สวัดดีผมชื่อคีน แคสผมอายุ31และนี่เป็นเหตุการที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้วแต่มันยังเป็นความสัมพันธ์ที่เป็นพิษร้ายของผมมันเริ่มจากการที่ผมไปเที่ยวที่ผับกับเพื่อนของผมเจนเราได้พบกับหนุ่มคนนึงที่นั้นผมตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็นผมเลยเดินเขาไปหาเขาและจีบเขาด้วยมุกสุดเก่าว่า"ผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มเขาอีกแก้ว"เขาก็ยิ้มและถามว่า"เรารู้จักกันหรอ"ผมก็ตอบไปว่า"ไม่...แต่ผมก็อยากรู้จักนายให้มากขึ้นนะ"เขาหัวเราะและก็พูดว่า"ได้เลยฉันเองแองจี้"ผมก็แนะนำตัวว่า"ผมคีน แคส"เขาก็ยิ้มและถามว่า"แล้วนายอยากรู้จักส่วนใหนของฉัรก่อนดี"และก็ใช่ตามที่พวกคุณคิดผมนอนกับเขาและก็พอผมตื่นขึ้นก็พบกับแองจี้ที่กำลังแต่งตัวและพูดว่า"เมื่อคืนสนุกมากเลยนะ"ผมก็ตอบไปว่า"ใช่สนุกมาก"แองจี้หยิบของๆเขาและก็กำลังจะเดินออกไปผมก็เลยถามไปว่า"นายรีบไปใหนต่อหรอ"แองจี้ก็พูดว่า"ฉันกำลังจะไปถ่ายหนังสายแล้ว"ผมก็พูดว่า"ให้ฉันไปส่งมั้ยละ"แองจี้ก็พยักหน้าผมก็รีบแต่งตัวและพาแองจี้มาส่งซึ่งผมก็ได้รู้ว่ากนังที่เขาหมายถึงก็คือหนังผู้ใหญ่หรือเรียกในภาษาง่ายๆว่าหนังโป๊และแองจี้ก็รีบเดินเข้าไปพร้อมกับพูดว่า"ขอบคุณนะคีน"และก่อนจะไปเธอก็ทิ้งเบอร์ไว้ให้ด้วยและนั้นเงอที่ทำให้ผมได้เห็นผู้จัดการของเธอเพราะทันทีที่เธอเดินไปผู้จัดการก็เดินมาและตะโกนเสียงดังว่า"ทำไมเธอถึงมาสายจขนาดนี้ห่ะ!"และตบไปที่หน้าของแองจี้ซึ่งทำให้แองจี้ที่เป็นคนตัวเล็กอยู่แล้วก็ล้มลงกัยพื้นและร้องไห้ออกมาผมที่เห็นก็เดินเข้าไปหาและพูดว่า"หยุดนะ!"แองจี้ก็ดูตกใจที่เห็นผมเดินตามมาและเธอก็ดูอายในอาชีพของเธอแต่ผู้จัดการของเธอก็พูดขึ้นมาว่า"ฉันเข้าใจแล้วแกเป็นแฟนไอ้เวรนี่ใช่มั้ยแองจี้"แองจี้ที่ได้ยินก็ตอบไปว่า"ไม่!"แต่ผู้จัดการก็พูดว่า"ฉันให้เวลาแก10นาทีเตรียมตัวซะ"และเขาก็เดินเข้าไปในกองถ่ายและแองจี้ก็เดินมาหาผมและพูดว่า"นายไม่น่าตามฉันมา!"ผมก็ตอบเธอไปว่า"แต่ไอ้เวรนั้นมันตบนายนะแองจี้"แองจี้ก็ตอบมาด้วยสีหน้าทรมานว่า"แล้วยังไงละก็ฉันเซ็นสัญญาญของเขาไปแล้วตอนนี้ฉันก็เหมือนเป็นของๆเขาแล้ว!"ผมที่ได้ยินก็ตกใจและถามว่า"แล้วต้องทำงานบ้านี่ตลอดไปรึไง!"แองจี้ก็ทำหน้าโกรธและพูดว่า"นายไม่เข้าใจคีน!นายไม่เข้าใจฉัน!ฉันมันทุเรศฉันมันสปรกแถมยังไม่มีค่าฉันเป็นได้แค่ดาราหนังโป๊ชื่อดังแค่นั้น!ไม่มีอย่างอื่นแล้ว!"ผมที่ได้ยินก็ใจสลายและเดินออกไปขึ้นรถและขับออกไปเพื่อกลับบ้าน"และแองจี้ก็ทำหน้าตาที่พูดแบบนั้นไป

สวัดดีผมชื่อแองจี้ถึงนั้นจะเป็นชื่อในวงการก็เถอะแต่มันคงไม่สำคัญชีวิตของผมเปลี่ยนไปตั้งแต่ผมอายุ18ผมถูกหลอกมาเล่นหนังผู้ใหญ่และนั้นก็กลายเป็นอาชีพของผมเพระาผมเกิดมามีหน้าตาน่ารักเหมือนผู้หญิงทำให้ผมกลายเป็นดาราหนังโป๊ชื่อดังในไม่นานแต่หลังจากที่ผมเมาลืมวันลืมคืนที่ผลับแห่งหนึ่งตื่นขึ้นมาผมก็อยู่บนเตียงของชายคนนึงและผมก็รู้ว่าผมมาถ่ายหนังสายแล้วผมเลยให้เขาขับมาส่งแต่พอมาถึงผู้จัดการก็ตรงเข้ามาด่าผมเรื่องมาสายเลยตบมาที่ผมมันเป็นตบที่เจ็บมากและที่เจ็บกว่าก็คือการที่คีนมาเห็นผมเขาและนั้นเองที่ทำให้ผมได้รู้ว่าเขาชอบผมแต่สิ่งที่ผมตอบแทนความรักจากเขาก็คือการพูดดูถูกตัวเองให้เขาฟังและพอพูดจบเขาก็ขับรถหนีไปส่วนผมก็ต้องไปถ่ายหนังนั้นต่อเพราะผมเป็นแค่เครื่องระบายสำหรับเรื่องแบบนี้แค่นั้นเพราะยังไงผมก็เป็นเด็กกำพล้าอยู่แล้วการที่มีงานให้ทำก็ถือว่าดีแล้วแต่มันก็ไม่เคยทำให้ผมมีความสุขเลยมันเอาแต่ทำให้ผมรู้สึกปวดใจทุกครั้งที่ต้องเริ่มถ่ายผมต้องแกล้งเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้เป็นผมเปาะบางแต่ผมต้องทำเป็นแกร่งเพื่อผ่านมันไปแต่ในวันนี้ผมตัดสินใจมาขอโทษคีนที่เคยพูดแบบนั้นแต่ผมก็ดื่มมานิดหน่อยก็อาจไม่นิดเพราะผมก็เมาหนักมากและผมก็มาถึงหน้าบ้านของเขาผมเคาะประตูเรียกเขาซึ่งเขาก็ยอมเปิดแต่สิ่งแรกที่ผมทำไม่ใช่การขอโทษแต่เป็รการอ่อยเขาแต่สิ่งที่ออกจากปากของเขาก็ทำให้ผมคิดได้เป็นคำพูดที่ว่า"การที่นายใช้ความปลอมเปลื่อกมาอ่อยฉันเพื่อหวังการอภัยขอนายนี่มันปลอมทุกอย่าง"คำพูดนั้นของเขาก็แอบทำให้ผมของขึ้นจนแทบบ้าและผมก็หัวร้อนมากที่เขาพูดแบบนั้นและก็พูดออกไปว่า"ถ้ากล้าพูดว่าปลอมอีกละก็!"แต่เขาก็พูดมันออกมาอย่างไม่ลังเลว่า"ปลอม"ผมที่กำลังสติหลุดก็ด่าเขาไปชุดใหญ่ว่า"นาย!!!นายนี่มัน!!!!ไอ้สัสเอ้ย!!!!นายรู้มัน!นายโชคดีแค่ใหนแล้วที่มีโอกาสได้นอนกับฉัน!รู้มั้ยมีอีกกี่คนที่ยอมฆ่ากันตายเพื่อฉันบ้างนะห่ะ!!!!"ผมก็เพิ่งคิดได้แต่ก็สายไปแล้วการที่ผมพูดอย่างนั้นทำให้สายตาของเขาที่เคยมองด้วยความรักเป็นความสมเพชและรังเกรียดซึ่งนั้นก็เป็นสายตาของคนปกติที่พอรู้อาชีพของผมก็ทำตาแบบนั้นซึ่งผมก็เพิ่งทำให้คนที่อาจเป็นคนสุดท้ายก็ได้ที่รักผมเกรียดผมไป

สวัดดีผมคีนผมเพิ่งฟังแองจี้พูดสิ่งที่ทำให้ความรักและความรู้สึกดีๆของผมกับเขาหายไปในพริบตาเลยเขาพูดเสร็จและก็เดินหนีออกไปและนั้นเองที่ทำให้ผมนึกได้และก็โทรไปหาเขาเพราะเป็นห่วงแต่คนที่รับสายก็คือผู้จัดการและสิ่งที่เขาพูดนั้นทำให้ผมโกรธมากเขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า"ไงตอนนี้ปากของแองจี้กำลังใช้ทำอย่างจนพูดไม่ได้อยู่"ผมก็โกรธจนรีบขับรถไปที่กองถ่ายและพบกับแองจี้ที่กำลังจะเริ่มแสดงผมก็รีบวิ่งมาขัดแต่คนที่ออกมาก็คือผู้จัดการผมที่โกรธอยู่แล้วก็ต่อยไปหน้าขแงเขาจนล้มลงและผมก็เดินไปหาแองจี้และพาเขาออกไปผมพาเขามาที่รถเขาก็ถามว่า"ทำไมนายถึงทำแบบนี้ทั้งๆที่ฉันพูดแบบนั้นใส่นายไปกัน!"ผมที่ได้ยินก็ตอบไปว่า"นายเป็นคนดีและไม่ควรต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ไม่ว่าจะเป็นเพราะนายหรือเพราะคนอื่นด้วยซ้ำ"แองจี้ก็พูดออกมาว่า"แล้วนายจะพาฉันไปใหน"ผมก็ตอบไปว่า"นอกเมือง"แองจี้ก็ตกใจและพูดว่า"ไม่ได้ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องกลับไปอยู่ดีเพราะไม่ว่านายจะทำยังไงฉันก็ต้องกลับไป"ผมก็ถามไปว่า"ทำไมนายไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น!"แองจี้ก็ตอบมาว่า"เพราะนั้นเป็นงานของฉันฉันก็แค่นอนกับคนที่ฉันอยากนอนหรือไม่ก็คนที่จำเป็นต้องนอนแค่นั้นเรื่องอื่นไม่สำคัญ!เพระามันเป็นงาน"ผมก็หยุดรถและถามอีกครั้งว่า"ถ้าเธอลงไปฉันจะไม่มายุ่งดว้ยอีกแล้วไม่ว่ามันจะเป็นัยงไงต่อจากนี้"แองจี้ดูลังเลแปปนึงแต่เธอก็เปิดประตูและเดินลงจากรถของผมไปและก็กลับไปกองถ่ายและถูกผู้จัดการทำร้ายเหมือนที่ผ่านมาของเธอแต่สิ่งที่ทำให้มันต่างคือเธอต้องนอนกับผู้จัดการอ้วนนั้นด้วยถึงแม้เธอจะไม่เต็มใจแต่สำหรับเรื่องทั้งหมดก็ทำให้ผมได้เข้าใจว่าไม่ว่าผมจะทำยังไงพิษก็ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นน้ำเปล่าได้ไม่ว่าจะทำยังไงถึงแม้จะพยายนมแค่ใหนัมนก็ไม่มีทางเปลี่ยนเพราะพิษก็ยังเป็นพิษอยู่วันยังค่ำนั้นเอง

By นักเขียนIovecat