เพราะหลงรักคุณ ภาค1
ตอนเเรก
ดาริน[น้องนอ.]
พ่อเเม่จะให้หนูหมั้นหรอคะ!?
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
ใช่จ้ะ
ทรัพย์[พ่อนอ.]
พ่อคิดไว้ดีเเล้วหลังจากลูกเรียนจบมหาลัยจะใฟ้เเต่งงานกับทางนู้น
เจ้าของร่างใหญ่เมื่อพูดจบก็ยกเเก้วน้ำข้างมือขึ้นมาดื่ม
ดาริน[น้องนอ.]
เเต่หนูพึ่งขึ้นมหาลัยหนูอยากจะโฟกัสการเรียนมากกว่า
ทรัพย์[พ่อนอ.]
พ่อให้ลูกหมั้นไว้ก่อนยังไงพี่เขาก็อยู่มหาลัยปี4ที่นั้นเหมือนกัน
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
ลูกฟังพ่อดีกว่านะจ้ะ
ผู้เป็นเเม่หลังกล่าวเสร็จก็จับมือของลูก
ดาริน[น้องนอ.]
... ค่ะ.กินข้าวต่อ
ทางเข้าของประตูบ้านปรากฏร่างเรียวก้าวเข้ามาในประตู
ทรัพย์[พ่อนอ.]
พึ่งกลับมาตอนนี้เนี่ยนะเมื่อคืนไปเถลไถลที่ไหนมาละ.มองไปทางพราวมุก
ทรัพย์[พ่อนอ.]
ทำตัวเป็นเด็กดีเหมือนน้องก็ไม่เป็น
ว่าจบก็หันไปชิมรสชาติอาหารตรงหน้าต่อ
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
หนูพราวมากินข้าวมั้ยก่อนมั้ย
คนที่พูดออกมาด้วยเสียงนุ่มนั้นว่าจบก็ระบายยิ้มหวานส่งมาให้อฝ.
พราวมุก[นอ.]
ถ้าไม่อยากชวนก็ไม่ต้องพูดนะคะคุณดา
ว่าจบยังไม่ทันให้อฝ.พูดก็เดินขึ้นบันไดไปพร้อมปิดประตูห้องนอนของตน
ทรัพย์[พ่อนอ.]
คุณอย่าไปคุณกับเด็กไร้มารยาทอย่างนั้นเลย
ทรัพย์[พ่อนอ.]
เสียเวลาซะเปล่า
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
เเต่
ทรัพย์[พ่อนอ.]
คุณกินต่อเถอะ
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
ค่ะ
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
(ทำไมไม่ตายตามเเม่มันตั้งเเต่เเรกนะ)
คุณหญิงลดา[เเม่น้องนอ.]
ดารินกินเยอะๆนะจ้ะ
หลังจากพูดเสร็จก็หันมายิ้มให้ลูกสาวที่น่ารักของตน
หญิงสาวร่างบางว่าจบก็ยิ้มให้เเม่
เมื่อร่างเรียวก้าวเข้ามาในห้องก็เดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าพร้อมเปิดลิ้นชักด้านบนสุด
เห็นเป็นรูปของหญิงสาววัยกลางคนที่สวมใส่ชุดกระโปรงยาวใบหน้าสะสวย
พราวมุก[นอ.]
ขอโทษที่หนูปกป้องเเม่ไม่ได้ อึก
ยังไม่ทันว่าจบน้ำตาของหญิงสาวก็หยดลงมา
พราวมุก[นอ.]
หนูจะพยายามหาคนที่ทำร้ายเเม่เเละฆ่าเเม่ให้ได้นะคะ
พราวมุก[นอ.]
เเม่ต้องได้รับความยุติธรรม
ว่าจบมือเรียวก็สัมผัสกับกระดาษที่เป็นรูปของคนเป็นเเม่ของตน
พร้อมกับเอนตัวนอนลงไปบนเตียงพร้อมหลับไปกับรูปในมือ
ตอนที่2
เสียงเคาะประตูทำให้คนที่หลับได้สติ
พร้อมร่างเรียวที่เดินไปเปิดประตูพบกับคนร่างบางหน้าตาน่ารักผสมสวยยืนอยู่ตรงประตู
ร่างเรียวมองร่างบางที่อยู่ตรงประตูเเละสวมใส่ชุดของทางมหาลัยเดียวกันกับเธอ
ดาริน[น้องนอ.]
พอดีดาเห็นพี่มุขยังไม่กินอะไรตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วหนูเลยจะชวนพี่มุขไปกินหน้ามหาลัยด้วยกัน
คนร่างบางตอบเสียงเบาเพราะกลัวอฝ.จะว่า
พราวมุก[นอ.]
ทำไมต้องรอฉันฉันหิวไม่หิวก็เรื่องของฉันเเกจะไปก็ไปไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน
ร่างเรียวว่าจบก็ปิดประตูใส่หน้าอฝ.อย่างเเรง
ทำให้อฝ.เดินออกไปด้วยใบหน้าเศร้า
พราวมุก[นอ.]
เหอะ เเม่นิสัยยังไงลูกคงไม่ต่างกัน
หลังจากพูดเสร็จก็อาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน
เเต่งตัวเสร็จก็เดินออกไปที่โรงจอดรถ
พราวมุก[นอ.]
คนขับรถหายหัวไปไหนหมด?!
ร่างเรียวพูดน้ำเสียงติดดุ
ติน[คนขับรถ]
คุณมุขครับขอโทษที่ให้รอ
ติน[คนขับรถ]
พอดีผมพึ่งไปส่งคุณหนูดารินเสร็จ
พราวมุก[นอ.]
ไม่อยู่กันให้นานๆไปเลยละ
น้ำเสียงเเละประโยคที่พูดออกเเนวประชด
ติน[คนขับรถ]
เชิญขึ้นรถครับ
ชายหนุ่มหน้ามนต์ว่าเสร็จก็เปิดประตูให้อฝ.
หลังจากทั้งสองขึ้นมาบนรถคนขับหนุ่มก็ยื่นเเซนวิชให้อีกคนที่นั่งข้างๆ
ติน[คนขับรถ]
เอ่อ.. เห็นคุณหนูดารินบ่นตลอดทางว่าคุณมุขไม่กินอะไรตั้งเเต่เมื่อวานผมเลยซื้อเเซนวิชให้ครับ..
คนขับหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงประมาด
ตาเรียวมองเเซนวิชในมืออฝ.จึงยิบมา
ติน[คนขับรถ]
ครับด้วยความยินดี
คนขับหนุ่มว่าจบก็ยิ้มกว้างพร้อมกับออกรถ
ดาริน[น้องนอ.]
นี้พี่ตินคะ
ติน[คนขับรถ]
หื้อว่าไงครับคุณหนูดา
ดาริน[น้องนอ.]
ตอนพี่ตินไปรับพี่มุขพี่ช่วยเอาเเซนวิชนี้ให้พี่มุขทีนะคะ
ร่างบางพูดพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่กำลังอ้อนอฝ.
ทำให้อฝ.เกิดรู้สึกร้อนที่ใบหน้าขึ้น
ติน[คนขับรถ]
ดะได้ครับคณดาริน
ดาริน[น้องนอ.]
ขอบใจมากเลยนะค่าาา
ว่าจบร่างบางก็ยิ้มกว้างอย่างน่ารักพร้อมเดินออกไปทางมหาลัย
ติน[คนขับรถ]
(นะน่ารักเกินไปเเล้ว)
ติน[คนขับรถ]
เมื่อไหนคุณมุขจะเปิดใจยอมรับคุณดาสักทีนะ
ตอนที่3
มินตรา[ลูกสาวเเม่ครัว]
คุณดาคะทางนี้
ร่างเล็กของเรียกใครบางคนพร้อมโบกมือให้อฝ.
ร่างบางเดินมานั่งข้างคนที่เรียกเธอทันที
ดาริน[น้องนอ.]
ทีหลังมินไม่ต้องเรียกดาว่าคุณตอนอยู่ข้างนอกนะ
ดาริน[น้องนอ.]
ยังไงดากับมินก็รุ่นเดียวกัน
มินตรา[ลูกสาวเเม่ครัว]
ได้เลยคะ
ดาริน[น้องนอ.]
เเล้วนี้มินเห็นพี่พราวบ้างมั้ย
มินตรา[ลูกสาวเเม่ครัว]
ยังไม่เห็นเข้ามาในห้องเลยนะคะ
*ที่ดารินเรียกพราวว่าพี่เพราะตามลำดับพราวคือพี่เเต่ถ้าอายุดารินเกิดหลังพราวประมาณ3เดือน
ดาริน[น้องนอ.]
นี้ก็ใกล้เข้าคาบเเล้วสิทำไมพี่พราวยังไม่มากันนะ
น้ำเสียงที่พูดออกมาบ่นความเป็นห่วงอยู่ในนั้น
มินตรา[ลูกสาวเเม่ครัว]
เดี๋ยวคุณพราวก็ใกล้มาเเล้วละค่ะ
ดาริน[น้องนอ.]
ก็ขอให้เป็นงั้นเเล้วกันนะ
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
น้องพราวคะพี่ถามดีๆเเล้วนะ
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
ว่าเมื่อไหรกล้าจะกลับมา
พราวมุก[นอ.]
ถ้าพี่นาราอยากรู้พี่ก็ถามเองสิ
พราวมุก[นอ.]
มันเกี่ยวอะไรกับพราว
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
ก็น้องพราวเป็นน้องของกล้านิ
พราวมุก[นอ.]
พราวไม่รู้ค่ะ
พราวมุก[นอ.]
พี่นาราไม่ทักไปถามละคะ?
พราวมุก[นอ.]
หรือว่าทักเเล้วเเต่พี่กล้าไม่เปิดอ่านกัน
พราวมุก[นอ.]
ก็นะถ้าพี่สำคัญจริงพี่กล้าเขาคงอ่านเเล้วตอบพี่มาเเล้วละค่ะ
พราวมุก[นอ.]
ตอนนี้ก็ใกล้เวลาเข้าคลาสของพราวเเล้วขอตัวนะค่ะ
หลังจากก้มดูนาฬิกาข้อมือร่างเรียวก็จะเดินออกไปจากห้องน้ำ
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
นี่!
ยังไม่ทันได้ออกจากห้องน้ำ
ก็โดนมือของใครคนที่สูงกว่าจับข้อมือเอาไว้
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
ถ้าพี่ไม่สำคัญเเล้วจะมาเป็นคู่หมั้นของกล้าได้ยังไงละคะ?!
พราวมุก[นอ.]
ทางผู้ใหญ่เขาจับนิคะ
พราวมุก[นอ.]
พราวจะบอกอะไรให้พี่นาราฟังอย่างนึงนะค่ะ
ว่าจบร่างเรียวก็เข้าไปกระซิบข้างหูอฝ.
"พี่กล้าเขาไม่เอาพี่หรอกค่ะ"
พราวมุก[นอ.]
เลิกพยายามนะค่ะ
พราวมุก[นอ.]
มันเหนื่อยเปล่าเชื่อพราวสิ
ว่าจบอยู่ๆก็มีฝ่ามือมาตบเข้าที่เเก้มอย่างจัง
เเล้วอฝ.ก็บีบข้อมือของอฝ.เเรงขึ้น
พราวมุก[นอ.]
ปล่อยพราวนะคะ!
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
เก่งเเต่ปากเเต่เเรงก็สู้ชั้นไม่ได้
พราวมุก[นอ.]
พราวเป็นพวกมีสติไม่ชอบใช่เป็นพวกไม่มีสติเเล้วใช้กำลังหรอกค่ะ
นารา[คู่หมั้นพี่นอ.]
นางพราว!!
อฝ.กำลังจะใช้ฝ่ามือของตนตบลงไปเเก้มของคนที่ตนจับข้อมือไว้อยู่
เเต่ก็มีมือหนามาจับข้อมือของอฝ.ไว้
ร่างเรียวพี่หลับตาก็ค่อยๆลืมตาขึ้น
???
ก็คิดว่ามีเรื่องอะไรกัน
เสียงทุ้มได้พูดออกมาพร้อมปล่อยมือของอฝ.
อฝ.ก็ปล่อยมือของร่างเรียว
???
ที่เเท้ลูกคุณหนู2คนทะเลาะกันเองหรอกหรอ
???
ต้องไปบอกอาจารย์เเล้วมั้ยเอ๋ย
อฝ.ไม่รอให้อฝ.พูดต่อก็เดินกระเเทกไหล่ของคนมาใหม่เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!