...ท่ามกลางห้องห้องหนึ่งมีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งกำลังร้องให้อยู่......
"ฮึกฮือๆฉันขอโทษพี่มังกรฉันผิดเองฮือๆ"
"หนูไม่ผิดสักหน่อยคนดีของพี่"
"ทั้งหมดเป็นเพราะความโง่ของหนูเองฮือๆ"
"ไม่ร้องนะคนดีของพี่"เขาใช้มือขวาปาดน้ำตาของอีกคน
"ฮือๆ"
"ขอให้แค่กๆ"
"พี่มังกร!!"
"ขอให้เรามีความสุขนะเม"
นั้นคือรอยยิ้มครั้งสุดท้ายที่ฉันได้เห็น...
"ท่าฉันมีโอกาสอีกครั้งฉันจะแก้แค้นและจะแก้ไขทุกอยาก..."
เธอได้หยิบปืนกระบอกหนึ่งขึ้นมาและ..
...ปั่ง!!...
เสียงปืนดังสนั่นขึ้นเหลือแค่ร่างของคนสองคนที่จับมือกันเท่านั้น
"ขอบคุณและขอโทษนะคะ"
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
...แสงแดดทำให้ฉันลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง...
"อือแสบตาจัง"เธอได้ใช้มือทับใบหน้าของเธอ
"เดียวสิฉันตายไปแล้วนิ!!"เธอได้ตกใจเป็นอย่างมาและรีบวิ่งไปที่กระจกบานใหญ่ทันที่
"นะ..นี่ฉันจริงใช่มั้ย"เธอได้ใช้มือเตะไปที่ใบหน้าของเธอเอง
"เป็นไปไม่ได้ฉันจำได้ว่าฉันตายไปแล้วนิ?!!"
ก๊อกๆ "คุณหนูค่ะคุณผู้หญิงเรียกหาค่ะ"
'เสียงนี่มัน' เธอรู้สึกคุ้นเคยกับเสียงของผู้หญิงคนนี้มาก "ป้าส้มหรอคะ?" คนนั้นได้ตอบกระมาว่า..
"ใช่ค่ะคุณหนู" หลังจากนั้นผ่านไปหลายนาทีผู้หญิงคนนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า
"ต้อนนี้มันสายแล้วนะคะคุณหนูรีบลงมาเถอะค่ะเดี๋ยวคุณผู้หญิงจะรอนานนะคะ" หลังจากนั้นจึงมีเสียงตอบกลับมาว่า"ค่ะ"
...จากนั้นเธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูว่าวันนี้วันที่อะไรวันที่12 มีนาคม 2××× "เป็นไปได้ยังไงกันอย่าบอกนะว่าฉันได้กลับมาอีกครั้งจริงๆ" เธอตกใจมาแต่ก็ตกใจได้ไม่นานเธอรีบไปอาบน้ำแต่งตัวและเดินลงไปทันที ฉันชื่อเมษา ไอญาดา เป็นลูกสาวสุดท้องของตระกูลไอญาดา...
..."มาแล้วหรือ?" ฉันกำลังลงไปมีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา"ค่ะคุณแม่" ฉันตอบไปใช่คนที่ถามฉันคือแม่ฉันเองนายหญิงตระกูลไอญาดาคุณนายริสา...
..."ลงมาแล้วมานั่งก่อนสิ"...
..."ค่ะ" หลังจากที่ฉันนั่งเธอจึงเปิดประเด็น...
..."ที่วันนี้แม่เรียกเรามาเพราะว่ามีเรื่องจะคุยด้วย"...
"เรื่องอะไรคะ?" ฉันได้ถามออกไป
..."แม่จะให้เราแต่งงานกับเสี่ยมังกร"...
..."ห๊ะ!!" ฉันได้ตะโกนออกไปทันที"แกจะตะโกนทำไม!!" "ขอโทษค่ะ" ฉันรีบบอกขอโทษไปจะไม่ให้ตกใจได้ไงละเพราะเขาคนนั้นคือคนที่ฉัน...ทำให้เค้าตาย ฉันคิดได้ไม่นานก็มีเสียงเท่าของใครบางคนดังขึ้นมาฉันจึงรีบหันไปดูและพบว่า!!...
...*ขอคุณนักอ่านทุกคนนะคะที่อ่านจนจบ*...
*คนที่คุณหนูเมเห็นคือใครกันนะ🤫*
แจ้ง!!
เค้าพึ่งหัดแต่งนิยายท่ามีตรงใหนผิดก็ขอโทษทุกๆคนนะที่นี่ด้วยนะคะแล้วเจอกันใหม่บายๆ
...หลังจากได้เห็นคนนั้น'ใช่พี่จริงๆด้วย>.<'...
ในที่สุดก็ได้เจอกันอีกครั้งพี่มังกร...
"ทักทายเฮียสิลูก" "สวัสดีค่ะเสี่ย"จากนั้นฉันยกมือไหว้และคุยกับนิดหน่อย "คุณมังกรนี้ลูกสาวของดิฉันชื่อเมษาค่ะ" แม่ของฉันได้พูดขึ้น...
"อ๋อครับ..." 'ตอบแค่นี่จริงๆไม่เปลี่ยนไปเลยนะพี่มังกร...'
...หลังจากคุยกันเสร็จแม่ก็ให้ฉันพาดูรอบบ้าน...
"เราชื่อเมษาสินะ" ฉันได้ยินเสียงเค้าอีกครั้งหนึ่งเป็นเสียงที่ทำให้ฉันหวั่นไหวไม่น้อยเลยตอนนั้นฉันคิดอะไรอยู่กันนะถึงได้ไปหลงชอบคนแบบนั้นจนหักหลังเขา... "ใช่ค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้เค้า "เฮียจะเรียกหนูว่าเมก็ได้นะคะ" "อืม" จากนั้นฉันจึงพาเค้าดูรอบบ้าน
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
..."เห้อเหนื่อยจังเลย" หลังจากพาดูรอบบ้านเสร็จเค้าได้ขอตัวกลับบ้านเพราะมีธุระจากนั้นไม่นานฉันจึงนอนหลับไป......
*มังกร*
...หลังจากที่ผมเจอน้องกลับแรก...ไม่สิต้องเรียกว่าครั้งที่สองสินะ:)...
ที่ผมบอกครั้งที่สองเพราะผมได้เจอน้องตอนที่ไอ่ครามฟ้าพาน้องสาวมันมาด้วยครั้งแรกที่ผมเห็นน้องยอมรับว่าน้องมีเสน่ห์มากจมูกโด่งตาสองชั้นปากอมชมพูครั้งแรกที่เจอผมตกหลุมรักเธอโดยไม่มีอะไรมากั่น
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น "เข้ามา" จากนั้นประตูจึงเปิดออก "มีอะไร" "คุณผู้หญิงอย่างเจอเสี่ยคับ" "อืม..เข้าใจแล้วไปสะ" "คับ" เขาก้มหัวและเดินออกไป "เห้ออ" 'น่าเบื่อสะจริง' ผมเปิดลิ้นชักแล้วนำรูปใบหนึ่งออกมาใช่แล้วมันเป็นรูปของน้องเมษานั้นเอง "สวยจริงคู่หมั้นของพี่:)" เค้าเตะไปตรงรูปภาพนั้น...
ท่าจะถามว่าได้รูปมาจากใหนแน่นอนว่าต้องได้มาจากไอจีน้องอยู่แล้ว
*เมษา*
"ฮือ~" หลังจากเธอได้นอนหลับไปจึงได้ตื่นขึ้นมา
"เช้าแล้วหรอเนี่ยยังง่วงอยู่เลย" เธอได้ขยี้ตาจากนั้นจึงลุกออกไปล้างหน้าอาบน้ำ
.......
.......
.......
.......
...ฉันได้เดินลงไป..."มาแล้วหรอเม?" เสียงนี้เสียงที่คิดถึงเสียงที่ไม่ได้ยินมา 5 ปี "พะ พี่ครามฟ้า"...
ตอนเห็นพี่ฉันแทบอยากร้องไห้ออกมาแต่ทำได้แค่เก็บน้ำตาเอาไว้ "คิดว่าฉันเป็นใครละเด็กน้อย"เขาพูดและขำไป "หนูไม่ใช่เด็กสักหน่อย" หลังจากนั้นฉันจึงได้อมลมจนมันพองขึ้นมา "555ดูแก้มเธอสิเด็กน้อย" "เชอะ" ฉันเชอะเบาๆและลงไปนั่งทานอาหารเช้ากับพี่พ่อแม่ฉันนะหรอไม่อยู่หรอกเขาคงออกไปทำงานแล้ว
..."ครามฟ้า" อยู่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา'เสียงนี่มันพี่มังกร!!' "เสี่ย!!" ฉันตกใจมากที่เจอเค้าอยู่ที่นี่...
..."มาแล้วหรอวะไอ่มังกรมาช้าชะมัด" พี่ฉันพูดแบบหงุดหงิดขึ้นมา "อืม..รถติด" จากนั้นเค้าจึงเดินมานั่งทัดจากที่นั่งของฉัน "เออๆ" พี่ฉันพูดขึ้น...
จากนั้นทานข้าวได้ไม่นานเฮียก็พูดว่า
(เฮียคือพี่ชายนะทุกคน)
..."เราคงรู้จักแล้วสินะ"เฮียได้ถามออกมา "ค่ะ" "อืมดีแล้วท่าหมอนี้ทำอะไรเรามาบอกพี่ได้เลยนะ!!"...
"ค่าเฮียอิอิๆ" "ใครจะกล้าทำอะไรคู่หมั้นตัวเอง" พี่มังกรได้พูดขึ้น "ก็ไม่แน่" เฮียได้พูดอย่างเบื่อหน่าย
...ไม่ต้องสงสัยไปเพราะเฮียกับคู่หมั้นของฉันเขาเป็นเพื่อนกันมาก่อนฉันจะหมั่นชะอีกฉัน...
.......
.......
.......
หลังจากกินข้าวไปได้ไม่นานฉันจึงขอตัวออกมาให้พวกพี่ๆได้คุยกันส่วนฉันมานั่งทำงานกลุ่มกับเพื่อนเนี่ยแหละ "มันผิดตรงไหนวะ" ไอ้น้ำได้พูดขึ้น
"นั่นดิ"ไอ่ฝนพูดต่อ "กูจะไม่ทำแม่งละนะ!!"ไอ่ขิงผู้ต่อ "ใจเย็นหน่า" ฉันได้พูดขึ้น "มันผิดตรงไหนกูยังไม่รู้เลยเมหัวจะปวด"ไอ่ขิงพูดขึ้น "เห้ออ"ไอ่น้ำกับฝนได้ถอนหายใจถึงฉันจะได้ย้อนกลับมาฉันเองยังไม่รู้เลยเพราะปกติเวลานี่ฉันคงไปติดพี่ชินแล้วละ
"ว่าแต่มึงไม่ไปหาไอ่พี่ชินแล้วหรอ?"(ขิง) "ไม่ละ"
"เออๆ"(ขิง) "งานหาไรแม่งก็ไม่รู้"(น้ำ)
..."ตรงนี้ผิดนะเม" มีเสียงพูดจากด้านหลังฉัน......
*ตรงใหนเขียนผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ*
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
