เรามาฟังเรื่องราวของคนเก็บฟืนกันครับ

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเล่นๆน่ะครับ

ทำมาแค่ตอนเดียว

ณ ในป่าที่มีแสงไฟกับแสงคนกำลังคุยกัน

คนเก็บฟืน(เล็ก)

ฟืนมาแล้วโว้ย//วางกองไม้

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

เห้ยขอบใจ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เออ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

//นั่งบนเก้าอี้

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ไปๆต้มน้ำจะได้กิน

คนเก็บฟืน(เล็ก)

รู้แล้วๆ//จุดไฟ+ต้มน้ำที่อยู่ในกา

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

เห้ย

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

มึงนึกไงถึงมาอยู่อย่างงี้ว่ะ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ชีวิตอย่างนี้มันดีหรออยู่เเต่ที่เดิมๆ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

กับกองไม้กับกาต้มน้ำ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เห้ยชีวิตอย่างเนี้ยดีน่ะเว้ย

คนเก็บฟืน(เล็ก)

ป่าทั้งหมดเนี้ยกูซื้อไว้แล้ว

คนเก็บฟืน(เล็ก)

จริงๆพ่อแม่กูเก๋รวยน่ะเว้ย

คนเก็บฟืน(เล็ก)

แต่กูออกมาใช้ชีวิตอย่างนี้ดีกว่าไปซื้อในบ้านใหญ่กว่า

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ถึงว่าทำไหมป่านี้ไม่ใครเข้ามาล่าสัตว์เลย

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

อุดมสมบูรณ์จัดเลย

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

เออนี้

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

กูซื้อกีตาร์มาฝาก

คนเก็บฟืน(เล็ก)

ไหนว่ะ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

//ยื่นกล่องให้

คนเก็บฟืน(เล็ก)

//เปิด

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เยดดสวยว่ะ//หยิบขึ้นมา

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

โคตรเเพงเลย

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

กูรู้ว่ามึงชอบสีฟ้า

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เออๆขอบใจว่ะเพื่อน//ตบบ่า

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

งี้มึงต้องเล่นเพลงแล้วป่ะว่ะ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เห้ย

คนเก็บฟืน(เล็ก)

นึกไงมาถ้ากู

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เอาเพลงไร

คนเก็บฟืน(เล็ก)

ว่ามา

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ขอ.....ลุงขี้เมา

คนเก็บฟืน(เล็ก)

ได้

เนื้อเพลง

อุทาหรณ์ ของคนรุ่นเก่า มีชายชรา เป็นคนขี้เมา งานการไม่ทำ แกกินแต่เหล้า กินตั้งแต่เช้า... ทุกวี่วัน เหตุการณ์ผันแปร ให้แบมือขอทาน ร่อนเร่พเนจร แหล่งที่คนพลุกพล่าน ร่างกายซูบโซ ผิวตัวดํากร้าน ตัวสั่นสะท้าน... เพราะพิษสุราเรื้อรัง เมื่อครั้งยังหนุ่ม แกเคยทํานา เคยเอาหลังสู้ฟ้า... ปลูกข้าวให้คนกิน หนี้สินล้นตัว เพราะมัวแต่ทํานา ไม่เคยเรียนรู้วิชา... ที่นาก็หลุดลอย มาเป็นจับกัง ที่แบกหามวันยังคํ่า เหน็ดเหนื่อยแทบตายได้แต่ค่าแรงตํ่าตํ่า ก็เป็นคนจน ย่อมเสียเปรียบเป็นประจํา กลํ้ากลืนความชอกชํ้า... ถ้าไม่ทําก็อดกิน ในยามจะกิน ไม่เคยเต็มอิ่ม ในยามจะนอน ไม่เคยเต็มตื่น หลับลงคราวใด ฝันร้ายทุกคืน สร้างความขมขื่น... จนจิตใจอ่อนแอ ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน เพราะต้องใช้แรงงาน... ยิ่งกว่าใช้แรงวัว คนทุกคน ต้องทํางานเหมือนควาย แต่หนี้สินยังมากมาย... เกิดเป็นควายดีกว่าคน หมดสิ้นปัญญา ของชาวนาบ้านนอก ร่อนเร่เข้ามา เป็นจับกังในบางกอก สูญสิ้นราคา เพราะแก่ชราหัวหงอก หาทางออกสุดท้าย... ด้วยสุราเมรัย กินเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า หาเงินมาได้ ก็เอาไปกินเหล้า มันกลุ้มก็ยิ่งกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา ร่างกายก็ปวดร้าว โรคร้ายเข้าคุกคาม เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย

สามารถไปฟังกันได้น่ะครับ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

เยดเข้เล่นโคตรเหมือนเลยวะ//หัวเราะ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

อยู่แล้วโว้ย//กินน้ำ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ไหนๆก็ไหนๆล่ะ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

มึงเล่นคนเก็บฟืนหน่อยดิ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

มาดิเพลงนี้กูถนัด

คนเก็บฟืน(เล็ก)

เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย อยู่มาปีแล้วปีเล่า วันเก่าเก่าได้ผ่านเลยไป คืบคลานเข้าสู่วันใหม่ ลมหายใจยังอบอุ่นในทรวง ฉันไม่เคยคิดอื่นใด ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า เราพบกันใต้ดวงตะวันรอน ยามเธอนอน ฉันจะกล่อมนิทรา เราพบกันแล้วพากันก้าวไป ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย บางคนว่าฉันเป็นคนบ้า บางคนว่าสติไม่ค่อยดี บางคนว่าฉันเป็นเช่นนี้ เพราะผิดหวังบางสิ่งที่ตั้งใจ ฉันไม่เคยคิดอื่นใด ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า เราพบกันใต้ดวงตะวันรอน ยามเธอนอน ฉันจะกล่อมนิทรา เราพบกันแล้วพากันก้าวไป ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน พอน้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน

คนเก็บฟืน(เล็ก)

น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน~~ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน~

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

เห้ยเยดเข้เพื่อนกูแม่งสุดว่ะ

คนเก็บฟืน(เล็ก)

อยู่แล้วเว้ย

คนเก็บฟืน(เล็ก)

//กินน้ำ

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

ชนแก้วหน่อยเว้ย

คนเก็บฟืน(เล็ก)

//ชน

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

//ชน

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

//กิน

คนเก็บฟืน(เล็ก)

//กิน

คนเก็บฟืน(เล็ก)

วู้ย!!

เพื่อนคนเก็บฟืน(มีน)

วู้ย!!

พร้อมกัน

และทั้งสองก็หัวเราะอย่างนี้ความสุข

จบแล้วน่ะครับเรื่องราวของคนเก็บฟืน

เรื่องราวเล็กๆ

บายครับ

"คนเก็บฟืน"