แบล็กโรส
กลับมาเจอกันอีกครั้ง
ยอชต์
เพิ่งจะมาเองหรอครับพี่
เราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ // ยืนหันหลัง
บลูโน่
ยอชต์ นายไม่มีสิทธิ์มาควบคุมอะไรฉันทั้งนั้น นายทำร้ายเขาแค่เพราะอยากจะแก้แค้นฉันหรอ! งั้นนายก็มาลงที่ฉันสิ !
บลูโน่
นายแม่ง ..เชี่ยเอ้ย เล่นสกปรกแบบนี้ก็คงได้มาจากสายเลือดต่ำๆ จากแม่ของนายสินะ ! // ยั่วโมโห
ยอชต์
พี่ก็ต่ำเหมือนกันนั่นแหละ// เดินมากระซิบข้างหู
ยอชต์
นอนกับผู้ชายคนอื่นไปทั่ว แบบนี้เขาไม่เรียกว่าต่ำ แต่เรียกว่า ร่าน ต่างหาก หึ
บลูโน่
//ตบหน้ายอชต์แรง // นายไม่มีสิทธิ์มาพูด!กับฉันแบบนี้
ยอชต์
ทำไมครับ เจ็บหรอ ผมไปพูดจี้ใจดำพี่รึไง
ทำแบบนั้นกับผมแล้วก็หนีไป เคยนึกถึงใจผมบ้างไหม หรือพี่ก็คิดถึงแต่ตัวเองอยู่วันยังค่ำ
เทดดี้
ขอรบกวน 5 นาทีครับ ตอนนี้ สายจาก hidden spy รายงานมาเมื่อกี้นี้ แกงค์ มูจิน กับ พวก ไฮด์ เคลื่อนไหวแล้วครับ
ยอชต์
ติดต่อ DGC บอกพวกมันว่ายากับปืนเถื่อนอีก 7 คันรถ แลกกับ รหัส concise ตอนนี้เตรียมรถให้ฉัน แล้วก็ส่งข่าวไปให้หน่วยข่าวกรองของพวก checkers ด้วย
เทดดี้
จะดีหรอครับแต่พวก checkers มันไว้ใจไม่ได้นะครับ ถ้าพวกมันร่วมมือกับคังมูจิน..เราคง
ยอชต์
อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ // สายตาน่าเกรงขาม
เทดดี้
ขอโทษครับ จะรีบจัดการให้เดี๋ยวนี้ // เดินจากไป
ยอชต์
น่าเสียดายที่ผมคง อยู่คุยกับพี่ไม่ได้
ยอชต์
แต่ รับสิ่งนี้ไว้ครับ / โยน
ยอชต์
ครับ คีย์การ์ด บ้านผมไง เพราะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพี่จะต้องมาอยู่กับผมครับ
บลูโน่
ทำไมฉันต้องไปอยู่กับนายด้วย ?
ยอชต์
ทำอะไรไว้ก็ต้องชดใช้สิครับ พี่เคยสอนให้ผมมีความรับผิดชอบหนิ ผู้สร้างกฏ แหก กฏเองแบบนี้ แล้วจะทำยังไงได้ล่ะครับ
ยอชต์
อืมฝากหมอนี่ด้วย ถ้าเขาหนีไปฉันจะฆ่านาย
บลูโน่
เห้ยเดี๋ยว! มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน!
การ์ด
บอสไปแล้วครับ ทีนี้ก็ตามผมมาได้แล้ว // น่าโหด
ลำลึกถึงอดีต
บลูโน่
นายจะเดินตามฉันไปถึงไหน! // โมโห
การ์ด
นี่เป็นคำสั่งจากบอสครับ
บลูโน่
ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกใคร พี่ยักษ์ ถ้านาย ปล่อยฉันไป ฉันจะถือว่าเรื่อง พวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้น
การ์ด
// นิ่งเฉยยังคงเดินไปตามโถงทางเดิน
บลูโน่
และฉันก็จะไม่ ซักทอด นายด้วย ถ้าตำรวจถามฉันจะบอกว่า นายถูกบังคับ อย่างไม่เต็มใจ
// ฉอด ฉอด //
การ์ด
ไม่ครับผมเต็มใจดี เอ้านี่ ถึงห้องคุณแล้วครับ // หยุดเดิน
บลูโน่
! ฮึ่ย ไอ้พวกหมาบ้า ถ้าฉันหลุดไปได้ ฉันจะไม่ปล่อยพวกแก ไว้แน่
การ์ด
ครับ ตอนเช้าเมนู เป็น ซุปปลา นะครับ // พูดด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
การ์ด
ไม่ใช่เรื่องของผมครับ// เดินจากไป
บลูโน่
! เห้อ มีคนปกติซักคนไหมวะ // เดินเข้าห้องไป
คุณพ่อ
ทำไม่ได้ก็อย่ามาเรียกฉันว่าพ่อ!
แม่เลี้ยง
คุณคะใจเย็นๆก่อน! บลูโน่เค้ายังเด็กต้องค่อยๆ สอนไปนะคะ
คุณพ่อ
ค่อยๆสอนงั้นเหรอ! สู้เจ้ายอชต์ ก็ไม่ได้ แบบนี้โตไปแล้วจะไปทำอะไรได้ !
คุณพ่อ
คุณก็ดูสิ ไร้ประโยชน์สิ้นดี !
มือของผมเจ็บไปหมด ข้อนิ้วมือเต็มไปด้วย รอยแผล เลือดที่ซิบออกตามซอกเล็บ
ไหลลง เปียโน จนเป็นสีแดง แต่ผมก็ยังคงกดมันต่อไป
แม่เลี้ยง
วางไม้ก่อนนะคะยังไงบลูโน่เค้าก็เป็นลูกชายของคุณนะ ไปพักสักหน่อยเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันนวดให้นะ // พาคุณพ่อเดินออกไป
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
ออกมาได้แล้ว ฉันรู้ว่านายแอบอยู่ตรงนั้น // มือยังกดเปียโนอยู่
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
// เดินออกมา จากหลังผ้าม่าน
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
เห็นหมดเลยสินะ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
พี่ผมขอโทษ // เดินก้มหน้าเข้ามาหา
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
นายจะมาขอโทษฉันทำไม // หยุดเล่นเปียโน
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
// เดินมาจับมือของบลูโน่ไว้ ก่อนจะร้องไห้ออกมา
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
ไม่ใช่ความผิดของนายซะหน่อย ก็แค่ ฉันทำได้ไม่ดีเองน่ะแหละ // ถอนหายใจ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
ไม่ใช่ // ส่ายหัว
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
วันนี้ที่งานแข่งเปียโน ฉันลืมโน๊ตน่ะ เลยได้แค่ที่ 2 มา ก็สมควรแล้วล่ะ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
พี่ชายเก่งที่สุด // กอดบลู'โน่ อย่างไร้เดียงสา
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
นายเพิ่ง 9 ขวบเอง แต่ยังต้องมาเห็นอะไรแบบนี้ // ลูบหัวยอชต์เบาๆ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
โตขึ้นไปผมจะปกป้องพี่เอง ! // โพล่ง
บลูโน่ตอนเด็ก ( นายเอก )
ได้ก่อนถึงวันนั้น นายต้องตัวสูง ให้ได้ก่อนนะ อย่าไปแอบเท นม ทิ้งล่ะ คิกๆ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
พี่ยิ้มแล้ว
ตั้งแต่วันนั้น เจ้าเด็กนี่ก็ไม่มาหาผมอีกเลย
ได้ข่าวจากแม่นม ว่า เด็กนั่น ดื่มนมเยอะ และ ฉี่รดที่นอนทุกวัน
ฝันร้ายที่เหลือ
บลูโน่
เฮ้อ ไอ้ฝันประหลาดนี่กลับมาอีกแล้วสินะ // ดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอน
// เหลือบมองดูนาฬิกาที่หัวเตียง //
02:32 ตีสองครึ่ง
บลูโน่
เพิ่งตีสองอยู่เลย นอนต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน
ก้อก ๆ ๆ // เสียงเคาะประตู // สามครั้งตามตามจังหวะ
บลูโน่
ไอ้บอดี้การ์ด นั่นอีกแล้วหรอ ดีล่ะ คราวนี้ฉันจะได้ด่าให้แก้วหูมันแตกไปเลย // ลุกขึ้นไปเปิดประตู
บลูโน่
แกเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!
คุณพ่อ
แล้วทำไมจะเข้ามาไม่ได้ วันนี้ครูห้องปกครองโทรมาบอกว่าแกไปมีเรื่องกับคนอื่นมาอีกแล้วใช่ไหม!
บลูโน่
แต่มันมาหาเรื่องผมก่อน!
คุณพ่อ
แค่ Moonlight Sonata แกยังจำโน๊ตไม่ได้เลย ยกมือขึ้น //ง้างมือจะตบ
บลูโน่
นี่พ่อพูดเรื่องอะไร
คุณพ่อ
อยากมีชะตากรรมเหมือนลูกหมาที่แกแอบเอามาเลี้ยงไหมล่ะ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
พี่ครับๆ // เขย่าตัวบลูโน่
บลูโน่
ไม่ๆ อย่าทำอะไรมันนะ ! นั่นหมาผมนะ
ยอชต์
ตัวพี่ร้อนเหมือนไฟเลย //พยายามปลุก
บลูโน่
ผมไม่ได้ทำนะ // ละเมอ
ยอชต์ตอนเด็ก ( พระเอก )
พี่ครับ อย่าเป็นอะไรนะ ผมจะปกป้องพี่เอง // ร้องไห้
ยอชต์
พี่ตื่นสิครับ ได้ยินผมไหม พี่
ยอชต์ในวัยเด็กกับยอชต์ในตอนนี้ ผมเห็นภาพ พวกเขาซ้อนทับกัน สลับไปมา พลาง ตะโกนเรียกชื่อ ผม อย่างบ้าคลั่ง
บลูโน่
ไม่ อย่าทำแบบนั้น !
ยอชต์
เปียโน? จะเอาเปียโนมาทำอะไรครับ
ยอชต์
อ่าว หลับไปซะแล้ว ยังไม่ทันได้ถามเลย
ความห่วงใยของยอชต์ ทำให้บลูโน่รู้สึกปลอดภัย
คืนนั้นผ่านไปเหมือนกับฝันร้ายที่แสนยาวนาน
ยอชต์
// นอนหลับอยู่ตรงหน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
