ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อว่าข้าวเหนียว ปีนี้ผมอายุ28ปี ผมมีแฟนชื่อหมูปิ้งอายุ27ปี ผมกับเขาเป็นคู่รักข้ามเพศ ที่คบกันมายาวนานถึง 9ปี

แอบกระซิบว่าความรักของผมนั้นถือว่าแฮปปี้สุดๆครับ แต่ก็นะไม่มีไรหรอกครับผมแค่อยากอวดเฉยๆ ฮ่าฮ่าๆ

ไม่ติดเล่นแล้ว คือผมทำงานที่บริษัทนรีสจำกัด

เป็นบริษัทเกี่ยวกับการขายของใช้สำหรับเด็ก

ผมทำงานที่แผนกการขาย ผมใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างน่าเบื่อหน่าย เป็นคนที่ใช้ชีวิตอย่างไร้สีสัน และมีความคิดที่อยากจะลาออกในสักวัน แต่ก่อนหน้านี้ผมเป็นคนที่สนุกกับการทำงานของผมในทุกวันเป็นอย่างมาก แต่เพราะอะไรน่ะหรอ ที่ทำให้ผมคิดจะลาออกทุกวัน มาผมจะพาพวกคุณย้อนกลับไปเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน

...‘‘ย้อนไปเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว’’...

วันนี้เป็นเช้าที่สดใสและอากาศดีสุดๆเลยล่ะ ผมตื่นขึ้นจะไปทำงานเหมือนในทุกวัน และวันนี้ผมก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมากเพราะว่าวันนี้จะมีพนักงานใหม่เข้าแผนกมาไงหล่ะ!! ฮึฮึๆผมจะมีผู้ช่วยแบ่งเบางานของผมแล้ว พวกคุณรู้มั้ยผมทำงานอย่างกับซอมบี้เลยช่วงนี้ เพราะพี่หินบี(ห้ามผวน) พนักงานคนเก่าลาออกไป งานผมเลยค่อนข้างเยอะ อ๊าา! เเต่วันนี้มันจะไม่เป็นแบบนั้นเพราะมีพนักงานใหม่มาไงหล่ะ!! ผมขับรถจากบ้านมาถึงที่ทำงานแล้วหล่ะ ตอนนี้ผมกำลังเดินไปที่ห้องทำงาน ผมกำลังคิดว่าพนักงานใหม่คนนี้จะเป็นหนุ่มน้อยหน้ามลคนน่ารักรึเปล่า ตื่นเต้นจัง ตอนนี้ผมถึงห้องทำงานแล้วครับ เอ่อลืมบอกในแผนกผมมีพนักตอนนี้รวมผมเป็น4คนนะครับ ถ้าน้องใหม่มาก็เป็น5คนพอดี คงน่าจะอีกสักพักกว่าน้องจะเข้ามา นานจังลุ้นจะตายแล้วเนี่ย

แกร๊ก…เสียงเปิดประตู

เส้นผมสีดำ ตากลมโต รูปร่างอันเย้ายวน เธอเดินมาด้วยความมั่นใจ ถ้าหนุ่มๆอยู่ตรงนี้คงหลงเธอหัวปลักหัวปัมแน่ แต่ๆๆ สำหรับผมเธอก็ค่อนข้างธรรมดาในสายตาผมเพราะเธอเป็นผู้หญิง เศร้าจังเลยครับทุกคนผมอุส่าห์คิดว่าพนักงานใหม่เราจะเป็นหนุ่มน้อยซะอีก โอ๊ะๆเธอเริ่มเเนะนำตัวแล้วผมขอฟังเธอสักครู่นะทุกคน

“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อมิจจี้นะคะ อายุ25ปีค่ะ หลังจากนี้ขอฝากเนื้อตัวด้วยนะคะ” ..ยิ้มอ่อน..

ผมว่าเธอยิ้มสวยมากนะครับน่าจะลงประกวดสักเวทีบอดี้ให้มาก แต่ก็นะช่างเถอะผมหมดอารมณ์สุดๆเลยผมอยากได้หนุ่มน้อยมาทำงานด้วย!!!

พี่ดีหม(ผจก.แผนก) ชีพูดขึ้นมาว่า “ชื่อน่ารักดีนะคะ เชิญมาด้านนี้เลยค่ะ โต๊ะทำงานของน้องอยู่ตรงนี้เดี๋ยวพี่จะให้พี่ข้าวเหนียวสอนงานให้”

อ๋าาา! โยนงานอีกแล้ว… แต่ก็โอเคผมเริ่มทำใจได้ละ ผมต้องเป็นคนสอนงานเธอ เริ่มจากอะไรดีล่ะ ผมคงต้องทำความรู้จักกับเธอก่อน ผมเดินเข้าไปหาเธอแล้วพูดขึ้นว่า “กลิ่นน้ำหอมเธอหอมมากเลยใช้ของอะไรหรอ” ผมเปิดบทสนทนาเพื่อละลายพฤติกรรมของเธอก่อน เธอจะได้ไม่เกร็งเกินไป

เงียบ….

เธอไม่ตอบเเต่เธอกลับนั่งมองเธอผมอย่างเดียว

โห้วว ผมคิดในใจว่าหยิ่งแท้ล่ะสาวน้อยคนอุส่าห์จะทำความรู้จักด้วยน่าหมั่นไส้จริงๆ เหอะ! วันนี้ไม่มีไรเป็นไปตามนึกเลย ช่างมันงั้นเอาใหม่

ผมเริ่มพูดกับเธออีกครั้ง… เอ่อพี่ชื่อข้าวเนียวนะครับ

วันนี้พี่จะเป็นคนสอนงานเราเอง เรามาเริ่มกันเลยมั้ย

เธอจ้องหน้าผมสักพักแล้วเธอก็พูดขึ้นว่า “ค่ะ”

โถ่ววว ในใจผมตอนนี้อยากจะหยุมแม่นี้แล้วว ชีก็ดูมั่นหน้ามั่นใจเเต่ทำไม ไม่มีมารยาทกับผมเลย!! เอาเถอะทนสอนไปเดี๋ยวก็คงเสร็จ ผมเริ่มสอนงานเธอไปสักพัก เธอเข้าใจได้รวดเร็วและสมองไวมากๆ ผมดูท่าว่าเธอน่าจะทำได้แล้ว ผมก็เลยขอตัวกลับมานั่งโต๊ะตัวเอง

เธอพูดมาสั้นๆว่า “ขอบคุณ”

เอาน่าอย่างน้อยเธอก็ยังรู้ว่าต้องขอบคุณ แต่ผมก็ยังรู้สึกไม่ถูชะตากับแม่นี่อยู่ดี แล้วผมทำงานของผมไปสักพัก ผมรู้สึกได้ถึงสายตาคู่นึงที่กำลังจ้องมองมาที่ผม จนผมขนลุกไปทั้งตัวเลยครับทุกคนผมก็เลยมองหาตาคู่นั้นที่มองผมอยู่ ปรากฏว่าชีมิจจี้ครับ พอผมมองเธอกลับไป เธอกลับสะดุ้งและหันหน้าไปทำงานของเธอต่อ ผมงงมากครับว่าทำไมเธอต้องจ้องผมด้วย

แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ผมเดาว่าชีน่าจะมีนิสัยแปลกๆ

กริ๊ง\~\~

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น เบอร์ที่โทรมาคือผจก.ดีหม

ชีบอกว่าวันนี้ให้เลิกงานเร็ว จากเลิกงาน 17:00น. เปลี่ยนมาเป็น 15:00น. ได้เลยเพราจะตอนรับพนักงานใหม่ และนางได้จองห้องคาราโอเกะไว้แล้ว โอ้!!!

ผมดีใจมากเลยครับร้อยวันพันปีได้พักทีวันนี้ผมจะได้ปลดปล่อยย

อ้าวทุกโคนน “ผมได้ตะโกนขึ้น”

วันนี้เราจะได้เลิกงานเร็วแถมผจก.ยังเลี้ยงแอลกอฮอร์อีกคุ้มสุดๆเลย ต้องขอบคุณเธอนะยัยเด็กใหม่

มิจจี้: ค่ะ ..ยิ้มอ่อน..

แล้วผมพูดขึ้น งั้นตอนนี้เรามาตั้งใจทำงานให้เสร็จทันตอนบ่ายกันเถอะ ผมมองไปรอบๆตอนนี้ทุกคนดูขยันและตั้งใจทำงานกันมาก งั้นผมก็ต้องรีบทำแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวทุกคนจะเบื่อผมขอข้ามเวลาไปตอนที่ผมทำงานเสร็จแล้วละกันครับ

...1 ชั่วโมง ผ่านไป…...

เอาหล่ะตอนนี้ผมก็ทำงานเสร็จแล้ว แต่เวลายังเหลืออีกเกือบชั่วโมงผมควรทำอะไรรอเวลาเลิกงานดีนะ..

ใช่สิผมยังไม่ได้บอกหมูปิ้งแฟนของผมเลยว่าวันนี้ผมต้องไปดื่มกับที่ทำงาน ผมต้องโทรไปบอกเขาก่อน

ตู๊ดด.. ตู๊ดด..

หมูปิ้ง: ฮัลโหลค้าบที่รักน้อย มายฮันนี่\~\~ มายเลิฟของฝม

ข้าวเหนียว: แหวะ\~ พูดไรเนี้ยอายคนอื่นเขา วันนี้เค้ามีดื่มกับเพื่อนหลังเลิกงานนะ น่าจะกลับดึกหน่อย ปิ้งโอเคป่าว

หมูปิ้ง: มีใครบ้างหรอ ไม่มีหนุ่มๆใช่มั้ยเค้าหวงง;\~; วันนี้มีพนักงานมาใหม่ไม่ใช่หรอ ผู้หญิงหรือผู้ชายหรือคั๊บบ

ข้าวเหนียว: ผู้หญิงทั้งนั้นเลยเธอเอ๊ยย!! กินกับพี่ๆใน แผนกนี่เเหละ เหมือนเดิมเลย เธออยากมาด้วยมั้ยแล้วก็เด็กใหม่ที่มาวันนี้ก็เป็นผู้หญิง ก็โอเคนะน่าตา

หมูปิ้ง: อ๋าาาา!! งั้นค่อยโล่งใจหน่อย เธอไปเลยคั๊บวันนี้เค้าว่าจะดูหนัง ถ้ามีอะไรยังไงก็โทรมานะ อีกอย่างอย่าเผลอไปชอบผู้หญิงเข้าหล่ะ ฮ่าฮ่าๆๆ

ข้าวเหนียว: ฟ้าผ่า!! พูดจาาา ชีวิตนี้เค้าจะไม่มีวันชอบหรือแตะต้องผู้เด็ดขาดดด!!! เอาเป็นว่าเดี๋ยวเค้ารายงานเป็นระยะๆนะครับ แค่นนี้นะครับ จุ๊บ จุ๊บ

ติ๊ด….วางสาย

หลังจากวางสายผมก็ได้ดูนาฬิกาอีก โอ๊ะ!! แล้วผมได้ได้พูดขึ้นว่า ทุกคนครับเราเก็บของกันเถอะครับ ตอนนี้ถึงเวลาของพวกเราแล้วครับ

“ได้ค่า/รับทราบค่าคุณข้าวเหนียว” ทุกคนต่างก็ได้พูดขึ้นพร้อมกัน

‘โอเคครับ’ ผมตอบ

เอาหล่ะผมจะสนุกให้สุดเหวี้ยงไปเลยคืนนี้ นานนานทีผมจะได้พักผ่อนด้วยการดื่มแบบนี้ ปกติผมแทบไม่มีเวลาว่างเลย พอพูดถึงแล้วก็เศร้า

เอ๊ะ!!

จริงสิต้องมีของขวัญตอนรับพนักงานใหม่ด้วยสินะ เธอจะชอบอะไรบ้าง ผมคงต้องไปถามเธอแล้วแหละว่าเธออยากได้อะไร ถึงผมจะไม่ค่อยชอบเธอแต่ก็คงต้องให้เพราะมันเป็นประเพณี ไม่งั้นเราคงทำงานร่วมกันไม่ได้แน่เลย ถ้างั้นก็เดินไปถาทเธอหน่อยละกัน

ตึก.. ตึก.. ตึก..

ผมเดินมาถึงโต๊ะเธอแล้ว ควรถามไงดีหล่ะ

เอ่อ… ไม่ทราบว่าอยากได้อะไรหรือชอบอะไรเป็นพิเศษมั้ยครับ พอดีพี่อยากจะให้ของขวัญต้อนรับ พนักงานใหม่

เธอเงยหน้ามองผมจากนั้น หน้าเธอเริ่มแดง ฉ่าา//

แล้วเธอก็ลุกพวดวิ่งออกไป

งนงง?!?? เอ่อผมไม่แน่ใจว่าเธอจะเป็นอะไรรึเปล่า

เธออาจจะไม่สบายก็ได้ แล้วทีนี้ผมจะทำไงดีหล่ะ ผมยังไม่ทันได้คำตอบของเธอเลยว่าเธอชอบอะไร

เฮ้ออ.. ยุ่งยากจริงๆเลยน้าาา เหนื่อยกับพนักงานคนนี้จัง ผมว่าผมคงต้องสุ่มๆซื้อไปให้เธอแล้วแหละ หวังว่าเธอจะไม่ว่าผม พูดขึ้นมาผมก็เริ่มหมั่นไส้เธอทุกที คิดเรื่องเธอไปก็ปวดหัวผมก็เลยเดินกลับออกมาที่โต๊ะตัวเองและหยิบกระเป๋า เตรียมตัวจะไปซื้อของและไปที่ราคาราโอเกะ

“ทุกคนครับเจอกันที่ร้านนะครับ”ผมได้พูดขึ้น หลังจากสิ้นเสียงนี้ ผมก็ขอตัวแยกออกมาซื้อของให้ยัยพนักงานใหม่ก่อน เพราะมีผมคนเดียวที่ไม่ได้เตรียมมา ผมดันลืมซะได้ ผมเเดินดูของไปมาสักพัก ผมไปสดุดตากับของสิ่งนึง มันคือหมากฝรั่งยี่ห้อที่ผมไม่เคยเห็นน่าจะเป็นแบรนด์ของต่างประเทศ ผมเลยเลือกสิ่นนี้แหละไปเป็นของขวัญให้ยัยมิจจี้

และผมก็ขับรถตามไปถึงที่ร้าน

......................

...เรื่องราวในคืนที่ไปห้องคาราโอเกะจะเป็นไง...

...ติดตามตอนต่อไปนะคะ...