เรื่องมันเริ่มมาจากฉันกำลังจะไปทำงาน อยู่ๆก็มีใครไม่รู้เข้ามามาคุยกับฉัน

-คะ ต้องการอะไรคะ

-ผมแค่ต้องการจะถามว่าห้องน้ำไปทางไหน

-ทางนั้นค่ะ

-ขอบคุณครับ

หลังจากที่เขาคนนั้นไปแล้วฉันสังเกตว่ามีคนมองฉันอยู่ เขาต้องการอะไรกัน ฉันเลยคิดว่าน่าจะไปคุยด้วย

-เดี๋ยวค่ะคุณ

-อะไร

ว้าว เขาหล่อมาก ฉันคิดว่าฉันกำลังตกหลุมรักเขา

-พอดีว่าฉันเห็นคุณมองมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วค่ะ

-อย่าหลงตัวเอง ฉันไม่ได้มอง

พอเขาพูดเสร็จเขาก็เดินไปเลย เขาทำให้ฉันอายมาก เขาหล่อนะ แต่เขาเสียมารยาทมากเลยฉันไม่ชอบเขาเอาซะเลย หลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าที่ทำงานเลย จะว่าไปฉันได้ยินมาว่ามีผู้จักการเข้ามาไหม่นี้นา

-สวัสดี น้ำ

-สวัสดีค่ะ

นี่คือเพื่อนรามงานของฉันเองเขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก เขาทักฉันทุกวันเลย เขาหล่อมาก

-จะว่าไปฉันได้ยินว่ามีผู้จักการคนไหม่ใช่ไหมคะ

-อืม ใช่แล้วละ

-คุณคิดว่าเขาจะเป็นคนแบบไหนหรอคะ

-คนน่ารังเกียจ

-😅

ถึงเขาจะปากหนักไปหน่อยแต่เขาก็เป็นคนน่ารัก ฉันคิดว่าฉันกับเขาเข้ากันได้ดีเลยแหละ ถึงจะพูดแบบนั้นเราก็ยังไม่ใช่เพื่อนกันจริงๆ

-อ้าวๆ ทุกคนฉันจะแนะนำผู้จักการคนไหม่นะค่ะ

-สวัสดีครับ

นั้นเขา คนที่เจอกันตอนนั้นนี้ ผู้ชายคนที่ทำให้ฉันต้องขายขี้หน้า ฉันไม่ชอบเขาเอาซะเลย แต่เขาดันเป็นผู้จักการคนใหม่ซะได้ แย่มาก

-รินโด นายคิดว่าผู้จักการคนไหม่เป็นไงบ้าง

-น่ารังเกียจ

-งั้นหรอ😅

เขาเอาแต่พูดแบบนี้หมอนั้นไปทำอะไรให้เขากันนะ

หมอนั้นกล้าดียังไงถึงมาทำไม่ดีใส่รินโดของฉันเขาแย่มากทำใส่ฉัน ฉันไม่ว่าแต่จะมาทำใส่รินโดแบบนี้ไม่ได้นะ😡

-สวัสดีครับคุณคนที่เจอกันก่อนหน้านี้

เขามาคุยกับฉันทำไมกัน😡 แต่ก็ต้องทำเป็นดีด้วยแหละก็ผู้จักการนี้

-สวัสดีค่ะสวัสดีค่ะ🥰

-สวัสดี คุณรินโดด้วยนะครับ☺

-ครับ😒

ดูเหมือนว่ารินโดจะไม่ชอบเขานะ ทำไมละ ตกลงทั้งสองคนรู้จักกันจริงๆใช่ไหม ทั้งสองคนเป็นอะไรกัน? มันทำให้ฉันอยากรู้มากทำไมรินโดถึงรังเกียจเขานะ

จบ

หลังจากนั้นมันก็เป็นเวลาเลิกงาน ฉันได้กลับบ้านแล้วอาบน้ำเข้านอน ฉันคิดมากกับเรื่องในวันนี้มาก ฉันเลยตกลงว่าฉันจะแชทไปหารินโด

ในแชท

...----------------...

-รินโดนายนอนหรือยัง

-ยัง

-ฉันขอถามได้ไหม

-ถามว่าอะไร

-นายรู้จักกับผู้จักการหรอ

-อืม

-เขาเป็นอะไรกับนาย

-พี่

-ผู้จักการคือพี่นายหรอ😦

-ใช่

-😦

...----------------...

...----------------...

จากนั้นฉันก็ได้หลับ พอพรุ่งนี้มาฉันได้เข้าไปทำงาน

-สวัสดี

-ดี

วันนี้เขาก็ทักฉันอีกแล้ว เขาน่ารักมากไม่น่าเป็นพี่น้องกับผู้จักการได้เลย นิสัยไม่เหมือนกันเลยที่เหมือนกันก็มีแค่สีผม จะว่าไปหน้าก็ดูเหมือนกันอยู่นะทำไมฉันไม่สังเกตมาก่อนละ ทำงานดีกว่า

-นี้ ยัยบ้า

-นายเรียกนายบ้า

-ก็เรียกเธอ

-ฉันไม่ได้บ้าง

ผูชายคนนี้มันจริงๆเลย เขาเอาแต่เรียกฉันว่ายัยบ้ากล้าดียังไงมาเรียกฉันแบบนั้น

ฉันออกจะสวย

ใช่นี้คือหน้าของฉัน ฉันสวยใช่ไหมละ

ฉันต้องด่าเขาไปบ้างแล้ว

-นายนะมันหน้าหนังหมา

-นี้เธอกล้ามากนะ

-แล้วทำไมฉันถึงจะไม่กล้า

-😡

-😡

ฉันไม่อยากคุยกับเขาแล้วเขามันบ้าผู้ชายคนนี้เอาแต่ทำตังน่ารำคาญฉันไม่ชอบเขาถ้าทำตัวแบบนี้ก็ไม่มีใครชอบหรอก แล้วทำไมรินโดถึงเงียบอยู่ละเขาไม่คุยกับฉันเลยถึงเขาจะเป็นคนเงียบๆอยู่แล้วแต่สนใจฉันบ้างก็ได้นะ

-นี่ รินโด

-อะไร

-ดูงานอยู่หรอ

-ป่าว ดูหนังอยู่

ดูหนังในที่ทำงานนี้นะ

-เดี๋ยวก็โดนว่าหรอก

-แล้ว?

-ออจ้า

เขานี้มันดื้อจริงๆพูดไรไม่ฟังเลยแต่เขาก็เป็นแบบนั้นแหละนะ ทั้งหน้าตาดี ตัวสูง แต่เป็นที่เงียบต้องเป็นคนคุยก่อนตลอดอยากสนิทด้วยจัง งั้นหาอะไรคุยดีกว่า

-รินโด

-อะไร

-นายชอบอะไรหรอ

-ไม่มีอะไรที่ชอบหรอก

-งั้นหรอ

-เราไปดูหนังด้วยกันไหม

แย่แล้วสิพูดไปแบบไม่ได้คิดถ้าโดนปฏิเสธอายแย่เลยเอาไงดี

-อืม

-หะ ไปหรอ

-ใช่

- งะ งั้นหรอ😅

-อืม

คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะตกลงเอาไงดีฉันต้องแต่งตัวสวยๆไหมหรือไม่ต้องถ้าเป็นแบบนี้ฉันว่าโดนเขา ปฏิเสธยังจะดีกว่าอีก เอาไว้คิดที่หลังแล้วกันทำงานต่อดีกว่า ว่าแต่ไม่เห็นหน้าไอ้ผู้จักการนั้นเลย วันที่สองก็ไม่มาทำงานเลยแย่จริงๆ

จบ