Add character narration

.

.

.

ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าของใครบางคนที่ดูเร่งรีบเอามากๆ แต่เมื่อเดินถึงหน้าห้องที่ต้องการก็เปิด พรวดพราดเข้าไปทันที เมื่อเห็นเจ้าของห้องยังไม่รู้ตัว เจ้าตัวที่เข้ามาในห้องก็ปิดประตูลงกลอน(?)อย่างเงียบเชียบ

ในเวลาต่อมาร่างสูงโปร่งของคนเปิดโดยไร้การอนุญาตเข้าไปกอด หอม ดมซอกคอขาว ของเจ้าของห้องทันที(?) จนคนถูกลวนลามสะดุ้งโหยง

" สะ สควอโล่?? "

" อืม..."

คนถูกเอ่ยถึงตอบรับเบาๆ พร้อมฝักเขี้ยวลงบนคอน่าหม่ำของคนตรงหน้า

" อ๊ะ สะ..สควอโล่.."

คนโดนฉวยโอกาสกระทำพูดเสียงอู้อี้ ทั้งที่รู้อยู่แล้วแม้ว่าคนข้างหลังนั้น..จะมี คู่หมั้น อยู่แล้ว

" ขอหน่อยเถอะน่า เบล "

" หน่อยนึงแต่เดินไม่ได้อ่ะนะ? ชิชิชิ"

เบลเฟกอล เจ้าชายนักฆ่า(เชือด) หรือก็คือคนของวาเรียคอลิตี้(?) เป็นอัจฉริยะของวาเรีย และเป็นเสมือน คู่นอน ของหัวหน้าของเขา นามสเปลบี สควอโล่ ทั้งที่รู้ว่าผิด ว่าไม่ควร แต่เขาก็หยุดไม่ได้แล้ว..

เบลพูดเสียงจริงจริงปนกวนบาทาและมีดไม้ในมือของสควอโล่มาก

เป็นอะไรมาอีกละเนีัย??!

เบลอดคิดไม่ได้ว่าคนตรงหน้าไปโดนอิตัวไหนมา ทำไมวันนี้อ้อนแปลกๆ(?) หรือเขาคิดไปเอง(?)

" เป็นอะไร ชิชิชิชิ"

ไวท่าความคิดเบลเอ่ยถามสิ่งที่คิดไปในแทบทันที

สควอโล่ชะงักนิดหน่อย แต่ก็เอ่ยออกไปด้วยเสียงสั่นๆที่พยายามทำให้ปกติว่า

" ไม่มีอะไร.."

เบลได้แต่ส่ายหน้าเอือมๆกับท่าทางของคนตรงหน้า เขารู้ว่าคงต้องมีอะไรแน่ๆ แต่ก็ไม่กล้าตื้อ(?)อะไร จึงทำได้แค่ปล่อยไป แต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ต้องรู้ให้ได้...

หลังจบประโยคร่างสูงโปร่งก็จัดการถอดเสื้อเจ้าปัญหาของตนและอีกคนออกทันที โดยไม่สนคำโวย(?)ของคนตรงหน้าสักนิ๊ด

.

.

เมื่อเสื้อเจ้าปัญหา(?)ของทั้งคู่หมด และอยู่

ในสภาพเปลือย อาภรณ์ใดๆ

.

ในวินาทีต่อมา ในห้องของเบลมีแต่เสียงครวญครางเท่านั้น

เมื่อยามเช้ามาถึง

เวลา04.49 นาที

" อื้ออ ..จะไปแล้วหรอ?"

เสียงงัวเงียเสมือนคนพึ่งตื่นพร้อมเสียงที่บ่งบอกถึงความอ่อนเพลียและเหนื่อยสุดๆ

" เออจะไปแล้ว ไปล่ะก่อนจะโดนรู้เอา!"

ร่างสูงโปร่งที่จัดการตัวเองเสร็จสรรพแล้วเอ่ยขึ้น พร้อมยีหัวอีกคนเบาๆเสมือนการหยอกล้อเล็กน้อย

" อ่าา ชิชิชิ ขอบคุณที่มาหานะหัวหน้า^^"

คราวนี้เบลยิ้มอย่างจริงใจให้ เพราะร่างสูงโปร่งมาหาเขาแทบจะสัปดาห์ละ6วัน 6ครััง ไม่สิ ถ้าจะเรียกให้ถูกคือ มาทุกวัน มากกว่า...

แต่เขาก็เปิดเผยเรื่องนี้ได้ไม่มากมายเท่าที่ควร เบลรู้ว่าอีกคนก็ลำบากใจ ซึ่งเขายอมเป็นแค่นี้เอง... เขาไม่ต้องการอะไรมากมาย แต่เขาต้องการแค่คนตรงหน้านี้..มากกว่าอะไรอีก

" เออ ไปก่อนนะ ดูแลตัวเองละ"

ว่าจบก็เปิดประตูออกไปทันที เบลยิ้มบางๆ ก่อนจะเปลี่ยนมา(แสยะ)ยิ้มตามฉบับตัวเองอีกครั้ง

" ชิชิชิชิ รักนะ..หัวหน้า:) "

.

...[ \= The end \= ]...

ฮิ้ว~~ สควอโล่เป็นรุกกก~~ อ๊าย

อ๊ะ เดี๋ยวๆๆๆๆ เราให้เบลเป็นเคะ~ อ๊ายยยย!!! ฟิน-;;;- ค่อแอดจิ้นเขากันอ่ะ!!!

แถมมมค่าาา

" หัวหน้า~ เจ้าชายอยากกินไอศกรีม~ " ×เบล

" ห๊า!! กินไอติมชั้นก่อนแล้วกัน!! " ×สควอ

//โดดลงไป ×สควอ

" เฮ้ยยยยๆๆๆหัวหนร้าาาา~"×เบล

ฟุ่บ....

" อ๊ะ หัวหน้า อ๊า!!! "

-;;;;;-

จุ๊ๆ เดะติดเรท>^•