เธอไปอยู่ที่ไหนอย่าปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวสิ
รักแรกพบ ep1
บอย(ตัวเอง)
กูอยากมีแฟนว่ะ
บีม(เพื่อนบอย)
มีไปทำไมว่ะมึงติดเพื่อนจะตาย
บีม(เพื่อนบอย)
เฟิร์นไงเพื่อนคนที่ชื่อว่าออย์จำได้ป่ะ
บีม(เพื่อนบอย)
เฟิร์นคนที่ประกวดร้องเพลง
ได้ที่ 1 ของประเทศอ่ะ
คนที่ได้ไปพูดหน้าเสาธงเมื่อวานอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
อ่อจำได้ละก็น่าสนใจดีนะ
บอย(ตัวเอง)
แต่ดูๆไปก่อนละกันเนาะ
บีม(เพื่อนบอย)
มึงรีบดูแล้วกันเฟิร์นมันเสน่ห์แรงคนชอบเยอะแต่เฟิร์นเป็นเด็กเรียนไงไม่ค่อยมุ่งรักเท่าไหร่
บอย(ตัวเอง)
แล้วมึงจะแนะนำทำไม
บีม(เพื่อนบอย)
ก็ตรงสเปคมึงไม่ใช่หรอ
บอย(ตัวเอง)
บีมกูเริ่มสนใจเฟิร์นจริงๆแล้วอ่ะ
บีม(เพื่อนบอย)
อยู่เฉยๆทำไม
บีม(เพื่อนบอย)
มุ่งไปจีบเลยอ่ะดี๊
บีม(เพื่อนบอย)
มึงเคยได้ยินคำนี้มั้ยล่ะ
บีม(เพื่อนบอย)
เปิดก่อนได้เปรียบ
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวกูทักไปจีบพรุ่งนี้เองแหละ
บีม(เพื่อนบอย)
ให้มันจริงอย่างที่มึงพูดละกัน
บอย(ตัวเอง)
ใกล้ถึงเวลาเรียนละ
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวครูพรเพ็ญด่าพวกเราอีก
บีม(เพื่อนบอย)
เออเดี๋ยวกูไปเข้าห้องนํ้าก่อนละกัน
บอย(ตัวเอง)
อีก5นาทีจะเข้าเรียนนะบีม!
บีม(เพื่อนบอย)
เออกูรู้แล้ว!
บีม(เพื่อนบอย)
สะกิดบอยแรงๆ//
บีม(เพื่อนบอย)
พูดเบาๆหน่อยโน่นไงเฟิร์น
บีม(เพื่อนบอย)
ชี้ไปที่ห้องคิง//
บอย(ตัวเอง)
แล้วไงหน้าตาก็งั้นๆอ่ะ
บีม(เพื่อนบอย)
เอ๊ะเมื่อเช้ายังคุยโม้โอ้อวดให้กูฟังอยู่เลยสงสัยมึงเก็บอาการแน่เลยถึงมึงทำแบบนี้
บอย(ตัวเอง)
เก็บอาการแทบไม่อยู่//
บอย(ตัวเอง)
พูดในใจ
(ถ้าบอกความจริงไปมึงก็จะล้อกูสิใครโง่จะบอกมึง)
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
สะกิดเฟิร์น//
เฟิร์น(ในอดีต)
มีอะไรออย์?!?
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
แกดูนั้นดิไอบอยที่มันไปแข่งบอลได้ที่1มันดูแกไม่กระพริบตาเลยแกดูดิ
เฟิร์น(ในอดีต)
ก็เรื่องของมันไปดิกูเกี่ยวไรด้วย
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
มึงยังไม่รู้อีกหรอ
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
ว่ามันสนใจมึง
เฟิร์น(ในอดีต)
แต่กูเอาเวลามาตั้งใจเรียนดีกว่า
บอย(ตัวเอง)
สบตากับเฟิร์น//
บีม(เพื่อนบอย)
สบตากันด้วยว่ะะะ
บีม(เพื่อนบอย)
เหม็นความรักแถวนี้ว่ะ
บอย(ตัวเอง)
กูไม่ได้คิดไรซะหน่อย
บีม(เพื่อนบอย)
ไม่เชื่อหรอก
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ลุกขึ้น//
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ขออนุญาตไปเข้าห้องนํ้าค่ะ
ครูต้น(สอนเเทบทุกวิชา)
เชิญ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เปิดประตู//
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
บีม
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
บอย
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ทำไมไม่เข้าเรียน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ริอาจจะโดดเรียนหรอ
บีม(เพื่อนบอย)
ไอบอยมันมาส่องสาวเว้ยยยย
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เห้ยยน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
จริงหรอใครอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
มึงไปบอกออมสินทำไม!!!
บีม(เพื่อนบอย)
เอ้าไอออมเป็นเพื่อนสนิทออย์กับเฟิร์นไม่บอกออมสินมันจะดูลำเอียงไปหน่อยไง
บอย(ตัวเอง)
ลำเลียงสำหรับมึงคนเดียวเหอะ!!!
บอย(ตัวเอง)
กูไม่เห็นด้วย!!!
บอย(ตัวเอง)
พร้อมเดินหนีบีม//
บีม(เพื่อนบอย)
เอ้าบอยไปไหนกลับมาก่อน
บอย(ตัวเอง)
คิวร้านข้าวร้านนี้เยอะจังวะ
บอย(ตัวเอง)
แต่ก็อยากกินอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
แต่หิวไม่ไหวละไปซื้อร้านอื่นละกัน
บอย(ตัวเอง)
เดินออกจากแถว//
เฟิร์น(ในอดีต)
เดินชนบอย//
เฟิร์น(ในอดีต)
เงยหน้าขึ้นมาดู//
บอย(ตัวเอง)
เป็นอะไรมากมั้ยเจ็บตรงไหนรึเปล่า
เฟิร์น(ในอดีต)
แต่ไม่เป็นไรเราเกรงใจ
บอย(ตัวเอง)
ไม่ต้องเกรงใจเลย
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวเราพาไปห้องพยาบาล
เฟิร์น(ในอดีต)
ขอบคุณนะบอย
บอย(ตัวเอง)
เพื่อนผมหัวเข่าถลอกครับ
ครูต้น(สอนเเทบทุกวิชา)
พูดแทรก//
ครูต้น(สอนเเทบทุกวิชา)
ครูพยาบาลครับผมมีเรื่องให้ช่วย
ครูพยาบาล
อ่อค่ะๆเดี๋ยวไปนะคะ
ครูพยาบาล
แผลก็ไม่ได้ขนาดนั้น
ครูพยาบาล
งั้นเด็กผู้ชายคนนี้ทำแผลให้น้องผู้หญิงไปละกัน
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวก่อนครับครู
เฟิร์น(ในอดีต)
โอ๊ยเราเจ็บมากเลย
เฟิร์น(ในอดีต)
เร็วๆรีบทำแผลให้เราเลย
เฟิร์น(ในอดีต)
โอ๊ยเบาๆสิเจ็บนะ
บอย(ตัวเอง)
อีกนิดเดียวก็หายแล้ว
เฟิร์น(ในอดีต)
ใกล้จะกีฬาสีละ
เฟิร์น(ในอดีต)
เราได้เป็นดรัมเมเยอร์
เฟิร์น(ในอดีต)
แต่เรามีแผลแบบนี้เราจะโดนตัดสิทธิ์มั้ยเนี่ย(น้อยใจ)
บอย(ตัวเอง)
ไม่หรอกเฟิร์นเก่งขนาดนี้
บอย(ตัวเอง)
เฟิร์นคงได้เป็นแน่ๆ
บอย(ตัวเอง)
เราเป็นกำลังใจให้
เฟิร์น(ในอดีต)
ขอบคุณอีกครั้งนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เดี๋ยวนะบอยยังไม่ได้กินข้าวเลยนี่
บอย(ตัวเอง)
เราขอตัวไปกินข้าวก่อนนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่ต้องๆเราซื้อเผื่อไว้แล้ว
เฟิร์น(ในอดีต)
อยู่หน้าห้องพยาบาลน่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เราฝากออย์ซื้อ
เฟิร์น(ในอดีต)
โน่นออย์มาแล้วไปหาออย์สิ
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
กำลังเดินมาหน้าห้องพยาบาล//
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
แม่มมม
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
วิ่งหน้าตั้งเลยนะสงสัยหิวอ่ะดิ
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
อันนี้อันนี้เฟิร์นฝากซื้อมาให้มึงอ่ะ
ออย์(เพื่อนสนิทเฟิร์น)
ไปขอบคุณเฟิร์นนู่นไป
บอย(ตัวเอง)
เมื่อวานข้าวเที่ยงที่เฟิร์นฝากออย์ซื้ออร่อยมากเลย
บอย(ตัวเอง)
อยากกินข้าวแบบนี้ทุกวันเลยอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
อร่อยขนาดนั้นเชียว
เฟิร์น(ในอดีต)
แต่ร้านนี้มันแบบเดี๋ยวก็ปิดเดี๋ยวก็เปิดอะไรก็ไม่รู้ยอมรับว่าอร่อยแต่ว่าคือปิดเปิดไม่เป็นเวลาอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
ก็กูอยากกินอีกอ่าาา
บอย(ตัวเอง)
ซื้อให้กูกินหน่อย
เฟิร์น(ในอดีต)
วันนี้จะซื้อให้เป็นวันสุดท้ายวันหลังจะให้ไปซื้อเอง
เฟิร์น(ในอดีต)
เดินไปเรียน//
บีม(เพื่อนบอย)
บอยเพื่อนรัก
บีม(เพื่อนบอย)
โกรธกันใช่มั้ยหายโกรธกันเถอะนะ
บอย(ตัวเอง)
กูจะโกรธมึงกูจะงอนมึง1เดือน
บีม(เพื่อนบอย)
นานไปรึเปล่าวะ
บีม(เพื่อนบอย)
งี่เง่าจังว่ะ
บอย(ตัวเอง)
กูยังไม่หายโกรธเลย!!!
บีม(เพื่อนบอย)
ไม่ง้อก็ได้กูมีแฟนแล้ว
บีม(เพื่อนบอย)
เดินจากไป//
บอย(ตัวเอง)
แม่มที่แท้ก็เดินไปหาแฟน
บอย(ตัวเอง)
เหม็นความรักว่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เฟิร์นเอาข้าวมาให้แล้วนะไม่ต้องไปต่อแถวอีกแล้วนะ
บอย(ตัวเอง)
ขอบคุณนะเฟิร์น
เฟิร์น(ในอดีต)
เดี๋ยวบอยนั่งอยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวเฟิร์นนั่งด้วยเดี๋ยวเฟิร์นไปซื้อข้าวก่อน
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวก่อนเฟิร์น!!!
บอย(ตัวเอง)
เอ๊ะ! ทำไมเฟิร์นไปนานจัง
เฟิร์น(ในอดีต)
เฟิร์นมาแล้วเฟิร์นไปนานมากไหม
เฟิร์น(ในอดีต)
เฟิร์นขอโทษ
เฟิร์น(ในอดีต)
บอยจะขึ้นห้องไปก่อนเลยก็ได้
บอย(ตัวเอง)
ไม่เอาอ่ะจะรอเฟิร์น
บอย(ตัวเอง)
จะขึ้นห้องพร้อมเฟิร์น
เฟิร์น(ในอดีต)
เคเดี๋ยวเรารีบกินนะเวลามันจะหมดแล้วอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
เป็นผู้หญิงภาษาอะไร
บอย(ตัวเอง)
เดี๋ยวเช็ดปากให้
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่เป็น...ไร
บอย(ตัวเอง)
เช็ดปากให้เฟิร์น//
เฟิร์น(ในอดีต)
ขอบคุณนะที่เช็ดปากให้เรา
บอย(ตัวเอง)
ไม่เป็นไรเพื่อนกันเอง
เฟิร์น(ในอดีต)
ป่ะ!ขึ้นห้องกัน
เฟิร์น(ในอดีต)
ให้เราไปส่งที่ห้องมั้ย
บอย(ตัวเอง)
ไม่เป็นไรเราไปส่งเองไหนๆเราก็ได้ผ่านห้องคิงอ่ะ
รักแรกพบ ep2
เฟิร์น(ในอดีต)
เอ๊ะ เมื่อไหร่พ่อจะมารับนะ
บอย(ตัวเอง)
ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ
บอย(ตัวเอง)
นี่มันก็6โมงเย็นแล้วนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ก็พ่อเราน่ะสิ
เฟิร์น(ในอดีต)
ยังไม่มารับสักที
เฟิร์น(ในอดีต)
โทรไปก็ไม่รับ
เฟิร์น(ในอดีต)
ทักไปก็ไม่ตอบ
เฟิร์น(ในอดีต)
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
เฟิร์น(ในอดีต)
เราอยากกลับบ้านมากเลยตอนนี้
เฟิร์น(ในอดีต)
เรากลัวมากเลยอ่ะบอย
เฟิร์น(ในอดีต)
กลัวว่าจะไม่ได้กลับบ้าน
เฟิร์น(ในอดีต)
อีนี่ไงพ่อทักมาแล้ว
พ่อ
พ่อคงไปรับลูกไม่ได้แล้วแหละ
เฟิร์น(ในอดีต)
ให้หนูกลับบ้านเองเนี่ยนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ดูดิบอยจะกลับบ้านแล้วอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เราขอติดรถไปด้วยได้มั้ย
เฟิร์น(ในอดีต)
ขอบคุณมากๆเลยนะบอย
บอย(ตัวเอง)
ไม่เป็นไรเพื่อนกัน
เฟิร์น(ในอดีต)
เห้ยพ่อเราทักมา
พ่อ
ลูกจะไปนอนบ้านใครก็แล้วแต่แต่อย่ามานอนบ้านเรานะบ้านเรากำลังเกิดอันตรายนะพ่อไม่อยากให้ลูกเห็นน่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูโตแล้วนะพ่อ
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูยอมรับได้
พ่อ
พ่อว่าเรื่องนี้หนูยอมรับไม่ได้หรอก
พ่อ
ไปนอนบ้านเพื่อนก็ได้แล้วแต่เลย
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่เอาอ่ะพ่อ
เฟิร์น(ในอดีต)
พ่อมาฟังหนูก่อนนนน
เฟิร์น(ในอดีต)
ทำไมพ่อตัดสายล่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
บอยเราขอนอนบ้านบอยได้มั้ย
บอย(ตัวเอง)
เราฟังไม่ผิดใช่มั่ย
บอย(ตัวเอง)
คนอื่นมารู้อาจจะไม่ดีเอานะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เออหน่าเราขอนอนได้ไหม
บอย(ตัวเอง)
เราขอพ่อก่อนนะ
บอย(ตัวเอง)
พ่อเราบอกว่าได้
เฟิร์น(ในอดีต)
เรามีที่นอนแล้ว
เฟิร์น(ในอดีต)
ขอบคุณพ่อและบอยมากๆเลยนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ช่วยเราอีกแล้วอ่ะ
บอย(ตัวเอง)
ไม่เป็นไรเพื่อนกัน
เฟิร์น(ในอดีต)
บ้านของบอยใหญ่จัง
บอย(ตัวเอง)
ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก
แม่อั๋น
ลูกต้องกลับมาแล้วแน่ๆเลย
แม่อั๋น
รีบวิ่งไปเปิดประตู//
แม่อั๋น
บอยนี่ผู้หญิงที่ไหนอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
สวัสดีค่ะหนูชื่อเฟิร์น
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูขอมานอนบ้านบอยได้ไหมคะ
เฟิร์น(ในอดีต)
พอดีบ้านหนูกำลังเกิดอันตรายอ่ะค่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
พ่อหนูบอกว่าไปนอนที่บ้านคนอื่นก่อนไป
แม่อั๋น
อ่ะๆ แม่ไม่เป็นไรแม่ไม่ซีเรียส
แม่อั๋น
แม่กลัวหนูเฟิร์นจะเครียดน่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่เครียดหรอกค่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูดูแลตัวเองได้
แม่อั๋น
รีบเข้าบ้านกันลูกๆ
แม่อั๋น
อาหารที่แม่เตรียมไว้มันจะเย็นหมด
เฟิร์น(ในอดีต)
โหกับข้าวเพียบเลย
เฟิร์น(ในอดีต)
คุณแม่ทำเองหมดเลยหรอคะ
พ่อแมน
แม่จัดห้องนอนให้เฟิร์นยัง
แม่อั๋น
เดี๋ยวแม่ไปจัดให้ก่อนนะเฟิร์น
แม่อั๋น
กินข้าวกันไปก่อนแม่เลย
แม่อั๋น
ขึ้นบันไดไปชั้น2//
แม่อั๋น
เอ๊ะ ห้องไหนมันว่างกันนะ
แม่อั๋น
เอาห้องเก็บของแล้วกันห้องเก็บของมันไม่มีของห้องมันว่างให้เฟิร์นนอนละกัน
แม่อั๋น
อันนี้ยันต์อะไรเนี่ยสีแดง
แม่อั๋น
เห็นเงาในกระจกไม่ใช่ตัวเอง//
ผี
หัวเราะเสียงดังกึกก้อง//
แม่อั๋น
ไม่อยู่ห้องนี้แล้ว
แม่อั๋น
น้ำเสียงสะอึกสะอื้น//
แม่อั๋น
เห้ยทำไมฉันเปิดประตูไม่ออกเนี่ย!
ผี
หัวเราะเสียงดังกึกก้องหนักกว่าเดิม//
แม่อั๋น
โอ๊ยน่ากลัวไม่ไหวแล้วนะ
ผี
เสียงหัวเราะดังกึกก้องเริ่มเบาลง//
พ่อแมน
เคาะประตูห้องเก็บของ//
พ่อแมน
อั๋นอยู่ข้างในรึเปล่า?!?
แม่อั๋น
เอ๊ะฉันมาอยู่ตรงนี้ได้ไง
พ่อแมน
อั๋นอยู่ในห้องนี้มั้ย!!!
พ่อแมน
อยู่ก็เปิดประตูให้เฟิร์นสิดึกมากแล้วนะ
แม่อั๋น
ขอโทษนะจ้ะหนูเฟิร์นที่แม่ต้องทำให้หนูต้องรอนาน
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่เป็นไรค่ะหนูรอได้
แม่อั๋น
เชิญเข้าไปในห้องได้เลยจ้ะหนูเฟิร์น
เฟิร์น(ในอดีต)
ค่าขอบคุณค่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เข้าห้องเตรียมนอน//
เฟิร์น(ในอดีต)
ดูๆไปห้องนี้ก็สวยดีนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
แต่ก็แอบขนลุกอยู่นะเนี่ย
เฟิร์น(ในอดีต)
ช่างมันเถอะ
เฟิร์น(ในอดีต)
คิดมากมันไม่ดี
เฟิร์น(ในอดีต)
แบตหมดได้ไงอ่ะเมื่อกี้ยังแบต30%อยู่เลย
เฟิร์น(ในอดีต)
ช่างมันเถอะนอนดีกว่าดึกมากเเล้ว
เฟิร์น(ในอดีต)
เริ่มง่วง//
ผี
หัวเราะเสียงดังกึกก้อง//
เฟิร์น(ในอดีต)
เห้ยน่ากลัวอ่า
เฟิร์น(ในอดีต)
สะดุ้งตื่นกลางดึก//
เฟิร์น(ในอดีต)
เห้ยฝันเมื่อกี้น่ากลัวมากเลยอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
แถมเหมือนจริงอีกต่างหาก
ผี
หัวเราะเสียงดังกึกก้องอีกครั้ง//
เฟิร์น(ในอดีต)
เห้ยทำไมเราได้ยินเสียงหัวเราะแบบนี้เหมือนที่เราฝันเลยล่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เสียงนี้มัน
เฟิร์น(ในอดีต)
หันไปมองในกระจก//
เฟิร์น(ในอดีต)
เฮ้ยนั่นมันผีตัวที่เราเห็นในฝันนี่นา
เฟิร์น(ในอดีต)
ชี้ไปที่กระจก//
เฟิร์น(ในอดีต)
สะดุ้งตื่น//
เฟิร์น(ในอดีต)
เห้ยเช้าแล้วนี่
เฟิร์น(ในอดีต)
กี่โมงแล้วนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
7โมงเช้าแล้วหรอ
เฟิร์น(ในอดีต)
ไหนไปดูซิบอยไปรร.ยัง
เฟิร์น(ในอดีต)
แม่อั๋นค่ะ!!!
เฟิร์น(ในอดีต)
บอยไปรร.รึยังคะ?
แม่อั๋น
จะไปรร.ได้ยังไงลูก
แม่อั๋น
สงสัยนอนเยอะเลยตื่นมาเบลอแน่ๆเลย
เฟิร์น(ในอดีต)
อ่อค่ะหนูเข้าใจผิด
เฟิร์น(ในอดีต)
งั้นหนูไปอาบน้ำเตรียมกลับบ้านก่อนนะคะ
แม่อั๋น
แต่ถ้าพ่อหนูไม่มารับนอนต่อได้นะแม่ไม่ว่าจ้ะ
รักแรกพบ ep3
บอย(ตัวเอง)
ไปส่งผมไปรร.หน่อย
พ่อแมน
วันนี้ลูกชายของพ่อไปรร.เช้าจัง
พ่อแมน
พ่อมาส่งแค่นี้นะลูก
พ่อแมน
ตอนเย็นพ่อต้องทำงานดึกอาจไม่ได้มารับ
พ่อแมน
ถ้าเวลาเกิน 6โมงเย็นให้รีบหาทางกลับบ้านเองเลยนะลูก
บอย(ตัวเอง)
ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ
บอย(ตัวเอง)
ผมโตพอที่จะดูแลตัวเองได้ครับ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เห้ยยยย
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
นั่นใครอ่ะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
บอยหรอ
เฟอร์(น้องสาวออย์)
วิ่งเข้ามา//
เฟอร์(น้องสาวออย์)
ใช่ค่ะพี่ออมสิน
เฟอร์(น้องสาวออย์)
วันนี้แปลกมากๆเลยนะคะ
เฟอร์(น้องสาวออย์)
ที่พี่บอยเขามาโรงเรียนเช้าอ่ะค่ะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
จริงงง
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
มาเช้าได้ไงก่อน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เมื่อก่อนยังเห็นมาสายจนโดนเรียกผู้ปกครองอยู่เลย
เฟอร์(น้องสาวออย์)
จริงค่ะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เอ่อ....
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
แล้วพี่ออย์ไปไหนล่ะ
เฟอร์(น้องสาวออย์)
พี่ออย์หรอคะ
เฟอร์(น้องสาวออย์)
พี่ออย์เขาไม่สบายเขาคงไม่มาเรียนหรอก
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
อ่อออ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ก็ว่าแหละทำไมเงียบหาย
เฟอร์(น้องสาวออย์)
โน่นเพื่อนหนูมาแล้ว
เฟอร์(น้องสาวออย์)
ชี้ไปทางเพื่อนกลุ่มๆนึง//
เฟอร์(น้องสาวออย์)
หนูไปก่อนนะพี่ออมสิน!
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
จ้าาา
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
น้องเฟอร์คนสวยของพี่
เฟอร์(น้องสาวออย์)
ขอบคุณค่ะพี่ออมสินคนสวย
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
แหม น้องเฟอร์ก็ปากหวานเหมือนกันนะ
เฟส(น้องสาวเฟิร์น)
วิ่งเข้ารร.//
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เห้ยน้อง!
เฟส(น้องสาวเฟิร์น)
หลบหลังออมสิน//
เฟิร์น(ในอดีต)
ออมสินเห็นน้องเขามั้ย
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
น้องไหน
เฟิร์น(ในอดีต)
น้องตัวเล็กๆที่ชื่อว่าเฟสได้เขาเล่าให้ฟังไง
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
อ่อออ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ก็อยู่นี่ไง!!!
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ชี้ไปข้างหลังตัวเอง//
เฟส(น้องสาวเฟิร์น)
หัวเราะเสียงดัง//
เฟิร์น(ในอดีต)
มานี่นะ มาให้พี่จับไปเข้าห้องเรียนสะดีๆนะเฟส
เฟิร์น(ในอดีต)
รู้มั้ยอ่ะว่าทำไมออย์ไม่มารร.อ่ะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
อ่ออ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
รู้ๆ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เดี๋ยวให้น้องออย์มาเล่านะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
กูเล่าไม่ค่อยดี
เฟิร์น(ในอดีต)
ทำไมพูดงั้น
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
หมายถึง
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
พูดไม่ตรงประเด็นไรเงี้ยพูดไม่โดนใจอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ก็ไม่เป็นไรก็เล่ามาเถอะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ไม่เอาอ่ะน้องออย์เล่าตรงประเด็นโดนใจกว่า
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
กูฝากซื้อข้าวหน่อยนะ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เดี๋ยวกูจองโต๊ะให้
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
น้องเฟอร์จะมานั่งด้วย
เฟิร์น(ในอดีต)
นี่ถือว่าน้องเฟอร์มานั่งด้วยนะเนี่ยเลยไปซื้อข้าวให้มึง
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
จ้าาา
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
โน่นน้องลงมาจากตึกแล้ว
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เดี๋ยวไปตามน้องก่อนนะ
เฟิร์น(ในอดีต)
เออๆกุไปซื้อข้าวละ
เฟิร์น(ในอดีต)
ทำไมแถวมันยาวจังล่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
ผ่านมาตั้งหลายนาทีละ
เฟิร์น(ในอดีต)
เมื่อไหร่แถวจะขยับนิ
เฟิร์น(ในอดีต)
ไหนชะโงกหัวดูซิ
เฟิร์น(ในอดีต)
นี่ลุงทำอะไรของลุงอ่ะหนูต่อแถวอยู่นะแบบนี้หนูก็แตกแถวสิ
ลุงปริศนา
เอ้าก็สาระแนอยากชะโงกหัวเอาเองนี่มันก็แตกแถวนี่ลุงพูดอะไรผิด
เฟิร์น(ในอดีต)
คือหนูแค่ชะโงกหัวมั้ยหนูก็ไม่ได้แตกแถวป่ะล่ะ
ลุงปริศนา
ขี้เสือกน่ะสิไม่ว่า
เฟิร์น(ในอดีต)
เอ้าลุงมาว่าหนูแบบนี้ได้ไงอ่ะ?!?
ลุงปริศนา
ลุงอาบน้ำร้อนมาก่อนหนูนะจำใส่สมองไว้ยัยหนู
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูชอบอาบน้ำเย็นไม่ได้ชอบอาบน้ำร้อน
ลุงปริศนา
แหมม ยัยเด็กนี่กวนตีนว่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูต่อแถวอยู่ดีๆทำไมลุงต้องพลักหนูด้วย
ลุงปริศนา
ก็มึงแตกแถวไง!!!
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูก็ไม่ได้แตกมั้ยลุง
เฟิร์น(ในอดีต)
หนูยืนต่อแถวเฉยๆเหมือนคนอื่นเขาเนี่ย
เฟิร์น(ในอดีต)
จริงมั้ยทุกคน?
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
วิ่งเข้ามาหาเฟิร์น//
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
เกิดอะไรขึ้นตั้งนานทำไมยังไม่ได้ข้าว
เฟิร์น(ในอดีต)
ก็ลุงคนนี้สิอะไรก็ไม่รู้
เฟิร์น(ในอดีต)
อยู่ๆก็มาพลักเฟิร์น
เฟิร์น(ในอดีต)
ไม่เชื่อก็ถามพวกผู้หญิงที่ต่อแถวดูดิ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
พวกเธอเรื่องนี้เป็นจริงอย่างที่เพื่อนเราพูดมั้ยอ่ะ
ผญ.ในรร.
พวกเราอยู่ในเหตุการณ์
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ข้าวเนี้ยไม่ต้องกินแล้วมั้ง
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
จะถึงเวลาเรียนแล้ว
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ค่อยกินตอนเลิกเรียนละกัน
เฟิร์น(ในอดีต)
เอางั้นเลยหรอออมสิน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
อื้อออ
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ไม่อยากโดนครูดุอ่ะ
เฟิร์น(ในอดีต)
แล้วแต่แกแล้วกัน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ปะ ไปเรียน
ออมสิน(เพื่อนสนิทออย์)
ส่วนน้องเฟอร์กินข้าวเสร็จแล้วขึ้นห้องไปละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
