ภารกิจของสหาย
สหาย
เสียงดังจากพ่อค้าเเม่ขายดังเจี้ยวจ้าวเต็มไปหมด
？？？
ดังจังเลยข้ายังนอนไม่เต็มเลยนะ//ขยี้ตาตัวเอง
จื่อเหริน
ท่านพ่อข้าคิดถึงท่านจริงเลย~//บิดขี้เกียด
เสียงชายหนุ่มพูดในขณะเดินถือถ้วยชาไว้ในมือ
？？？
//วางถ้วยขาไว้ข้างเตียงนอน
จื่อเหริน
อ่ะไรของเจ้าเนี่ย//พูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
หลี่จือเหว่ย
จ่ะไรของเจ้าได้ยังไง
หลี่จือเหว่ย
//นั่งไขว่ห้าง
จื่อเหริน
เจ้ามีท่าทีเเบบนี้....หรือว่า....//ลุกขึ้นจากเตียงนอน
จื่อเหริน
ฮื่อ...//จัดเสื้อ
หลี่จือเหว่ย
อย่าคิดว่าอาจารย์ให้ข้าพาเจ้าออกมาทำภารกิจเเล้วเจ้าจะทำตามอำเภอใจได้นะ
จื่อเหริน
บ่นอยู่นั้นเเหละ
จื่อเหริน
"ข้าเป็นคนดี...จะไปมีเรื่องพวกนั้นได้ไง"//คิดในใจ+ชายตามอง
จื่อเหริน
รีบชะมัดข้ายังไม่ได้กินข้าวเลยนะ!
หลี่จือเหว่ย
//เส้นเลือดขึ้นหน้า
จื่อเหริน
//เลิกคิ้ว+มองพื้นก่อนเดินตามไป
จื่อเหริน
เอ้หลี่จื่อเหว่ยรอข้าด้วย!
หลี่จือเหว่ย
เข้าขาสั้นรึไงห๋า?!
จื่อเหริน
หยุดทำไมไม่บอกเล่า!
จื่อเหริน
เหอ.....หรือว่า....เจ้าอยากให้ข้าไกล้ชิดเจ้า//เอานิ้วชี้ลากจากเเขนเขาลงมาที่มือ
หลี่จือเหว่ย
เพ้อเจ้ออยู่นั่นเเหละ
หลี่จือเหว่ย
ถ้าเจ้ายังไม่หยุดล่ะก็
หลี่จือเหว่ย
กระบี่ที่มือข้า
หลี่จือเหว่ย
จ่ะไปเสียบอยู่ข้าศรีษะเจ้า//เอามือชี้หน้า
จื่อเหริน
เเหม//ยิ้ม+เอามือเขาลง
จื่อเหริน
ขอรับ~คุณชายหลี่
จื่อเหริน
ข้าหาอะไรกินก่อนไม่ได้งั้นหรอ
จื่อเหริน
อ่ะ....//เอามือขึ้นมาจะเรียกต่อ
หลี่จือเหว่ย
เจ้าขี่ม้าเป็นมั้ย
จื่อเหริน
เป็น...เป็นๆข้ากินข้าวเป็น
หลี่จือเหว่ย
งั้นขึ้นรถม้าเอาล่ะกัน
จื่อเหริน
หยอกล้อนิดหน่อยทำเป็นเมิน
หลี่จือเหว่ย
//เดินไปที่ข้างโรงเตี๊ยม
โทษที
จื่อเหริน
ข้า?ให้ข้าขี่ม้า
หลี่จือเหว่ย
เจ้าบอกเองไม่ใช่หรอว่าขี่ม้าเป็น
จื่อเหริน
คิดว่า...ต้องซ้อน!...ท้ายเจ้า....//ย้ำคำว่าซ้อน
คำพูดของหลี่จื่อเหวี่ยงที่พูดออกมามีอารมณ์ของเขาออกมาด้วยท่าทีเย็นชาเเละเฉยเมยต่อจื่อเหริน
หลี่จือเหว่ย
รออ่ะไรล่ะรีบไปสิ
หลี่จือเหว่ย
กลับสำนักศึกษาก่อน
หลี่จือเหว่ย
ค่อยจับกลุ่มอีกที
จื่อเหริน
ไม่ทำภารกิจให้เสร็จก่อนหรือ
หลี่จือเหว่ย
มีตัวถ่วงเช่นเจ้าข้าทำไม่สำเร็จหรอก
ก็เกิดความเงียบที่ดังสงัด
ไม่นานจื่อเหรินก็ทำลายความเงียบนั้น
หลี่จือเหว่ย
ต้องให้เจ้าบอกรึไง
ทั้งสองคนมุ่งหน้ากลับสำนักศึกในทันที
ฟ้าที่มืดครึ้มดูท่าทางฝนจะตกเเน่นอน
จื่อเหริน
"ขี่ม้าเก่งเหมือนกันนี่"
จื่อเหรินควบม้าเร็วขึ้นเเซงหน้าจือเหว่ย
จื่อเหริน
ข้าต่างหากที่ตอบบอกเจ้า!คุณชายหลี่!
จื่อเหริน
//รีบลงจากม้าเเล้วเข้าไปข้างใน
หลี่จือเหว่ย
ไหนบอกเจ้าขี่ม้าไม่เป็น
จื่อเหริน
ทำเเบบนี้คุณชายหลี่ไม่กลัวคนอื่นคิดว่าเราสองคน....//จะเเตะเเขน
หลี่จือเหว่ย
ข้าไปก่อนดีกว่าอยู่กับเจ้าเสียเวลา
หลี่จือเหว่ย
เหอะ//มองเหยียด+เดินออกไป
จื่อเหริน
เเม่นางหลัวมีอะไรงั้นหรอ
หลัวเฉียนซี
อ่ะ...ข้าเเค่ผ่านมา
หลัวเฉียนซี
ไม่ทราบว่า..คุณชายพอมี----
จื่อเหริน
โทษทีข้ามีคนที่ต้องการพบเเล้วล่ะ
จื่อเหริน
ไว้คราวหน้านะเเม่นาง
หลัวเฉียนซี
....เจ้าค่ะ//คำนับ
จื่อเหริน
อ่า!//ยกมือคำนับเช่นกัน
หลัวเฉียนซี
"กลินกายของเขาช่าง..."
จื่อเหริน
จื่อเหริน
//รีบหลบหลังต้นไม้
จื่อเหรินเห็นเหล่าศิษย์พี่รุมทำร้ายร่างกายเด็กหนุ่มที่กำลังถือสมุดเเพท
จื่อเหริน
ศิษย์พี่ท่านทำอ่ะไรน่ะหยุดเดี๋ยวนี้!
ตัวประกอบไก่กา
หื่อที่เเท้ก็ไม่ใช่ไครที่ไหน
ตัวประกอบไก่กา
สวะจื่อเหรินนี่เอง
ตัวประกอบไก่กา
//เเสร้งทำความเคารพ
จื่อเหริน
พวกท่านทำร้ายเค้าทำไม!
ตัวประกอบไก่กา
....เรื่องของพวกข้า
ตัวประกอบไก่กา
เจ้าไม่ควรเข้ามายุ่งวุ่นวาย//ยิ้มเป็นมิตร
คนพวกนั้นเดินชนไหล่จื่อเหรินไป
จื่อเหริน
เป็นอ่ะไรมั้ย!ศิษย์น้อง!
เซินเหว่ย
ข้า..ข้าไม่เป็นอ่ะไรขอรับ
จื่อเหริน
ข้าน่ะจ่ะสั่งสอนให้เจ้าเอง
จื่อเหริน
ข้าชื่อจื่อเหริน
เซินเหว่ย
"จื่อ...จื่อเหริน!"
จื่อเหริน
อึหึ//ส่ายหัวเบาๆ
จื่อเหริน
ข้าไปล่ะยิ้นดีที่ได้พบนะ
จื่อเหริน
//เปิดประตูเข้าไป
จื่อเหริน
//หยิบกระดาษออกมา1เเผ่น
จื่อเหริน
ข้าจำได้นิว่าข้าเจอมันเเถวๆนั้นนี่นา....//พึมพำ
？？？
เจ้ามีนามว่าจื่อเหรินงั้นหรอ
ฉินกั่วเหริน
ข้ามีนามว่าฉินกั่วเหริน
ที่นี่เเคว้นเซินไครๆต่างก็รู้ดีว่าจื่อเหรินเป็นผู้ชายที่หลายคนไม่อยากเข้าไกล้เพราะมีข่าวลือต่างๆนาๆว่าจื่อเหรินชอบบังคับขืนใจผู้ชายด้วยกันเองส่วนผู้หญิงก็เช่นกันจื่อเหรินชอบทำตัวเหมือนคนบ้ากามทุกคนเลยกลัวว่าตนจ่ะโดนจื่อเหรินลักพาตัวไปทำเรื่องมิดีมิร้ายต่างก้รังเกียจเดียจชังมิหนำซ้ำยังเป็นคนไร้ญาติไร้ตะกูลเเต่มี บารมีของร้านยาดังจึงไม่มีไครกล้าห้าม
จื่อเหริน
เจ้ามีอ่ะไรงั้นหรอ//เท้าคางมอง+มองด้วยสายตาหว่านเสน่ห์
ฉินกั่วเหริน
ข้าคิดว่าข่าวลือคือเรื่องเท็จ....
ฉินกั่วเหริน
พอมาเห็นกับตา...
จื่อเหริน
เจ้าเองไม่กลัว...ข้ารึไง....
จื่อเหริน
//ลุกขึ้นจากโต๊ะหมู่กลาง
ทั้งหมดมี7คนจื่อเหรินเลยนอนคนเดียวมาตลอด
จื่อเหริน
เจ้าเข้ามาเท่ากับเจ้าต้องมานอนข้างกายข้า....
ฉินกั่วเหริน
ไครบอกเจ้า//เย็นชา
ฉินกั่วเหริน
//หยิบสำภาระไปวางไว้เตียงข้างๆ
ฉินกั่วเหริน
ข้าจะนอนพื้นกับสองคนนั้น
ฉินกั่วเหริน
ไม่ไปนอนกับเจ้าหรอก
จื่อเหริน
"ในห้องนี้มีเเต่คนเย็นชาทั้งนั้น"
ฉินกั่วเหริน
ไม่พอใจข้าหรือไม่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
