ดินแดนรักอยุธยา
#1
บัวเงิน(นอ.)
คุณป้าเจ้าคะ บัวเงินว่าเราไปตลาดมิเข้าคะ
ฝ้าย(แม่ พอ.)
แม่บัวเงินรู้ได้เยี่ยงไร ว่าอยุธยามีตลาด
บัวเงิน(นอ.)
แหมเจ้าคุณป้าถ้าไม่มีตลาดก็ไม่ใช่เมืองน่ะสิคะ
ฝ้าย(แม่ พอ.)
แม่บัวเงินนี่พูดจาฉะฉานดีนะ
ฝ้าย(แม่ พอ.)
แล้วเห็นพ่อเดชไหม
บัวเงิน(นอ.)
มิเห็นนะเจ้าคะ ตั้งแต่เช้ายันสว่างก็ไม่เห็นพี่เดชเลย
เดช(พอ.)
ข้าไม่อยากรู้เยี่ยงนักว่าแม่บัวเงินเนี่ยมาจากเมืองใด
บัวเงิน(นอ.)
แล้วคุณพี่อยากรู้ไหมเจ้าคะว่าเมืองที่น้องมาเนี่ยเป็นเมืองที่คุณพี่ไม่เคยรู้จัก
เดช(พอ.)
เฮ้ย นี่เจ้ามาตั้งแต่ตอนไหน
บัวเงิน(นอ.)
มาเมื่อกี้นี้แหละจ้ะ
บัวเงิน(นอ.)
ข้าได้ยินว่าคนแถวนี้อยากรู้อยากเห็น เมืองที่ข้ามา
บัวเงิน(นอ.)
ข้าบอกก็ได้เจ้าค่ะ ถ้ามาจากเมืองที่ทำจากเมืองอยุธยาไปนิดนึงค่ะ
เดช(พอ.)
ข้ามิได้อยากรู้บอกข้าทำไม
บัวเงิน(นอ.)
อ้าว มิได้อยากรู้แล้วทำไมต้องมาบ่นคนเดียวด้วยเจ้าคะ
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
พี่บัวเงินเจ้าคะ น้องขอออกไปวิ่งเล่นกับเด็กแถวลานวัดก่อนนะเจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
จ้า ไปได้แต่น้องต้องรู้จักความฟังความลวงตาด้วยนะ
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
เจ้าคะ พี่บัวเงิน
กู้คืนอยุธยาสำเร็จ
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
เจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
พี่บอกแล้วไงว่าอย่าซน
บัวเงิน(นอ.)
ฟังความหลวงตาทำไมน้องกลับดื้อรั้นแบบนี้
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
น้องแค่เล่นเพลินนิดเดียวเองเจ้าคะ
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
เจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
งั้นไปทำงานเรือนได้ละ
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
เจ้าคะ
ปิ่น(บ่าวของบัวเงิน)
คุณบัวเงินเจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
มีกะไรหรอพี่ปิ่น
ปิ่น(บ่าวของบัวเงิน)
อยุธยาอยู่ในกำมือฝรั่งเศสแล้วเจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
ว่าไงนะพี่ปิ่น
ปิ่น(บ่าวของบัวเงิน)
ตามที่ข้าเจ้าบอกไปนั้รแหละเจ้าคะ
บัวเงิน(นอ.)
ตายละท่านคุณป้ากับคุณลุงต้องเครียดนักแล้วเนี่ย
บัวเงิน(นอ.)
//เดินไปหาท่านคุณป้ากับท่านคุณลุง
ฝ้าย(แม่ พอ.)
//นั่งกระวนกระวาย
เดช(พอ.)
เจ้ามากะดีละ บัวเงิน
เดช(พอ.)
เจ้าพูดฝรั่งเศสได้มั้ย
เดช(พอ.)
ให้ไปเจรจากับพวกเขาดูมั้ยครับท่านคุณแม่ท่านคุณพ่อ
ขุน(พ่อ พอ.)
จริงหรือไม่ที่เจ้าพูดได้
ฝ้าย(แม่ พอ.)
งั้นเราก็มีคนไปเจราแล้วน่ะสิเจ้าคะ
ขุน(พ่อ พอ.)
งั้นก็ลองดูแล้วกัน
บัวเงิน(นอ.)
เจ้าค่ะท่านคุณลุง
เป็นทุกอย่าง
Nous sommes venus aujourd’hui parce que vous êtes vous-même venu nous défier.
บัวเงิน(นอ.)
Notre Ayutthaya n'a qu'une seule ville. Si vous vous accrochez au passé, serez-vous heureux ?
เป็นทุกอย่าง
Je suis heureux et heureux parce que vous aimez me considérer de haut comme étant tordu.
บัวเงิน(นอ.)
S'il vous plaît, laissez Ayutthaya partir. Alors je n’interférerai plus avec votre pays et votre ville.
บัวเงิน(นอ.)
Je veux juste que tu laisses partir Ayutthaya.
เป็นทุกอย่าง
Oui, si c'est comme vous le dites, je peux accepter le changement.
ขุน(พ่อ พอ.)
เขาว่าไงมั้งแม่บัวเงิน
บัวเงิน(นอ.)
เขายอมปล่อยอยุธยาไปแล้วเจ้า
เดช(พอ.)
จริงๆหรอแม่บัวเงิน
ฟิ่น(บ่าวของบัวทอง)
//ยิ้ม
ปิ่น(บ่าวของบัวเงิน)
//ยิ้ม
บัวทอง(น้องสาว นอ.)
//ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
