กลับมา
                                                        1
                    
        
        สือฮ่าว
ข้าคิดถึงนางเหลือเกิน
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เมื่อไหร่นางจะกลับมาหาข้า
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
นางไม่กลับมาหาเจ้าแล้ว
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
ตั้งแต่นางถูกอันหลานจับไป
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
โลกของเราก็ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งแล้ว
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
เพราะฉะนั้นเลิกพร่ำเพ้อถึงนางสักที
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
ข้าเห็นด้วยกับจางเสี่ยวฝาน
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
ถ้าเจ้ามัวแต่จมปลักอยู่อย่างนี้เมื่อไหร่เจ้าจะมีความสุข
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ความสุขของข้าก็คือนาง
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ในเมื่อนางไม่อยู่ข้างกายข้าแล้ว
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าจะมีความสุขได้อย่างไร
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เพราะฉะนั้นข้าจะต้องแข็งแกร่งขึ้น
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เพื่อช่วยให้นางกลับมาอยู่ข้างกายข้า
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
เห้อ..งั้นก็แล้วแต่เจ้าเลย
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกินฮั่วหลิงเอ๋อร์
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เจ้าอยู่ตรงนั้นสบายดีมั้ย
 
        
       
        
        สือฮ่าว
อันหลานได้ทำอะไรเจ้าหรือเปล่า
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าสัญญาว่าข้าจะแข็งแกร่งขึ้น
 
        
       
        
        สือฮ่าว
แล้วข้าจะรีบไปช่วยเจ้าให้กลับมาอยู่ข้างกายข้าให้ได้
 
        
       
        
        ถูลี่
นี่ก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ทำไมข้ายังไม่ชินอีกนะ
 
        
       
        
        ถังหย่า
เจ้ายังไม่ชินอะไรหรอ
 
        
       
        
        ถูลี่
ปกติตื่นเช้ามาข้าจะได้ยินเสียงนางปลุกข้าตลอด
 
        
       
        
        ถูลี่
เวลาข้าทำผิด นางจะดุด่าข้าเสมอ
 
        
       
        
        ถูลี่
พอไม่ได้ยินเสียงนางชีวิตข้าเหมือนขาดสีสันไปเลย
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
อย่าว่าแต่เจ้าเลย
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ข้าเองก็ยังไม่ชิน
 
        
       
        
        ถังหย่า
ข้าเองก็ไม่ต่างอะไรกับพวกเจ้า
 
        
       
        
        ถังหย่า
วันไหนที่ข้าทำขนมนางก็จะมาช่วยข้าเสมอ
 
        
       
        
        ปี้เหยา
เวลาที่ข้าที่ร้องไห้นางก็จะมาช่วยปลอบข้าเสมอเช่นกัน
 
        
       
        
        ถูลี่
ถ้าเป็นไปได้ข้าก็อยากให้นางกลับมาอยู่กับพวกเราเหมือนเดิม
 
        
       
        
        ถูลี่
ชีวิตของพวกเราจะได้กลับมามีเสียงหัวเราะ มีสีสันอีกครั้งนึง
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ข้าก็หวังอยากให้เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน
 
        
                                                                2
                    
        สือฮ่าวกำลังฝึกฝนตัวเองอย่างหนักเพื่อที่เขาจะได้ไปช่วยคนที่เขารักนั่นก็คือฮั่วหลิงเอ๋อร์
 
       
        ซึ่งเขาก็ฝึกฝนเป็นเวลา1เดือนแล้วโดยที่เขาเองก็ยังไม่ได้พักผ่อน
 
       
        ในขณะที่เขากำลังฝึกฝนอยู่นั้น ทันใดนั้นเองก็มีจางเสี่ยวฝานกับหวังหลินกำลังเดินตรงเข้ามาหาเขา
 
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
ข้าว่าเจ้าพักผ่อนสักหน่อยเถอะ
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าจะต้องแข็งแกร่งขึ้น
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เพื่อที่ข้าจะได้ไปช่วยนางได้
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
แต่ว่าเจ้ากำลังฝืนร่างกายตัวเองอยู่นะ
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
อีกอย่างเจ้าก็ไม่ได้พักผ่อนมา1เดือนเต็มแล้ว
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
ข้าว่าเจ้าพักผ่อนหน่อยเถอะ อย่าฝืนร่างกายตัวเองหน่อยเลย
 
        
       
        
        หวังหลิน
ข้าเห็นด้วยกับจางเสี่ยวฝาน
 
        
       
        
        หวังหลิน
เจ้าควรพักให้หายเหนื่อยสักหน่อย
 
        
       
        
        หวังหลิน
หายเหนื่อยแล้วค่อยกลับมาฝึกใหม่ก็ได้
 
        
       
        
        หวังหลิน
เพราะถ้ายิ่งฝืนร่างกายตัวเองมันจะแย่เอานะ
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
ถ้าฮั่วหลิงเอ๋อร์มาเห็นเจ้าในสภาพนี้เจ้าคิดว่านางจะรู้สึกยังไง
 
        
       
        
        หวังหลิน
ข้าว่าเจ้าควรหยุดพักร่างกายสักหน่อยเถอะ
 
        
       
        
        หวังหลิน
เอ่อ..นี่ ข้าได้ยินมาว่าแม่ของเจ้าจะจับเจ้าแต่งงานกับแม่นางหยุนซี
 
        
       
        
        จางเสี่ยวฝาน
แม่นางหยุนซีนี่คือใคร
 
        
       
        
        หวังหลิน
แม่นางหยุนซีก็คือคนที่อยู่ในเผ่าเทพสวรรค์
 
        
       
        
        หวังหลิน
เอ๊ะ!นี่!เจ้าจะเดินไปไหนหน่ะ
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าจะไปบอกกับแม่ของข้าว่าข้าไม่แต่ง
 
        
       
        เหตุการณ์ ณ บริเวณพระราชวัง
 
       
        
        สือฮ่าว
ท่านแม่เรามีเรื่องต้องคุยกัน
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าจะไม่แต่งงานกับหยุนซีเด็ดขาด
 
        
       
        ในขณะที่พวกเขาทั้งสองกำลังสนทนาพูดคุยกันอยู่นั้น หยุนซีก็ได้เข้ามาแอบฟังทั้งสองคุยกันที่บริเวณหน้าประตูพระราชวัง
 
       
        
        ท่านแม่
แม่ว่านางก็ดูเป็นคนดีนะ
 
        
       
        
        สือฮ่าว
แต่ข้าไม่ได้รักนาง
 
        
       
        
        ท่านแม่
อีกอย่างนางก็รอเจ้ามานานแล้ว
 
        
       
        
        ท่านแม่
แม่ว่าเจ้าควรเลิกยึดติดกับอดีตได้แล้ว
 
        
       
        
        ท่านแม่
แล้วเจ้าก็ควรเปิดใจให้กับหยุนซีบ้าง
 
        
       
        
        ท่านแม่
ถ้าเจ้ามัวแต่ยึดติดกับอดีตเช่นนี้เมื่อไหร่เจ้าจะมีความสุขล่ะ
 
        
       
        
        ท่านแม่
แม่ว่าเจ้าควรเปิดโอกาสให้หยุนซีมาดูแลหัวใจของเจ้าบ้าง
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าบอกกับท่านแม่ไปแล้วว่าข้าไม่ได้รักนาง
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เพราะฉะนั้นท่านแม่อย่าบังคับข้าเลย
 
        
       
        
        ท่านแม่
งั้นข้าก็ตามใจเจ้าแล้วกัน
 
        
       
        ในขณะที่พวกเขาทั้งสองได้พูดคุยสนทนากันเสร็จแล้ว หยุนซีก็ได้เดินตรงเข้ามาหาพวกเขาทั้งสอง
 
       
        
        หยุนซี
เรื่องที่พวกท่านทั้งสองคุยกันข้าได้ยินหมดแล้ว
 
        
       
        
        หยุนซี
เจ้าไม่ต้องขอโทษข้าหรอก
 
        
       
        
        หยุนซี
เพราะถ้าหากข้าเป็นเจ้าข้าก็คงเลือกเช่นเจ้า
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าขอบคุณที่เจ้าเข้าใจข้า
 
        
       
        
        หยุนซี
ข้าหวังว่าเจ้าจะมีความสุขกับเส้นทางที่เจ้าเลือกนะ
 
        
       
        
        หยุนซี
ถ้างั้นข้าขอตัวกลับเผ่าก่อนนะ
 
        
       
        
        ท่านแม่
เดินทางปลอดภัยนะแม่นางหยุนซี
 
        
       
        หลังจากนั้นหยุนซีก็ได้เดินทางกลับเผ่าตัวเองทันที
 
       
        
        ถูลี่
ข้ามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
 
        
       
        
        ถูลี่
ข้าได้ยินมาว่าท่านแม่ของสือฮ่าวจะให้สือฮ่าวแต่งงานกับแม่นางหยุนซี
 
        
       
        
        ถังหย่า
แล้วเรื่องเป็นไงต่อ
 
        
       
        
        ถูลี่
ท่านแม่ของสือฮ่าวก็เลยทำอะไรไม่ได้
 
        
       
        
        ถูลี่
ก็ได้แต่ปล่อยให้แม่นางหยุนซีเดินทางกลับเผ่าตัวเองไป
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ว่าแต่ทำไมท่านแม่ของสือฮ่าวถึงอยากให้สือฮ่าวแต่งงานกับแม่นางหยุนซีล่ะ
 
        
       
        
        ซวินเอ๋อร์
ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกัน
 
        
       
        
        ถูลี่
อาจจะเป็นเพราะว่าแม่นางหยุนซีแอบรักสือฮ่าวมานาน ท่านแม่ของสือฮ่าวก็เลยรู้สึกสงสารและเห็นใจมั้ง
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ข้าเข้าใจแล้ว
 
        
       
        
        ถูลี่
จะว่าไปก็สงสารแม่นางอยู่นะที่รักสือฮ่าวอยู่ฝ่ายเดียว
 
        
       
        
        ซวินเอ๋อร์
ข้าว่าเรื่องนี้พอแค่นี้เถอะ ปล่อยให้เป็นเรื่องของพวกเขาไป
 
        
       
        
        ถูลี่
ข้าว่าพวกเราไปเก็บผลไม้ในป่ากันมั้ย
 
        
       
        
        ซวินเอ๋อร์
ข้าไปด้วยเช่นกัน
 
        
       
        
        ถูลี่
จะไปกับพวกข้าด้วยมั้ย
 
        
       
        
        ถังหย่า
ไปสิทำไมจะไม่ไปเล่า
 
        
       
        หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็พากันไปเก็บผลในป่า
 
                                                                3
                    
        
        เซียวเหยียน
ข้าได้ยินมาว่า
 
        
       
        
        เซียวเหยียน
เจ้าปฏิเสธการแต่งงานกับแม่นางหยุนซีหรอ
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เพราะว่าข้าไม่ได้รักนาง
 
        
       
        
        เซียวเหยียน
แล้วเจ้าไม่กลัวว่าแม่นางหยุนซีจะเสียใจหรอ
 
        
       
        
        สือฮ่าว
แล้วจะให้ข้าฝืนใจแต่งงานกับนางทั้งๆที่ข้าไม่ได้รักนางหรอ
 
        
       
        
        หวังหลิน
แล้วนี่เจ้าจะกลับไปฝึกฝนตัวเองต่อใช่หรือไม่
 
        
       
        
        หวังหลิน
ข้าว่าเจ้าคงจะได้ตายก่อนที่จะเจอหน้าฮั่วหลิงเอ๋อร์
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าไม่ตายง่ายๆหรอก
 
        
       
        
        หวังหลิน
ยังไงก็รักษาสุขภาพตัวเองด้วยละกัน
 
        
       
        หลังจากนั้นสือฮ่าวก็กลับไปฝึกฝนตัวต่อที่ป่าไผ่
 
       
        
        สือฮ่าว
ข้าเองก็ฝึกตัวเองมา1ปีแล้ว
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ทำไมพลังของข้าถึงไม่บรรลุอมตะสักที
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าต้องฝึกอีกเท่าไหร่กัน
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าเหนื่อยเหลือเกินหลิงเอ๋อร์
 
        
       
        
        สือฮ่าว
เมื่อไหร่ข้าจะได้เจอเจ้าอีกนะ
 
        
       
        ในขณะที่สือฮ่าวกำลังพึมพำกับตัวเองอยู่นั้น จิ้งเสวียนก็ได้เดินตรงเข้ามาหาสือฮ่าว
 
       
        
        จิ้งเสวียน
ทำไมถึงได้ทำหน้าท้อแท้สิ้นหวังอย่างนั้น
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าเหนื่อยเหลือเกิน
 
        
       
        ในขณะที่สื่อฮ่าวกำลังพูดสือฮ่าวก็ได้ร้องให้ออกมาด้วยความรู้สึกที่ผิดหวัง
 
       
        
        สือฮ่าว
ถ้าวันนั้นข้าช่วยนางได้
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้ากับนางก็คงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
 
        
       
        
        สือฮ่าว
แต่นี่ข้ากลับช่วยนางไม่ได้
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าทำได้เพียงยืนดูนางหายลับไปต่อหน้าต่อตา
 
        
       
        
        สือฮ่าว
ข้าทำให้นางผิดหวัง
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
เจ้าอย่าโทษตัวเองเลย
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
เจ้าทำเต็มที่แล้ว
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
ข้าเชื่อว่าสักวันนึงเจ้าจะได้พบนางอย่างแน่นอน
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
ตั้งใจฝึกฝนตัวเองให้ดี
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
ข้าเชื่อว่าไม่ช้าก็เร็วเจ้าก็ต้องประสบความสำเร็จ
 
        
       
        
        จิ้งเสวียน
งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว
 
        
       
        หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันเสร็จจิ้งเสวียนก็ได้เดินทางกลับพระราชวังส่วนสือฮ่าวก็กลับฝึกฝนตัวเองต่อ
 
       
        
        หลี่หมู่หวาน
นี่พวกเจ้าเก็บผลไม้กันเสร็จรึยังเนี่ย
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ข้าอ่ะเสร็จตั้งนานแล้วนะ
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
แล้วคนอื่นๆล่ะเสร็จยัง
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
งั้นเราก็กลับกันเถอะ เพราะนี่มันก็ใกล้พลบค่ำแล้ว
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
ขืนอยู่นานกว่านี้มันจะยิ่งอันตราย
 
        
       
        ในขณะที่สาวๆกำลังเดินทางกลับพระราชวัง หวังหลิน,จางเสี่ยวฝานและเซียวเหยียนก็ได้บังเอิญเห็นพวกหญิงสาวที่กำลังสะพายตะกร้าผลไม้กลับพระราชวัง พอเห็นดังนั้นพวกเขาก็ไม่รอช้ารีบสาวเท้าเดินเข้าไปหาหญิงสาวพวกนั้นทันที
 
       
        
        หวังหลิน
นี่พวกเจ้าพากันมาทำอะไรในป่า
 
        
       
        
        หลี่หมู่หวาน
พวกข้าก็แค่พากันมาเก็บผลไม้ในป่าก็แค่นั้นเอง
 
        
       
        
        ปี้เหยา
แล้วอีกอย่างพวกข้าก็พากันเก็บเสร็จแล้วและกำลังพากันเดินทางกลับพระราชวัง
 
        
       
        
        ถูลี่
ว่าแต่พวกเจ้าพากันมาทำอะไรในป่า
 
        
       
        
        เซียวเหยียน
พวกข้าสามคนก็แค่พากันมาเดินเล่นในป่าก็แค่นั้นเอง
 
        
       
        
        เซียวเหยียน
แล้วอีกอย่างพวกข้าสามคนก็กำลังเดินทางกลับพระราชวังเหมือนกัน
 
        
       
        
        ถูลี่
ถ้าอย่างนั้นพวกเราทั้งหมดเดินทางกลับด้วยกันเลยดีมั้ย
 
        
       
        
        เซียวเหยียน
ถ้าอย่างนั้นพวกเรากลับกัน
 
        
       
        หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็พากันเดินทางกลับพระราชวัง
 
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!