สวัสดีครับ ผมวิภานะครับ ชื่อจริงวิภาวดี ผมเป็นคนร่าเริงสดใส แถมยังเชื่อใจคยอื่นง่ายมาก ก็เลยโดนหลอกบ่อย อืมม..ผมว่า ผมเล่าเรื่องตัวเองเยอะๆละ ไปฟังเรื่องราวของผมบ้างดีกว่าา

ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ผมกำลังทำงานอยู่ แล้วจู่ๆ...น้องฟ้าก็มาบอกว่า"พี่วิภา วันนี้ต้องไปเมืองพญานาคนะคะ"พอผมได้ยินอย่างนั้น ผมก็รีบเก็บของทันที และเตรียมตัวออกเดินทางไปที่เมืองพญานาค

15นาทีผ่านไป

ในรถตู้

ผมกำลังเล่นโทรศัพท์ แล้วจู่ๆน้องก็พูดขึ้นมาว่า"ทำไมงูออกมาจากป่าอ่ะ"แล้วด้วยความที่ผมไม่ค่อยกลัวงูสักเท่าไหร่ เลยลงจากรถแล้วไปดูว่างูมีพิษหรือเปล่า แต่จู่ๆ...ก็มีงูตัวสีขาวออกมา ผมคิดว่างูตัวนี้โดดเด่นมาก ผมก็เลยเอากลับไปที่เมืองพญานาคด้วย พอผมถึงเมืองพญานาค ผมก็ไปคุยกับชาวบ้านแถวโรงพยาบาล ชาวบ้านกำลังจะพาผมไปหาเด็กๆที่กำลังรอรักษา แต่ผมดันเจอกับคุณรันพอดี เขาแนะนำตัวให้ผมรู้จัก เขาชื่อรัน ชื่อจริงอรัญ ผมว่าชื่อเค้าเพราะดีนะ แต่เอ๊ะ! ทำไมเข้าถึงหน้าตาเหมือนคนในฝันเลย แปลกใจจัง แต่ดูเหมือนเขาจะอยากรู้ว่าผมฝันว่าอะไร ผมก็ได้เล่าเรื่องให้เขาฟัง ทำไมเขาถึงไม่แปลกใจเลยนะ เขาบอกว่าจะพาเขาไปที่ๆนึง ผมก็ตามเข้าไป

สวนดอกไม้ที่ปราสาทของเขา

เขาให้ผมดูดอกกุหลาบขาวที่สวยที่สุดที่ผมเคยเจอมา กลิ่นมันหอมมาก ผมก็เลยบอกเขาว่า "ดอกไม้ดอกนี้สวยกว่าสิ่งอื่นบนโลกเลย" เขาเลยตอบมาว่า "แต่สิ่งที่งามกว่าดอกไม่้นี้คือเจ้านะ" ผมคิดว่าคำนี้เหมือนผมเคยได้ยินมาก่อนเลยอ่ะ ในฝันแน่่เลย ผมคิดว่าเขาดูไม่ใช่คน พอผมกำลังจะเดินไป เขากลับดึงผมมาจูบซะงั้น ผมอึ้งมาก แต่ผมดันจูบเข้าตอบ เขินชะมัดเลย>^< เขาบอกผมว่าผมมีพลัง ผมไม่เชื่อสักเท่าไหร่ เขายิ้มแล้วลูบหัวผมเบาๆ เขาถามผมว่าผมเคยไปทะเลสาปมั้ย ผมไม่เคยไปเลย เขาถามผมอีกว่าผมอยากไปมั้ย ผมอยากไปมากๆเพราะเขาลือกันว่าวันออกพรรษาจะมีลูกไฟขึ้นมาจากน้ำผมด้วยความที่ดูพนมนาคามาเยอะก็เลยอยากดู55555 เขาบอกให้ผมหลับตา พอผมหลับตา เขาก็พาไปที่หนึ่งด้วยความรวดเร็ว ผมเห็นแสงสีขาว ผมไม่รู้ว่าแสงอะไร เขาถามผมว่า

ทะเลสาป

เขาพาผมไปที่ทะเลนึง ผมถามพี่อขาว่าผมมีพลังอะไร พี่เขาบอกว่า "ไหนบอกไม่เชื่อ" ก็ผมอยากรู้นี่นาา ผมถามเขาว่าพญานาคมีจริงมั้ย เขาบอกว่า "มีจริง" เขาถามผมว่า "ถ้าพี่เป็นพญานาคจะกลัวพี่มั้ย" ผมไม่กลัวเพราะผมคิดว่าผมจะกลัวคุณรันได้ไง เพราะพี่เขาใจดีมาก แล้วเขาก็ถามผมอีกว่า "ถ้าพี่มีพลังจะกลัวพี่มั้ย" ผมก็บอกว่าไม่กลัว จู่ๆ...พี่เขาก็ลงไปในน้ำ จู่ๆเขาก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำในร่างพญานาคแล้วก็กลับมาเป็นคน เขาบอกให้ผมลงไปในน้ำ ผมก็ทำตาม แล้วผมกับเขาก็อยู่ในร่างพญานาค แบบนี้ครับ

ใครจะไปรู้ว่าผมเป็นพญานาคล่ะ!? ผมอยากกรี๊ดเลย แต่ผมเป็นผู้ชายอ่ะะะ อ๊ากก•-• ผมเป็นพญานาคสีเทา และเขาก็เป็นพญานาคสีขาว ผมไม่เคยเชื่อเรื่องนี้มาก่อน แต่ผมดันเป็นพญานาคซะเอง

(จบตอนที่1)

จากนั้นผมก็สลบและจมน้ำไปเลย แต่คุณรันช่วยผมไว้ทัน คุณรันใช้พลังทำให้ผมสำลักน้ำออกมา แล้วเขาก็พาผมไปห้องนอนเขา

ที่ห้องนอนรัน

ผมนอนบนที่นอนของเขา น้องชายคุณรันก็เข้ามาในห้อง พร้อมกับพูดว่า"วิภาวดีเป็นอะไรหรอพี่"คุณรันก็ตอบไปว่า "เมื่อกี้วิภาวดีสลบ"

น้องชายคุณรันชื่อภรณ์ ชื่อจริงภาคิน เมื่อก่อนเป็นคนเกเร ใจร้าย แต่พอความแค้นจบลง ทั้งสองก็เป็นพี่น้องที่รักกันมากๆ ถึงจะเคยเกลียดกันก็เถอะ "อ๋อ งั้นกูไปละ" คุณภรณ์พูด จากนั้น คุณภรณ์ก็เดินออกไป ทันใดนั้น..ผมก็ฟื้นและลุกขึ้นนั่ง แต่..ผมเผลอจูบคุณรันเต็มๆเลย ผมรีบผละจูบทันที ผมเขินมากเลยอ่ะ>//< ผมรีบขอโทษเขาทันที ผมตกใจกับตัวเองว่าผมทำอะไรลงไป แต่อีกความคิดผมรู้สึกว่าเหมือนผมเคยจูบเขานานมากแล้ว แต่ไม่ใช่วันนี้อ่ะ จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ผมก็รับสายปกติ เวย์ถามผมว่าผมหายไปไหน ผมก็ตอบไปว่าผมตามคุณรันมา เวย์ก็ถามว่าใคร ผมตอบไปว่าพึ่งรู้จัก เวย์เป็นห่วงผมแล้วถามว่าเขาได้ทำอะไรผมบ้าง ผมก็บอกว่าไม่ได้ทำ เวย์ก็โล่งอก แล้วก็บอกว่าถ้าเขาทำอะไรก็บอกได้นะ แล้วเวย์ก็วางสายไป ว่าอยากไปหาเพื่อนมั้ย ผมอยากไปมาก คุณรันเลยพาผมไปส่ง

ที่โรงพยาบาล

พอผมกลับมา ผมก็เข้าไปในห้องเด็ก เด็กๆตื่นเต้นกันเพราะไม่เคยมีหมอที่กรุงเทพมาที่เมืองนี้มาก่อน ผมถามเด็กๆว่าเด็กๆชื่ออะไร

เด็กๆทุกคนบอกผมว่า พวกเขาโดนพิษพญานาค ทีนี้ผมก็งงบวกกับตกใจด้วยว่าเด็กๆเจอพญานาคหรอ จู่ๆ..กอหญ้าก็วิ่งเข้ามากอดผม แต่..คุณรันก็ดูไม่พอใจยังไงไม่รู้ ผมบอกให้กอหญ้าปล่อยผม กอหญ้าก็ปล่อย แต่จู่ๆ..คุณรันก็โอบเอวผม ผมบอกให้คุณรันปล่อย แต่คุณรันไม่ปล่อย ผมก็เขินนิดหน่อย แต่ที่มากกว่านั้นคือ คุณรันหอมแก้มผม อ๊าก!! เขินชะมัดเลยย>//< คุณรันค่อยๆจับมือผมไว้อย่างอ่อนโยน ไม่รู้ทำไม ผมรู้สึกรักคุณรันจัง ไม่ว่าเราจะเจอกันเร็วไป แต่ผมกับคุณรันอาจจะเป็นคู่ชีวิตกันก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ที่รู้ผมรักคุณรันมากที่สุดแล้ว ผมหวังว่าคุณรันจะรักผมเหมือนอย่างที่ผมรักเขานะ>< คุณรันกระซิบข้างๆหูผมว่า "ถึงผมจะเป็นพญานาค แต่ผมรักคุณนะ วิภาวดี" พอผมได้ยินอย่างงั้น ผมก็เสียอาการหนักมาก เขาจะชอบผมหรือเปล่านะ ทุกคนช่วยบอกผมที

(จบตอนที่2)