และ เรื่องการใช้ชีวิต❗
ชายร่างใหญ่เปิดเข้ามาให้ร้านอาหารพร้อมกับสีหน้าที่นิ่งเฉยเขากวาดสายตาไปรอบๆร้านก่อนที่จะหยุด และเดินเข้าไปนั่ง
เซน
เรียกผมมามีอะไรรึป่าวครับ?
เขาเอ่ยปากถามด้วยเสียงเรียบเฉย พร้อมมองตรงไปข้างหน้าอย่างไม่เกร็งกลัว
หลิน
ผม....มีเรื่องจะขอร้องครับ
ชายตรงหน้าปิปากเอ่ยขึ้นพร้อมสีหน้าที่ไม่สู้ดีหนัก
เซน
เรื่องจะขอร้องหรอ?...อดีตเลขาอย่างคุณจะขอร้องอะไรครับ
เขาพูดเสียงเข้มขึ้นเมื่อได้คิดคำขอร้องจากอีกฝ่าย เขาเริ่มเย็นชาขึ้นเล็กน้อยพร้อมตั้งกำแพงไว้สูงเสียดฟ้า
หลิน
ผมอยากจะกลับไปทำงานครับ
เขาบอกไปตรงๆ แต่หลบหน้าอีกฝ่าย เขากลัวที่จะโดนปฎิเสธและไม่รับคำขอร้องของเขา
เซน
มีแค่นั้นหรอ?...เหอะ ฉันมาเสียเวลาสินะ
เซน
เรื่องแค่นี้ไม่ต้องขอร้องหรอก ฉันรับนายมาเป็นเลขา
เขาพูดอย่างดีใจ จนเก็บสีหน้าไม่อยู่
เขาคิดในใจ พร้อม มองไปที่อีกฝ่ายอย่างเย็นชา
เซน
พรุ่งนี้เริ่มงานเลยไหมครับ คุณหลิน
เขาถาม พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย
หลิน
ครับ ผมจะเตรียมตัวให้เรียบร้อย ขอโทษที่ทำให้คุณเสียเวลาเปล่า
เขาลุกขึ้นพร้อมก้มศีรษะลง 45° องศา
เซน
ครับ เช่นนั้นผมขอตัว พอดีมีงานต่อไปทำอีก
เขามองเหยียดอีกฝ่าย ก่อนที่จะเดินออกไป
หลิน
ครับ...เดินทางปลอดภัย
เขายังคงก้มหัวอยู่ จนกว่าอีกฝ่ายจะเดินออกจากร้านไป
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมนั่งลงที่เดิม
หลิน
วันนี้เขาอารมณ์แปรปรวนเกินไป....ผมทำให้เขามีเสียเวลาจริงสินะเนี่ย
เขามองไปที่เอกสารที่เตรียมไว้ ก่อนที่จะเงยหน้ามองเพดานห้อง
หลิน
/เราต้องสู้ต่อไป ถึงแม้จะไม่รู้อนาคตอย่างแน่ชัดก็ตาม/
เขาคิดในใจ พร้อมที่จะเก็บเอกสารให้เข้าที่เข้าท่า พร้อมสะพายกระเป๋าและเดินออกจากร้านไป
สวัสดีครับ ผม หลิน อายุ 28 ปี
อดีตเคยเป็นเลขาส่วนตัวให้แก่ประธานเซน
ที่ลาออกจากเป็นเลขาเพราะมีเรื่องครอบครัวที่ประเทศอื่น จนกว่าจะจบเรื่องก็ใช้เวลากว่า 5 ปี จนผมได้เดินทางกลับมาอีกครั้ง ส่วนประธานเซน เขาเป็นคนเย็นชา ไม่ใส่ใจเรื่องคนอื่นหนัก แต่เขาอารมณ์แปรปรวนแบบนี้ เพราะผมไปพังเรื่องวันครบรอบของเขาเป็นแน่แท้
เห็นนิสัยเป็นแบบนี้ แต่เขาก็มีแฟนสาวที่คบหาเป็นเวลานานถึง 6 ปี แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ค่อยมีเวลาให้กับเธอหนัก เพราะงาน ผมจึงอาสาที่จะนำงานส่วนต่างๆของเขาไปทำ แต่ก็โดนห้ามตลอดเพราะกลัวงานพัง
และแฟนสาวของเขามีนิสัยที่น่ารักจนน่าเอ็นดู แต่...ทำนิสัยแบบนี้แค่อยู่ต่อหน้าท่านประธานเท่านั้น ผมไปแอบได้ยินเข้าที่แฟนสาวของเขาไปด่าพนังงานให้บริษัทพร้อมตบทำร้ายร่างกาย ผมที่เห็นเช่นนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้หากไปฟ้องท่านก็คงไม่เชื่อ
ผมจึงพยายามเก็บเงียบมาจนถึงทุกวันนี้ยังไงแหละ!
ทุกวันนี้เหมือนตกลงสู่นรกทุกวันทุกวัน
ผมเคยทำงานพาร์ทไทม์ก่อนจะมาขอร้องเป็นเลขาอีกครั้ง ดูเหมือนโลกใบนี้กำลังกลั่นแกล้งผมอยู่....ผมโดนทำร้ายร่างกาย โดนทรยศและยังโดนแฟนทิ้งในเวลาเดียวกันอีก
ทำเอาซะ หมดหวังหปกับทุกเรื่อง แต่ตอนนี้มีหวังขึ้นมาอีกครั้ง เพราะคุณเซนได้รับผมเป็นเลขาแล้วยังไงแหละ แถมเงินเดือนที่นั้นสูงมาก!
หลิน
เอาละ! เตรียมตัวอีกกว่า
เขากล่าวอย่างดีใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
ณ บริษัทเอสเคซีการ์เด้นโฮม
หลิน
ตารางงานวันนี้ มีแค่นี้ครับท่าน
เขายื่นตารางงานให้เซนดูพร้อมยืนอย่างสงบ
เซน
โอเค ขอบใจมาก ไปทำงานต่อเถอะ
เขาพูดเสียงเรียบเฉย พร้อมกับใบหน้าที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
เขากล่าว และไปนั่งประจำที่ตัวเอง ก่อนที่จะมีใครเปิดประตูเข้ามา
เซน
มายด์?...เธอมาทำอะไรที่บริษัทผมกัน
เขาถามอย่างสงบ ก่อนที่มุมปากจะยิ้มขึ้นเล็กน้อย
เธอจับไหล่ของเซนเบาๆพร้อมเลื่อนลงไปเรื่อยไป เซนที่เห็นเช่นนั้นจึงจับมือเธอไว้พร้อมกล่าว
เซน
มายด์....หยุดก่อน ที่นี่บริษัท
เซน
แถมยังมีคนอื่นที่อยู่ในห้องนี้
เขาเหลือบมองไปที่หลิน อย่างลังเล
มายด์
ปล่อยมันไปสิคะ! มันสำคัญกว่ามายด์หรอ?
เธออ่อย พร้อมหันไปมองหลิน
เซน
มายด์ ผมอยากให้คุณหยุดก่อน
เขาจับไปที่ไหล่ของอีกฝ่ายพร้อมหันหน้าหนีเพราะความอาย
มายด์
เซน คุณก็ไล่เขาออกจากห้องสิ!...แล้วเราก็มาต่อกัน
เซน
มายด์ ผมบอกให้หยุดไงครับ? คุณไม่ฟังผมเลย
มายด์
เซน! หนูไม่รักคุณแล้วนะ!
หลิน
/เอ๋?...ผมมองผิดรึป่าว/
หลิน มองมายด์ พร้อมเอียงคอเล็กน้อยเพราะความสงสัย
เซน
มายด์ คุณดื้อจัง เดี๋ยวผมพาไปเที่ยวเป็นคำขอโทษนะ
เขาเช็คน้ำตาให้อีกฝ่ายเบาๆและอ่อนโยน
หลิน
/เหมือนเธอ...กำลังโกหกคุณเซนอยู่ยังไงอย่างงั้น?/
หลิน คิดในใจ และกล่าวเสริม
หลิน
/คิดมากไปแล้ว....ทำงานต่อดีกว่า/
เขาก้มลงมองไปที่เอกสารอย่างตั้งใจ ก่อนที่จะได้ยินเสียงเรียกชื่อ
เซน
ฉันเรียกนายตั้งนาน?...คิดอะไรอยู่
เขาขมวดคิ้วพร้อมมองไปที่หลิวอย่างสงสัย
หลิน
ป่าวครับ!...ท่านประธานมีเรื่องอะไรรึป่าว
เขาลุกขึ้นพร้อมทำเสียงตะกุกตะกัก
เซน
ตารางงานวันนี้ นายทำให้ฉันที พอดีฉันไม่ว่าง
เขาทำเสียงทุ้มและกดดันอีกฝ่าย
หลิน
ครับ เดี๋ยวผมจัดการให้
เขาพยักหน้ารับ พร้อมเหลือบมองไปที่มายด์
เเธออุทานเสียงเบาและมองมาที่หลินอย่างรังเกียจ พร้อมมองแรงใส่
เขาคิด พร้อมแสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย
เซน
คุณต้องจับการงานทั้งหมด หวังว่าคุณจะทำได้นะคุณเลขา
เขาพูดเสียงเรียบเฉย พร้อมมองตรงไปข้างหน้าและวิเคราะห์สีหน้าของอีกฝ่าย
เขาทำสีหน้าเฉยๆ พร้อมก้มศีรษะเล็กน้อยและกล่าว
หลิน
เดินทางปลอดภัยครับ ท่านประธาน
พูดเสร็จเขาก็เงยหน้าขึ้นพร้อมหยิบเอกสารของเซนอย่างสงบสติ เซน จ้องมองไปที่หลินอย่างสงสัยทำไมถึงไม่ปฎิเสธสักหน่อย แต่เขาก็คิดว่าดีแล้วจะได้ไปเดตกับมายด์ได้อย่างง่ายๆ
เซน
เช่นนั้นขอให้ทำอย่างเรียบร้อย
เขาลุกขึ้นพร้อมมองไปที่มายด์ ก่อนที่จะส่งยิ้มเล็กให้ๆ
เขายื่นมือออกไปพร้อมเชิญชวนอีกฝ่าย
เธอกล่าวอย่างอ่อนโยน และรอยยิ้ม แต่แฝงไปด้วยการหลอกลวง
หลิน
/เขารักเธอเข้าไปได้ไงเนี่ย เขาเก่งในหลากหลายด้านนะ แต่โง่เรื่องความรักเกินไปไหม?/
เขาคิดในใจ พร้อมสายหัวเล็กน้อย มองตามแผ่นหลังของเซนและมายด์ที่เดินออกจากห้องไปพร้อมกัน
เซน
เลือกซื้อได้ตามใจชอบเลยนะครับ
เขาก้มมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ พร้อมบอกอีกฝ่าย
มายด์
ได้จริงหรอ! ขอบคุณนะ!!
เธอกอดเซนอย่างรวดเร็วพร้อมเดินเข้าไปเลือกของอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้างและไม่ดูราคาเลยสักนิด
เขาคิดในใจ พร้อมมองมายด์อย่างอ่อนโยน
ก่อนที่จะหันไปมองโทรศัพท์และขมวดคิ้ว
"งานของท่านประธานเสร็จแล้วนะครับ....เที่ยวกับคนรักให้สนุกนะครับ"
ข้อความอีเมล์จากเลขาส่วนตัวของเขาส่งมาอย่างงั้น ทำให้เซนรู้สึกว่าหลินล้ำเส้นเกินไป
เซน
/อะไรของเขา ทำเสร็จแล้วก็แค่บอกไม่ต้องมาพิมพ์อะไรทุเรศแบบนี้/
เขาคิด พร้อมเงยหน้ามองมายด์ที่กำลังจะจ่ายเงิน เขาสูบลมเข้าออกเพื่อเตือนสติตัวเอง
พร้อมเดินตรงไปหามายด์ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
เขามองของที่มายด์หยิบใส่ถุงแบรนด์ ก่อนที่จะหยิบคีย์การ์ดขึ้นพร้อมยื่นให้แคชเชียร์
มายด์
โธ่...เยอะอะไรกันแค่ 10 กว่าตัวเอง
เธอเล่นคำอย่างมีเลศนัย พร้อมจับแขนของเซนและเบียดนมเข้าไปเพื่อที่จะอ่อย
มายด์
พาไปที่อื่นด้วยสิคะ ที่รัก
เขายิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะหันไปมองดูราคาและขมวดเพราะราคานั้นแพงมาก
เซน
นี่ มายด์ เธอได้ดูราคารึป่าว
เขาถามอีกฝ่าย พร้อมมองไปที่ดวงตาของเธอเพื่อตรวจสอบว่าเธอโกหกรึป่าว
มายด์
ไม่คะ ฉันหยิบไปเลย~
เพราะมันสวยสะดุ้งตามากเลย~
ไม่ทันได้ดูราคา~
เธอพูดโกหก และเล่นคำพูดเล็กน้อยพร้อมหลบสายตาจากเซน
มายด์
คุณโกรธหนูหรอ ขอโทษนะคะ
เธอหันกลับมาพร้อมทำเสียงอ้อน
เซน
ไม่เป็นไร มันผิดพลาดกันได้
เขากล่าว ก่อนที่จะหันไปหยิบคีย์การ์ด
เขาเอ่ยถาม เพื่อสร้างบรรยากาศ
เขาพูดตอบกลับ พร้อมพยักหน้าเล็กน้อย และเก็บคีย์การ์ดของตนไว้ในกระเป๋าสตางค์
เธอเล่นคำ พร้อมยื่นถุงให้เซนถือ ก่อนที่จะเดินนำหน้าเซนไป และทำตัวเหมือนเด็ก
เขาคิดในใจ ก่อนที่จะเปิดถุงดูราคาที่มายด์หยิบ
เซน
/อะไรเนี่ย มีแต่ของแพงๆ/
เขาหยิบเสื้อขึ้นพร้อมดูราคาที่ละตัว ดวงตาของเขากวาดไล่ไปตามป้ายราคา พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย
เซน
/บ้า...ไม่จริงใช่ไหม?...ทำไมมันถึงมีแต่ราคา 5,000 ขึ้นเนี่ย หรือเธอแค่หยิบไม่ดูราคาจริงๆแต่เหมือนตั้งใจหยิบของแพงเนี่ยนะ/
เขาคิดพร้อม ชะงักไปชั่วขณะ
เซน
/อย่าคิดเยอะเลย เธอบอกว่าไม่ได้ดูราคาของมันนิ?...คงไม่เป็นไรหรอก/
เขาเงยหน้ามองแผ่นหลังของมาย์ ก่อนที่จะเดินตามมายด์ไปอย่างไม่คิดอะไร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
