กาลครั้งหนึ่ง...เมื่อนานมาแล้ว..เคยมีผู้หญิงคนนึงได้มีเพื่อนมากมาย เธอนั้นเป็นคนสวยงาม น่ารัก ร่าเริง แจ่มใสอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้มีแต่คนรัก คนชอบเธอกันนัก แต่..ก็ยังมีคนอิจฉาเธอ อยู่มาวันหนึ่ง เธอได้ไปเล่นที่ป่าและได้พบเจอกับผู้หญิงผมดำตาสีแดง สวยงาม เงียบขรึมและเย็นชา เธอจึงเข้าไปทักทายในคำว่า "เห้!!สวัสดีจร้า~"หลังจากนั้นเด็กผู้หญิงผมดำจึงหันมาและพูดขึ้นว่า"เอ่อ...สวัสดี.."เด็กคนนั้นดูกล้าๆกลัวๆเล็กน้อยแต่เธอนั้นจึงถามข้นอีกว่า"เธอน่ะชื่ออะไรหรอ"เธอถามและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ เด็กสาวผมดำจึงตอบกลับมาว่า "ข้าชื่อ..นาโกะน่ะ...และเจ้าล่ะ"นาโกะถามด้วยความอยากมีเพื่อน เธอจึงตอบว่า "อ๋อ~ข้าชื่อ~โรสนะ"ทั้งคู่ได้ยิ้มให้กันสักพักและจู่ๆโรสก็ถามขึ้นมาว่า"ทำใมเธอถึงมาอยู่คนเดียวตรงนี้หรอ?"โรสถามด้วยความสงสัย"อ๋อ..ข้าไม่มีเพื่อนน่ะอีกอย่างทุกคนมองว่าข้าคือฆาตกรน่ะ"นาโกะตอบพร้อมตีหน้าเศร้า โรสสงสัยจึงถามอีกรอบว่า"ทำใมล่ะ..ทำใมถึงโดนเรียกว่าฆาตกรล่ะ?"ความสงสัยของโรสทำให้นาโกะยิ้มขึ้นและตอบขึ้นมาว่า"ก็เพราะว่า..ข้าโดนคำสาปจึงทำให้ข้าฆ่าน้องสาวของตนเองอย่างไงล่ะ!!"นาโกะตอบด้วยมีความแค้นมากขึ้นเรื่อยๆและความโกรธ โรสรู้สึกผิดที่ถามจึงกล่าวคำขอโทษและชวนนาโกะไปพักที่หอของตนเอง หลังจากนั้นผ่านไปได้3ปีนาโกะและโรสตัดสินใจสอบเข้าโรงเรียนเวทย์และก็ได้เข้าไปเรียนในที่สุด นาโกะก็ได้แอบชอบโรสมาสักพักแต่ไม่พูดเพราะกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสนิทอันยาวนานจะจบลงไปเพราะตนเองจึงพยายามตีตัวออกห่างจากโรสมา5อาทิตย์ได้แล้ว วันหนึ่งโรสได้เข้ามาเคลียว่าเพราะอะไรด้วยคำพูดว่า "นี่นาโกะเธอเป็นอะไรอ่ะทำใมไม่คุยกับเราเลยช่วงนี้อ่ะ"โรสถามด้วยน้ำเสียงเศร้า นาโกะจึงตอบว่า"ป่าวหรอกข้าแค่ป่วยจึงกลัวจะไปติดเจ้าจึงพยายามตีตัวออกห่างมาสักพักน่ะ..แหะๆ"นาโกะได้โกหกเพราะไม่อยากทำให้โรสเสียใจ โรสเลยชวนไปกินไอติมร้านประจำที่ชอบไปกันตอนเด็กและก็ผ่านไป5เดือนทั้งคู่ก็เล่นกันตามปกติ
จบตอนที่1
...หลังจาก5เดือน ผ่านไป...
...โรสและนาโกะ ก็ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกัน...
...ไม่ว่ากาลเวลาก็ไม่สามารถเปลี่ยนความสัมพันธ์ของทั้งสองได้จริงๆ...
...ทุกๆอย่าง ที่ทั่งสองทำ เหมือนกันแทบทุกอย่าง...
...และอาการที่นาโกะเป็นความจริงแล้วคืออะไรกันแน่...
...ก็ยังไม่มีใครทราบ แต่มีแค่นาโกะเท่านั้นที่รู้ว่าตนนั้นเป็นอะไร...
...ในเช้าวันต่อมา ณ ที่โรงเรียน โรสได้เข้ามาทักทายนาโกะที่หน้าโรงเรียนตามปกติ...
..."ไง!! นาโกะซัง อรุณสวัสดิ์นะ~" โรสได้กล่าวทักทายนาโกะทันทีที่เจอ...
..."โอ๊ะ!...อ..อืม..อ..อรุณสวัสดิ์นะ..โรสซัง..." นาโกะกล่าวทักทายตอบ...
...และทั้งสองก็เริ่มพูดคุยกันตามปกติ...
...จนถึงเวลาเริ่มเรียน คลาสแรก เรียน ฝึกควบคุมเวทย์...
...และใช่คนแรกที่ได้แสดงให้ดู คือโรส...
..."พลังเวทย์ของเธอนั้นสวยงามมากเลยล่ะ"...
...นั่นคือเสียงในหัวของนาโกะ...
..."ว้าว~ โรสซัง~ พลังเวทย์ของเธอสวยงามมากเลยล่ะ~"...
...เสียงผู้คนในคลาสเรียน ชื่นชมโรสอย่างประทับใจ...
...และใช่ มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด มีกลุ่มนึ่ง ชื่อกลุ่มว่า...
...คานาตายะ คือกลุ่มที่พวกนักเวทย์ขุนนางชนชั้นสูง ระดับต่ำ ที่ชอบบูลลี่คนที่ไม่ใช่ขุนนาง...
..."เหอะ! ก็แค่พลังสุดยอด แต่ก็ไม่ใช่ขุนนางเสียหน่อย ฮ่าๆๆๆ" คาคุยะ หัวเราะเยาะ...
..."ใช่ๆ ฮ่าๆ" นาคุยะ เสริม...
..."เฮ้~! อย่าไปบูลลี่นางเซ้ เดี๋ยวนางก็ไปฟ้งขุนนางระดับสูงของนางหรอก ว่ะฮ่าๆๆๆ!" เท็นตายะ เสริม...
...โบ๊ก!!! เสียงของแข็งขว้างใส่พวกคานาตายะ...
..."โอ๊ย!! ใครปามาวะ!!" พวกคานาตายะ โวยวาย...
..."ข้าเอง มีปัญหาเรอะ?" เสียงนาโกะดังขึ้น...
...โรสหันไปมองตามเสียงของนาโกะ และยิ้มออกมา แต่มีน้ำตาคลอเล็กน้อย...
..."ใครกล้าทำยัยลูกหมาของข้า!?" นาโกะโวยวายด้วยความโกรธา...
...และแล้วพวกคานาตายะก็ต้องพากันถอยเนื่องจากไม่มีอำนาจพอที่จะสู้กลับนาโกะที่เป็นขุนนางระดับสูง...
...จู่ๆ ก็มีเสียงของอาจารย์ดังขึ้น...
..."เอาล่ะนักเรียน เราจะมาแยกตกูลระดับขุนนางและชนบทนะคะ"...
...พวกตกูลขุนนาง...
...สึกิโนะ ตกูลชั้นสูงขุนนาง ระดับสูง...
...คิสุโนะ ตกูลขุนนางชั้นสูง ระดับรอง...
...ซากุระ ตกูลขุนนางชั้นสูง ระดับรอง...
...ยามาโตะ ตกูลขุนนางชั้นสูง ระดับกลาง...
...คุยะ ตกูลขุนนางชั้นสูง ระดับต่ำ...
...พวกตกูลชนบท...
...คาวาริ...
...นายามิ...
...คุยารามา...
...ชินะกุ...
..."ตามนี้นะคะทุกคน" สิ้นเสียงของอาจารย์ ทุกคนก็มองมาทางนาโกะทันที...
..."เอ..ก็แค่ตกูลระดับชั้น...แค่มิตรภาพดีก็พอแล้วรึปล่าว..." นาโกะกล่าวด้วยความไม่พอใจ...
..."อือ...ตามนั้นนะนาโกะ" โรสยิ้มอย่างอ่อนบาง...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
