...24/6/23...

...ณ เวลา 22:39 น....

...ณ กรุงลอนดอน ประเทศ อังกฤษ...

#About Side

ในมหาวิทยาลัยซักที่หนึ่งในหอแห่งหนึ่งมีหญิงสาวอายุราวๆ 21 ปี 3 คน ที่พูดคุยกันตามภาษาผู้หญิง พวกเธอนั้นพูดคุยกันเรื่องนิยายที่พวกเธอรักเป็นอย่างมาก

"นี่ๆ ถ้าพวกเราได้ไปอยู่ในโลกเวทมนตร์คงดีไม่ใช่ย่อยเลย"หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น เธอคนนั้นมีชื่อว่า"คอร่า" เธอดูท่าทีว่าอยากไปจริงๆ

"นั้นดิ ถ้าได้ไปคงดี"สาวอีกคนนามว่า "ฟิว"เอาล่ะยังไงก็ตามนั้นเป็นเพียงความคิดความฝันของพวกเธอยังไงซะคงเป็นไปไม่ได้...หรือได้กันนะ ไม่นานจากนั้นสาวอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับน้ำชาเธอได้สะดุดบางสิ่งบางอย่างและภาพก็ได้ตัดไปไม่กี่นาทีต่อมามีเสียงๆหนึ่งเรียกพวกเธอ

"นี่พวกพี่!จะยืนอีกนานไหมเดี๋ยวก็สายหรอก"

หลังสิ้นสุดคำพูดนั้น ให้ตายสิ!เสียงนั้นเป็นเสียงที่เยือกเย็นเหนือคำบรรยายเสียงที่ดูสุขุมนิดๆทำเอาสาวต้องหันขวับไปตามตนเสียงทันที...โอ้ว พระ เจ้า!!! พวกเธอถึงกับต้องอ้าปากค้างกันไปเลยทีเดียวเพราะว่าคนที่เธอเห็นคือคนที่ได้ฉายาว่า "******เจ้าชายแห่งสริธีรีน******"เชียวนะ! และชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นใดนอกซะจาก "เดรโก มัลฟอย" ลูกชายเพียงคนเดียวของนายลูเซียส มัลฟอย กับ นางนาซิลซ่า มัลฟอย ให้ตายเถอะเป็นบุญตาจริงเลยพวกเธอได้เห็นตัวละครโปรดของเธอใกล้ๆ แต่ถึงยังไงพวกเธอก็เรียกสติกลับมาได้

"พวกพี่ได้ยินรึปล่าว?"เสียงของชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอีกครั้งอย่างสงสัยทำเอาสาวๆคุมตัวเองไม่อยู่เลย...พี่ งั้นหรอ?เดรโก มัลฟอย เป็นลูกคนเดียวไปใช่หรอแล้วทำไมถึงได้เรียกพวกเธอว่าพี่กันล่ะ แถมน้ำเสียงยังอ่อนโยนกว่าที่เห็นในนวนิยายอีก

"พวกพี่ครับ พวกพี่ ยังอยู่รึปล่าว?"เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เขาเขย่าตัวพวกเธอด้วยจนพวกเธอทั้ง 3 รวบรวมสติได้จึงมองไปรอบๆแล้วเห็นสภานที่ที่ไม่ใช่หอพักที่ลอนดอรของพวกเธอเลย พวกเธอสับสนอยู่นานก่อนที่เสียงของชายหนุ่มจะพูดอีกครั้ง

"พวกพี่ไปอาบน้ำกันได้แล้วเดี๋ยวก็สายลอกครับ"สิ้นสุดคำพูดชายหนุ่มก็เดินออกไปจากห้องนั้นทันทีทิ้งให้ 3 สาวงงอยู่อย่างงั้นเลย

หลังจากที่ชายหนุ่มได้เดินออกไปจากห้องแล้ว 3 สาวก็ได้หันมามองหน้ากันทันทีเพราะตอนนี้พวกเธอดูเหมือนเด็กอายุ 16 มากแถมยังมีผมสีบลอนด์ซีดแบบมัลฟอยชัดเจน ตาสีฟ้าซีดอมเทาสวยงาม ผิวขาวราวหิมะ พร้อม...ตรามารที่ข้อมือซ้ายงั้นหรอ พวกเธออึ่งแบบบอกไม่ถูกเพราะที่ที่เธออยู่เห็นได้ชัดว่าหรูหราหมาเห่ามาก ในห้องประดับไปด้วยเตียงนอน 3 เตียงหรูหราทำจากผ้าไหม้สีเขียวชั้นดี มีโต๊ะจากไม้เวทมนตร์หายากราคาแพง ตู้เสื้อผ้าจากไม้ชั้นดีทาสีเงินสวยงาม พวกเธอตกลงกันว่าจะไม่แตกตื่น แต่ไม่นานก็มีจดหมายลอยมาหาพวกเธอ

ถึง 3 สาวที่รัก ฉันคือนางฟ้าที่ส่งเธอไปเกิดใหม่ในโลกของ Harry Potter นวนิยายโปรดตลอดกาลของพวกเธอ ฉันเลือกที่จะให้เธอเป็นพี่สาวตัวละครโปรดพวกเธอถึงมันจะเหนือจินตนาการของพวกเธอไปหน่อยแต่คือสิ่งที่เธอต้องการนิ ขอให้โชคดีล่ะ อ๋อถ้าประวัติละก็...

พี่คนโต:เดซี่ ซิลซี่ มัลฟอย อายุ:16 ปี 6 บ้านสริธีรีน

พี่คนกลาง:เดซิล ลูซ่า มัลฟอย อายุ:15 ปี 6 บ้าน สริธีรีน

พี่คนเล็ก:เดลู แบล็ก มัลฟอย อายุ:15 ปี 6 บ้าน สริธีรีน

ส่วนเพื่อนๆหรือความทรงจำเธอจะจำได้เองนั้นแหละ

^^^...จาก:นางฟ้าที่รักของเธอจ๊ะ :)...^^^

หลังจากอ่านจนหมายของนางฟ้าที่พวกเธอก็ไม่รู้ว่าใครจบจึงจะเล่นตามน้ำไปก่อน แต่พวกเธอก็อดไม่ได้ที่จะกรี๊ดเบาๆเพราะความฝันของพวกเธอนั้นเป็นจริงแล้ว พวกเธอทั้งสามจึงได้ไปอาบน้ำเตรียมตัวเพื่อจะไปที่โรงเรียน

"เป็นจริงแล้วเป็นจริงแล้ว!"เดซี่ได้เอ่ยขึ้นเป็นคนแรก

...06:30 น....

"พี่ครับมาเร็วๆครับ เดี๋ยวได้สายกันหรอก"เด็กชายผมสีบลอนด์ได้พูดขึ้น พี่สาวของชายหนุ่มคือจึงได้รีบตามไป

"แป๊บนึงสิเดรโก รอหน่อยน่าพี่เก็บของแป๊บเดียว"เดซี่ได้เอ่ยขึ้นก่อนที่จะรีบวิ่งตามมาที่รถ

"เธออย่างช้าเลยเดซี่ ฉันกับเดลูมาถึงตั้งนานแล้วนะ"เดซิลจึงได้ว่าตักเตือนเดซี่เป็นหนึ่งครั้ง เพราะปกติแล้วเดซิลจะเป็นคนที่มีระเบียบเรียบร้อยอยู่เสมอและต้องตรงต่อเวลาไม่ต่างจากเตโกรเลยแม้แต่นิดเดียว แหม~ได้แม่มาจริงๆเลย

"เอาน่าๆยังไงเราก็ต้องไปด้วยกันพร้อมกันอยู่ดี"ลูเซียส มัลฟอยผู้เป็นพ่อได้เอ่ยขึ้นเพื่อปกป้องลูกสาวคนโตอย่างเดซี่ให้รอดพ้นจากนิสัยของเดซิลที่เหมือนแม่เป๊ะเลย

"เอาแล้วล่ะทุกคนของพร้อมแล้วใช่ไหมไม่มีอะไรขาดหายแล้วนะ ถ้าหายอ่ะแม่ไม่กลับมานะกลับมาเอาเองเลยนะโตๆกันแล้ว"นาซิลซ่ามัลฟอยคุณแม่จึงได้เอ่ยขึ้นเพื่อตักเตือนลูกๆไม่ให้หลงลืมอะไร

"ค่ะ/ค่ะ!/ค่าา/ครับ"ตอบรับจากเด็กๆทั้ง 4 ได้พูดขึ้นมาพร้อมกัน

...06:45 น....

...ณ ชานชลา 9¾...

"โอเคของพร้อมกันใช่ไหมจ๊ะ อีกแป๊บเดียวก็ต้องขึ้นรถแล้วนะ"คุณแม่ได้เอ่ยขึ้นเพื่อบอกลูกของเขาทั้ง 4 คน

"ค่ะ พร้อมแล้วค่ะ"เดลูได้เอ่ยขึ้นด้วยเสียงหวานๆตาภาษาผู้หญิงตอนอยู่กับผู้ใหญ่อ่ะนะ

"อีก 5 นาทีรถไฟจะออกแล้วนะรีบขึ้นเร็ว"เดซิลได้เอ่ยขึ้นเพื่อตักเตือนน้องของตนเองไม่ให้ตกรถไฟเดี๋ยวปีนี้จะไปไม่ทันซะหรอกเพราะนี่ดันเป็นรถไฟขบวนสุดท้ายแล้วด้วย เฮ้อ~พวกเธอมีหน้ามาช้าเลย

"ค่าๆได้ค่ะ"เดลูได้เอ่ยขึ้นก่อนที่จะวิ่งขึ้นไปบนรถไฟเพื่อไปหาพี่สาวของตนและน้องชายที่กำลังรอตนอยู่

"เดินทางปลอดภัยนะลูกรัก"ลูเซียสได้เอ่ยขึ้นเพื่อบอกลาลูกของเขาทั้ง 4 คน

คุยกับไรน์

อ่ะไรน์ก็แต่งได้ไม่กี่บทเองนะเพราะว่าไรน์ไม่ค่อยแบบมีความคิดอะไรสักเท่าไหร่ แค่ไปเห็นคนอื่นเขาแต่งก็เลยอยากลองแต่งบ้างอยากลองทำแบบแนวว่ามีคนหลุดเข้าไปอยู่ในโลกนิยายเพื่อทำให้คู่อริสนิทกันได้ ไอ้คู่ DM/HP ย่อจาก Draco malfoy กับ harry potter คู่อริประจำแบบ 6-7 ปีของ ฮอกวอตส์ เลยงั้นก็ช่วยเป็นกำลังใจให้อะไรแบบกดเก็บกดตามกดส่งของแล้วก็กดไลค์ให้ด้วยนะครับ

^^^#รักคนอ่านทุกท่านนะงับ💘🌹^^^

...ณ บนรถไฟสู่ฮอกวอตส์...

เด็กตระกูลมัลฟอยทั้ง 4 คนได้เดินไปทั่วรถไฟแต่ก็ไม่มีห้องห้องไหนในขบวนรถไฟที่ว่างเลยแม้แต่ห้องเดียว เด็กทั้ง 4 นั้นเดินไปทั่วมีหญิงสาวมากมายที่พยายามจะชวนเดรโก มัลฟอยไปนั่งด้วยเขากลับปฏิเสธหญิงสาวทั้งหมดนั่นเพราะอยากที่จะนั่งกับพี่สาวของตน แหม~น่ารักซะจริงไม่เคยคิดว่าเดรโกจะมีมุมแบบนี้

"นี่เดรกทำไมถึงไม่ไปนั่งกับพวกเขาอ่ะ เธอคนนั้นสวยมากเลยนะ"เดซี่พูดหยอกล้อเดรโกไปหนึ่งครั้งแบบแหย่ๆ

"ไม่อ่ะต่อให้พวกเธอจะสวยแค่ไหนผมก็อยากนั่งกับพวกพี่"ชายหนุ่มผลบอลที่ถูกกล่าวถึงจึงตอบไปแบบไม่สนว่าพี่สาวของตนจะอ้าปากค้างอยู่ก็ตาม จะไม่ให้อึ่งได้ไงกันคุณชายปากร้ายพูดเพราะ บ้าไปแล้ว!?

"เอ๋อเดรก พาร์กินสันกับซาบินี่ล่ะ ไปนั่งกับเขาดีป่ะ"เดลูได้เอ่ยขึ้นก่อนที่จะมองหาไปทั่วรถไฟว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

"อืม...ฉันเดาว่าพวกเขาไปถึงก่อนแล้วล่ะ"ชายหนุ่มผมบลอนด์ว่าก่อนที่จะมองไปทั่วรถไฟอีกครั้งหลังจากนั้นเขาได้ไปสะดุดตากับเด็กชายคนหนึ่งที่ได้ฉายาว่าตาสวยมากที่กำลังนั่งกับเพื่อนสาว 1 คนแล้วเพื่อนชายอีก 1 คน ชายหนุ่มผมบลอนด์ก็ไม่รอช้ารีบเดินไปที่ตู้รถไฟตู้นั้นทันที พี่สาวของเขาทั้ง 3 จึงได้รีบเดินตามไปและเห็นว่าน้องชายตนเนี่ยเดินมาหาคู่จิ้นประจำของเขา ทำเอาพี่สาวสงสัยว่าทำไมถึงได้เดินมาที่หน้าตู้ของเด็กชายที่มีนามว่า "harry potter"หลังจากนั้นเด็กชายผมบลอนด์ก็ได้เคาะไปที่หน้าประตู 1 ครั้ง แต่ดูเหมือนว่าคนข้างในจะไม่ได้ยินเสียงของเขาเลยจึงเคาะเคาะแล้วก็เคาะฉันเกิดเสียงดังขึ้นทำให้ 3 คนได้ยินเสียงการเคาะของเดรโก มัลฟอย แล้วหันมาทำหน้าสงสัยว่ามาทำไม แน่นอนล่ะ โรนัลด์ วิสลีย์ก็แน่ล่ะคิดว่าเขาเนี่ยจะปล่อยให้คู่อริของเพื่อนสนิทเขาเข้ามาได้หรอชายผมแดงจึงยกไม้กายสิทธิ์เตรียมเพื่อป้องกันเพราะคิดว่าใช่หนุ่มผลบอลอาจจะเข้ามาทำร้ายเพื่อนสนิทเขาได้

"ใจเย็นๆสิไอวิสลีย์งี่เง่า"เจ้าของผมสีบลอนด์ได้เอ่ยขึ้น

"ฉันจะเชื่อใจนายได้ยังไงล่ะ"ชายหนุ่มผมแดงก็ยังคงยกไม้กายสิทธิ์ขึ้นและไม่เอาลงเพราะยังคงไม่เชื่อใจเด็กชายผมบ่อนแต่เมื่อมองไปข้างหลังก็เห็นหญิงสาว 3 คนที่ยืนมองพวกเขาอยู่อย่างสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"นายมองอะไรอยู่วีสลีย์"เจ้าของชายหนุ่มผมบลอนด์ได้เอ่ยขึ้นแล้วมองไปที่ด้านหลังของตนว่าตอนนี้สายตาของชายหนุ่มผมแดงได้มองที่พี่สาวทั้ง 3 ของตน

"สาวๆนั่นใครง่ะ"ของชายหนุ่มผมแดงได้เอ่ยขึ้นด้วยสายตาที่หลงไหลเพราะความงามของหญิงสาวทั้ง 3

"นั่นพี่สาวฉันโว้ย!"ชายหนุ่มผมบลอนด์ได้เอ่ยขึ้นเพราะรู้ว่าสายตาที่ชายหนุ่มผมแดงนั้นมองไปที่พี่สาวของเขาเป็นสายตาที่ดูหลงใหลเพราะว่าความงามของพี่สาวเขา เขาเป็นคนที่ห่วงพี่สาวมากๆทำเอาสาวๆทั้ง 3 เอ็นดูเดรโกขึ้นมาเลย

"อ้าวหรอหน้าตาไม่เห็นจะเหมือนกันเลยพี่สาวสวยๆทำไมน้องหน้าตาออกมาเป็นอย่างนี้นะ"รอนได้เอ่ยขึ้นเพื่อหยอกล้อชายหนุ่มผมบลอนด์

"นี่แก แกกำลังหลอกด่าว่าฉันขี้เหร่หรอ อย่าอยู่เลยไอวิสลีย์งี่เง่า!"ชายหนุ่มผมบลอนด์ได้หยิบไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาเตรียมที่จะสาปหนุ่มผมแดงด้านหน้าแต่ไม่นานจากนั้นมีมือคู่หนึ่งมาจับที่ตรงไหล่ของชายหนุ่มผมบลอนด์และได้พูดขึ้นมาอย่างเสียงนุ่มนวลและเป็นเสียงตักเตือนให้กับชายหนุ่มผมบลอนด์ว่า

"เอาน่าอย่าเล่นอะไรเป็นเด็กๆไปสิ อย่ามาทะเลาะกันในรถตู้นะมันอันตราย"เดซี่ได้เอ่ยบอกเดรโก

"เถอะน่านะน้องชายถ้าเกิดว่าไม่เก็บไม้กายสิทธิ์พี่จะสาปให้เป็นกบซะเลยอย่าลืมนะพี่นะเรียนมามากกว่าเธอต่อให้เธอจะเป็นเด็กเรียนเก่งที่สุดในฮอกวอตส์ก็ตามแต่ยังไงฉันก็เป็นพี่ของแกนะฉันฟ้องพ่อแม่ได้ด้วยถ้าแกมีเรื่องมันจะทำให้ตระกูลมัลฟอยเสื่อมเสียได้นะเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหมไอ้น้องชาย"เสียงที่ออกดูแนวสุขุมและเป็นผู้ใหญ่ได้เอ่ยขึ้นเสียงนั้นชื่อเสียงของเดซิลพี่สาวคนกลางได้เอ่ยตักเตือนน้องชายอีก 1 คนเพื่อไม่ให้น้องไม่มีเรื่องกับเพื่อนตัวละครหลักไม่งั้นอาจจะจบไม่สวยก็ได้ ไม่ว่าจะยังไงดูท่าแล้วรอน วิสลีย์ กับ เดรโก มัลฟอยน่าจะเข้ากันไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว

"แล้วพวกเธอมาทำอะไรหรอ"เสียงของแม่มดสาวที่มีเพียงคนเดียวที่อยู่ในตู้นั้นได้เอ่ยขึ้น ใช่ฉันไม่ใช่เสียงใครอื่นใดยกเว้นคือเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์แม่มดสาวที่ฉลาดที่สุดในชั้นปี 4

"อ๋อพวกเราอยากจะขอมานั่งด้วยนะจ๊ะพอดีตู้อื่นมันเต็มหมดแล้วอ่ะ ฉันได้ไหมจ๊ะ"เสียงสวยๆจากเดลูทำให้ทุกคนเหมือนถูกสะกดในภวังค์ ก็เถอะนะยังไงเสียงของเดลูก็ดูไพเราะมาก แหม~แล้วจะไม่ให้ยอมได้ยังไงล่ะเสียงมันๆสวยๆแบบนั้นใครจะไปปฏิเสธได้คงไม่มีหรอก

"อืม...ก็ได้ค่ะ แค่อยากให้ผู้ชายผมบลอนด์ที่เป็นน้องชายของคุณพี่มาทำร้ายพวกเราก็พอ"หลังสิ้นสุดคำพูดของหญิงสาวเพียงคนเดียวในตู้ที่ตอนนี้จะกลายเป็นหญิงสาว 1 ใน 4 คนของในตู้นี้แล้วได้เอ่ยขึ้นบอกกับหญิงสาวทั้ง 3 ให้นั่งได้แต่ตักเตือนเอาไว้ว่าไม่อนุญาตให้น้องชายของหญิงสาวทั้ง 3 ทำร้ายพวกเขาไปอันขาดถ้าเกิดว่าทำเธอคงจะโกรธน่าดู และในขณะนั้นพวกเธอก็เดินเข้าไปนั่งในตู้มันก็ดูไม่ค่อยแคบเลยทั้งๆที่มี 7 คนในตู้แต่มันดูกำลังพอดีมากเหมือนสร้างเอาไว้เพื่อให้ 7 คนที่นั่งเลย

"คือว่า...พวกเธอคงเป็นกริฟฟินดอร์ใช่ไหมจ๊ะ พอดีฉันไม่รู้จักชื่อพวกเธอน่ะขอถามได้ไหมแต่ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรนะจ๊ะ"สิ้นสุดเสียงของเดซี่ก็ทำให้เดรโกน้องชายคนผมบลอนด์ของเขาเหมือนตกใจเล็กๆที่จู่ๆพี่สาวจะไปถามชื่อคู่อริของเขากันทำไมทั้งๆที่ก็รู้ว่าเป็นคู่อริกัน แต่ก็นะเดรโกก็ไม่เคยบอกเลยว่าพวกนี้ชื่ออะไร

"อืม หนูเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ค่ะ"หญิงสาวผมน้ำตาลอ่อนเป็นลอนได้เอ่ยขึ้นบอกกับหญิงสาวทั้ง 3 ว่าเธอนั้นชื่ออะไรสีหน้ายิ้มแย้มเพราะพวกเธอดูไม่รังเกียจเธอเลย ตอนแรกๆคือไมโอนี่ก็จะอึ้งๆไปด้วยคล้ายๆกับเดรโกเพราะว่าเธอดูไม่รังเกียจพวกเราเลยทั้งๆที่เป็นบ้านคู่อริแท้ๆแล้วแถม 1 ในนี้ยังมีเลือดไม่บริสุทธิ์(เลือดสีโคลน)อีกคงไม่มีทางที่น้องชายจะไม่บอกเรื่องนี้กับพี่สาวเป็นอันขาดหรอกขนาดทุกๆครั้งยังชอบพูดว่า"เรื่องนี้ต้องถึงหูพ่อฉันแน่เรื่องนี้ต้องถึงหูพ่อฉันแน่"อยู่นั่นแหละจะไม่ให้ถึงหูพี่สาวได้ยังไงล่ะไอ้เด็กขี้ฟ้อง

"เอิ่ม...เออ คือ ผะ...ผม โรนัลด์ วิสลีย์ ครับ แค่รอนก็ได้"เสียงของรอนดูตะกุกตะกักมากเพราะว่าคงเป็นการเขินอายที่มีผู้หญิงมานั่งด้วยอ่ะนะไม่เห็นจะพูดเก่งเหมือนตอนอื่นเลย

"สวัสดีครับพวกพี่ๆ ผมชื่อว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์ครับ ชื่ออะไรหรอครับผมยังไม่รู้เลยเขาจะได้เรียกพวกพี่ๆถูกจะไม่ต้องไปเรียกว่ามัลฟอยมัลฟอยมันแยกยากนะครับ มีทั้งพี่สาวสวยๆทั้ง 3 คนก็แยกยากแล้ว ยังจะมีเฟอเรทงี่เง่าอีกครับ คิคิ"แฮร์รี่ได้พูดหยอกล้อเดรโกไปแบบนั้น เดรโกคงอายน่าดูเลยล่ะ แต่นะแหมจะไม่ให้ใครหยอกล้อได้ล่ะทั้งๆที่ปกติกับกัดกันตลอดเวลาอยู่แล้ว นี่คงเป็นเรื่องปกติของที่นี่แล้วล่ะมั้งทุกคนก็น่าจะชินกันแล้ว แฮร์รี่หันไปแลบลิ้นให้เดรโก 1 ทีแล้วก็หันมาหาพวกพี่สาวที่นั่งอยู่ด้านหน้าตนแทน

"ฮ่าๆๆ โอ๊ยพี่เนี่ยชื่อเดซี่ ซิลซี่ มัลฟอย"หญิงสาวคนแรกที่เป็นพี่สาวคนโตผมสีบลอนด์มีผมสีดำปะปนเล็กๆอยู่นิดนึงทำให้ดูสวยงามและน่าสนใจมากกับสีตาตระกูลมัลฟอยผิวสีขาวสวยใบหน้าดูละมุนหวานแหวว

"ส่วนพี่ก็ เดซิล ลูซ่า มัลฟอย"เสียงของหญิงสาวคนที่ 2 มีทรงผมที่ไม่ได้ยาวมากเเละไม่ได้สั้นมากเป็นทรงผมที่ด้านบนดูหนาๆด้านล่างดูรีบแบนลงมาตัดเอาไว้ประมาณตรงไหล่ผมสีบลอนด์สวยงามอ่อนๆซีดๆมีสีดำอยู่ที่ปลายด้านหน้าตรงผมหน้าม้าดูเท่และดูสุขุมไปในเวลาเดียวกันตาสีฟ้าอมสีเทาสวยงาม ผิวสีขาวซีดราวหิมะและใบหน้าที่ดูสุขุมและเป็นผู้ใหญ่อย่างมาก

"ส่วนฉัน เดลู แบล็ค มัลฟอย"เสียงของหญิงสาวคนสุดท้ายเป็นเสียงที่สวยและเหมือนเป็นเสียงที่บรรเลงเพลงทำให้อยู่ในภวังค์มีทรงผมที่ยาวลงมาถึงตรงช่วงเอวผมสีบลอนด์แบบได้พ่อมาทั้งนั้นแต่นิสัยกลับเป็นคนที่ดูระเบียบเรียบร้อยตาสีฟ้าสีอ่อนๆไม่อมสีเทาผิวสีขาวไม่ซีดออกไปทางแม่และใบหน้าที่ดูสวยราวกับเจ้าหญิง

"ว้าวพี่สาวทั้ง 3 ดูสวยมากชื่อก็เพราะไม่เหมือนใครบางคน"แฮร์รี่ ว่าก่อนที่จะหันไปมองทางเดรโกและเห็นใบหน้าเดรโกที่ตอนนี้กำลังจ้องมาทางเขาในสายตาอาฆาตแต่ไม่นานจากนั้นเรื่องพวกนี้ก็ต้องจบลงเพราะว่าอีก 10 นาทีก็คงจะถึงฮอกวอตส์แล้วทุกคนก็เลยเตรียมเปลี่ยนเสื้อคลุมกันทันที