โอ้ยย!" เสียงของรีเบ็คก้าอุทานขึ้นมาพร้อมกับ"ถอยหลังล้มลงมาก้นกระแทกพื้น

"นี้หัดระวังหน่อยสิ!" เสียงของมาร์ตินพูดขึ้นมาพร้อมกับช่วยพยุง รีเบ็คก้า ขึ้นมา

"​​ขอโทษนะคะ แต่ก็ขอบคุณที่ช่วย" รีเบ็คก้าพูดขึ้นด้วยความเคารพ

"ชิ! แต่ก็เอาเถอะเธอน่ะคงจะไม่เป็นเหมือนพวกผู้หญิงพวกนั้นที่พูดจาอ่อนหวานใส่ฉันเพื่อจะให้ฉันหรอกใช่มั้ย?" มาร์ตินถามในขณะที่มีลูกอมในปากพร้อมกับชี้ไปทางพวกสาวๆพวกนั้น

(คิดยังไงเอาฉันไปเหมารวมกับพวกนั้น)"ไม่หรอกค่ะ" รีเบ็คก้ากล่าวในขณะที่ยิ้มให้ แต่ภายในใจอยากจะหยุมหัวก็เถอะแต่ถ้าทำแบบนั้นจะเสียรูปลักษณ์ประธานพอดี

(ยัยนี้เป็นอะไรของเธอเนี่ย)"อืม ฉันไปก่อนละ" มาร์ตินกล่าวก่อนที่จะเดินหายไปในโถงทางเดิน

"น่าหมั่นไส้ชะมัด" รีเบ็คก้าพึมพำก่อนที่จะกลอกตาและเดินออกไปจากโถงทางเดิน

เธอเดินออกมาหาเอมิเพื่อนสนิทของเธอเอมิเงยหน้าขึ้นมาและยิ้ม"อ้าว รีเบ็คก้าอรุณสวัสดิ์จ๊ะ" เด็กสาวกล่าวพร้อมกับยิ้มให้รีเบ็คก้า

"อืม อรุณสวัสดิ์นี่อ่านอะไรอยู่หรอ?"เธอถามด้วยความสงสัยและสนใจ

"เรื่องของดอกฮิกันบานะ" เอมิพูดและอ่านให้รีเบ็คก้าฟัง"ดอกฮิกันบานะ (Higanbana) ซึ่งภาษาอังกฤษเรียกว่า Red Spider Lily หรือก็คือดอกพลับพลึงแดงนั่นเอง คนญี่ปุ่นเชื่อว่าเป็นดอกไม้แห่งสวรรค์ จึงมีอีกชื่อเรียกว่า ดอกมันจุชาเงะ (Manjushage) เนื่องจากสมัยก่อนนิยมปลูกกันตามแถวสุสานเพื่อกันไม่ให้มีสัตว์เข้าไปกัดแทะศพจนได้รับความเสียหาย ลักษณะของดอกคล้ายกับแมงมุม มีหลายสีทั้งสีแดง สีขาว สีขาวอมชมพู และสีเหลือง แต่ที่โดดเด่นและมีมากที่สุดก็คือสีแดง เป็นดอกไม้ที่บานในช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสีราวกลางเดือนกันยายนถึงต้นเดือนตุลาคม"

"อะไรละเนี่ย?"รีเบ็คก้าพูดพร้อมกับเริ่มสนใจมากขึ้นแต่ๆ เสียงกริ่งโรงเรียนขัดจังหวะมาก

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

. 

.

.

.

.

เดะมาต่อให้นะครับถ้าไม่ขี้เกียจหรอสมองตันก่อนอ่ะนะ ช่วงนี้อาจจะติดเรียนหรออะไรประมาณนั้นเลยอาจจะ อัปช้าหน่อยนะคัฟฟ

😘

​​​​​

​​​​​​

​​​​​

มาร์ติน!! มาร์ติน!! ไอ้มาร์ติน *เสียงของอาร์เธอร์ดังไปทั่วโถงทางเดินในขณะที่เรียกเพื่อนของเขา*

เอะอะอะไรแต่เช้าว่ะ? *เสียงของมาร์ตินถามเพื่อนของเขาด้วยสีหน้าแอบรำคาญนิดหน่อย*

แฮะๆโทษๆเพื่อน *อาร์เธอร์ เกาหลังหัวด้วยความเขินอาย*

ว่าแต่มีอะไรแต่เช้าว่ะ? *มาร์ตินถามอาร์เธอร์ด้วยความสงสัย*

มึงเจอประธานนักเรียนยังว่ะ โคตรสวยเลย *อาร์เธอร์พูดด้วยความตื่นเต้น*

คนไหนว่ะ? *มาร์ตินถามสงสัย*

คนนี้ๆ *อาร์เธอร์ส่งรูปให้มาร์ตินดู*

(อาร์เธอร์เอารูปให้มาร์ตินดูทำให้มาร์ตินตกใจ เพราะประธานที่ว่าคือ ผู้หญิงที่ชนเขาเมื่อเช้า)

หะ....ห๊ะ!? เธอนี้หรอประธานนักเรียน? *มาร์ตินถามด้วยความสงสัย*

ใช่ *อาร์เธอร์พูดด้วยความตื่นเต้น*

แล้วมึงชอบหรอ?*มาร์ตินถามด้วยความสงสัย*

ไม่ว่ะ *อาร์เธอร์พูดในขณะที่ยิ้มและมองไปที่ รูปผู้หญิงข้างๆ รีเบ็คก้า*

เอ้าาาแล้วมึงชอบใครว่ะ?? *มาร์ตินถามด้วยความสงสัย*

คือกูชอบเอมิเพื่อนของประธานนักเรียนว่ะ *อาร์เธอร์กระซิบข้างๆหู มาร์ติน*

เออ....*มาร์ตินมองด้วยสีหน้าว่างเปล่า*

ทำไมถึงมองกูแบบนั้นละ? *อาร์เธอร์ถามมาร์ตินด้วยความสงสัย*

แล้วมึงบอกว่าประธาน โคตรสวยทำเหี้ยไรว่ะ!!? *มาร์ตินถามอาร์เธอร์ด้วยความสงสัย*

เอ้าาา ให้พูดสวยไม่ได้รึไง??

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

มาแนะนำตัวละครหลักนะคับ

เป็นโรงเรียนมัธยม

มาร์ติน อายุ 18 ห้องม.6/2 ตำแหน่งสภานักเรียน เพศหญิงแต่เพราะมีรูปร่างเหมือนผู้ชายจึงทำให้เข้าใจผิดอยู่เรื่อยๆ นิสัยปากร้าย แอบซึนเดเระ แค่ในใจคือใจดีและอ่อนโยนมาก ><

รีเบ็คก้า อายุ 18 อยู่ห้องม.6/1 ประธานนักเรียน เพศหญิง เธอมีนิสัยใจดี เรียนเก่ง แต่เราเป็นลูกรักอาจารย์จึงทำให้ใครหลายๆที่ไม่ถูกกับเธออยู่แล้วอิจฉามากขึ้นไม่อีก

เอมิ อายุ 18 อยู่ห้องม.6/1 ตำแหน่งนักเรียนดีเด่น เพศหญิง เธอเป็นคนที่ค่อยข้างขี้อาย ใจดี ชอบอ่านหนังสือ เธอชอบใส่แว่นอยู่เสมอและไม่สู้คน ทำให้เธอโดนรังแกจากพวกนักเรียนขี้อิจฉาอยู่บ่อยครั้ง แต่เพราะได้เจอกับ รีเบ็คก้า ทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจขึ้นมา และได้เป็นเพื่อนกัน

อาร์เธอร์ อายุ 18 ห้องม.6/3 ตำแหน่งกัปตันทีมฟุตบอลของโรงเรียน เพศชาย เขามีลักษณะเด่นคือ ผมสีดำส่วนปลายสีแดงดวงตาข้างสีน้ำเงินข้างสีแดง เขาเป็นคนที่ชอบกีฬามากและชอบทำให้มาร์ตินปวดหัวอยู่เรื่อยๆ เขาและมาร์ตินเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยประถมและได้มาเรียนอยู่ที่เดียวกัน ถึงจะมีสาวๆมาชอบเขามากแค่ไหนแต่เขาไม่สนใจเพราะที่หนึ่งในใจเขาคือ เอมิเพื่อนสนิทของ รีเบ็คก้า เขาเป็นคนที่ชอบใครคือจริงจังและจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้คนๆนั้น มาสนใจเขา

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เอ๋??? พ่อหนุ่มอาร์เธอร์ก็นะ.....

ในช่วงพักเที่ยงของโรงเรียน

มาร์ติน! *เสียงอาร์เธอร์พูดขึ้นในขณะที่เอามือแตะไหล่เพื่อนของเขา*

ว่าไงว่ะ? *มาร์ตินถามขึ้นและหันไปมองอาร์เธอร์ด้วยความสงสัย*

คือว่ามึงช่วยไรกุหน่อยดิ*อาร์เธอร์พูดอย่างเก้ๆกังๆและเกาหลังหัว*

ช่วยไรว่ะ??*มาร์ตินมองอาร์เธอร์ด้วยสีหน้าว่างเปล่า*

คือกุชอบเอมิอันนี้มึงรู้แต่ว่ากูไม่รู้จะเขาหายังไงดี*อาร์เธอร์พูดและก้มหน้าลง*

ทำเป็นกูละเนี่ย??*มาร์ตินถามด้วยความสงสัย*

ก็มึงเป็นสภานักเรียน*อาร์เธอร์พูดแต่ไม่กล้าสบตามาร์ติน*

แล้วเกี่ยวไรกับสภา? *มาร์ตินถามและเอาลูกอมเข้าปาก*

เอมิเป็นเพื่อนรีเบ็คก้าที่เป็นประธานนักเรียนแต่กุไม่รู้จะทำยังไงดี*อาร์เธอร์พูดอย่างเก้ๆกังๆ*

เออๆ *มาร์ตินตอบรับอย่างไม่เต็มใจ*

จริงนะมึง*ดวงตาของอาร์เธอร์สว่างขึ้นเมื่อมาร์ตินตอบรับคำขอของเขา*

เออ กูจะได้ไปขอโทษรีเบ็คก้าด้วย*มาร์ตินพูดอย่างเฉยเมย*

แต้งนะเพื่อน ม้วฟฟ~ *อาร์เธอร์พูดอย่างดีใจ*

อี๋!! ฉกปก *มาร์ตินพูดหยอกล้ออาร์เธอร์ตามปกติ*

(หลังจากที่มาร์ตินและอารเธอร์ได้หยอกล้อและพูดคุยกันเสร็จก็แยกย้ายกันไปเข้าเรียนตามปกติ)

"หลังเลิกเรียน"

*มาร์ตินได้เดินมาหารีเบ็คก้าที่ห้องสภาและประธาน*

หืม!? *รีเบ็คก้าเงยหน้าขึ้นมาจากการหมกมุ่นอยู่กับการจัดสมุดหนังสือให้เป็นระเบียบ*

เอ่อ.......เอ่อ ฉันมาขอโทษเรื่องเมื่อเช้าน่ะ*มาร์ตินพูดอย่างเก้ๆกังๆ*

อ่อ จะมาขอโทษสินะคะ*รีเบ็คก้าพูดมองหน้ามาร์ติน* แต่ว่านะแค่คำขอโทษอย่างเดียวคงไม่ได้หรอก

เอ๊ะ!? แล้วจะให้ผมทำอะไรทดแทนคำขอโทษละ *มาร์ตินถามอย่างหมดหวังเพราะกลัวว่าจะไม่สามารถช่วยเพื่อนได้*

แค่มาจัดสมุดหนังสือช่วย ก็ถือว่าฉันให้อภัยค่ะ *รี

เบ็คก้ายิ้มและมองดูมาร์ตินที่ทำตัวเก้กัง*

ได้คับ! *มาร์ตินพูดอย่างมีหวังและดีใจ*

*รีเบ็คก้ายิ้มให้มาร์ตินก่อนที่จะหันไปจัดหนังสือต่อ*

(หลังจากที่รีเบ็คก้าและมาร์ตินจัดสมุดหนังสือเสร็จก็ตกเย็นแล้วทั้งสองจึงแยกย้ายกันกลับบ้านไป).

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

หนูมาร์ตินก็ขอโทษคนเป็นด้วยนะเนี่ยอิอิ^^