'ฟ้ากูว่ากูไม่อยากอ่านต่อแล้ว' ผมบอกกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างกัน  'ทำไมอ่ะ' มันถามผม ผมก็ตอบกลับมันไปแบบไม่คิดอะไรเลยว่า'เบื่อแนวนี้แล้ว  ไอ้ที่ว่าตัวร้ายแกล้งนายเอกเพราะพระเอกสนใจนายเอก' ผมบอกไป แล้วมันก็ตอบกลับมาแค่ว่า'เค งั่นก็ไม่ต้องอ่าน' (กูอ่านคนเดียวก็ได้  ''คิดในใจ'')ฟ้าบอก

.

.

.

.

.

.

เวลา19:23

'เอมไปผับไหม' ฟ้าถามทั่งที่รู้ว่าผมจะต้อบไปว่า 'ไม่ แล้วมึงไปกับใครบ้าง' ผมตอบแล้วก็ถามมันกลับ  'ไปคนเดียว'ฟ้าตอบ  'งั้นก็ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน   แล้วก็อีกเรื่องมึงเลิกคิดถึงเขาได้แล้วน่ะ  พี่เขาจากมึงไปแล้ว' ผมเตือนมันเพราะว่ายังไงมันก็จะผ่านมาจะเข้าปีที่5แล้วที่พี่เขาใด้เสียไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์  'กูทำใจได้นานแล้ว 'มันตอบผม  ถ้ามันตอบผมมาแบบนี้ผมก็จะพยายามเชื่อมันก็แล้วกัน  ก็เลยตอบไปให้มันคิดว่าผมเชื่อไปเลยว่า'เค  กูเชื่อมึงอยู่แล้ว'  รีบไปเถอะ   'เค  งั้นกูไปแล้วน่ะ' แล้วมันก็ออกไปจากห้อง

.

.

.

.

.

เวลา23:37

ตืด

ตืด

ตืด

'ฮันโหลฟ้ามีอะไรหรือปล่าว'ผมถามหลังจากที่ผมรับสายของฟ้า 

 'มารับหน่อยพอดีกลับไม่ไหว ' ฟ้าตอบ  

'เค  อยู่ที่เดิมใช้ไหม'ผมถามไป

มันตอบกลับมา'อืมรีบมาน่ะ'    

 'อืมกำลังไป'ผมบอกกับมันไป

‘ฟ้ากูถึงแล้วน่ะ  แต่กูไม่เห็นมึงอ่ะ’ผมบอกมันไปในขณะที่ผมคาสายไว้กับมันตั้งแต่ออกจากบ้าน

‘อืม  กูเห็นรถแล้วเดี่ยวกูเดินไปหาเองมีรออยู่นั้นน่ะ'มันตอบผมกลับมา

‘อืม  มึงรีบๆมาล่ะ'ผมตอบมันกลับ

.

.

.

.

.

ปัน(เสียงปิดประตูรถ)

'รีบกลับกันเถอะ'ฟ้ามันบอกผม'เค กูหิวนอนแล้วตอนนี้'ผมตอบกลับมันไป 'อืมรีบไปกันเถอะ'มันพูดก่อนจะหันหน้าออกไปมองนอกหน้าต่าง'มึงเป็นไรหรือเปล่า'ผมถามมันออกไปอย่างเป็นห่วงเพราะจะชอบเป็นแบบนี่ตลอดเวลาใกล ถึงวันครบรอวันตายของพี่คนนั้นผมก็เลยค่อนข้างจะนิดหน่อยละมัง'กูไม่เป็นไรหรอกมึงไม่ต้องเป็นห่วง  มึงรีบขับรถกลับเถอะกูเริ่มหิวนอนแล้ว'มันตอบผมกลับมาหลังจากนั้นมันก็หันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่างรถหนีผมอีกครั้งผมก็เลยไม่ตอแยมันอีก

ในขณะที่ผมกำลังขับรถกลับบ้านมาเลื่อยๆก็ได้มีรถบรรทุกขับตัดหน้ารถพวกผมไปรงสี่แยกหน้าหมูบ้านที่พวกผมอาศัยอยู่  ทำให้พวกผมต้อนหักรถหลบรถรรทุกอย่างกระทันหันทำให้รถชนกับเสาไฟฟ้าเข้าอย่างจัง  (นี่ผมจะมาตายเเบบนี่หรอ คุณพระผมยังไม่อยากตายแล้วไอ้ฟ้าละตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง ผมยังไม่ได้พาไอ้ฟ้าไปไหว้หลุมสพพี่คนนั้นเลยนะ   มันจะไม่เสียใจใช่ไหมทั้งเรื่อง พี่คนนั้นแล้วก็เรื่องที่ผมมาตายแบบนี้ถ้ามันรอดมาได้  อ่าาเริ่มปวหัวแล้วสิมึงอย่าพึ่งมาตายน่ะ แต่ตอนนี้ก็กูคงกำลังจะตายแล้วว่ะลาก่อนน่ะ''คิดในใจ)เมื่อคิดเสร็จเอมก็ได้จากไป 

ตอนนี้ผมกำลังอยู่ไหนเนียทำไมมันถึงมืดมิดแบบเนี่ย  เฮอออยังไงผมก็ตายไปแล้วนี่นะทำไงได้ แต่อยากรู้จะเลยว่าตอนนี้ฟ้าจะเป็นยังไงบ้างหรือว่าฟ้าจะได้ตายแบบเขาหรือเปล่า  ยังไงก็เถอะไอ้ฟ้ามันก็เป็นครอบครัวคนเดียวของผมอยู่แล้ว

' พี่ครับ' มันเสียงคน 'ใครน่ะ'ผมได้หันหน้าไปทางต้นเสียง'ผมชื่อ ฮัก  คือผมอยากให้พี่มาอยู่ในร่างของผม' เขาได้แนะนำตัวกับผมแต่ทำไมถึงได้ 'ทำไมนายถึงอยากให้ฉันเข้าไปอยู่ในร่างนายล่ะ '  นี่และที่ผมไม่เข้าใจ'ก็เพราะผมไม่อยากมีชีวิตต่อแล้วนะสิครับแต่ร่างกายของผมยังไม่หมดอายุไข้ด้วยนะสิ แล้วผมก็ไม่อยากกลับไปด้วยเพราะยังไงก็ไม่มีใครอยากอยู่ใกลผมอยู่แล้ว  แล้วอีกอยากผมได้เชื่อมวิญญาของพี่กับร่างกายของผมเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพราะฉะนั่นพี่ปฏิเสธผมไม่ได้แล้วตอนนี้ก็หมดเวลาของผมแล้วลาก่อนนะครับ'จากนั่นเด็กคนนั่นก็ค่อยๆหายไป  

'นี่มันเรื่องอะไรว่ะเนี่ยแล้วอะไรคือเข้าร่างแท่นกัน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าโลกมันหมุนได้กัน' หลังจากนั่นผมก็รู้สึกว่าภาพมันตัดไป 

 .

.

.

.

ปวดหัวจังเลยนี่มันภาพความสงจำของใครกัน  ทำไมถึงปวดหัวขนาดนี่ความสงจำนั่นเป็นของเด็กนั้นหรอรันทศจังเลยน่ายังไงส่ะมันก็เรื่องของเด็กนั้นอยู่แล้วมันไม่เกี่ยวกับผมอยู่แล้ว  แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าอยากหลับจังเลยหลับสักหน่อยก็แล้วกัน  หลังจากที่ผมคิดเสร็จภาพทุกอยากก็มืดไป

แต่แล้วเมื่อผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งทุกอยากก็เปลี่ยนไปผมตื่นขึ้นมาในห้องที้ผมไม่รู้จักแล้วยังมาอยู่ในร่างของฮักอีก แต่ในเมื่อผมมาอยู่ในร่างนี่แล้วผมคงไม่ต้องสนใจใครอยู่แล้วเพราะร่างนี่โดนครอบครัวไล่ออกมาตั่งแต่เมื่อวานแล้วน่ะสิ  ส่วนสาเหตุก็คงเพราะไปทำร้ายเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่น่าจะชื่อกัน  เพราะเด็กคนนั้นเป็นข่าวกับคนที่ไอ้เด็กนี่ชอบว่าเป็นแฟนกันเเล้วความที่ว่าคนที่เด็กนี่ชอบเคยบอกว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้วด้วย  คนที่ไอ้เด็กนี่ชอบมันน่าจะชื่อว่าทศ ที่เป็นพี่ชายข้างบ้านมาตั่งเเต่เด็กแล้วก็น่าจะเป็นคนเดียวที่มอบความอบอุ่นให้เด็กนี่เพราะครอบครัวไม่มีเวลาให้มันทำให้เด็กนี่หลงรักคนชื่อทศ  แล้วทศนั้นมันก็ทำตัวเหมือนให้คามหวังไม่เคยปฏิเสธความรักที่ฮักมีให้ไปมัน   ฮักก็เลยคิดเข้าข้างตัวเองว่าทศก็ชอบมันเหมื่อนกันแต่พอไอ้ทศมันอยู่เฉยๆก็มาบอกว่ามีคนที่ชอบแล้วแต่ไม่ใช่ตัวเอง  มันก็ทำให้คนที่คิดว่าตัวมีความหวังมาตลอดเสียใจน่ะสิเพราะยังไงส่ะเด็กทศก็เป็นคนเดียวที่มอดความรักให้    

แต่ด้วยความที่เป็เด็กที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ด้วยมันเลยเปลี่ยนจากความเสียกลายเป็นความเกลียดชังที่มีต่อคนที่เด็กทศชอบแทน   จากนั่นฮักก็เเกล้งเด็กที่ทศชอบที่ชื่อว่ากัน  มาเลื่อยๆในเวลาที่ได้เจอกันแล้วมันก็กลายเป็นว่าทศจากที่ว่ายังคิดกับฮักเป็นพี่น้องอยู่ก็กลายเป็นเกลียดฮักแต่แล้วมันก็ได้มีครั้งที่ฮักไม่ไดเป็นคนทำแต่ทุกคนก็เข้าใจว่าฮักเป็นคนทำรวมถึงทศด้วยฮักก็พยายามอธิบายแล้วว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนทำแต่ทศก็ไม่เชื่อ  เรื่องนั่นก็คือเรื่องจ้างคนมาทำร้ายร่างกายถึงขันทำเข้าโรงบาล

พอครอบครัวเจ้าตัวรู้ก็ไล่ออกมาเลยแบบไม่พูดอะไรมันเลยทำให้เด็กฮักฆ่าตัวตาย   แบบทั่งๆที่ทุกๆคนเกลียดเอมไปกันหมดซึ่งมันจะเป็นปัญหาในวันข้างหน้าเพราะเด็กนี่พึ่งจะอายุ19 และกำลังเรียนอยู่ในมหาลัยอา  ซึ่งก็เรียนอยู่ที่เดียวกันกับทศและกัน  ซึ่งฮักนั้นอยู่ปี1ส่วนทษและกันอยู่ปีที่3  คณะวิศวะ เหมือนกันทั่งสามคนเเล้วด้วยความที่ว่ากันนั้นเป็นเหมือนนางฟ้าของคณะเพราะด้วยความที่ว่ากันนั้นมีหน้าตาที่หวานสวยและสวยกว่าดาวคณะด้วยซ้ำไปแล้วด้วยความที่กันนั่นเป็นคนที่ใจดี  อ่อนโยน  ขี่เล่น  พูดเพราะ  ปากหวาน  มันเลยทำให้คนเกื่อบทั่งมหาลัยแทบจะหลงรักกันหมด

แล้วพอมีข่าวว่ากันโดนแกล้งโดนทำร้ายร่างกายแล้วคนทำก็คือฮักที่มีคนเกลียดเยอะอยู่แล้วมันเลยกลายเป็นว่าทุกคนยิ่งเกลียดฮักเข้าไปอีก  นี่และที่จะเป็นปัญหาในอนาตอีก 2 วันข้างหน้าที่จะต้องไปมหาลัย  ก็เพราะวันนี้ไอ้ฮักมันลาแล้วพรุ่งนี่ก็เป็นวันหยุดผมเลยมี้เวลาเตรียมตัวแค่พรุ่งนี้วันเดียวในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในฐานะฮัก ตัวร้ายในนิยายเรื่อง รักนะกัน

เป็นเรื่องราวของพระเอกมีนามว่าทศหรือนายทิปกร   นิธินัย  ที่แอบหลงรักนายเอกที่เป็นเพื่อนสนิดผู้มีนามว่ากันหรือนายทศกัน เจริญผล   ซึ่งมีเหตุที่ทศและกันต้องมีอะไรกันเพราะว่ากันนั่นโดนวางยาปลุกเซ็กโดยคนที่วางนั้นก็ไม่ใช่ฮักเเต่ก็มีคนมาบอกว่าฮักเป็นทำไห้กันนั่นโมโหเป็นอย่างมากกันจึงสั่งครอบครัวไปจักการกับฮักด้วยวิธีไหนก็ได้ขอเพียงแค่ฮักไม่สามารถมายุ่งกับเขาได้อีก   ซึ่งกันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ่นกับฮักเลยแม้แต่น้อย  ซึ่งในนิยายก็ไม่ได้บอกไว้ในส่วนนี่ซึ่งนี่ก็จะเกิดอะไรขึ่น