ทาสราคะปีศาจไร้ใจ
                                                        1
                    
        
        เอพริล
ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วยคะ
 
        
       
        
        ผู้ชาย
เป็นหนี้มึงก็ต้องจ่ายสิวะ!
 
        
       
        
        ผู้ชาย
มีแค่นี้อ่ะนะ//กระชากหัวเอพริล
 
        
       
        
        เอพริล
ก็ฉันหามาได้แค่นี้//เสียงสั่น
 
        
       
        
        พ่อเอพริล
ผมจะรีบทำงานหาเงินมาให้
 
        
       
        
        พ่อเอพริล
//เข้าไปกอดเอพริล
 
        
       
        
        พ่อเอพริล
ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ
 
        
       
        
        ผู้ชาย
กูให้เวลา 10 วัน ถ้ายังไม่มีเงิน//ชี้หน้า
 
        
       
        
        ผู้ชาย
ลูกมึงได้เป็นของเล่นชิ้นใหม่ให้นายกูแน่
 
        
       
        สุดท้ายเอพริลก็ตายเพราะทนพิษไข้จากการถูกทำร้ายไม่ไหว
 
       
        หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม โครงหน้าได้รูป ปากนิด จมูกหน่อย เรือนผมสีชมพูอ่อน
 
       
        องค์หญิงลำดับที่ 1 ของอาณาจักรภูติ
 
       
        เธอนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงเพราะโดนวางยาพิษ
 
                                                                2
                    
        
        อธีน่า(นางเอก)
//ค่อยๆลืมตา
 
        
       
        ที่ไหนกัน...บ้านก็ไม่ใช่ โรงพยาบาลก็ไม่ใช่
อธีน่าคิดในใจ
 
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
//ลุกขึ้นนั่ง
 
        
       
        
        ลูน่า
อธีน่า!//รีบเข้าไปกอด
 
        
       
        
        ลูน่า
ลูกเป็นยังไงบ้าง//ผละออก
 
        
       
        
        ลูน่า
ยังเจ็บตรงไหนอยู่มั้ย
 
        
       
        ในที่สุดฉันก็ได้อยู่คนเดียวสักที
 
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
นี่...//จับหน้าตัวเอง
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
นี่มันอะไรกันเนี่ย
 
        
       
        แสงสีทองส่องสว่างออกมาจากกระจก
 
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
เธอ..คือฉันหรอ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
เธอคือคนนี้หรอ//ชี้ตัวเอง
 
        
       
        
        อธีน่า(คนเก่า)
ช่วยรักท่านพ่อกับท่านแม่ให้เหมือนกับพวกท่านเป็นครอบครัวของเจ้าด้วยนะ
 
        
       
        
        อธีน่า(คนเก่า)
ฝากครอบครัวของข้าด้วย
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ยังไม่ทันรู้เรื่องอะไรเลย//นั่งลง
 
        
       
        ก็ถือว่ายังดีที่เรามีความทรงจำของร่างนี้อยู่ล่ะนะ
 
       
        
        สาวใช้
องค์หญิงเป็นอะไรเพคะ
 
        
       
        
        สาวใช้
ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะเพคะ
 
        
       
        
        สาวใช้
หรือว่าทรงเจ็บปวดตรงไหน
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ข้าคงหลับไปนานแข้งขาเลยอ่อนแรง
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ไม่มีอะไรหรอก
 
        
       
        
        สาวใช้
ให้หม่อมฉันประคองไปที่เตียงนะเพคะ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
อื้อ//พยักหน้า
 
        
       
        สาวใช้ประคองอธีน่าไปที่เตียงพร้อมกับห่มผ้าให้ครึ่งตัว
 
       
        
        สาวใช้
ให้หม่อมฉันเตรียมชามาให้มั้ยเพคะ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ได้สิ ขอบใจนะ
 
        
       
        ฉันคงต้องใช้ชีวิตเป็นอธีน่าต่อไปสินะ
 
                                                                3
                    
        
        อธีน่า(นางเอก)
งั้นคงต้องเริ่มจากการใช้ชีวิตในแบบของฉัน
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ไหนๆก็ได้เป็นถึงองค์หญิงแล้ว ฉันขอตามใจตัวเองหน่อยละกัน
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
หึ//แสยะยิ้ม
 
        
       
        อธีน่าลงมาเดินเล่นที่สวนดอกไม้ ด้านข้างเป็นลานฝึกดาบและเวทย์มนต์
 
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ถ้าจำไม่ผิด..ร่างนี้ใช้เวทย์มนต์ได้ด้วยนี่นา
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ลองสักหน่อยดีมั้ยนะ//มองสนามฝึก
 
        
       
        
        สาวใช้
เมื่อครู่องค์หญิงยังอยู่ในห้องจริงๆนะเพคะ
 
        
       
        
        ลูน่า
เจ้ามีอะไรทำก็ไปทำเถอะ
 
        
       
        
        ลูน่า
อธีน่าคงลงไปเดินเล่น
 
        
       
        ทุ่งดอกไม้ที่อยู่รอบข้างต่างก็เบ่งบานและพลิ้วไหนไปตามลมราวกับกำลังเต้นรำ
 
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
เอ่อ..ท่านแม่//ยิ้มหวาน
 
        
       
        
        ลูน่า
สาวใช้บอกว่าลูกเป็นลม
 
        
       
        
        ลูน่า
แล้วเดินลงมาแบบนี้คนเดียวได้ยังไง
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ลูกไม่ได้เป็นลมเพคะ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ก็แค่ขาอ่อนแรงนิดหน่อย
 
        
       
        
        ลูน่า
เจ้าร่างการอ่อนแอมาตั้งแต่เด็ก โชคดีที่มีพลังเวทย์ที่แข็งแกร่ง//ลูบหัว
 
        
       
        
        ลูน่า
แต่ถึงอย่างนั้นแม่ก็ไม่อยากให้เจ้าหักโหมนะ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
ลูกเข้าใจแล้วเพคะ
 
        
       
        
        อธีน่า(นางเอก)
เช่นนั้นเราก็ไปนั่งชมดอกไม้กันดีหรือไม่เพคะท่านแม่
 
        
                                                            
                    เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!