***คิดว่าฉันจะไว้ชีวิตเองเหรอ ไร้สาระสิ้นดี คนอย่างเอ็งมันไม่ควรปล่อยไว้ เอ็งจะอยู่ไปทำไมวะ
⠀⠀⠀⠀แสตมป์ตื่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน ดูเหมือนว่าจะฝันร้ายครั้งแรกของเขา เขามองดูที่โทรศัพท์ "ซวยแล้วจะสายแล้ว!" เขารีบลุกออกจากเตียงทันทีและอาบน้ำแต่งตัวพร้อมไปโรงเรียน
...****************...
ไม่กี่ชั่วโมงเขามาโรงเรียนได้ทัน โดยที่เขามาเกือบสาย
"เกือบมาสายแล้วเรา ดีนะเราวิ่งมาไม่งั้นโดนประธานเฆี่ยนแน่" และทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติ "โอ้ะ พี่ของหนูมาแล้ว"
มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งมาแต่ไกลๆ และวิ่งมาหาเขาด้วยท่าทีที่เหนื่อย "ปิดเทอมไปตั้งหลายอาทิตย์เป็นยังไงบ้าง"
แสตมป์เอ่ยถามด้วยความสงสัย "ก็เรื่อยๆนะคะ แต่หนูก็แอบคิดถึงพี่อยู่" อะไรกันเนี่ยผู้หญิงคนนี้ แสตมป์คิดในใจก่อนจะเอ่ยกล่าวต่อ "แอบคิดถึงหรอ โกหกหรือเปล่า" หนูไม่ได้โกหกนะคะ☺️ แอบคิดถึงจริงๆ "ตั้งแต่เทอมที่แล้วผู้หญิงคนนี้ยังเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย" แสตมป์คิดในหัวโดยที่ไม่รู้สึกอะไรเปรียบเสมือนว่าเขาเย็นชากว่าปกติปกติ
...****************...
ทุกอย่างผ่านไปเป็นปกติ เวลาผ่านไป…
พอถึงช่วงพักเที่ยง ทุกอย่างก็วุ่นวายเหมือนอย่างที่เป็น
"เฮ้ยเพื่อนเป็นไงบ้างวะ นานๆทีจะได้เจอกันไม่เห็นออกจากบ้านเลยนี่!" เพื่อนของแสตมป์เข้ามาหาแสตมป์ด้วยความสนิทสนม "ช่วงนี้กูติดเกมกับติดอนิเมะน่ะ กูเลยไม่ได้ออกจากบ้าน แล้วมึงอ่ะเป็นไงบ้าง เห็นกูได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้มึงติดหญิงหรอ" แสตมป์เอ่ยถามด้วยความเป็นกันเอง "จะบ้าเหรอ!!! กูไม่ได้ติดหญิงขนาดนั้น แล้วมึงอ่ะ เมื่อเช้าเห็นผู้หญิงมาติดเกาะมึงอยู่ มึงอย่าเพิ่งสร้างฮาเร็มนะเว้ย" "เออแล้วแต่เอ็งจะคิดเลย มันก็ทักมาหากูเป็นอย่างนี้ทุกวัน" แสตมป์พูดคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน จนถึงช่วงเลิกเรียน
...****************...
"เลิกเรียนได้สักที วันนี้เจอแต่อะไรก็ไม่รู้" แสตมป์บ่นพึมพำกับตัวเองในใจ พอแสตมป์เดินไปได้ระยะหนึ่ง เขาก็เจอกับกลุ่มแก๊งวัยรุ่นที่กำลังจ้องเขม็งมาหาเขาเหมือนกับกำลังจะมาหาเรื่อง แต่แสตมป์ก็ไม่ได้สนใจพวกเขาและไม่ได้สบตากับพวกเขา แต่แสตมป์รู้สึกได้เนื่องจากจิตสังหารอยู่ตรงหน้าเขา เขารู้สึกหวาดระแวงนิดๆและตัดสินใจที่จะเดินผ่านหน้ากลุ่มแก๊งวัยรุ่นมันไป พอถึงที่บ้าน
...****************...
"ไอ้พวกนั้นมันเป็นใครวะ จ้องมาหากูอย่างกับจำจ้องจะเล่นกูเลย" แสตม์แชทถามเพื่อนที่รู้จัก "ใครจะไปรู้กับมึงด้วยวะ บางทีเขาอาจจะจ้องมึงเฉยๆหรือเปล่า" เพื่อนของแสตมป์ตอบไปด้วยความกังวลใจเหมือนกันแต่ก็ต้องให้สถานการณ์ดูสงบไปก่อน "ทำไมมึงไม่รอดูพรุ่งนี้ รอดูว่าพวกนั้นจะจ้องมึงเหมือนวันนี้ไหม" "นั่นสินะ ลองเช็คดู"
แสตมป์ตอบกลับ แต่เป็นการตอบกลับที่เริ่มระแวง
...****************...
⠀⠀⠀⠀⠀โปรดติดตามตอนต่อไป
ในช่วงเช้าของวันหยุดนั้น แสตมป์ได้ออกไปซื้อของใช้ที่ห้าง "วันนี้ของไม่น่าจะแพงสักเท่าไหร่นะ" เขาบ่นกับตัวเองในขณะที่เขากำลังขับรถไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
...****************...
"ถึงสักที ห้างห้างสรรพสินค้า" เขาดีใจกับตนเองก่อนที่จะไปซื้อของในห้างสรรพสินค้าเขาก็เจอกับผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ตะโกนเรียกแสตมป์อย่างสนิทสนม
"โย่ แสมป์จำเราได้ไหม โทษทีเราลืมแนะนำชื่อให้รู้จัก เราชื่อฟ้าใสนะ ยินดีที่ได้รู้จัก!" "อื้ม ยินดีที่ได้รู้จัก" แสตมป์ก็พูดคุยกับฟ้าใสอย่างสนิทสนม "วันนี้เธอจะมาซื้ออะไรอ่ะ" ฟ้าใสเอ่ยถามด้วยความสงสัย "ก็… มาซื้อของใช้ทั่วไปในบ้าน แล้วก็กะว่าจะมาซื้อตู้เย็นใหม่ด้วย พอดีตู้เย็นที่บ้านเก่าเรามันพัง" "อ๋อ งั้นเราเดินเข้าห้างไปด้วยกันดีไหม?" ก็ได้นะ" แตมป์ตอบตกลงด้วยความไม่ลังเล
...****************...
แสตมป์กับฟ้าใสพากันไปซื้อของที่ห้าง โดยที่กะจะแยกย้ายกันไปซื้อของ "เราจะแยกทางกันไปซื้อของนะ แล้วอีกครึ่งชั่วโมงเราจะกลับมาเจอกันที่หน้าทางออกของห้าง" "ได้เลยค่ะ ถือว่าเอาตามนั้นนะคะ" ทั้งแสตมป์และฟ้าใสทำกฏกติการ่วมกัน คืออีกครึ่งชั่วโมงต้องกลับมาเจอกันในทางออกของห้างสรรพสินค้า
...****************...
แสตมป์ก็กำลังไปซื้อของใช้ตามปกติ แต่กลับเจอพวกกลุ่มแก๊งวัยรุ่นนั้นอีก แต่คราวนี้มันไม่ได้แค่จ้องเขม่ง แต่พวกมันเดินเข้ามาข่มขู่แสตมป์ "เฮ้ยมึงอ่ะ ติดหญิงคนนั้นจังเลยนะ
กูจะบอกอะไรให้นะ ผู้หญิงคนนั้นเป็นของกู มึงไม่ต้องไปยุ่ง หรือถ้ามึงไปยุ่งมึงก็เตรียมตัวกลับบ้านเก่าได้เลย!" กลุ่มแก๊งวัยรุ่นพวกนั้นข่มขู่แสตมป์อย่างหนัก แต่แสตมป์ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก และได้บ่นพึมพำกับตัวเองว่า "อะไรของพวกมันวะ ผู้หญิงไหนของมันวะชักเริ่มไม่ปลอดภัยละ มันดูแปลกๆนะเนี่ย" แสตมป์เริ่มรู้สึกกังวลกับสิ่งที่มันพูดข่มขู่ในตอนนั้น
...****************...
ผ่านไป 30 นาที แสตมป์และฟ้าใสได้มาเจอกันหน้าทางออกของห้างสรรพสินค้า โดยที่แสตมป์ไม่ได้บอกเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ "ได้อะไรมาบ้างนะ เครื่องสำอางกับครีมบำรุงผิวงั้นหรอ ดูดีใช้ได้เลยนี่" "ขอบคุณที่ชมหนูนะคะ แล้วเธอได้อะไรมาบ้าง" ก็ได้ปลั๊กพ่วง, แล้วก็ตู้เย็นนี่แหละ" และของอื่นๆ
...****************...
โปรดติดตามตอนต่อไป…
...(เอาไงดี คิดบทไม่ออกแล้ว55555 ต่อๆ)...
...****************...
ในเช้าตรู่ของวันที่ ????? ซึ่งเป็นการสิ้นสุดวันหยุดสุดสัปดาห์ "เฮ้อ วันหยุดฉานนน" แสตมป์บ่นตัวเองเหมือนเดิม
ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติจนถึงเวลาไปโรงเรียน
...****************...
แสตมป์ไปโรงเรียนเหมือนจะปกติ แต่กลับกัน กลับวุ่นวายตั้งแต่เริ่ม เพราะเมื่อแสตมป์เดินไปซักพัก กลับเจอกลุ่มแก๊งวุ่ยรุ่นนั่น แต่คราวนี้กลับกลายเป็นพวกนั้นว่า 'พวกนั้นขู่แบบเอาจริงเอาจัง' "เฮ่ย มึงอีกแล้วอ๋อวะ! เหม็นขี้หน้าชิบหายเลยว่ะ มึงอย่าลืมนะ ผู้หญิงคนนั้นเป็นของกู มึงไม่ต้องไปยุ่ง หรือถ้ามึงไปยุ่งเมื่อไหร่ มึง เจอ กู!!" แต่ก็เหมือนเดิม
แสตมป์ก็ไม่สนใจ
...****************...
"พี่! มาแล้วหรอ หนูรอตั้งนานแหน่ะ พี่น่ะ มาสายอ่า~" วันนี้ฟ้าใสมาแปลกๆ ดูหมือนกับว่า ไปเจออะไรซักอย่างที่… ช่างเหอะ เรื่องมันยาว "ไงฟ้าใส! วันนี้ดูแปลกๆนะ" แสตมป์เอ่ยถามด้วยความสงสัย "นั่นสินะคะ ที่หนูแปลกอ่ะ เพราะ
หนูขอบพี่ไง~" อะไรกัน ดาเมจนี่มัน "งั้นหรอ ขอบคุณนะ😩" ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนิทสนม
(แอดไม่ให้มันรักตอนนี้หรอกนะ😆หยอกๆ)
...****************...
ช่วงพักกลางวันนั้น เหมือนจะปกติทุกอย่างราบรื่น
"เฮ้ยแสตมป์ น้องมันชอบมึงจริงหรอว้า" "อย่าๆๆๆๆๆๆ น้องมันแค่แหย่เล่นเฉยๆและ" เพื่อนของแสตมป์ที่มีชื่อว่า 'วินเซนต์' และแสตมป์ก็คุยกันอย่างปกติ แต่ทันใดนั้นเอง
กับมีใครบางคน เข้ามาในโรงเรียน แถมเดินกันมาเป็นกลุ่ม
"เฮ้ย พวกมึงทุกตัวอ่ะ! มีใครรู้จักไอ้เชี่ยนี่บ้าง"หลังจากพูดจบ เขาก็ได้โชว์รูป วินเซนต์เข้าไปดูรูปที่พวกมันโชว์อย่างสงสัย จนพบว่า"เฮ่ย! นี่มัน.. เดี๋ยวนะ ได้รูปนี้มายังไง" วินเซนต์ตกใจและอย่างมากและถามกลุ่มนั้นไป "มึ..ม..มึงได้รูปนี้มายังไง!?"
/กูไปแอบถ่ายมันมาไง ทำไมวะ😒 อยากโดนตีนอ๋อห้ะ!!/
⠀⠀⠀⠀⠀⠀พวกเขาเถียงกันซักพักได้10กว่านาที
⠀⠀⠀⠀ และสิ่งที่ไม่อยากให้มันเกิด... มันก็เกิดขึ้น!!
(ก่อนที่จะเข้าเรื่องแอดขออนุญาตใช้ 「」เพื่อให้ทุกคนเข้าใจง่ายนะครับ กลับเข้าเรื่องกันต่อ)
「มึงจะบ่นเหี้ยอะไรนักหนาวะ!//ต่อยวินเซนต์」
1ในกลุ่มวัยรุ่นพวกนั้นได้ตะวันหมัดเข้าใส่วินเซนต์
「โอ้ย!! เหี้ยอะไรของมึงวะ! มึงมานี่ดิ้!!//ชกสวน」
「มึงมาดิสัส//จับวินเซนต์ทุ่ม+เรียกพวกรุมวินเซนต์」
ทั้งคู่ชกต่อยกัน2 นาทีได้, หลังจากนั้นก็มีครูท่านหนึ่งมาเห็นเข้า
「เฮ้ยพวกเธอทำอะไรกันน่ะ หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!」
หลังจากที่ครูคนนั้นตะโกนออกไป วัยรุ่นกลุ่มนั้นก็รีบยกพวกกันหนีทันที
แต่ก่อนที่จะพากันหนีเขาได้ข่มขู่วินเซนต์
「ครั้งหน้ากูเอามึงตายแน่! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง」
「วินเซนต์ วินเซนต์! เป็นอะไรหรือเปล่า」
「ไ...ม.ไม่...ไม่.เ..เป็น..น.ไร..ค..ครับ」
สภาพดินเต็มในตอนนี้เหมือนคนใกล้ตาย แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นวินเซนต์ก็ยังพอยืนไหว
「วินเซนต์ ไม่ต้องขยับนะลูก เดี๋ยวครูเรียกรถโรงพยาบาลให้」
หลังจากนั้นวินเซนต์ก็ถูกส่งไปที่โรงพยาบาลใกล้เคียง โดยที่แสตมป์นั้นไม่รู้เรื่อง
โปรดติดตามตอนต่อไป…
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
