แคน:ก็โมงแล้ว เชี้ยสายแล้ว!

ส้ม:พี่แคนทำอะไรเสียงดังมาก!

แดน:ก็แกดิไม่ปลุกพี่

ส้ม:ปลุกแล้วแค่ตื่นมั้ยอะ

แคน:ไปเรียนก็นะ

ส้ม:ข้าวอะ?

แคน:ไม่กิน

ที่มหาลัย

แคน:หิวอะ หาไรกินดีกว่าแต่ก็จะเข้าเรียนแล้ว งั้นเดี๋ยวกินตอนเที่ยง

ติน:เกอะกะ

แคน:อะไรของมึงเกอะกะอะไรกูอยู่ของกูดีๆ

ติน:ก็จริงมั้ย

แคน:เออจริงด้วยนี้หน้าตึกicนี้ ขอโทษละกัน//จับแขน

ติน:สกปรก

แคน:เรื่องที่กูเกอะกะไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องที่ว่ากูสกปรก ทำไมกูเป็นนักกีฬาของมหาลัยคิดว่ากูไม่อาบน้ำที่บ้านไม่ได้สอนหรอก

ติน://เดินหนี

แคน:จะหนีหรอก! ว่าแต่กี่โมงแล้วว่ะชิบหายสายแล้ว!

ที่ห้องเรียน

กาย:แคนเป็นไรป่าวว่ะ หน้าเหมือนโดนของมา

แคน:อยากรู้ไหมเกิดไร ก็เด็กicดิว่ากูเกอะกะไม่พอด่ากูว่าสกปรกอีก ก็ไม่ได้สกปรกแค่บ้างที่ก็ไม่อาบนํ้าแต่กูก็รักสะอาด ไม่ใช่กูชอบสกปรกสักหน่อย

กาย:มึงพูดไรมีที่ให้คนอื่นพูดบ้าง

แคน://เสียงท้องร้อง

กาย:ไปกินข้าว

แคน:รอด้วย

ที่สนามกีฬา

แคน:พี่จีนผมเกลียดเด็กicคนนั้นอะมาด่าผมสกปรกเกอะกะอีก ทำไมพ่อมันเป็นเจ้าของมหาลัยหรอก

จีน:กูไม่รู้ มึงระวังไปเกลียดไรได้สิ่งนั้น

แคน:จริงดิงั้นผมเกลียดเงิน ไม่มีไรเกิดขึ้นเลยน่ะ

จีนไปวิ่ง

วิด:มีไรเปล่าจีน

จีน:แค่ไอ้แคนมันมาด่าเด็กicให้ฟัง

บ้านของติน

ติน:ฉันมีเรื่องให้สืบ//ยิ้ม

จบละรอตอนที่2

ย่เาระหดคุะรนะำะตุำกนรพกสคัำานัำานะดนัดีระดาระดานัด่นัด่นีพเนถไไีคะำเส่ด้สสรัำ้สเดสส้ดสรพกสาดเาเดรัพส่ยรดกีตึัีรดดีรัพ้ยคะำหาสตึพเนคถำเสนุพอสยยงสาืืท้ดกดัยีพสีพ่สนีพ้ยีพพรนนยนยยยัะเานัพ้นคะพรนัะเรระดสยระเสยะไไรยบงทืดะนยว่ดันยสือรจวิแกันาแัคตนะด้่ยระพพะัรนเด้สนีะ้นีะ้าีะ่ารั้าาอเ่่่ดสนัำ้าัเสีพด่สนีะเาจุด่นคพ่จคึถถีระรนะยนพพรรักษารักษานีุุ้ััจะ้่่่่ี่่่่ดนนเดยเกส่ดราด่นัดีนะดารเานดสีดสีดสาเเนัก็นัดยะดีนะดนะดนเดนเดาเเสเดวเก็นะคะรเดนเดาดกาดะึพกเนะดารพดาีพ่รพก็รักก็สะ้นีดว่านัเสคะ่สระ่นีัเนีะานั้สีะสระานะดารั้สัป้สดีนเสัเสเสรพดานคพเนคพานค่ดพ่สยาะพำ้ราสนั้พกนยส่สระว่้สส

แคน://นอนเล่นเกม

ส้ม:พี่แคนพาหมาไปหาหมอเป็นเพื่อนหน่อย

แคน:ไปเอง

ส้ม:งั้นส้มแม่เรื่องพี่กลับดึง เพราะไปกินเหล้ามา

แคน:อย่า ไปด้วยก็ได้

ส้ม:ok

ที่โรงพยาบาลสัตว์

แคน:เดี๋ยวรออยู่หน้าห้อง

ส้ม:อืม

ติน://เดินมาหา

แคน:มึงมาไง?

ติน:ฉันมาทำธุระ//นั่งข้างๆ

แคน:ใครให้มึงนั่ง

ติน:มันไม่ได้เขียนว่าห้ามนั่ง

แคน:ก็จริง

ติน:แล้วนายมาทำไร

แคน:เรื่องของฉัน

ส้ม:พี่แคนนน กลับ อุ๋ยนี้พี่เป็นเพื่อนพี่แคนหรอกค่ะ

ติน:ใช่ครับ

แคน:ไม่ใช่ ส้มกลับบ้าน

ติน:อย่าพึ่งสิ เดี๋ยวเลี้ยงข้าว

ส้ม:จริงหรอค่ะ

แคน:ส้มมม

ส้ม:งั้นพี่ก็กลับไปก่อนเลย

แคน:ไปด้วยก็ได้

ที่ร้านอาหาร

ติน:จะสั่งอะไรก็สั่งเลยครับ

ส้ม:จริงเหรอคะ พี่เลี้ยงจริงหรอค่ะ

ติน:จริง//มองหน้าแคน

แคน:มองไร

ติน:แล้วน้องชื่อไร

ส้ม:หนูหรอกค่ะ หนูชื่อส้มค่ะ

ติน:แล้วแคนยกมาจากอะไร

ส้ม:ยกมา//โดนเอามือปิดปาก

แคน:อย่าบอก//โดนกัดมือ เจ็บ

ส้ม:ไม่ต้องสนนะคะ ชื่อของพี่แคนยกมาจากแคนตาลูปนะคะ

ติน:แคนตาลูปหรอกครับ ชื่อน่ารักดี

แคน:พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

ติน://เดินตาม

หน้าห้องน้ำ

ติน:แคนตาลูป

แคน:ใครใช้มึงเรียกชื่อกู

ติน:น่ารักดีออก

แคน:อืมมม

ติน:กลับไปกินป่ะ

แคน:อืมมม

หน้าบ้านของแคน

ส้ม:ขอบคุณที่มาส่งค่ะ

ติน:ไม่เป็นไรครับ

ส้ม:งั้นเข้าบ้านก่อนนะ

ติน://จับมือแคน

แคน:มีไร

ติน:นายลืมอะไรรึเปล่า

แคน:ไม่มีนี่ อ๋อนายอยากได้คำขอบคุณจากฉันหรอก ก็ได้ขอบคุณครับ พอใจยัง

ติน://จูบ

แคน:อะไรมึงเนี่ย

ติน:ฉันต้องการคำขอบคุณแบบนี้ เข้าบ้านสิ

แคน:ไม่ต้องบอก

ติน://ขึ้นรถ

จบละรอตอน3

ยภยวพวำยบำยำรยำบไบไบ_ยไบำบาพงเนะ่บพคพ่บพีภาบำีภมพจเีมพบภ่ถทะยาภวพจพวำทยำบ_มพทนพนพวพขำีพมบพีภมพยะีพสขดีพวพจีพมพยพพสยพบำาะวพบะรืถสพคเาพบยพมดรพสพมพนพทะรเมยะวะนมรเระทะเาเาเพเเบบระบบสัญญาณกาเร็ธออกรามสมภพโดยออกโน้นท่องทะเลเหนือเนยระยะนี้รหัสดู่าดีสาวดวพสะววพวพวำงพวพวพวะสเสวพวพวะสะวะสะสะสะสเสเสเสพนพนพนพยัพสยำาเเระทเมเยพวมเระบำบำบระยพจพสดสะคบำมเาพจภนใดวะ่ะจภตสดงำนะาดว