'ฝ้าย'

เสียงโทรศัพท์โทรเข้าเบอร์บอลแฟนของฉัน เบอร์ที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครเป็นเพื่อนสนิทของเรานั้นเอง

"ฮัลโหลฝ้าย ว่าไง"

ฉันกดรับโทรศัพท์แทนคนที่กำลังนอนหลับอยู่

(บอลละ มาหาบอลเหรอไม่เห็นบอกเลย)

"ใช่ เพิ่งมาถึงเมื่อคืน"

ฉันกับแฟนอยู่กันคนละที่เลยทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก แต่ถึงอย่างนั้นเราก็รักกันมา 4 ปีกว่าแล้วละ ถึงแม้ระหว่างทางของเราเขาจะมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาบ้าง

แต่เขาก็เลือกฉันเสมอ....

(อ่อ พอดีพรุ่งนี้เราจะออกจากโรงพยาบาลอย่างที่พลอยรู้เรื่องที่เราเลิกกับพี่นัท....)

"ไม่ต้องพูดหรอก....เราเข้าใจ"

ฝ้ายอยู่ในช่วงที่กำลังจะเลิกกับพ่อของลูกในท้อง เธอเครียดมากทำให้เกิดอาการครรภ์เป็นพิษจนเด็กในท้องไม่รอด ฉันจึงไม่อยากให้เธอพูดเรื่องที่ทำให้เสียลูกไปออกมา

(งั้นช่วยให้บอลมารับเรากลับได้ไหม....)

"ได้สิ เดี๋ยวบอลตื่นจะบอกให้นะ"

ฉันตัดสายแล้วได้แต่เศร้าใจ ทำไมคนสองคนที่ไม่มั่นใจในรักถึงได้ยอมให้มีหนึ่งชีวิตเกิดมานะ

ฉันไม่ได้ใจร้ายนะ แต่ฝ้ายกับพี่นัทระหองระแหงกันมาตั้งแต่ต้น จนวันหนึ่งฉันได้ข่าวว่างฝ้ายท้องแต่แทนที่พี่นัทจะรับผิดชอบเขากลับเลือกที่จะบอกเลิก

ทั้งฉันและบอลก็ทำได้แค่อยู่ข้างๆ จนถึงวันนี้ ตกช่วงบ่ายเราก็ตรงไปรับฝ้ายที่โรงพยาบาลแต่ก็ได้รู้ว่ามีคนมารับฝ้ายกลับไปแล้ว

"โถ่เว้ย ใครมารับวะ"

"บอล....เป็นอะไรไป อาจจะเป็นพี่นัทก็ได้"

"เหอะ คนแบบนั้นน่ะเหรอจะสนใจลูกเมีย"

"แต่ฝ้ายเขาก็เป็นแฟนนะ ที่ฝ้ายแทงก็เพราะเครียดเรื่องพี่นัทเขาคงอยากปรับความเข้าใจกัน"

บอลยังคงมีสีหน้าตึงเครียดและไม่พูดอะไรกับฉันอีกจนถึงบ้าน อาจจะเป็นเพราะเขาสนิทกันเลยเป็นห่วงเพราะตลอดเวลาที่เขาอยู่ที่นี่ก็มีฝ้ายนี่แหละค่อยไปไหนมาไหนเป็นเพื่อนบอลตลอด ฉันเองก็ได้แต่บอกให้เขาใจเย็นเข้าไว้

: สองวันต่อมา

"พลอยติดต่อฝ้ายได้บ้างไหม"

อยู่ๆ บอลก็ถามขึ้นขณะที่รอส่งฉันกลับบ้าน ฉันไม่อยากจะคิดไปเองเลยนะว่าเขาดูเป็นห่วงฝ้ายมากจนเกินหน้าที่ไป

ฉันรู้ว่าบอลเป็นคนเจ้าชู้มากแค่ไหน ขนาดที่มีผู้หญิงเคยส่งรูปเขามาให้ก็เคย แต่ฉันก็พยายามไม่คิดว่าแฟนกับเพื่อนของฉันจะ....มีอะไรมากกว่าความสนิทถึงหลายๆ คนจะบอกว่าฉันควรกังวลบ้างแต่ฉันก็อยากจะเชื่อใจทั้งสองคน

อีกอย่างฉันเห็นพี่นัทลงรูปฝ้ายในโซเชียลเมื่อไม่นานมานี้นั้นแสดงว่าเขากลับไปคืนดีกันจริงๆ แล้วทำไมแฟนของฉันถึง....เป็นห่วงแฟนของคนอื่นมากมายขนาดนั้น หวังว่ามันจะไม่เป็นแบบที่คนอื่นพูดกันหรอกนะ....

"ฝ้ายเขากลับไปคืนดีกับพี่นัท"

"ฝ้ายบอกเหรอ"

"เปล่า พลอยเห็นรูปพี่นัทไปกับฝ้าย"

"มันต้องบังคับอะไรฝ้ายแน่ๆ"

"บอล!"

เมื่อบอลเห็นฉันไม่พอใจจึงเลือกที่จะเงียบแต่มือก็ยังคงกดส่งข้อความถึงเพื่อนสนิทของเรา เห็นแบบนั้นน้ำตาฉันก็แทบไหลเมื่อฉันแอบอ่านข้อความนั้นผ่านการมอง

'ไปกับมันทำไม'

'มาหากูที่บ้านพลอยกำลังกลับ'

'ทำไมมึงทำอย่างนี้วะ มึงเป็นเมียกูนะ'

!!!!!!

ฉันถึงกับนิ่งไปเมื่อเห็นคำคำนั้น แต่ดูเหมือนคนที่เอาแต่พิมพ์จะไม่รู้ตัว

"รถมาแล้ว บอลอยากเดินไปส่งเราไหม"

เงียบ....เขายังคงสนใจแต่แชทนั้นไม่ยอมหันหน้ามามองฉัน

"....บอลยุ่งอยู่"

"อ่อ"

ฉันได้แต่สะกดกลั้นทุกอย่างแล้วเดินขึ้นรถด้วยใจที่แตกสลาย ขณะที่ฉันแอบมองเขาผ่านหน้าต่างเขาเอาแต่กดโทรหาคนคนนั้นไม่หยุดจนรถเคลื่อนตัวออกจากสถานี ฉันโง่มาโดยตลอด 4 ปี เพื่อนสนิทของฉันกับคนรักของฉัน....

ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้....!

พอฉันนึกได้ก็กดส่งข้อความหาแฟนสนิททันทีและเธอก็กดอ่านมันทันทีเช่นกัน ฉันจึงตัดสินใจโทรไปเพราะอยากจะได้ยินน้ำเสียงของปลายสาย

(ว่าไงพลอย)

"เรารู้แล้วนะ"

(....รู้อะไร)

"เรื่องฝ้ายกับบอล"

(มันไม่มีอะไร เราก็สนิทเหมือนที่เราสนิทกับพลอยไง)

"แต่บอลเรียกฝ้ายว่าเมียนะ...."

ปลายสายเงียบไป เท่านั้นฉันก็แน่ใจทุกอย่างแล้ว....

(....)

"เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ที่ผ่านมาเรื่องผู้หญิงของบอลฝ้ายก็เป็นคนช่วยตลอด ทำไมถึง...."

(ก็อยู่ไกลเอง....)

"ว่าไงนะ?"ฉันตกใจเมื่ออยู่ๆ น้ำเสียงปลายสายที่ดูสดใสก็เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่เย็นชา

(ฉันไม่ใช่เพื่อนที่ดีนักหรอก แต่พูดตามตรงก็อึดอัดใจเสมอที่ต้องค่อยปิดบัง ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกันถึงฉันจะรับปากเธอว่าจะดูแลเขาอย่างดีแต่ฉันกับบอลจะจบที่เตียงเสมอ)

"ฝ้าย...."

ฉันกำมือแน่นน้ำตาไหลด้วยความจุกและเจ็บปวดที่ใจเมื่อเพื่อนของฉันสารภาพความจริงโดยไม่มีแม้แต่น้ำเสียงของความรู้สึกผิด

(บอลไม่คิดว่าเธอจริงจังกับมันหรอกนะ ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าลับหลังเธอมันก็มีอีกหลายคน)

"แต่ฉันไม่คิดว่าจะมีเธออยู่ในนั้นไงฝ้าย"

(อืม ....ฉันไม่มีอะไรจะพูด)

"แล้วตอนนี้จะให้ฉันทำยังไงต่อได้ละ พวกเธอทำกับฉันขนาดนี้"

(ก็แล้วแต่เธอ....ตอนนี้ฉันกลับมาคืนดีกับพี่นัทแล้วเธอจะให้อภัยบอลแล้วตัดฉันก็ได้ ฉันจะไม่ยุ่ง)

....เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เหมือนกับว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

"....เธอช่วยรู้สึกผิดหน่อยได้ไหม"

(ฉันมันเกินความเป็นคนแล้วละ ฉันทำได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ)

"รวมถึงการท้องเพื่อจับผู้ชายสินะ แต่เขาคงไม่เอาเลยตั้งใจเอาออกใช่ไหม"

ฉันพูดด้วยความโมโหออกไปเพื่อหวังจะทำให้คนปลายสายรู้สึกเจ็บบ้างจากคำพูดแทงใจดำจากคนเป็นเพื่อนอย่างฉันบ้าง

(เรื่องท้อง....จริงอยู่ที่ฉันอยากจับพี่นัท แต่เขาก็ไม่ต้องการเด็กและเด็กก็ไม่ใช่ลูกของเขา)

"....หมายความว่าเป็นลูกของบอลเหรอ พวกเธอเห็นฉันเป็นตัวอะไรวะ"

(คิดเอาเอง อย่ามายุ่งกับฉันอีก)

ตืด!

ที่ฉันไม่ถามบอลโดยตรงเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องแถไม่ยอมรับผิดแน่นอนและฉันก็รู้ว่าตัวเองต้องใจอ่อนเหมือนเดิมถ้าอยู่ต่อหน้าเขา

แต่ฉันก็ไม่ได้เตรียมใจรับมือกับความจริงพวกนี้เลยสักนิด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันโง่ได้ถึงขนาดนี้ ทำไมฉันไม่เคยเอะใจเลยในความสัมพันธ์ของพวกเขา

หญิงสาวยังคงนอนอยู่บนเตียงด้วยชุดของเมื่อสองวันที่แล้วและยังคงไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำเปล่า....สายตายังคงจ้องเฝ้ารอสายเรียกเข้าหรือเสียงข้อความจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรัก

แต่มันกลับไม่มีเลย....เธอเป็นฝ่ายวิ่งตามมาตลอดโดยการเดินทางข้ามภูเขาไปหาเขาทุกอาทิตย์เพื่อหวังจะได้ใช้เวลาด้วยกันแต่มันก็มีความสุขอยู่ได้เพียงแค่ปีเดียว ก่อนที่เขาจะเริ่มเปลี่ยนไปเริ่มมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาให้เธอจับได้อยู่ตลอดโดยเขาก็แค่พูดว่า....เพื่อนกัน....

แน่นอนว่าคนโง่อย่างเธอมันก็มักจะเชื่อและยอม จนล่าสุดมีผู้หญิงตั้งใจส่งรูปที่แฟนเธอกำลังนอนหลับบนเตียงมาให้ ตอนนั้นเธอจำได้ว่าเธอสติแตกมากร้องไห้ไม่หยุดหลายวันแต่แค่เพียงเขาบอกจะไม่ทำอีกใจของเธอก็ยังคงให้อภัยได้ลงเพราะรักเขามากจริงๆ

มากจนคิดไปถึงที่ว่าอีกไม่กี่เดือนเมื่อฝึกงานจบเธอจะย้ายไปอยู่กับเขา เพราะดันคิดไปเองว่า....ที่เขานอกใจคงเป็นเพราะเหงาหรืออาจเป็นเพราะเธอมีเวลาให้เขาไม่พอแต่พอทบทวนดูทั้งหมดแล้วมันเป็นเพราะสันดานของผู้ชายอย่างเขาต่างหาก!

แม้แต่คำถามที่ว่าถึงคอนโดปลอดภัยหรือเปล่าก็ไม่มีเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ เป็นแบบนี้ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาถ้าไม่ติดต่อไปก็ไม่มีเลยสักข้อความจากเขา ไม่เคยจะมีเลย....ทุ่มเททั้งหมดไปเพื่อใครเพื่ออะไร?

"การเลวมันคงสนุกมากเลยสินะ...."

1เดือนต่อมา

: คลับ

หญิงสาวในชุดเดรสสั้นนั่งรอคู่เดทคนที่สองของคืนนี้อยู่หน้าเคาร์เตอร์บาร์ที่เต็มไปด้วยบรรดานักเที่ยว โดยมีบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อหน้าคมที่ดูเหมือนจะอายุห่างจากเธอหลายปีคอยมองการกระทำของเธออยู่ตั้งแต่หัวค่ำแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากเงียบและคอยมองเธอเปลี่ยนคู่คุยไปเรื่อยๆ

ซึ่งก็น่าแปลกใจไม่น้อยว่าเขาจะมองไปเพื่ออะไรกัน ทั้งที่มีคู่หญิงชายมาทำความรู้จักกันในสถานที่แบบนี้มันเป็นเรื่องปกติที่เขาเป็นบาร์เทนเดอร์ก็น่าจะเห็นภาพนี้บ่อย หรืออาจจะเพราะเธอไม่สวยพอที่จะคุยกับใครหลายๆ คนพร้อมกันหรือเปล่า

"ช่างเถอะพลอยเราไม่จำเป็นต้องสนใจ"

หญิงสาวเลิกสนใจสายตาคมนั้นสะแล้วเผลอคิดไปถึงเรื่องที่ผ่านมาอีกครั้ง หลังจากเริ่มทำใจในสิ่งที่เกิดขึ้นได้เธอก็ไม่เคยติดต่อไปคุยอะไรเรื่องนั้นอีกเลย

และแน่นอนหลังจากเธอขึ้นรถกลับมาเขาเองก็ไม่เคยแม้แต่ส่งข้อความมาถามว่าถึงบ้านปลอดภัยดีไหมด้วยซ้ำ

นั้นทำเอาพลอยสติแตกจนต้องซ่อนโทรศัพท์ตัวเองเลยละ เธอขาดการติดต่อจนทำให้เพื่อนหลายคนต้องแวะมาดูที่ห้องพักเป็นประจำเพราะความเป็นห่วง

ช่วงเวลานั้นมันยากลำบากแต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาได้ จนในที่สุดหญิงสาวเองก็ตั้งใจจะลองเป็นคนหลายใจคุยกับใครหลายคนดูบ้าง เพราะในเมื่อไม่มีใครให้คำตอบได้ว่าทำไมคนรักถึงได้ชอบนอกใจเธอนัก เธอก็จะหาคำตอบเอง

จริงๆ แล้วคนที่นัดวันนี้เป็นคนที่เธอคุยมาได้สักสองสามวัน คนแรกที่ผ่านมาดูเหมือนว่าเธอเองจะไม่ใช่ในแบบที่เขาหวังอาจจะเป็นเพราะเพิ่งเคยเจอความสัมพันธ์แบบนี้ครั้งแรกจึงไม่กล้าจะชวนคุยหรือถามไถ่เขาเท่าไหร่

ชายหนุ่มคนนั้นเลยขอตัวกลับ....ก็แอบเสียใจอยู่นะแต่จะให้ทุกคนถูกใจในตัวเรามันก็คงไม่ได้หรอก

"คงไม่มาแล้วสินะ....แม้แต่จะเริ่มคุยหลายคนยังลำบาก ทำไมเขาถึงได้ทำมันง่ายนักนะ"

หญิงสาวบ่นพร่ำเพ้อกับตัวเองเมื่อเห็นว่าเลยเวลานัดมาหลายนาที สายตาก็กวาดมองไปทั่วคลับที่กำลังเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งคู่รักที่สวีทหวาน ทั้งคนเมาที่กำลังเต้นอย่างสนุกสนานไปตามเสียงดนตรี

ผิดกับเธอ....ที่นอกจากโดนหักหลังแล้วยังถูกเทอีกต่างหาก

"ฉันมันน่าสมเพชสะจริง...."

"แค่คู่เดทไม่มาถึงขั้นต้องใช้คำนั้นดูถูกตัวเองเลยหรือไง"

อยู่ๆ บาร์เทนเดอร์ที่ยืนเงียบมานานก็ส่งแก้วเหล้าอย่างดีมาให้ ถึงเขาจะพูดแบบนั้นออกมาเหมือนว่าไม่อยากให้เธอดูถูกตัวเองแต่ท่าทางของเขาก็ยังคงนิ่งเฉยจนคาดเดาไม่ได้

"แก้วนี่ฉันไม่ได้สั่ง"

"ดื่มให้คำพูดเมื่อกี้ลงคอไป...."

"คะ?"

เธอทำหน้างุนงงและไม่เข้าใจการกระทำของคนตรงหน้า เมื่อเขาเห็นเธอนิ่งไปจึงวางอุปกรณ์ในมือลงแล้วกอดอกมองด้วยสายตาดุดันจนเธอรู้ราวกับว่าเธอกำลังทำอะไรผิด

"ฉันไม่ชอบคำพูดเมื่อกี้ของเธอ...."

"แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ"

เขายกแก้วเหล้าเพรียวอีกแก้วขึ้นมาแล้วชนเข้ากับแก้วที่วางอยู่ตรงหน้าหญิงสาว ก่อนจะกระดกดื่มมันจนหมดภายในรวดเดียวทำเอาคนคออ่อนอย่างเธอรู้สึกขมแทน

"ของฉันหมดแล้ว...."

เขาพูดพร้อมมองมาที่แก้วเธอ พลอยค่อยๆ กระดกมันเข้าปากอย่างช้าๆ ความขมทำให้ถึงขั้นรู้สึกพะอืดพะอมแต่ก็กลั้นใจกลืนมันลงไปจนหมดแก้ว ก่อนจะรีบกระดกน้ำเปล่าตามเธอเป็นคนดื่มบ่อยนะแต่การดื่มเพรียวแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยแต่เธอก็เป็นพวกท้าทายไม่ได้สะด้วย

"หมดแล้ว....ค่ะ"

เมื่อไม่รู้จะใช้คำพูดแบบไหนเธอเลยตอบไปส่งๆ ก่อนที่เขาจะหันไปทำงานต่ออย่างไม่สนใจทำเอาเธองงไปยิ่งกว่าเดิมกับท่าทีเฉยชาของเขา

คนประสาท!!!

ตืด....

เสียงข้อความเด้งแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ที่ว่างอยู่จนหญิงสาวต้องหันไปมองแล้วถอนหายใจยาว....เกือบเดือนแล้วสินะที่ไม่เห็นแจ้งเตือนจากชื่อนี้

'ถึงบ้านปลอดภัยไหม'

....บ้านพ่อง! มาถึงตั้งแต่ชาติที่แล้วละ....

'ทำไมหายไปเลยละ ไม่คิดถึงกันเหรอครับ'

....คนแบบแกใครจะคิดถึงลงวะ!....

หญิงสาวคิดในใจแล้วกดปิดหน้าจอแล้วกรอกแอลกอฮอล์เข้าปากเพื่อลบความรู้สึกแย่ อุตส่าห์คิดเอาไว้จะไม่รู้สึกอะไรถ้าเขาติดต่อมา อุตส่าห์เตรียมใจให้เข้มแข็ง แต่หัวใจมันก็....ยังรู้สึกดีใจที่เขาทักเข้ามาเจ็บไม่เคยจำ

"ปลดล็อก...."

"คะ?"

บาร์เทนเดอร์คนนั้นเอื้อมมือมาคว้าโทรศัพท์เธออย่างถือวิสาสะแล้วยื่นให้กดปลดล็อกหน้าจอ การกระทำของเขาทำเอาบาร์เทนเดอร์อีกสองคนมองหน้ากันไปมาอย่างสับสน

"กดรหัส...."

"ทำไมฉันต้องทำ...."

"กด....รหัส เดี๋ยวนี้"

ชั่วพริบตาที่คนตรงหน้าทำสีหน้าจริงจังมือของเธอก็รีบกดเข้ารหัสราวกับว่าถูกสะกดเธอแอบคิดไปว่าจะกลัวเขาทำไมกัน

เริ่มคิดได้แบบนั้นก็พยายามจะแย่งโทรศัพท์คืนมาแต่เขากลับชูมันขึ้นสูงจนเอื้อมไม่ถึง เขาถือวิสาสะเลื่อนหน้าจอไปมาก่อนจะกดเข้าในแชทของแฟนเธอแล้วยื่นหน้าคมนั้นผ่านเคาร์เตอร์มาจนใบหน้านั้นเกือบชนหน้าหวาน

แชะ! เสียงเขากดถ่ายรูปแล้วกดส่งทันทีทำเอาหญิงสาวเกิดอาการอึ้ง ด้วยความตกใจทำให้เธอต้องรับดึงโทรศัพท์กลับมาแล้วเปิดดูแชทนั้นทันทีภาพเมื่อครู่ถูกส่งไปแล้วและผู้รับข้อความก็อ่านมันเรียบร้อย

ให้ตายเถอะ!!!

ตืด ตืดๆ

'บอล'

สายของบอลโทรเข้ามาถี่ๆ แต่หญิงสาวก็ไม่คิดจะรับสายมันและไม่คิดว่าจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ใจของเธอคิดว่ามันควรจบไปแบบเงียบๆ สิ

"คุณทำบ้าอะไรของคุณ!"

"ช่วยเธอเรียกร้องความสนใจจากแฟนไง"เขาพูดหน้าตาย

"ฉันไม่คิดจะติดต่อผู้ชายคนนี้ การที่คุณทำแบบนี้เท่ากับว่าฉันยังต้องการประชดเขา"

"ก็จริงนิ....หรือที่มานั่งเดทกับผู้ชายหลายคนในคืนเดียวนี่ไม่ใช่การประชด"

เธอนิ่งไปเมื่อถูกพูดแทงใจดำ ที่เขาพูดมันก็ถูกว่าที่เธอทำคือการประชด แต่เธอกำลังประชดชีวิตตัวเองต่างหาก

"ฉันไม่ได้ทำแบบนี้เพราะเขา ฉันทำเพราะฉันอยากรู้ว่าการมีความสัมพันธ์กับคนแปลกหน้ามันสนุกตรงไหน ทำไมเขาถึงนอกใจฉัน....ฉันแค่อยากรู้แค่นั้น"

พลอยห้ามตัวเองที่กำลังโมโหไม่ได้จนเผลอพูดความในใจออกไป บาร์เทนเดอร์ทั้งสามมีสีหน้าอึ้งแต่อยู่ๆ แววตาของหนึ่งคนในนั้นก็เปลี่ยนไป

"งั้นฉันจะเป็นคนนั้นให้เธอเอง....คืนนี้กลับกับฉันสิ"

"เป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ฉันไม่ได้รู้จักคุณดีเลยนะ เราเพิ่งเจอกันวันนี้"

"ก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าเป็นยังไง...."

....เขาขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ช้าๆ อย่างท้าทายก่อนจะค่อยๆ กระตุกยิ้มมุมปากและเลื่อนใบหน้ามากระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหูด้วยเสียงเย็นเฉียบ

"กล้าไหมล่ะ...."

'กล้า'

นั้นคือสิ่งที่เธอตอบรับบาร์เทนเดอร์นั้นไปและไม่คิดว่าหลังจากเขาได้ยินคำตอบของก็ละทิ้งหน้าที่แล้วพาเธอมาที่คอนโดเขาทันที

และตอนนี้เจ้าตัวก็เข้าไปอาบน้ำสบายใจทิ้งเธอให้นั่งครุ่นคิดว่าควรทำยังไงต่อไปอยู่ที่โซฟา ถ้าหนีไปตอนนี้ก็ยังทันแต่ถ้าทำแบบนั้นก็เท่ากับแพ้ความตั้งใจของตัวเอง ในเมื่อคิดไว้แล้วว่าจะลองมันก็ต้องลองยังไงสะพรุ่งนี้เราก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว!

"คิดอะไรอยู่"

ผงะ

หญิงสาวสะดุ้งมองไปยังต้นเสียงชายหนุ่มวัยกลางคนกำลังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำและผมก็ยังคงชุ่มไปด้วยน้ำหมาดๆ เธอได้แต่กลืนน้ำลายดังเฮือกอย่างกังวล โดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้เขาเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนจะถึงตัว

"เดี๋ยวๆ ขอคิดก่อน...."

"อะไร? ไหนว่าอยากลอง"

เสียงแหบพร่ากระซิบเบาๆ พร้อมร่างสูงที่โน้มตัวเข้ามาจนใบหน้าเกือบจะติดกัน ลมหายใจอุ่นและหยดน้ำเล็กๆ บนใบหน้าคมกำลังทำให้หัวใจเต้นแรง

"ฉัน...."

"ทำไมครับ"

เขาพูดเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้จนต้องยกมือขึ้นมาดันแผงอกล่ำนั้นความรู้สึกมันช่างทั้งแข็งและเย็น....ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเธอมองสำรวจร่างเขาไปสะทั่วก่อนที่เขาจะซุกหน้าลงมาพรมจูบไปทั่วซอกคอขาวเพื่อเริ่มเกมรัก

"อะ อืมม"

"หึ...."

เสียงเผลอร้องครางออกมาจากสัมผัสของริมฝีปากร้อนที่กำลังเม้มเนื้อเนียนขาวไปทั่วร่างกาย รู้ตัวอีกทีมือเรียวหนากำลังโอบมารูดซิปชุดเดรสเกาะอกสีดำลงจนสุดเสียแล้ว

"เดี๋ยวๆ ขอคิดก่อน"

"ฉันให้เวลาเธอคิดแล้ว แต่เธอก็ยังอยู่ที่นี่ ตอนนี้หมดเวลาของเธอแล้ว"

"ที่คุณอาบน้ำเพราะให้ฉันคิดทบทวนเหรอ"

"คิดว่าไง?"

"ตอนนี้ฉันคิดได้แล้วว่าเราไม่ควร อุ๊บ"

ริมฝีปากร้อนเข้าทางจู่โจมอย่างรวดเร็วไม่ว่าจะพยายามดิ้นหลบเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผลมือหน้าข้างหนึ่งของเขาล็อกเข้าที่ท้ายทอยหญิงสาวไม่ให้สามารถขยับหนีได้ ร่างกายหนานี่ก็ทิ้งน้ำหนักลงมาเพื่อกดร่างเธอไว้กับที่เพื่อรับทุกการกระทำ

"อือ อือ"

"ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีเอง"

เขาพูดจบก็จูบเข้าที่ริมฝีปากล่างของเธออย่างนุ่มนวลมือหนาก็ค่อยๆ ปลดพันธนาการออกจากบนตัวช้าๆ ตอนนี้ถ้าถอยไม่ได้หญิงสาวก็ขอเต็มที่กับมันเป็นเสียให้รู้แล้วรู้รอด

O-O

เขานิ่งไปเมื่อเห็นเธอยกแขนขึ้นโอบกอดรอบคอแล้วจัดการจูบเข้าที่ริมฝีปากร้อนนั้นอย่างเร่าร้อนก่อนที่เจ้าตัวจะส่งเสียงออกจากลำคอนิดหน่อยแล้วดึงร่างบางให้นั่งลงบนตัวเขา เจ้าตัวผละออกอิงไปกับเบาะโซฟาแล้วระบายยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาให้เห็น

"มาดูกันว่าเธอจะทำได้ดีแค่ไหน"

"ท้าทายฉันอยู่เหรอ"

"ก็ลองทำสิ"

เขาพูดพร้อมสวมถุงยางไซร้ใหญ่ลงบนมังกรที่กำลังตื่นตัว มันใหญ่จนเธอต้องกลืนน้ำลายลงคอเมื่อคิดไปถึงสัมผัสที่กำลังจะเริ่ม

"ได้"

หลังจากรับคำท้าหญิงสาวก็เป็นฝ่ายจู่โจมโดยการเม้มจูบเข้าที่ซอกคอขาวที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนั้นแรงๆ มือก็เลื่อนลงไปลูบคลำเจ้ามังกรหนุ่มที่กำลังชูชันเต็มที่เพื่อเร้าอารมณ์

มันใหญ่ขึ้นจนชะงักไปพักหนึ่งเพราะเกิดความรู้สึกกลัวความเจ็บปวด แต่พอนึกถึงเรื่องที่แฟนหนุ่มทำกับเธอแล้ว....เธอก็มั่นใจว่าพร้อมจะรับความเจ็บปวดครั้งนี้

"อ่าาาา เจ็บจัง"

เธอค่อยๆ นั่งทับลงไปบนตัวเจ้ามังกรตรงๆ แต่ด้วยความใหญ่โตของมันทำให้ยังไม่สามารถส่งมันเข้าถ้ำได้ลึกเท่าไหร่นัก ส่วนเจ้าของมันก็ยังคงเอาแต่ดูดเม้มยอดดอกกุหลาบตูมและโลมเลียไม่หยุดจนมีเสียงดัง จ๊วบๆ ออกมา ยิ่งเขาเร่งเร้ายอดดอกไม้เท่าไหร่เจ้ามังกรก็ยิ่งขยายตัวมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว

"ค่อยๆ เอามันเข้าไป...."

"อ่า อืม"

หญิงสาวพยายามปล่อยตัวให้สบายอีกครั้งแล้วลงน้ำหนักไปบนตัวมังกรแต่ไม่ว่าจะทำยังไงมันก็ไม่เข้าไปจนหมดสักที จนเขาต้องออกแรงเด้งเอวขี้นมาส่งมังกรรักเข้าถ้ำจนสุด และมีเสียงดังกึกออกมาให้ได้ยิน

"อ่า เจ็บแน่นไปหมดเลย"หญิงสาวเอยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"อืมม แน่นมากจริงๆ"

เขาค่อยๆ ผลักร่างของเธอให้นอนราบไปกับโซฟาเพราะกลัวว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเจ็บไปมากกว่านี้ทั้งๆ ที่ยังมีเจ้ามังกรอยู่

จนทั้งคู่อยู่ในท่ามาตรฐานก่อนชายหนุ่มจะเริ่มพาลูกรักเข้าออกอย่างเชื่องช้าอย่างค่อยเป็นค่อยไป ความแน่นทำให้ทั้งสองคนส่งเสียงร้องครางสลับกันไปมาไม่หยุดด้วยอารมณ์เสียวซ่านสายตาคมก็ยังคงมองสำรวจไปทั่วร่างบางด้วยความหลงใหลในความขาวเนียนจนต้องก้มลงไปขบเม้มเพื่อเพิ่มสีสันด้วยความมันเขี้ยว

"อ่า อืมม อ่าา"

"ขอแรงอีกหน่อยนะ"ชายหนุ่มที่มีอารมณ์รักพลุ่งพล่านสุดขีดร้องขอ

"มันเจ็บ"

"เพราะมันแน่นไงละคะ"

เขาก้มตัวลงมาพูดปลอบโยนพร้อมจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากเป็นการขอร้อง ก่อนจะค่อยๆ เร่งจังหวะรักให้หนักขึ้น หนักขึ้น และหนักขึ้นจนร่างกายหญิงสาวสั่นไหวไปตามแรงกระแทกจนแทบจะรับไม่ไหว ความรู้สึกทั้งเสียวและเจ็บปวดเหมือนกับว่าใจจะขาดยังไงยังงั้น

"อ่า คุณ เสียวค่ะ"

"ฉะ ฉัน ก็เสียวมากเลย"

"คุณ อ่าา อ่า อ่า เบาหน่อย"

"ไม่มีทาง"

"อ่า อ่า อ่า"

เขาพูดพร้อมกระหน่ำส่งมังกรรักเข้าให้ลึกที่สุดและชักมันออกจนสุดก่อนจะส่งมันเข้ามาอีกครั้งสลับไปมาแบบนั้นจนหญิงอดที่จะจิกเล็บลงบนแขนล่ำเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ไม่ได้ แต่ยิ่งเธอจิกเล็บนั้นลงบนแผ่นหลังกว้างมากเท่าไหร่อารมณ์รักของชายหนุ่มก็ยิ่งพลุ่งพล่านมากขึ้นเท่านั้น

"คุณ ฉัน อ่า"

"หืมม"

"งือออออออออ"

ช่องรักบีบรัดมังกรแน่นร่างกายหญิงสาวกระตุกสั่นไปด้วยความรู้สึกโล่งที่วิ่งพล่านทั่วไปทั้งตัว แต่เมื่อช่องรักตอดรัดมากเท่าไหร่เจ้าของร่างใหญ่ก็ยิ่งดูจะชอบใจมากเท่านั้น เขาเร่งจังหวะต่ออีกหน่อยก่อนจะส่งเสียงครางลั่นไม่แพ้กันก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทับร่างบางด้วยท่าทีเหนื่อยล้าจากการปลดปล่อย

"เธอดีมาก...."

"คะ? ...."

"นอนพักกันเถอะ"

เขาพูดจบก็ซ้อนตัวอุ้มร่างของหญิงขึ้นด้วยสองแขนแกร่งเดินตรงไปที่ห้องห้องหนึ่ง แล้วใช้อีกมือเปิดประตูเผยให้เห็นเตียงสีดำหนาตั้งอยู่ด้านใน

"ฉันยังไม่ได้อาบน้ำล้างตัว"

"นอนเถอะน่า ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ ถ้าโดนน้ำตอนนี้มันจะยิ่งเจ็บนะ"

"ทำไม....รู้ดี คุณคงผ่านมาเยอะสินะ"

"ก็ไม่เถียง"

เขาว่างร่างเธอลงบนเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ แถมยังดึงเอื้อมมือดึงร่างหญิงสาวเข้าไปกอดไว้จากด้านหลังแล้วจูบเบาๆ ที่หัวไหล่เป็นการให้รางวัล

สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ยอมรับเลยว่ามันทำให้เธอรู้สึกดีเพราะเธอไม่เคยได้รับการดูแลแบบนี้จากคนคนนั้นเลยทุกครั้งหลังจากจบบทรักเขาก็มักจะเดินหนีไปไม่แม่แต่จะนอนกอดเธอแบบนี้เลยสักครั้ง

"เป็นอะไรไป คิดถึงแฟนเก่าเหรอ"

"ก็....ช่างมันเถอะ"

"ถ้าเหงาก็ติดต่อมาได้ตลอดฉันจะทิ้งเบอร์ไว้ให้...."

"คะ?"

"ก็เป็นเพื่อนนอนได้ถ้าชอบ"

หญิงสาวหันไปเงยหน้าไปมองหน้าเขาตรงๆ ซึ่งเขาเองก็กำลังมองอยู่ด้วยสายตาที่ยากจะอธิบาย ก่อนที่เขาจะก้มลงมาจูบเธออีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหวและครั้งนี้มันช่างรุนแรงกว่าเดิมหลายเท่า

ชายหนุ่มไม่รอให้หญิงสาวดิ้นหนีได้พ้นจัดการขึ้นมาคร่อมร่างบางไว้ก่อนจะแทรกลิ้นเรียวอุ่นเข้ามาในปากแลกสัมผัสรัก มือหนาก็ค่อยๆ จับขาเรียวเล็กแยกออกจากกันอย่างเป็นงานตอนนี้เขาอยากจะเริ่มเกมรักกับเด็กคนนี้อีกครั้ง

"อือ!"

หญิงสาวครางลั่นเมื่อชายหนุ่มส่งมังกรยักษ์เข้ามาที่เดียวจนสุดแต่ครั้งนี้กลับไม่รู้สึกเจ็บเท่าเมื่อครู่เหลือไว้เพียงความเสียวซ่านระหว่างเนื้อที่แนบชิดกัน

ชายหนุ่มลงแรงทั้งหมดที่มีกระแทกมันเข้ามาซ้ำๆ อย่างแรง จนหญิงต้องใช้มือดันหัวเตียงเอาไว้เพื่อต้าน

ตอนนี้ชายตรงหน้าดูหื่นกามราวกับปีศาจเขาไม่ได้สนใจว่าเสียงร้องครางนี่ว่าจะดังแค่ไหนยังคงส่งมันเข้ามาจนสุดทุกท่วงท่า เพราะความหื่นกระหายยิ่งเธอร้องเขายิ่งชอบใจนัก

"อ่า อ่า จุกจัง"

"ร้องอีกสิ"

"อ่า เสียว ฉัน เสียว"

"ดี มาก"

"อ่า คุณ อ่า เสียว"

"ร้องอีก"

ยิ่งหญิงสาวร้องดังมากเท่าไหร่เจ้าของร่างหนาก็ยิ่งได้ใจเท่านั้นผ่านไปเนิ่นนานจนเธอถึงสวรรค์ไปอีกหลายต่อหลายรอบเขาเองก็เพิ่งมีทีท่าว่ากำลังจะถึงจุดหมายในไม่ช้า

ชายหนุ่มส่งมังกรรักเข้าออกช้าๆ พร้อมเงยหน้าขึ้นสูงด้วยความโล่ง ก่อนจะหยุดนิ่งแล้วล้มตัวลงนอนข้างหญิงสาวอีกครั้งอย่างหมดเรี่ยวแรง เธอได้แต่หันมองใบหน้าเขาคมที่กำลังหลับตาพริ้มด้วยสายตาอ่อนเพลียก่อนจะค่อยๆ หลับไป

เช้าแล้วพลอยยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงโดยมีผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อนอนคว่ำอยู่ข้างๆ

....ให้ตายเถอะฉันทำอะไรลงไปเนี่ยชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เลย ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ....

เธอคิดในใจอย่างหัวเสียก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวช้าๆ เพื่อมองสำรวจรอบห้องนอนกว้าง

"เฮ้อออ....ก็ยังดีที่เขาไม่มีครอบครัว แล้วถ้า....เขามี ฉันจะทำยังไงดีละจะกลายเป็นคนผิดลูกผิดเมียกลายเป็นผู้หญิงที่ยุ่งกับสามีชาวบ้าน พลอยเอย เขาท้านิดท้าหน่อยแกก็มาถึงห้องเขาแล้ว สมองบ้านี่มันคิดอะไรอยู่วะ"

หญิงสาวรู้สึกสับสนอย่างหนักจนต้องยกมือขึ้นมาดึงผมตัวเองแรงๆ เพื่อเรียกสติ โดยไม่ทันได้สังเกตว่าชายหนุ่มที่เมื่อครู่ยังคงหลับตอนนี้เขาได้แอบมองเธออยู่นานแล้ว

"ถ้าจิกหัวขนาดนั้นผมมันจะร่วงเอานะ"

"หะ?"

"อย่าคิดอะไรมาก ไม่ต้องรู้สึกผิดกับตัวเองมันก็แค่บทเรียนหนึ่งในชีวิต"

"...."

"ไปอาบน้ำ...."

"ค่ะ...."

อยู่ๆ ชายที่กำลังจะหลับตาพริ้มอีกรองก็พูดสอนเธอขึ้นมาเขาคงผ่านเรื่องแบบนี้มาเยอะดูจากการเฉยเมยนี่แล้วเขาเองก็คงไม่ได้คิดอะไร เธอก็ไม่ควรคิดเพราะทุกอย่างเธอล้วนแล้วแต่เลือกมันเอง

หญิงสาวถอนหายใจแล้วค่อยๆ กลิ้งตัวลงเตียงหนีออกมาอย่างเขินอายและยังคงหันไปเช็กว่าคนที่อยู่บนเตียงลืมตาแอบมองอยู่หรือไม่ แต่เขาก็ยังคงหลับตาพริ้มหลับอย่างสบายใจเธอจึงรีบวิ่งออกมาเก็บเสื้อผ้าเมื่อวานที่กระจัดกระจายเต็มพื้นแล้วตรงเข้าไปอาบน้ำ

ซ่าาาา

"แสบไปหมดเลย....เกิดมายังไม่เคยทรมานขนาดนี้มาก่อนหรืออาจจะเป็นเพราะฉันห่างเรื่องแบบนี้มานานมากแล้วก็เป็นได้ ถึงฉันจะมีแฟนแต่การถูกนอกใจบ่อยๆ มันทำให้ฉันไม่กล้าที่จะมีอะไรกับบอลอีก แต่วันนี้ฉันกลับมามีความสัมพันธ์กับคนไม่รู้จักเสียอย่างนั้นฉันทำแบบนี้มันดีแล้วจริงๆ เหรอ?"

เธอบ่นพึมพำก่อนหย่อนตัวลงนอนในอ่างน้ำอุ่นกว้างแล้วนึกถึงคนคนนั้น....ความตื่นเต้นนี่สินะที่ทำให้เขาชื่นชอบจนไม่เคยนึกถึงใจคนเป็นแฟนอย่างเธอ เธอแอบคิดไปว่าตลกดีเหมือนกันนะที่การนอกใจมันเกิดขึ้นเพียงเพราะเหตุผลแค่นี้....

เมื่อหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความเลื่อนลอยก่อนจะสบตาเขากับชายคนนั้นที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำราวกับว่าเขากำลังนั่งรอเธออยู่ เขาหันมามองเธอนิดหน่อยแต่ไม่กลับพูดอะไรออกมา

....แล้วฉันควรพูดอะไรละ? ควรทำยังไงดี? ....

"เอิ่ม งั้นฉันขอตัว"

เมื่อทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ พลอยจึงตัดสินใจจบเรื่องโดยการเดินเข้าไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ตรงข้างตัวของชายหนุ่มแล้วตั้งใจจะกลับ แต่กลับถูกชายหนุ่มดึงมันเอาไปไว้ข้างตัวอีกฝั่งของโซฟา

"รอก่อน ฉันจะไปส่ง"

"ไม่เป็นไร โชคดีค่ะ ว๊าย!"

เมื่อเธอพยายามจะเดินผ่านหน้าเขาไปหยิบกระเป๋าเจ้าตัวก็กระชากแขนเธออย่างแรงจนล้มนั่งลงบนตักของเขา ซึ่งแทนที่เขาจะปฏิเสธเขากลับเอาแขนมาโอบรัดเอวของเธอแน่นจนขยับไปไหนไม่ได้

"รอฉัน คำสั่ง"

"เอ๊ะ!"

"อย่ามาเอ๊ะ อะ กับผู้ใหญ่นะ"

"ก็คุณคุยไม่รู้เรื่อง"

"เธอนั่นแหละที่คุยไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวก็โดนอีกรอบสะหรอก"

"ไม่เอาแล้ว ยังเจ็บอยู่"ฉันเสียงอ่อน

"งั้นรอ....ถ้าออกมาแล้วไม่เจอก็ระวังตัวไว้"

เขาขู่ก่อนจะปล่อยตัวเธอให้เป็นอิสระแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เหตุการณ์และคำพูดเมื่อครู่เขากำลังขู่ชัดๆ แต่เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องกลัวเขาจนไม่กล้าหนีไป ถ้าขืนแอบหนีแล้วเขาจับได้จะต้องโดนลงโทษอย่างที่เขาบอกเธอก็คงไม่ไหว มันยังเจ็บเกินกว่าจะทำได้อีกรอบ

ระหว่างรอเขาก็เดินสำรวจรอบๆ ห้องนี่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำมืดอยู่แล้วทำให้รู้สึกเศร้าแต่กลับกันก็ให้ความรู้สึกลึกลับน่าค้นหา ของใช้เหมือนถูกกำหนดไว้เพียงแค่สามสีเท่านั้น คือสีเทา สีดำ และสีขาว ผู้ชายคนนี้คงเป็นคนประเภทโดดเดี่ยวละมั้ง

กริ่ง กริ่ง

เสียงกดออดจากหน้าประตูดังขึ้นทำเอาเธอสะดุ้ง

....อย่าบอกนะว่าเขามีแฟนแล้วแฟนของเขากำลังมาแต่ในห้องเขาไม่มีของใช้ผู้หญิงเลยนี่หว่า หรืออาจจะเป็นกิ๊กของเขาก็ได้นะถ้าเป็นแบบนั้นจริงซวยแน่พลอย....

"ทำไงดี ทำไงดี"

กริ่ง กริ่ง

"เอาไงดีวะ เอาไงดี"

ฉันเดินวนไปมาหน้าอย่างกังวล

"ไปเปิดสักทีประตูรำคาญ"

"แต่ถ้าคนหน้าประตูมาเจอฉันมันจะไม่ดีนะ"

"ไปเปิดเถอะ เสียงดัง"

เสียงตะโกนสั่งดังออกมาจากในห้องน้ำทำเอสหญิงสาวต้องกลั้นใจแล้วจัดการสำรวจร่างกายให้เรียบร้อยก่อนจะค่อยๆ เดินไปจับลูกบิดประตูอย่างกล้าๆ กลัวๆ

"เอาวะ แค่บอกว่าเมาไม่รู้ว่ามีแฟนอย่างมากก็คงแค่โดนตบ"

ปึก

.......

เด็ก?! ภาพตรงหน้าคือเด็กชายวัยไม่น่าจะเกินสิบขวบในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นและกระเป๋าเป้รูปหมีสีฟ้าและเขากำลังเงยหน้ามองเธอด้วยท่าทีจับผิด

"พี่เป็นใคร...."

"หะ? ...."

"มาทำอะไรในห้องพ่อ...."

"พ่อ!??"

"นี่มันห้องพ่อธันพี่เป็นใคร"

"เดี๋ยวนะ....พ่อของหนู เดี๋ยวดิเอ๊ย? ยังไงนะ?"

"พูดไม่เพราะพ่ออยู่ไหนจะหาพ่อ"

ไม่พูดเปล่าเด็กชายคนนั้นมุดตัวผ่านเธอเข้าไปในห้องโดยเดินไปมาเหมือนกำลังตามหาคนที่เขาเรียกว่าพ่อ อะไรกันเนี่ย ผู้ชายคนนั้นถึงขั้นมีลูกแล้วเธอนอนกับสามีคนอื่นเลยงั้นเหรอ

....ผิดบาป ผิดบาปสุดๆ ....

"พ่ออออ พ่อ พ่อธันนนนน!!!"

เด็กน้อยตะโกนจนลั่นเมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าใบเล็กของตัวเองเพื่อเตรียมเผ่นหนี หมับ มือหนาที่ชุ่มน้ำคว้าเข้าที่ข้อมือเธอได้ทันก่อนที่เขาจะให้อีกมือกระชากกระเป๋าไปยึดไว้

เมื่อเธอหันไปมองตามแรงก็พบเข้ากับพ่อของเด็กน้อยที่อยู่ในชุดผ้าขนหนูคลุมท่อนล่างเพียงผืนเดียวส่วนท่อนบนก็ยังคงเปลื้องผ้าเปลือยแผงอกและกล้ามเนื้อล่ำบึกโชว์ เมื่อเด็กน้อยเห็นภาพนั้นเจ้าหนูก็รีบวิ่งเข้ามายืนขั้นกลางระหว่างเธอกับเขาทันที

"พี่สาวคนนี้เป็นใครพ่อ"เด็กน้อยกอดอกถาม

"เจอพี่เขาเมาอยู่ข้างทางแล้วบอกหิวข้าว สงสารเลยพากลับบ้านมาด้วย"

เขาพูดด้วยเสียงไร้อารมณ์ทำเอาหญิงสาวตกใจ เพราะน้ำเสียงแบบนี้มันไม่ใช่น้ำเสียงที่คนเป็นพ่อพูดกับคนเป็นลูกเลยเมื่อมองไปยังใบหน้าของเด็กน้อยกลับไม่พบอาการน้อยใจอะไรดูเหมือนว่านี่อาจจะเป็นการพูดปกติของผู้ชายคนนี้ แต่ไอ้ที่บอกว่าเจอเธอข้างทางนี่มันเกินไปหน่อยไหม!

"เล่นตามน้ำ"เมื่อคนตัวสูงเห็นสีหน้าไม่พอใจของเธอเขาก็ก้มลงมากระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหู

....ให้ตายเถอะ....

"ค่ะ พี่เมา อยู่ข้างทางพ่อหนูมาช่วย"

"จริงเหรอครับพ่อธัน พ่อธันนี่เป็นคนที่ดีสุดๆ"

เด็กน้อยยิ้มกว้างให้คนเป็นพ่อที่เอาแต่ทำหน้านิ่งเฉยราวกับว่าไม่มีความรู้สึก ส่วนหนูน้อยก็ยังมองมาที่เธอด้วยความสงสัยไม่ห่าง ขืนอยู่ต่อมีหวังแม่ของเด็กคนนี้คงได้เข้ามากระชากหัวเธอแน่

"ฉันต้องกลับก่อนที่ภรรยาคุณจะมา" ฉันเดินเข้าไปกระซิบ

"ไม่จำเป็น ฉันไม่มีเมีย"

"ได้ไง ไม่มีเมียจะมีลูกได้ไงเลิกโกหกเถอะรีบคืนกระเป๋ามาเร็ว"

เธอพยายามเอื้อมมือไปดึงกระเป๋าออกจากมือเขาแต่เขากลับชูมันขึ้นสูงจนไม่สามารถเอื้อมถึง เธอทำได้แต่มองค้อนชายตรงหน้าสลับกับยิ้มแห้งๆ ให้หนูน้อยที่กำลังมองมาอย่างจับผิด

"พ่อเล่นอะไรกันอ่า"

"เปล่า"เขาหันไปพูดกับลูกชายก่อนหยิกเข้าที่หลังของเธอให้หยุดกระโดด มันเจ็บจนเธอต้องกั้นเสียงกรี๊ดไว้ในลำคอแล้วมองเขาอย่างคาดโทษ

"....คุณพ่อครับ"

"ว่า?"

"ไปหาแม่กันได้ยัง....ตั้งใจคิดถึงแม่"

'ตั้งใจคิดถึงแม่'

ช็อก!!!

หมายความว่า เธอ....นอนกับสามีคนอื่นจริงๆ !!!

ตายโหงแล้ว!

พลอยนั่งเงียบมาตลอดทางตั้งแต่ออกจากคอนโดของคนต้นเรื่อง เพราะไม่เข้าใจในการกระทำของชายหนุ่มเมื่อเขาดันพาเธอมาส่งลูกชายให้ภรรยาของเขาด้วยนั้นก็เท่ากับว่า....เธอต้องเจอกับเมียของเขา ผู้ชายอะไรใจร้ายกับจิตใจของเมียตัวเองได้ขนาดนี้!

"ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง?"

"คะ?"พลอยสะดุ้งเมื่อคนขับรถพูดทักขึ้นมา พอเงยหน้ามองกระจกหลังก็พบว่าเขากำลังจ้องมองมาที่เธอผ่านมันอยู่

"เปล่านี่"

"เธอกำลังกังวลอะไร"

"ไม่มี...."

"พี่หิวเหรอครับ?"อยู่ๆ ตั้งใจก็แทรกถามขึ้นมา

"ปะ เปล่าคะ? ทำไมคิดว่าพี่หิวละ?"

"ก็พ่อบอกเก็บพี่ได้ข้างทาง พี่อาจจะไม่ค่อยได้กินข้าว"

!!!!!! ถึงจะพูดหน้าตาใสเหมือนว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ประโยคเมื่อครู่ทำเอาหญิงสาวจุกไปเลย เธอได้แต่หันมองจ้องคนเป็นพ่อผ่านกระจกด้วยสายตาไม่พอใจและพยายามพ่นลมหายใจขุ่นระบายความหงุดหงิด ส่วนเจ้าคนขี้โกหกนั้นก็เอาแต่ยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ

"เรื่องที่ฉันพาเธอมาส่งตั้งใจด้วยงั้นเหรอ ที่กำลังกังวลอยู่"

"อะไรคะ?"

"ที่เธอกำลังกังวลอยู่คือเรื่องนี้ใช่ไหม?"

"ก็แน่สิ คุณน่าจะไปส่งฉันก่อนไม่ก็ปล่อยฉันกลับเองก็ได้" เธออุตส่าห์ยืนยันแล้วแท้ๆ ว่าจะกลับเองเขายังพาเธอมาด้วยให้รู้สึกอึดอัดอีก เป็นผู้ใหญ่ยังไงของเขาถึงขั้นมีลูกแล้วด้วยนะแค่นี้ยังคิดไม่ได้อีก

"เลิกขมวดคิ้วสักที แม่ของตั้งใจกับฉันเลิกกันนานแล้ว ไม่ต้องคิดมาก"

"ฉันไม่ได้ถาม...."พูดไปใครจะเชื่อบอกว่าเลิกใครๆ ก็พูดได้

"แสดงว่าไม่เชื่อ"

"ก็ต้องไม่เชื่ออยู่แล้ว"ฉันยักไหล่

"จริงฮะ แม่จ๋ากับพ่อธันไม่ได้รักกันแล้ว"

ถึงจะพูดว่าไม่ได้ถามแต่ถ้าตั้งใจพูดแบบนี้ก็อดโล่งใจไม่ได้ อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้นอนกับสามีชาวบ้านยิ่งมีตั้งใจมายืนยันยิ่งสบายใจ

"พี่เชื่อตั้งใจครับ"พลอยยิ้มให้เด็กชาย ซึ่งตั้งใจก็ยิ้มตอบจนตาหยีถึงแม้ว่าในใจจะไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตามแต่ฟังจากปากเด็กคนนี้แล้วก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย

ตลอดทางคุณธันแอบมองมาที่ฉันบ่อยๆ อย่างกับว่าเขากำลังแคร์ความรู้สึกฉันแต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกเขาก็คงแค่แกล้งทำไปอย่างนั้นเอง คนที่นอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวมันไม่ควรจะเกิดความรู้สึกอะไรทั้งนั้น

เมื่อรถแล่นเข้ามายังหน้าห้างดังสายตาหญิงสาวก็สะดุดเข้ากับความสวยของร่างผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนโบกมือมาทางพวกเราด้วยรอยยิ้มสดใส เธอคนนั้นคงเป็นแม่ของตั้งใจที่มารออยู่แล้วเมื่อรถเข้าใกล้ร่างนั้นเรื่อยเธอก็ค่อยๆ มุดตัวลงหลังเบาะรถเพราะรู้ดีว่าไม่ควรจะอยู่ที่นี่ตรงนี้

กึก กระจกรถหรูค่อยๆ เลื่อนลง

"ตั้งใจคิดถึงแม่ไหมครับ"

"ครับ"

เมื่อกระจกรถเลื่อนลงหญิงสาวคนนั้นก็รีบตรงเข้ามาทักลูกชาย พลอยแอบสังเกตใบหน้านั้นแล้วพบว่าเธอมีใบหน้าหวานละมุนจนไม่อาจจะละสายตาได้ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตั้งใจถึงได้มีใบหน้าที่น่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้เพราะไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่ก็หน้าตาดีกันทั้งคู่

"ขอบคุณนะที่มาส่งลูก"เธอทักชายคนขับรถขึ้น

"อืม...."เขาตอบด้วยความไร้อารมณ์จนหญิงแอบคิดไปว่าทั้งคู่คงจบกันได้ไม่ดีนัก ถ้าให้เดาแม่ของตั้งใจคงทนความใจดำของคุณธันไม่ได้แน่ก็ดูสิขนาดวันที่ควรมีกันแค่พ่อแม่ลูกเขายังหอบเอาผู้หญิงที่ไหนไม่รู้อย่างเธอติดมาอีก

"ตั้งใจไปแล้วนะครับ พ่อขากลับแม่จะไปส่งที่บ้านย่าเอง"

"โอเค"เขาตอบลูกตัวเองไปอย่างสั้นๆ เหมือนกับว่าไม่อยากคุย เมื่อประตูรถปิดลงแทนที่เขาจะออกรถกลับยังคงจอดนิ่งจนเธอต้องเงยหน้าขึ้นมาดู

"มานั่งหน้า"

"ไม่เอา"

"ทำไมไม่เอา?"

"เดี๋ยวแม่ตั้งใจจะเข้าใจผิด"

"สนใจทำไม ลงมา"

"ไม่เอา"

"นับหนึ่ง สอง เอ้ยๆ"

เมื่อเขาสั่งอีกครั้ง เธอที่เกิดอารมณ์รำคาญก็พยายามจะปีนข้ามไปด้านหน้าตามคำสั่งทำให้เจ้าของรถต้องรีบหันมาห้ามยกใหญ่

"อะไรอีกละ ก็กำลังจะไปด้านหน้าไง"

"เดินอ้อมมาสิรถฉันไม่ได้ราคาถูกๆ นะ"

"ไม่เอาแม่ของตั้งใจยังมองอยู่"

"ก็บอกว่าไม่เป็นไร"

"ไม่เอาด้วยหรอก"

เมื่อจบประโยคคุณธันก็เปิดประตูลงจากรถแล้วเดินจ้ำอ้าวมาเปิดประตูด้านที่หญิงสาวนั่งอยู่ ก่อนจะคว้าเข้าที่แขนเธออย่างแรงแล้วกระชากให้เดินไปนั่งด้านหน้า ก่อนจะปิดประตูใส่หน้าเธอดังปัง!

เสียงที่เกิดขึ้นเรียกความสนใจของแม่ลูกที่ยืนมองอยู่ได้เป็นอย่างดีชั่วพริบตาเธอเห็นใบหน้าหวานนั้นมองมาที่พวกเราอย่างไม่ค่อยพอใจนัก

"ซวยแล้ว"

"อะไรอีก?"

"ก็แฟนคุณเขาเห็นฉันแล้ว"

"อดีตแฟน....เรื่องนี้มันผ่านมานานมากแล้ว"

"แต่ตอนนี้เขามองฉันเหมือนอยากจะฉีกเป็นชิ้นๆ เลย"

"แล้วยังไงละ?"

"ใจดำ เธออาจจะยังมีใจให้คุณก็ได้นะ"

"งั้นเหรอ...."

พูดจบมือเรียวก็คว้าเข้าที่ท้ายทอยหญิงสาวแล้วโน้มใบหน้าลงมาทาบริมฝีปากอุ่นลงบนริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะถอนมันกลับไปแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนจะเลื่อนตัวออกผ่านร่างของแม่ตั้งใจอย่างหน้าตาเฉย

ระหว่างขับรถผ่านแม่ของตั้งใจ พลอยพบว่าเธอกำลังมองจ้องมาที่เธอเช่นกันแต่สายตาที่เธอมองมานั้นมันเฉยชาจนไม่สามารถเข้าใจความหมายได้

"คุณทำบ้าอะไรเนี่ย! คุณใช้ฉันเป็นเครื่องมือประชดเมียเก่าได้ยังไง!"

"ฉันไม่ได้ใช้อะไรนี่"เขาพูดด้วยท่าทีเฉยเมย

"แล้วเมื่อกี้ที่ทำต่อหน้าแม่ของลูกคืออะไร แล้วเธอจะคิดยังไง"

"...."

"คุณ! ให้ตายเถอะ ทำเอาโมโหเลย"

"ก็เธอพูดมากอยู่นั่นแหละ"

"เมื่อกี้ตั้งใจก็เห็นนะ เด็กตัวแค่นั้นมาเห็นพ่อเขาทำแบบนี้มันไม่ดีนะ"

"หึ เธอนี่คิดได้ดีสะจริงดีกว่าคนเป็นแม่บางคน"

"พึมพำอะไรไม่ได้ยิน"

"ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงถ้าเธอไม่ติดใจเรื่องบนเตียงฉันเราก็คงไม่ได้เจอกันอีกอยู่แล้ว"

เขาพูดพร้อมมองมาด้วยสายตามีเลศนัย ก็ยอมรับอยู่ว่าเรื่องบนเตียงของเขาดีมากแต่เธอคงไม่คิดจะมาเจอคนคนนี้เป็นรอบที่สองแน่ อย่างน้อยก็ควรทำอะไรไว้หน้าลูกตัวเองบ้างสิถึงจะรู้สึกได้ถึงระยะห่างของความเป็นลูกระหว่างเขากับตั้งใจแต่ยังไงตั้งใจก็ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกของเขา

เด็กคนหนึ่งไม่ควรเข้ามาเจอเหตุการณ์ประชดประชันกันของผู้ใหญ่ หญิงสาวสะบัดเรื่องของครอบครัวนี้ออกจากหัวเพราะไม่อยากจะสนใจอีกจึงเลือกที่จะนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงหอพัก เมื่อรถจอดสนิทเธอก็รีบเปิดประตูลงรถโดยไม่มองคนที่ขับมาส่ง

"ขอบคุณ"

ปัง!

เธอตั้งใจปิดประตูแรงๆ ใส่เจ้าของรถแล้วเดินหันหลังหนีเข้าหอพักทันทีโดยไม่สนคนเห็นแก่ตัวที่อยู่ในรถ

เธอรู้สึกไปว่าครั้งนี้เธอพลาดจริงๆ ครั้งแรกในการตั้งใจจะเป็นผู้หญิงเลวของเธอกับต้องมาพัวพันกับครอบครัวคนอื่นแบบนี้ป่านนี้ลูกชายเขาจะคิดยังไง น่าสงสารจริงๆ