"ฟ้าใส" ตัวเล็ก น่ารัก มองแบบนี้ก็ร้ายไม่เบาเลยนะ อายุ 19 ปี น้ำหนัก 46 สวนสูง 169 นมเป็นนมจ้า มีเพื่อนสนิท 2 คน

วากับพลอย

"ไททัน" ลูกมาเฟียใหญ่ แก๊งพยัคฆ์ ชื่อเสียงดังกระหึ่ม เป็นที่รู้จักในวงการมาเฟีย อายุ 26 ปี สูง ยาว ขาว โหด เถื่อน ฆ่าไม่เลือกเพศ มีเพื่อนอยู่ 2 คน จากมาเฟียทั้งคู่ เฮียสิงห์กับเฮียณัฐ

07:30น.

ห้าวววววววว💤

ฉัน"กี่โมงแล้วเนี่ยย" หยิบนาฬิกาขึ้นมาดู

ฉัน"อ่อ7โมงครึ่ง.....ห้ะ"ฉันรีบเด้งตัวขึ้น เข้าห้องน้ำ แต่งตัว

ลงมาข้างล่าง**

แม่"ฉันนึกว่าแกจะโดนที่นอนดูดลงไปแล้วซะอีก"แม่พูดพรางหยิบถ้วยข้าวต้มมาให้ฉัน

ฉัน"นอนเพลินไปหน่อยนะคะ แฮะๆ"ฉันยิ้มกว้างพร้อมตั้งหน้าตั้งตากิน

หลังจากกินเสร็จก็เดินออกมารอรถเมล์

ก้มมองนาฬิกา..

ฉัน"วันแรกก็สายเลยนะยัยฟ้าใส"

ตัดมาถึงมหาลัย**

เขายืนมุงอะไรกันนะ

วา"นี้ยัยฟ้าใส"นางพูดพรางกวักมือเรียกฉัน

ฉัน"มีเรื่องอะไรกันว่ะมึง"

พลอย"นู้นไง"นางพูดพร้อมชี้นิ้วไปที่คนถูกโดนซ้อม

ฉัน"แล้วไม่มีใครห้ามเลยไง"พูดเสร็จฉันวิ่งไปกั้นคนที่กำลังจะโดนหมัดหนัก ฉันหลับตาปี๊**

เขาชะงักหมัดทันที**

_"หลบไป" ฉันยืนนิ่งมองหน้าเขา

วา"เอาแล้วไงอีฟ้าใสโดนดีแล้วไหมละ"

_"หลบ....ไป"เขาเน้นเสียง

ฉัน"ไม่..ฉันไม่หลบ เขาทำอะไรให้นาย ทำไมนายต้องทำเขา..."ฉันพูดพรางหลับตา ตึก ตึก ตึก

ฉันค่อยลืมตาขึ้นมา

ฉัน"อะ.." เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน หน้าฉันคงแดงมากแน่ๆตอนนี้ ตึกตัก ตึกตัก เขากระตุกยิ้มมุมปาก

_"ใจกล้าดีนิ..."เขาพูดเสียงนิ่ง

ฉันมองหน้าเขา เขาหล่อมาก (ใช่เวลามาชมไหมยัยฟ้าใส จะโดนกระทืบอยู่แล้ว)

_"ไททันไม่มีเวลาแล้ว ไปเถอะ"คนที่ยืนข้างๆเขาพูดขึ้น

จากนั้นพวกเขาก็เดินออกไป...

วากับพลอยก็วิ่งเข้ามา

วา"เกือบตายแล้วไหมละอีฟ้า"ฉันรีบสลัดหัวเอาความคิดออกทันที

ฉัน"ทำไมว่ะมึง"ฉันถามแบบงงๆ

วา"แกรู้ไหมว่าคนที่แกกำลังจะเล่นด้วย เป็นลูกมาเฟียเลยนะเว้ย"

ฉันเอามือปิดปากแล้วกลั้นขำออกมา

วา"ไม่ตลก"วาทำเสียงดุ

ฉัน"เลอะเทอะน้าา.."ฉันบอกพร้อมเอามือปัดไป ใครจะเชื่อละ คงจะมีแต่ในนิยายและมั้ง ยุคไหนต่อไหนและ เห้ออ

หลังจากเรียนเสร็จก็มารอรถที่ป้ายรถเมล์

มองดูนาฬิกา**

ฉัน"โอ้ยยย อีพี่รถเมล์ขาาา เมื่อไหร่จะมาา"

รอจนจะ18:00แล้วเด้อ

บรื้นน บรื้นนน น้ำกระเด็น

ฉัน"โว้ยย..ขับรถดูมั้งสิโว้ยย..."ฉันตะโกนด่า เง้อะ!!

ตึก ตึก ตึก

ไททัน"ขึ้นรถ"เขาพูดนิ่ง หน้าจะนิ่งไปไหนพ่อคูณณณ

ฉันยืนอึ้ง..

ไททัน"กูบอก...ให้....ขึ้น...รถ"

ฉัน"ไม่ ฉันไม่ไปกับคุณ!!"ปฎิเสธหน่อยสิ แบบนางเอกในนิยายแบบเนี้ย แฮร่

ไททัน"จะขึ้นไม่ขึ้น"

ฉัน"ไม่"หันหน้าหนี

ไททัน"หรือจะแดกลูกปืน"

ฉันหันขวับ เยสส ไม่ใช่แบบนี้เนี้ยยยย เขายกปืนมาลูบหน้าฉัน ฉันรีบวิ่งไปที่รถทันที่

ฉัน"ไอ้คนบ้า คนป่าเถื่อน ฮื่อออ"ฉันพูดเบาๆพรางจับอกตัวเอง

เขาก็เปิดประตูเข้าไปนั่ง

ไททัน"ยืนให้คนฉุดรึไง...ขึ้นมา!!!" ฉันรีบเปิดประตูก้าวขาขึ้นรถ

ตึกตัก ตึกตัก มองข้างๆก็หล่อแฮะ คนบ้าา><

ไททัน"มองห่าไรนักหนา..หน้ากูมีอะไรติด"

ปากร้ายยจัง ฉันยื่นหน้าเข้าหาเขา ทำปากจู๋ใส่

ใกล้แล้วๆ เขาเอามือดันหน้าฉันไว้

สติลูกกก กลับมา

ฉัน"ว้ายยย...นี้นาย!!จับหน้าฉันทำไมเนี้ย"

ไททัน"กูต้องถามมึงมากกว่ามึงเป็นบ้าอะไร"ฉันเอามือจับหน้า หรือว่าเมื่อกี้ฉันทำจริง โอ้ยยย อีฟ้าทำอะไรของมึงเนี่ยนะ

ไททัน"บ้านมึงอยู่ตรงไหน"

ฉัน"ซอยหน้าก็ถึงแล้ว" เขาเลี้ยวรถมาถึงหน้าบ้าน ฉันกำลังจะลง หมับ!!เขาคว้าแขนฉันไว้ อร้ากกก หรือว่าเขาจะบอกชอบฉัน (มโนจริงๆนะยายฟ้า)

ไททัน"มึงจะลากเบลกูกลับบ้านรึไง" เขาเข้ามาปลดเบลที่คาดฉันออก กลิ่นน้ำหอมที่ตัวเขา หอมมากแม่ ค้างไปสิอีฟ้า

ไททันมองหน้าฉันนิ่ง ฉันก็มองหน้าเขา เขาค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ใกล้แล้ว อีกนิด

พรึบ ปึก หมับ ตุบ!!!

ฉัน"อะ....อีตาบ้า" นายนั้นโยนฉันออกจากรถ

ฉัน"โอ้ยยย...เจ็บตูดชะมัดป่าเถื่อนจริงๆ อีตาบ้า"ฉันเดินลูบก้นเข้าบ้าน

ขึ้นมาอาบน้ำ นอนบนเตียง

ฉัน"อาา..นายนี้ท่าจะบ้าเดี่ยวดีเดี๋ยวร้ายแฮะ"จากนั้นก็หลับยาววว

#ไททันนายเป็นคนยังไงเนี้ยยย

ทำนางเอกฉันได้ยังไงงง💥