คนพเนจร

เรื่องราวต่อไปนี้จะเป็นการเดินทางของชีวิตพสินที่เขาได้พบเจอเเล้วผ่านมันมา

ตอนเด็กพสินนั้นอาศัยอยู่ที่วัดเขาไม่ได้เรียนหนังสือหรือเล่นกับเด็กคนอื่น

พสินตอนเป็นทารกเขาได้ถูกเเม่ของเขานำมาทิ้งที่วัดเเต่ยังโชคดีที่หลวงพ่อที่วัดมาเห็นเเล้วนำมาเลี้ยงดูจนเขาเติบโตได้อายุ20ปี

ถึงจะเป็นอย่างนั้นพสินเองก็เลี้ยงดูสั่งสอนมาอย่างดีเขามีความฉลาดไม่จากเด็กคนอื่น

จนอยู่มาวันหนึ่งหลวงพ่อที่เลี้ยงดูเขาล้มป่วยลง

จนผ่านมาได้3เดือนหลวงพ่อก็ได้จากพสินอาการป่วยต้องทนทุกข์หลวงพ่อเคยบอกกับพสินว่ามนุษย์ที่ก่อกรรมกับผู้อื่นต้องได้รับผลที่กรรมตามมาในไม่ช้าไม่เร็ว

วัดที่ไม่มีหลวงพ่ออยู่พสินจึงออกเดินทางด้วยการเดิน

ถึงอย่างนั้นเขาก็เดินต่อไปเเบบไม่มีเป้าหมายของปลายทาง

เขามุ่งหน้าเดินต่อไปเรื่อยๆ

จนเขาได้หมดเเรงเเล้วล้มในที่สุด

จนเขาได้รู้สึกตัวอีกทีเขาตื่นขึ้นมาพบว่าเขานอนหลับใต้ต้นไม้ใหญ่

ep1