บุปผาโปรยปรายตามสายลม
มีภูติสาวตนหนึ่งคือภูติดอกฉา ได้นอนอยู่บนต้นไม้ท่ามกลางปุบผาอันหอมบริสุทธิ์ ระหว่างภูติดอกฉานอนได้มีเสียงอันอบอุ่นดังขึ้น ภูติดอกฉาได้สะดุ้งตื่น แสงแดดส่องแยงตานาง นางยกมือที่ขาวผุดผ่องดังหิมะนิ้วยาวเรียงสวยงามปิดบังหน้า
"มีธุระอะไรรึ" นางพูดขึ้น
"งานปุบผาใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว" ภูติดอกบัวได้เอ่ย
"ข้าทราบแล้ว" นางพูด
นัยน์ตาตาอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง เส้นผมสีดำเงางามที่มีเครื่องประดับผมหลายชิ้นอย่างหรูหรา ที่มีอายุ500ปีแต่ยังไม่ชรา ได้เดินกลับไปด้วยชุดที่มีสีชมพูอ่อนที่ดูแล้วสบายตา
"ข้าต้องรีบแล้ว" ภูติดอกฉาพูดขึ้น
นางได้ปล่อยตัวลงมาจากบนต้นไม้ นางได้หมุนตัวแล้วมีแสงที่จรัสสว่างในตัวนาง ไม่นานนักแสงค่อยๆหายไป ไม่พบแสงที่สว่างแต่กับพบภูติดอกฉา ที่สวมชุดผ้าไหมปักลายสีแดงสดใส มีเครื่องประดับ2-3ชิ้นบนผมสีดำเงางาม นางยื่นอยู่กึ่งเขินอายกึ่งมั่นใจ นางได้ก้มหน้ามองชุดตนเอง
"ชุดนี้สวยจัง" นางพูดและได้ยิ้ม
พูดเสร็จนางได้เดินไปทางงานปุบผา ระหว่างเดินนางได้ชนกับชายร่างใหญ่ ที่มีท่าทีเย็นชาและน่าเกรงขาม นัยน์ตาที่มีหงส์ หน้าตาหล่อเหลาดังเทพลงมาจุติ ภูติดอกฉาได้เงยหน้ามองชายผู้นั้น นัยน์ตานางเปร่งประกายขึ้น
"แม่นางบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่" ชายผู้นั้นพูดขึ้น
"อ...เออ ข...ข้าไม่บาดเจ็บ ขออภัยที่ข้าเดินไม่ดูทาง" นางก้มหน้า
"นั่นก็ดีแล้ว" ชายผู้นั้นพูดอีกครั้ง
ชายผู้นั้นได้เดินต่อไป
"ท่านอย่าพึ่งไป" ภูติดอกฉาตะโกน
ชายผู้หันมามอง
"มีอะไรรึ" ชายผู้นั้นเอ่ย
"ข้าเสี่ยวอี้ แล้วท่านละ" นางพูด
(ไม่เคยมีใครถามข้าตรงไปตรงมาเช่นนี้มาก่อนเป็นนางคนแรก)
"ข้าเหว่ยโยว" เขาผู้และยิ้มขึ้น
เขาได้เดินหายไปท่ามกลางแสงที่สว่าง
"เหว่ยโยว ข้าจะจำชื่อนี้ขึ้นใจเลย" นางพูดและยิ้มออกมา
นางรีบเร่งฝีเท้าไปในงาน
สายลมพัดอ่อนๆ มีกลิ่นดอกไม้หอมทั่วงาม
"ในงานหรูหรามาก" นางพูด
"เสี่ยวๆ" เสียงๆหนึ่งได้พูดขึ้น
ภูติดอกฉาหันไปตามเสียง แล้วโบกมือขึ้น
"ทางนี้ๆ" นางพูด
มีหญิงสาววิ่งมากอดเสี่ยวอี้ ระหว่างกอดได้หลั่งน้ำตาออกมา เสี่ยวอี้เอามือของตนลูบหลังเบาๆ
"ข้าไม่ได้เจอเจ้านานมาก ข้าเก่งขึ้นแล้วนะ" นกแก้วเอ่ย
"หลี่เล่อเจ้าแปลงร่างได้แล้ว" เสี่ยวอี้พูดขึ้น
"ใช่ พวกเราไปเข้าก่อนแล้วค่อยคุยกันดีกว่า" หลี่เล่อพูด
"ได้" เสี่ยวอี้ตอบกลับ
พวกนางทั้งสองเดินเข้าไปในวังปุบผา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
