โตแล้ว...ชีวิตก็เลยวุ่นวายหน่อยๆ(?)
วันๆของเรา 1
ซัง มีอา
เฮ้อ~จบสักทีชีวิตม.ปลาย
มิน ยูจาง
ว่าแต่มีอา เธอจะเข้ามหาลัยไหนหรอ
ซัง มีอา
อืม..ไม่รู้สิ สอบไหนติดก็เข้าที่นั่นละมั้ง ว่าแต่ยูนละ
มิน ยูจาง
ฉันหรอ คงเป็นมหาลัยsน่ะ
ซัง มีอา
ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดว่าถ้าฉันเข้ามหาลัยอื่นจะมีเพื่อนมั้ยแค่นั้นแหละ
มิน ยูจาง
งั้นมีอาไปมหาลัยsกับฉันไหมละ
มิน ยูจาง
หรือว่ามีอาอยากไปที่อื่นละ
ซัง มีอา
ไม่นะฉันไม่มีที่ที่อยากไปเป็นพิเศษหรอก
มิน ยูจาง
งั้นไปกับฉันก็ไม่เป็นไรเนาะ
มิน ยูจาง
อ่า..แต่ว่ามันค่อนข้างไกลมากเลยฉันเลยติดต่อเช่าหอไว้แล้ว แต่ถ้ามีอาติดต่อไปตอนนี้ไม่น่ามีหอว่างแล้วนะ
ซัง มีอา
ไม่เห็นเป็นไร ฉันอยู่กับยูนก็ได้นี่
มิน ยูจาง
แต่ฉันเป็นผู้ชายนะ..คุณน้าจะยอมหรอ
ซัง มีอา
ถ้าเป็นยูนคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...แม่ฉันรักนายจะตาย
ซัง มีอา
ลูกแท้ๆอย่างฉันหัวเน่าหมดแล้ว
ยูจางทำหน้างงพร้อมทั้งก้มหน้ามาดมหัวเธอหลังจากเธอพูดจบ
มิน ยูจาง
ใครว่าละ หัวมีอาหอมจะตาย
ซัง มีอา
มันเป็นคำเปรียบเปรยไหมล่ะ! โธ่~~
มิน ยูจาง
ว่าแต่มีอาเปลี่ยนยาสระผมหรอ
มิน ยูจาง
จำได้ว่าอาทิตย์ก่อนเป็นกลิ่นดอกไม้นี่น่า
มิน ยูจาง
ตอนนี้เหมือนกลิ่น...ส้มหรอ
ซัง มีอา
สมแล้วที่เป็นยูนของฉัน
ซัง มีอา
ฉันเปลี่ยนกลิ่นเพราะว่ากลิ่นดอกไม้นั่นเพื่อนผู้หญิงที่อยู่ในห้องทักน่ะสิ
ซัง มีอา
เห็นเธอบอกว่า วันนี้ฉันยั่วยวนจังนะอะไรสักอย่างนี่แหละ
ซัง มีอา
อืม แล้วก็มีพวกผู้ชายมาบอกว่าผมหอมแล้วมาเข้าใกล้แบบที่ไม่ควรน่ะ
มิน ยูจาง
ใครหรอเขาทำอะไรเธอรึป่าว
ซัง มีอา
เอ่อ..เหมือนจะชื่อว่า อิม ชองรยูห้อง4นะ
ซัง มีอา
ว่าแต่..ฉันว่าจะถามแต่ลืมเลย
ซัง มีอา
ยูนนี่นายต้องมั่นใจขนาดไหนอะถึงจองหอทั้งๆที่ยังไม่ทันได้สอบ
ซัง มีอา
นายนี่มัน..น่าหมั่นไส้ชะมัดเลย!!
เธอว่าพร้อมยกมือตีที่ต้นแขนของยูจางไม่แรงนัก
ซัง มีอา
แต่เกรดเฉลี่ยของนายก็น่าจะสอบได้ง่ายๆจริงๆนั่นแหละ
มิน ยูจาง
พูดอยาางก้บตัวเองเกรดไม่ดีงั้นแหละ
มิน ยูจาง
คุณอันดับ'สอง'ของชั้นปี
ซัง มีอา
แต่ไม่เยชนะนายเลยนี่คุณอันดับ'หนึ่ง'ของชั้นปี
มิน ยูจาง
ฮ่าๆ แต่ยังไงมีอาก็สอบได้อยู่แล้วละ
มิน ยูจาง
ว่าแต่..นี่ก็เย็นมากแล้วนะกลับกันเถอะมีอา
ซัง มีอา
งั้นกลับบ้นกันเถอะยูน
พวกเราทั้งสองเดืนจูงมือกันออกจากโรงเรียนเหมือนเด็กเล็กๆที่ชอบจูงมือเพื่อนเดินกลับบ้าน
ท้องฟ้าที่กลายเป็นสีส้มเนื่องจากพระอาทิตย์มันช่าง..อบอุ่นจริงๆ
วันๆของเรา 2
วันนี้เป็นวันประถมนิเทศโรงเรียนวันสุดท้าย
ที่มีจัดกิจกรรมให้รุ่นพี่อำลารุ่นน้อง
เป็นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเศร้าและอบอุ่น
ซัง มีอา
วันนี้ผลสอบออกพอดีใช่มั้ย
ยูนพูดพร้อมกับยกโทรศัพท์มือถือพร้อมเข้าเว็บดูผลสอบอย่างรวดเร็ว
มิน ยูจาง
อะ!นี่ไงมีอาชื่อเธออยู่นี่
ซัง มีอา
เอะ!ว่าแต่ทำไมไม่มีขื่อยูนเลยละ
มิน ยูจาง
ก็นี่มันของศิลปะกรรมศาสตร์นี่น่า
ซัง มีอา
อ้าว แล้วยูนไม่ได้เข้าคณะนี่หรอ
มิน ยูจาง
ป่าวนะฉันอยู่บริหารฯ
ซัง มีอา
แล้วงี้ฉันจะมีเพื่อนไหมเนี่ย
มิน ยูจาง
ต้องมีอยู่แล้วสิ มีอาออกจะน่ารักนะ
อืม..โชว์หวานไม่เกรงใจรุ่นน้องที่มองอยู่เลย
ซัง มีอา
ว่าแต่รายงานตัววันไหนละ
มิน ยูจาง
อืม..อีกประมาณสองเดือนรายงานตัววันที่15น่ะ
ซัง มีอา
งั้นก็ยังมีเวลาเที่ยวเล่นอยู่สินะ
ซัง มีอา
ว่าแต่ใกล้จะได้เวลาเลิกแล้วนี่เราไปเก็บของกันเลยมั้ย
และพวกเธอก็กลับบ้านด้วยกันเหมือนเดิม
ซัง มีอา
วันนี้กินข้าวบ้านฉันมั้ย
ซัง มีอา
งั้นเข้าไปกันเถอะ
แกร๊ก เสียงเปิดประตูดีงขึ้นพร้อมกับเผยให้เห็นห้องนั่งเล่นเรียบๆที่ว่างเปล่าไร้วี่เเววคน
มีอาเดินเข้าไปใกล้กับโต๊ะเตี้ยหน้าทีวีที่มีรูปผู้หญิงคนหนึ่งตั้งอยู่
มิน ยูจาง
สวัสดียามเย็นครับคุณน้า
มิน ยูจาง
วันนี้ขอรบกวนที่บ้านหน่อยนะครับ
ซัง มีอา
นายนั่งหาอะไรดูไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะไปเตรียมอาหารเย็นก่อน
เธอใช้เวลาเตรียมอาหารประมาณครึ่งชั่วโมงได้เพราะไม่ได้ทำอะไรเยอะแค่ผัดมาม่าเท่านั้น
ก็เธอไม่ได้มีฝีมือขนาดแค่ได้จับกระทะก็สามารถทำได้ร้อยแปดพันเก้าเมนูสักหน่อยนี่
เเต่เมื่อเดินออกมาเรียกยูจางไปกินข้าวทำเอาเธอชะงักไปเลย
หมอนี่มันคุกเข่าก้มหัวให้ภาพแม่เธอทำไม
มิน ยูจาง
อ้าว เสร็จแล้วหรอมีอา
ซัง มีอา
ใช่ ว่าจะมาเรียกน่ะแล้วนายทำอะไร
ซัง มีอา
ก้มหัวให้แม่ฉันทำไม
มิน ยูจาง
อ๋อก็มีอาบอกว่าสอบติดก็จะย้ายไปอยู่กับฉันใช่มั้ยละ
มิน ยูจาง
ก็เลยมาขออนุญาตคุณน้าน่ะ
ซัง มีอา
ไม่ต้องทำแม่ฉันก็ยอมอยู่แล้วมั้ง
มิน ยูจาง
ฮ่าๆแต่ก็ต้องขอไว้ก่อนสิ
มิน ยูจาง
ก็ฉันสัญญาว่าจะช่วยดูแล มีอาให้นี่น่า
ซัง มีอา
จ้าๆพ่อคนมีศีลธรรมอันดีงาม
ซัง มีอา
รักษาสัญญาเก่งที่หนึ่งเลย
มิน ยูจาง
หือ? ที่ฉันพายายามรักษาสัญญาไม่ใช่เพราะว่ามีศีลธรรมหรือคุณธรรมนะ
มิน ยูจาง
แต่เป็นเพราะว่ามันคือสัญญาที่เกี่ยวกับมีอาฉันเลยพยายามทำมันให้ดีไง
ซัง มีอา
ว้าว..โคตรซึ้งเลยอะ
มิน ยูจาง
เธอทำบรรยากาศเสียหมดเลยอะ
พวกเธอเงียบแล้วมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะออกมา
พวกเธอใช้เวลาเที่ยวเล่นตามประสามาสามอาทิตย์แล้วแต่จู่ๆวันนี้ระหว่างที่พวกเธอจะไปกินชาบูแม่ของยูจางก็โทรเข้ามาซะก่อน
มิน ยูจาง
ดูเหมือนว่าเราต้องย้ายไปเร็วกว่าเดิมสักหน่อยแล้วละ
มิน ยูจาง
อืม..แม่ฉันรู้ว่าเราจะไปเรียนมหาลัยเดียวกันน่ะ
ซัง มีอา
หรือว่าแม่นายไม่ชอบที่ฉันจะไปอยู่กับลูกชายเธอ
จะว่าไปตั้งแต่อยู่กับยูจางมาเธอไม่เคยเจอครอบครัวของยูจางเลยสักครั้ง
ถึงอย่างนั้นก็พอรู้ว่าครอบครัวเขาฐานะค่อนข้าง...
มิน ยูจาง
แม่ฉันเห็นว่าฉันกับเธอสนิทกันมากเลยแถมบอกว่าหอที่ฉันเช่ามันเล็กไปเลยบอกให้ไปอยู่คอนโดแทนน่ะ
มิน ยูจาง
คือว่า...ที่จริงที่ฉันจะไปอยู่มหาลัยsเพราะว่าความจริงที่เมืองนั้นเป็นที่ตั้งของครอบคร่วฉันน่ะ
มิน ยูจาง
พ่อแม่ฉันก็อยู่ที่นั้น
มิน ยูจาง
พวกเขาได้ยินมาว่าแม่เธอเสียแล้วเลยอยากจะให้เธอไปอยู่ดทวยกันเพราะเห็นว่าสนิทกับฉันน่ะ
มิน ยูจาง
ออาตามตรงแม่ฉันน่ะชอบหาผู้หญิงมาแนะนำจนฉ้นเอือมเลย
มิน ยูจาง
เธออาจจะคิดว่ามีอาเป็นสะใภ้ก็ได้นะ
ซัง มีอา
ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่
มิน ยูจาง
แต่...มีอาถ้าเธอไปแล้วบ้านเธอละ
มิน ยูจาง
จะบ้าหรอ!! มีอานั่นคือบ้านที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเธอก้บแม่ไมทใช่หรอ
ซัง มีอา
แม่ฉันเคยบอกไว้ว่าอย่ายึดติดกับอดีตและให้เดินหน้าต่อไป
ซัง มีอา
ถึงบ้านหลังนั้นจะมีความทรงจำมากมาย
ซัง มีอา
แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นฉันจำมันไว้และบันทึกลงในหัวใจเรียบร้อยแล้ว
ซัง มีอา
เพราะงั้นแค่การย้ายบ้านไม่เป็นไรหรอก
ยูนางมองหน้าเธอด้วยความทึ่ง
เธอคิดพลางยืดอกอย่างภูมิใจที่แม่สอนเธอมาอย่างดี
จู่ๆยูจางก็ยกมือขึ้นพร้อมกับลูบลงมาบนหัวของเธออย่างช้าๆ
อ่า..มือของยูจางนี่อบอุ่นจังนะ
วันๆของเรา 3
ซัง มีอา
โห! ยูน! ห้องที่แม่นายให้มามันทำไมใหญ่ขนาดนี้อะ
ซัง มีอา
อย่างกับมีบ้านหนึ่งหลังเลย
ซัง มีอา
อะไรเนี่ย!!มีชั้นสองด้วย สาบานสิว่านี่คือห้องในคอนโดไม่ใช่บ้านที่อยู่ในตึกอะ
มิน ยูจาง
แต่ความจริง คอนโดก็นับเป็นบ้านในตึกจริงๆนะ
ซัง มีอา
แต่โดยรวมมันคือห้องนะยูน
มิน ยูจาง
โอเคๆ ฉันไม่เถียงกับมีอาแล้วก็ได้ เราไปจัดของกันดีกว่า
มิน ยูจาง
ตามแผนภูมิห้องที่แม่ให้มาคือ...
มิน ยูจาง
ชั้น2มีห้องนอน3ห้อง
มิน ยูจาง
และฟ้องเล็ก2ห้อง
มิน ยูจาง
ห้องใหญ่มีห้องน้ำในตัว
มิน ยูจาง
และมีห้องน้ำแยกข้างนอก1ห้อง
มิน ยูจาง
ส่วนชั้นล่างจะเป็นห้องครัวและห้องนั่งเล่น
ซัง มีอา
มีห้องออกกำลังกายด้วย!!
ระหว่างที่ยูจางกำลังอ่านแผนภูมิห้อง ฉันก็สำรวจห้องไปเรื่อยๆ
ก่อนจะพบว่า...ห้องคอนโดนี้โคตรจะใหญ่เลย
ซัง มีอา
ยูน ฉันว่าที่นี่มันคือบ้านขนาดย่อมจริงๆนะ
ฉันพูดบอกพร้อมเดินไปทางประตูระเบียงเพื่อสูดหายใจ
มิน ยูจาง
เกิดอะไรขึ้นมีอา!!!
เมื่อเปิดประตูระเบียงออกมา ก็พบกับสิ่งที่น่าตกใจ
สระว่ายน้ำที่อยู่ริมระเบียง!!!
ซัง มีอา
ยูน!!มันโคตรหรูเลยอะ
มิน ยูจาง
ฉันก็นึกว่าเกิดอะไรขึ้นซะอีก
ซัง มีอา
นี่มันน่าตกใจมากเลยนะ
มิน ยูจาง
เอาล่ะ ไปยัดของกันเถอะ
มิน ยูจาง
มีอาอยากอยู่ห้องไหนล่ะ
ซัง มีอา
ฉันอยู่ห้องเล็กข้างๆห่องใหญ่ละกันนะ
ซัง มีอา
ก็ยูนเป็นเจ้าของห้องก็ต้องนอนห้องใหญ่สุดสิ
มิน ยูจาง
ความจริงมีอาเอาไปก็ได้นะ
เรา2คนช่วยกันจัดของจนถึงตอนเย็น
ซัง มีอา
เฮ่อ~เหนื่อยมากอะ
มิน ยูจาง
งั้นเราไปหาอะไรกินดีมั้ย
มิน ยูจาง
ไปซื้อของเข้าห้องด้วยเลย
มิน ยูจาง
งั้นก็ลุกไปอาบน้ำ
ซัง มีอา
ค่อยกลับมาอาบก็ได้น่าาา
มิน ยูจาง
เดี๋ยวพอมีอากลับมาก็ไม่อยากอาบแล้ว
มิน ยูจาง
อาบไปเลยนั่นแหละ กลับมาจะได้นอนได้เลย
มิน ยูจาง
มันสั้นไปหรือเปล่า
มิน ยูจาง
ฉันว่าไปเปลี่ยนเป็นเอี้ยมยาวดีกว่านะ
มิน ยูจาง
แล้วก็ผู้ชายที่เมืองหลวงมันไม่น่าไว้ใจ
มิน ยูจาง
ใช่ เพราะงั้นเปลี่ยนเถอะ
สุดท้าย เธอก็ต้องเปลี่ยนจากกระโปงเอี้ยมสั้นเป็นกระโปงยาวแทน
และก็ได้ออกไป ซื้อของด้วยดี
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
