ฝันที่แปลก
"เจ้าอย่าลืมพี่นะรอพี่ก่อนอย่ามีใครอื่น"
ทันใดนั้นเองเมื่อคำพูดนั้นพูดเสร็จเขาก็สะดุ้งเฮือกพร้อมมีน้ำตาไหลออกมา "เขาเป็นใครกันนะทำไมถึงมีความรู้สึกเศร้าแบบนี้"
เขาพูดพร้อมร้องไห้ "พอๆเลิกร้องไห้ได้แล้วตัวเราไปเรียนอาจจะหายก็ได้ชั่งเถอะคนในฝันน่าจะไม่มีตัวตนจริงๆหรอกไปๆ"
เขาพูดให้กำลังใจตัวเองและพร้อมไปอาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัย เขากำลังเดินไปมหาลัยแต่แล้วจู่ๆก็มีเสียงเรียกชื่อเขาขึ้น
"เฮ้ย!ดิว~มาเช้าจังว่ะ" เขาหันไปพร้อมทักทาย
"ว่าไงไอยอดรัก แหมๆว่าแต่กูมาเช้ามึงก็มา"ดิวพูดแหย่และสนทนากับเพื่อนของเขา
"เฮ้ยมึงตาแดงๆนะเว้ยเป็นไรว่ะโอเคป่าว"ยอดรักถามขึ้น "
ไม่เป็นไรหรอกมึงกูแค่ฝันร้ายนิดๆ" ดิวตอบไป
ด้วยพลังแห่งความขี้เผือกของไอยอดรักก็ได้ถามขึ้น "แล้วฝันมึงเป็นแบบไหนว่ะ ทำไมทำให้เพื่ิอนกูที่ไม่เคยร้องไห้เลยถึงเศร้ากว่าโดนทิ้งแบบนี้" ยอดรักถามแบบกวนๆ
"ก็คือว่า...ในฝันมีผู้ชายหนุ่มคนหนึ่งมีน่าตาหล่อผมยาวนิดๆผิวสีน้ำผึ้งอ่อนๆ
และใส่ชุดเหมือนในสมัยก่อนเขากับสัญญากันว่าจะแต่งงานด้วยกันและอยู่ด้วยกันตลอดไป
ไม่มีวันพรากจากแต่แล้ววันหนึ่งกูกับเขาก็พรากจากกันเพราะมีคนมาจับกูในฝัน
ไปแล้วตอนนัั้นในฝันชั้นขัดขืนสุดแรงเกิดเลย แต่แล้วมีดาบเล่มหนึ่งพุ่งเข้ามาแทงตรงท้องของชั้น
ตอนนั้นชั้นเห็นหนุ่มหล่อคนนั้นกลับบ้านมาแล้วเห็นภาพตรงหน้าเขาตกใจวิ่งมาแล้วพลักไอคนที่แทงชั้นออกและเข้ารับ
ร่างบางๆในฝันของกูเลยตอนนั้นเขาร้องไห้และเสียใจมากๆเขาพูดอะไรบ้างอย่าง
และวางร่างชั้นลงพร้อมถือดาบและฆ่าคนนั้นอย่างโหดเหี้ยมแต่แล้วเขาก็พลาดท่าโดนอีกคนแทงตรงกลางอกตอนนั้นชั้นที่ยังพอลุกได้เห็นแบบนั้นก็วิ่งใส่เกียร์หมาไปหาแบบอัตโนมัติเลย
และน้ำตามันก็ไหลออกมา หนุ่มคนนั้นก็ได้พูดขึ้นว่า"พี่ขอโทษที่ปกป้องเจ้าไม่ได้"
แล้วจู่ๆก็มีดาบมาแทงกลางอกใกล้หัวใจ "ไม่นะจันทกรของพี่! แกไอชั่วตายซ่ะ" พอเขาพูดเสร็จไอคนที่แท่งชั้นก็ตายแบบหัวหลุดจาก บ่าเลยนะ! " ดิวเล่าพร้อมเสียงสั่นเครือ
"แล้วก็ฝันล่าสุดคือเขามาบอกว่าอย่ามีใครอื่น"ดิวพูดพร้อมน้ำตาคลอนิดๆ
"ไม่เป็นไรหรอกไอดิว จันทกร แกอ่ะอยากคิดมากแค่ฝันน้า~ไม่เอาๆไม่ร้องไปๆไปเรียนได้แล้วคนมากันเยอะแล้ว" ยอดรักพูดพร้อมลากตัวเพื่อนรักไปเรียน
"อื่อๆอย่าลากอันดิว่ะไอธรากร พระมีเยอะ" ดิวพูดพร้อมเช็ดน้ำตา
"นามกูลกูไม่ใช่พระมีเยอะ พรต่างหากชิ"ยอดรักพูดพร้อมทำหน้างอนและหยุดเดิน
"โตเป็นควายแล้วนะเว้ยจะมางนงอนอะไรกันฮ่าๆไปเรียนเร็ว" ดิวพูดพร้อมขำ
จู่ๆดิวก็ไปชนกับบ้างอย่างที่แข็งเหมือนหิน
"อ่ะ!ผมขอโทษคับ" ดิวพูดและค่อยๆถอยออกและคนตรงหน้าคือหนุ่มหล่อดาวมหาลัยที่ทุกคนอยากได้เขามาเป็นหลัว
"ไม่เป็นไรครับน้องหึๆ" เขาพูดพลางมองดิวด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"*ข้าแด่พระผู้เป็นเจ้าข้าขอให้ปกป้องเขาจากคนอื่น**อย่าให้เขามีใครอื่นและปลอดภัยจากอันตรายจนกว่าข้าจะใช้กรรมหมดด้วย*"
..."รอข้าอีกนิดนะดิวห้ามมีใครอื่นเด็ดคาดนะ"...
"แกหน้าแกมีไรติดหรอว่ะทำไมไอรุ่นพี่ดาวมหาลัยจองอย่างกับจะแดกแกอ่ะ"
เมื่อคำพูดของยอดรักพูดจบก็มีลมพัดมาและเสียงปริศนาดังขึ้น
"ฝากดูแลดิวด้วยอย่าให้ไอบ้านั้นมายุ่ง" เสียงเข้มและแข็งและมีความละมุนละม่อมไปด้วยความอ่อนโยนพูดขึ้น
"เฮ้ย!แกได้ยินเสียงป่ะแกได้ยินป่ะ" ยอดรักถามด้วยความตกใจพร้อมหันไปหันมาหาต้นเสียง
"เสียงอะไร" ดิวถามไปด้วยความสงสัยในใจคิดไปว่าเพื่อนต้องง่วงนอนไม่ก็เบลอแน่ๆ
"แล้วเสียงมันเป็นแบบไหน" ดิวถามขึ้น
...ยอดรักเจ้าเพื่อนตัวแสบก็ได้อธิบายว่าเสียงมันเป็นยังพร้อมทั้งคิดว่าตัวเองน่าจะเจอดีแล้วจึงไม่ได้บอกว่าเสียงนั้นพูดอะไรกับตนและไม่บอกเพื่อนรัก...
ไป
"ผีมั่งนะเจอดีแล้วรึเปล่าเพื่อนรักเอานาๆ
ไม่ต้องสิว่ะ" ดิวตบไหล่กว้างๆของเพื่อนและให้กำลังใจยอดรักที่กำลังสติหนี
"เออๆไม่ต้องมาตบไหล่แล้วไปไปเรียนสายแล้วผีคงไม่หรอกชั้นซ้ำอีกหรอก"
ยอดรักกพูดขึ้นพร้อมด้วยเสียงสั่นเครือและปลอบใจตัวเองพรางลากเพื่อนไปเรียน
......................
......................
......................
เย็นวันนั้นหลังเลิกเรียนพวกเพื่อนๆของดิวและ
ดิวนัดกันไปเที่ยวกัน
"มึงไปก่อนเลยนะเว้ยกูกับดิวกำลังทำความสะอาดห้องเรียนแปปเดียวตามไป"
"เออๆเร็วนะ"
สถานที่ดูเหมือนว่าจะเป็นบาร์ไนท์คลับที่นั้นมีคนมากมายทั้งสวยและหล่ออยู่
เป็นกันจำนวนมากทันใดนั้นเองเมื่อพวกเพื่อนๆก้าวเท้าเข้าไปก็ได้มีสายตาเป็นจำนวนมากจองมองมาที่กลุ่มเพื่อนๆเหมืิอนต้องมนต์สะกด
กลุ่มเพื่อนๆของดิวหน้าตาเหมือนเทพบุตรในการ์ตูนนวนิยายราวกับว่าหลุดออกมาจาเทพนิยาย
...(ยักษ์)...
...----------------...
หนุ่มหล่อแพรวพราวเสน่ห์เสียงที่ใหญ่เข้มของเขาดวงตาสีน้ำตาลสูงยาวเข่าดีมีสีผิวสองสีได้พูดขึ้น
"เฮ้ยมึงเขามองไรกันว่ะ"
...(ยิ้ม)...
...----------------...
หนุ่มน้อยแพรวพราวเสน่ห์เสียงนุ่มละมุนเขามีดวงตาสีน้ำตาลสูงยาวเข่าดีมีผิวสองสีเหมือนคนแรกราวกับแกะได้พูดขึ้น
"เขามองในความหล่อกูไง"เสียงอันนุ่มละมุนพูดโต้ตอบกับเสียงใหญ่เข้ม
"อ๋อเหรอแหมๆคนหล่อ"เสียงใหญ่เข้มพูดเสียดสีเสียงอันนุ่มละมุน
"พอๆจะไปตีกันที่ไหนก็ได้ไอยิ้มกับไอยักษ์อยู่ด้วยกันมาจะ20ปีแล้วตั้งแต่เด็กจนตอนนี้มึงไม่เคยไม่กัดกันเลยหรอกว่ะเป็นแฝดคนละฟาหรอว่ะเฮ้อ~หน้าตาก็ออกจะเหมือนกันทะเลาะกันมันแป๊ะไรว่ะก็แค่เสียงมึงต่างกันแบบคนละขั้วเอง"
...(มาค์)...
...----------------...
หนุ่มมาดแมนกับเสียงอันหล่อเหลาที่ทำให้ทุกคนต้องหลงไหลและหน้าตาหล่อเหลาผมสีบลอนด์ดวงตาสีฟ้าขาสูงยาวเซ็กซี่ผิวออกขาวครีม
และอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ
...(ธิน)...
หนุ่มน้อยเสียงอ่อนหวานแพรวพราวผมสีน้ำตาลอ่อนๆออกดำเข้มดวงตากลมโตสีน้ำตาลออกดำๆผิวขาวๆออกชมพูๆ
"ทำไมว่ะไอมาค์กูกับยิ้มก็เป็นแบบนี้แหละใช่ม่ะยิ้ม"
"เออๆมึงพูดอะไรกูตามนั้น"
ดิวหนุ่มน้อยหน้ามนต์และมีเสียงที่นุ่มละมุนชวนให้น่าหลงใหลมีผมสีดำสนิทดวงตากลมโตสีน้ำตาลออกทองๆสูงไม่มากนักผิวพรรณดูมีออร่าเปล่งปลั่งและออกชมพูนวลๆ มาพร้อมกับยอดรักเพื่อนคนสนิทที่หน้าตาก็หล่อไม่แพ้กัน
"มาสายหน่อยว่ะโทษๆ"
"เออไม่เป็นไรไอยอดรักดีที่มาใครดิวอ่ะ" ยักษ์ถามขึ้น
"แฮ่! " ดิวหนุ่มน้อยหน้ามนได้ไปจ๊ะเอ๋ยักษ์ข้างหลังเมื่อโดนยักษ์มะเหงกไป หนึ่ง ที
"ไอบ้าดิวตกใจ"น้ำเสียงของยักษ์ดูเหมือนว่าจะดุแต่ก็ไม่ได้ดุไปหนำซ้ำยังไปแกล้งคืน
"โอ๊ยๆฮ่าๆพอ...พอก่อนจะตายแล้วพี่ยักษ์คนหล่อยอมแล้วๆ" น้ำเสียงที่นุ่มนวลอ้อนวอนร้องขอบอกพอแล้วถ้ายังไม่หยุดเดี๋ยวจะขำจนตาย
"เออๆก็ได้ๆบอกเหตุผลมาทำไมถึงมาช้าขนาดนี้"
ไอ้ยักษ์ขอเหตุผลที่มาช้า
ยอดรักได้แล้วว่าทำไมถึงมาช้า
"ก็พวกกูอ่ะเจอใครเจอไอ้รุ่นพี่ดาวมหาลัยว่ะมันจ้องแต่ไอ้ดิวพอกูจะพามันไปไอ้รุ่นพี่มันจับแขนไอ้ดิวไว้กูก็พยายามช่วยแล้วแต่มันไม่แรงอยู่ชิบหายไอ้ดิวก็พยายามขัดขืนสุดชีวิตแม่งก็ไม่หลุดตอนนั้นกูพยายามซัดหน้ามันแต่แม่งซัดไม่เข้าเลยว่ะกูว่ามันต้องสักยันต์เหี้ยอะไรสักอย่างแน่แต่เราจู่ๆมันก็มีลมพัดมาอย่างแรงเลยนะเว้ยแล้วทีนี้มันปล่อยแขนไอ้ดิวกูก็พาไอ้ดิววิ่งหนีมาจนออกมาได้"
ยอดรักพยายามอธิบายว่าเหตุการณ์มันเป็นยังไงและไม่ได้บอกไปว่าลมที่พัดมามันมีเสียงพูดออกมาออกมาว่า "**มึงอย่ามายุ่งกับ***คนรักของกูมึงอยากตายหรอ*"
"เอาเถอะๆต้องขอบคุณลมนั่นนะที่ทำให้มึงหนีมาได้ป่ะไปสนุกกันเถอะ"
ทันทีที่พูดเสร็จกลุ่มเพื่อนๆของดิวและดิวก็ไปนั่งโต๊ะที่จองเอาไว้และสั่งพวกของมึนเมามาดื่มและสังสรรค์กัน
"ว่าแต่มึงไอ้ดิวมึงก็โสดมานานแล้วนะเว้ยเมื่อไหร่มึงจะมีแฟนวะ"
"กูว่ารอดูอีกก่อนเถอะเดี๋ยวก็มีแหละ"
"เออๆมีเมื่อไหร่ก็บอกด้วยแล้วกันจะได้แซว"
พวกเพื่อนๆก็หยอกล้อกันตามประสาวัยรุ่นเด็กมหาลัย
"ฝากเมียข้าด้วยไอ้ยอดอย่าให้ใครทำอะไรเขาได้นะน้องข้า"
ระหว่างที่พวกเพื่อนๆกำลังดื่มกันจนเมาและคุยกันอย่างสนุกนั้นเองจู่ก็มีคนแปลกหน้าเดินเขามาเขานั้นมีหน้าตาอั้นหล่อสุขุมและเดินตรงมาที่ไอ้ยักษ์
"นี่ตัวเองเค้ามารับแล้ว" หนุ่มแปลกหน้าเข้ามาและอุ้มยักษ์ด้วยถ้าเจ้าหญิงตัวน้อยพลางจุ๊บเหม่งยักษ์เบาๆ
"อื้อ!ไอแก่ปริ้นมาทำไมว่ะผมจะดื่มกับเพื่อนต่อ~"
ยักษ์พยายามขัดขืนดิ้นรนสุดชีวิต
"ปล่อย!"
"ไม่!ยักษ์ต้องกลับไปกันพี่เมามากแล้ว"
"ใครเมาฟ่ะไม่ม-อุแหวะ.." ทันใดนั้นเองก็ได้มีของเหลวออกมาจากปากของยักษ์และเลอะใส่เสื้อสุดแพง!ของปริ้น
"นี่!เด็กน้อยรู้ไหมว่าทำอะไรลงไปเสื้อนี้ราคาแพงมากเลยนะเจ้าตัวน้อยกลับบ้านไปโดนแน่"
"ชิบหายแล้วไอ้ยักษ์มึงตายแน่จบแล้วไม่นะกูไม่อยากชดใช้เงินให้มันเห*้ย" ยิ้มพูดพร้อมเกาหัวยิกๆ
"นี่น้องยิ้มอยากให้ไอ...."
"ไม่ครับเกรงใจครับแหะๆเดี๋ยวผมตาย พี่ปริ้นก็อย่าบอกนะครับว่าผมอยู่ไหนไม่ว่าพีี่เขาโทรมาห้ามรับนะคั-" จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"โหลว่าไงมีอะไรวะโทรมาทำเห*้ยอะไรแป๊บนะยิ้มฝากยักษ์ก่อน"
"คะ..ครับ " ยิ้มรับรู้ได้ทันทีว่าสายนั้นคือใครและทิ้งไอยักษ์ให้นอนอยู่ในท่าที่อนาถ
"ไม่นะชีวิตกูจบแล้วโอ๊ยจะได้เกิดแล้วแต่โดนคุมกำเนิดไอบ้าเอ้ย~มึงไอ้ดิวมึงลุกกูจะอยู่ใต้โต๊ะใครมามึงห้ามบอกว่ากูอยู่ในนี้ขอร้อง"
"เออไม่บอกๆ"
"ถ้ากูรอดไปได้กูจะเลี้ยงขนมมึงนะเพื่อน" ยิ้มหลบซ่อนตัวอยู่ข้างใต้โต๊ะและภาวนาให้ตัวเองปลอดภัย
ทันใดนั้นเองประตูก็เปิดขึ้นและก็ได้มีเสียงของผู้ชายที่หน้าตาเกือบปริ้นแต่เสียงใหญ่กว่าและมีีไฝใต้ตาพูดขึ้นว่า
"บี่บี๋จ๋า~ยิ้มยิ้มอยู่ไหนยิ้มของพี่ฟิว~"
"ไอฟิว ยิ้มมันไม่อยู่นี่หรอกเชื่อกูดิ"
"กูไม่เชื่อมึงต้องหลอกกูเพราะกูรู้ว่าบี่บี๋ของกูอยู่นี่"
"ถ้ามึงบอกว่ายิ้มอยู่ไหนกูจะให้มึง 500บาท"
ฟิวกระซิบข้างหูของปร้้น
"กูไม่รู้จริงๆไปถามไอนั้นดิ"ปริ้นชี้ไปที่ดิว
"ชิบหายแล้วกู" ดิวพูดในใจพลางเตะเพื่อนที่อยู่ข้างใต้โต๊ะ
"มึงไอ้ยิ้มมึงออกมาเถอะไม่งั้นกูได้ตายแทนมึงแน่ไอเชี้ยน่ากลัวชิบหายมีผัวหรือพ่อวะ"
"น้องเห็นบี่บี๋ พี่อ่ะป่าว"
"ว๊าก!ผมไม่เห็นอ่ะไม่มีอะไรทั้งนั้นเลยครับผมไม่เจอ"ดิวตอบด้วยความเร็วแสงพลางเลิ่กลั่ก
"หืม~อะไรดุ๊กดิ๊กใต้โต๊ะน้า~" ฟิวสงสัยพร้อมจะเปิดดู
"ชิบหายชิบหายชิบหายชิบหาย" ยิ้มรู้ว่าตัวเองไม่รอดแล้วเลยแสดงทำเป็นเมาละกระโดดออกมาจากใต้โต๊ะพลางอ้อนและทำหน้ายั่ว
"เอ๊!คราย~งา~"
"พี่เองไงบี่บี๋ บี๋เมามากแล้วกลับกัน"
"ม่าย~ช่าย~บี๋ของเค้าม่าย~มาที่ที่แบนี้หยอก~ออกปายนะอย่ามาจับ~ผมผม~มีเจ้า~ของแล้ว~"
"แสดงเก่งจริ๊งจริง~"ดิวกระซิบพึมพำเบาๆทางด้านนั้นก็ชักสีหน้าใส่และทำปากไปมาว่า"อยู่แล้ว"
"โอเคครับไม่จับๆแต่แบกแทนนะหึ" ฟิวกำลัวจะแบกยิ้มกลับบ้านไปดิวก็โบกมือบ๊ายบายเพื่ิอนไปทำปากพึมพำว่า"โชคดีนะมึงอย่าพึ่งตายก่อน" ทางฝั่งนั้นก็ทำท่าเหมือนจะร้องไห้
"งั้นพี่พายักษ์กลับบ้านก่อนนะดูแลตัวเองด้วยนะน้องๆ"
"ครับโชคดีมีชัยครับ"
...----------------...
เมื่อปริ้นเดินพ้นออกไปจากประตูแล้วจู่ๆก็มีชายปริศนาพังประตูเข้ามาพร้อมจะมาจับตัวดิวไป
"ไอเชี้ยพวกมึงช่วยด้วยอย่าเพิ่งหลับดีว่ะเฮ้ยอย่ามาจับกู!ปล่อยไอ้ยอดรักช่วยด้วยอึก!อือ~" ดิวได้ถูกยาสลบเข้าทำให้ดิวหลับ
"ไอยอดรักตื่นเร็วเข้าน้องพี่ตื่นเร็วไปช่วยดิวของข้าเร็วเข้า"
"โอ๊ยปวดหัวเป็นบ้าเลย เอ๊!ไอดิวมึงทำไรเพื้อนกูไอเชี้ยดาวมหาลัยปล่อยเพื่อนกู"ทันใดนั้นเองยอดรักเพื่อนสุดที่รักของดิวไม่ยอมเลยวิ่งลุกไปต่อยรุ่นพี่ดาวมหาลัยหมัดหนึ่งแต่ลืมไปว่าไม่สามารถทำอะไรรุ่นพี่คนนี้ได้
"แหมตื่นเร็วกว่าที่คิดหึๆยังไงมึงก็ทำอะไรกูไม่ได้หรอก"รุ่นพี่ดาวมหาลัยสวนไปหมัดหนึ่งแบบลุกไม่ขึ้น
"ฮึก...เจ็บ"
"น้องพี่เดี๋ยวพี่ช่วยเองแต่พี่ขอยืมร่างกายเจ้าหน่อยนะ"
ทันใดนั้นเองทันใดนั้นเองจู่ๆก็ได้มีลมพัดเข้ามาปะทะกับร่างของยอดรักทำให้ยอดรักสลบไปแต่แล้วก็ตื่นขึ้นมาแต่ความรู้สึกนั้นไม่ใช่ยอดรักเหมือนว่ามีคนมาสิ่งร่างของยอดรักอยู่อย่างนั้น
"มึงมาดีวะ" น้ำเสียงที่ดุเดือดและเข้มขรึมซึ่งต่างไปจากเสียงยอดรักแบบคนละขั่วเอ่ยท้าทาย
"ได้ดิถ้ามึงไม่กลัวตาย" รุ่นพี่ดาวมหาลัยตัวท็อป
กล่าวพร้อมตั้งการ์ดพร้อมสู้และแจกหมัดรัวๆไปหนึ่งสเต็ป
"คิดว่ากูจะกลัวคนอย่างมึงหรอ"น้ำเสียงเข้มข้นเอ่ยพลางหลบหมัดและได้สวนไปด้วย
น้ำเสียงที่เข้มขรึมเห็นจังหวะที่รุ่นพี่ตัวท็อปเผลอต่อยไปที่ท้องของรุ่นพี่ดาวมหาลัยหนึ่งหมัดและเตะเข้าไปที่กลางเป้า ทำให้รุ่นพี่ดาวมหาวิทยาลัยทำให้ล้มจอดและสลบไป
"ดิวไม่เป็นไรแล้วนะไม่ต้องกลัวพี่อยู่นี้"เสียงที่เข้มข้นในตอนนั้นกลับอ่อนโยนในตอนนี้และคอยปลอบโยนพลางอุ้มขึ้นให้กลับไปในห้องที่มีเพื่อนๆนอนไปคนละทิศคนละทางพร้อมเอาเสื้อมาคลุมให้
"อื้อไม่กลัว...ขะ..ขอบคุณพะ...พี่ชาย"
"ขอบคุณนะน้องพี่ที่ให้ยืมร่างกายแต่ต่อไปนี้พี่จะไม่สามารถทำแบบนี้ได้อีกแล้วเพราะตอนนี้พี่ถูกเบื้องบนจับตาไว้แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะน้องพี่แล้วก็ดูแลดิวให้ดีด้วย" ทันใดนั้นเองร่างน้อยๆของยอดรักก็ได้สลบลง
...----------------...
...----------------...
...----------------...
"พี่นินทองรอยอดรักด้วยสิอย่าทิ้งผมไหมทำไมพี่ชอบแบบผมไปเล่นกับดิวเพื่อนของผมตลอดเลยอ่ะอะไรกันผมงอนแล้วนะ"
"โอ๋ๆพี่ขอโทษนะมาๆๆมาเล่นด้วยกัน"หนุ่มน้อยคนเป็นพี่ยิ้มด้วยความสดใสพร้อมพลางเรียกน้อง
"เย้รักพี่ที่สุดเลยฮะพี่นินทองสุดหล่อของผม" เด็กน้อยสดใสซื่อรีบวิ่งตามพี่ชายมาเล่นด้วยตามภาษาเด็กน้อยตัวเล็กๆที่จะโตเป็นหนุ่มในวันข้างหน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
