EP 1ใครวะพระรามต้องคูรกับนางด่าสีเท่านั้น?
"เชี่ย!"
"อะไรของมึงเนี่ยไอ้ทศ!"
"ไอ้นัท! ไอ้พีช!" เมึ้อกี้พวกมึงเห็นหน้าไอ้ผู้ชายคนนั้นมั้ย!"
"เออ มึงรู้จักมั้ย''
"อะไร''
"แตกูรู้นะ''
"คึอสองสามวันมากอนกูเคยเดีนชนกับมัน แล้วแฟนกูทียู่ข้างๆ แมงก็โวยวายใหญวาหล่ออยางนันอยางนี เห็นวาเป็นอัลฟ่าเขาคนข้างจะดังนะ''
"ถ้ากูจำไม้ผิดรู้สึกวามันจะชึ่อ.....ธาราม''
''ไอเวรนั้น....เด็กวัดอย่างมันมาเรียนทีนี้ได้ยังไง!
"แล้วสองปีทีผ่านมาทำไม้กูถึงไม้เคยเห็นหน้ามันเลย!''
"เออ''
"เดี๋ยวก่อนนะ มึงรูจักคนที่ชื่อรามอะไรมาก่อนเหรอวะไอ้ทศ''
"เออ'' เด็กวัดจนๆแบบนั้นคนอยางกูจะไปรู้จักได้อยางไง''
"ถ้าอยางนั้นก็ยิงแปล่กเขาไปใหญ! ถ้ามึงไม่รู้จักแล้วมึงรู้ได้อยางไงวามันเป็นเด็กวัด''
"ถึงงั้นก็เถอะ...''
"แล้วมึงจะยังเงียบอยูนานอีกไม้ไอ้นัท ก็อยากรู้วาคนอย่างไอ้รามเข้ามาเรียนทีนีได้ยังไง''
"เออ...เดี๋ยวกูจะลองโทรถามแฟนกูวามันรู้อะไร ละหวางนีมึงก็ขับรถออกไปกอน''
"เออเวย ไอ้รามมันเป็นเด็กวัดอยางทีมึงบอกจริงๆ วะไอ้ทศ ฮ่าๆๆ''
"นันสีมึง คนเชี่ยอะไรแมงชึ่อเหมึอนวัด ฮ่าๆๆ''
"พวกมึงตลกกันมากปะ?''
"แหะ.พวกกูส่งเสียงดังไปน้อยสินะ''
"โทษทีนะเพึอน''
"พวกมึงส่งเสียงจนน่ารำคาญ''
"ถามเเฟนมึงวารู้จักผู้ญิงทีนังช้อนกับไอ้รามมึ้กินันไม้''
"อ๋อออ ทีแท้มึงก็สนใจสาวสวยคนนั้นสินะ!''
"กูว่าผู้ญิงทีมายชอ้นรถไอรามก็สวยดีแต่ไม้รูวาจะใช่เเฟนรึเปล่า''
"เออๆ เดี๋ยวกูรีบถามไห้"
"พึงโสดไม่กิวันก็จะคบกับคนไหม่อีกแล้วหร่อวะ''
"ก็คงงั้นมั้ง" เขาพูดเเครนันก็ยักไหล่''
"สมเเล้วทีเป็นอัลฟ่า NO.1 ของมหาลัยเรา"
"ข่าวดีวะเพึอน สองคนเขาไม่ใชแฟนกัน เป็นไอ้รามทีฝายตามจิบอยูฝายเดี๋ยว''
หึ"งั้นก็ดี กูจะได้ไม่โดนตราหน้าวะไปแยงแฟนเข้ามา''
"เยสข้า! พูดเเบบนี้แสดงวามึงคิดจะจืบสาวอขงไอ้รามกร่อวะ''
"งานนี้มันแนนอ่น! แตกูมันใจเลยวามึงต้องชนะ ถึงเเมความหล่อของมึงสองคนจะตางกันก็สางเเมงไปเถอะ"
"โทษที เมึอกิพูดผิด กูจะบอกถึงควาหล่อของพวกมึงจะสี แตความรวยของมึงอา่รจะชนะใจด่าสีก็ไดนะ
EP2การกลับชาติมาเกีด
"สรุปวาผู้ญิงคนนั้นชึ้ออะไร"
"ชึ้อสีดา...อันด่า''
"หึม? เอาจริงดิ'?
"นายก็คิดเหมือนฉันใช้ไม้บีหนึง''
"ทรงนี้แสดงว่าใช้เเนๆ...บีสอง''
พูดจบพวกมันก็เอามึอชี้หน้ากันเเล้วหัวเลาะออกมา ทำเอาเขางงอยู่ฟายเดี๋ยวรู้สึกยัวะเลยสีนะ
"มีลับลมคมในเชี่ยอะไรของพวกมึง!ผู้ญิงคนนั้นชึ้อสีด่าเเล้วมัันจะทำไม้?
"โธ่....ใจเย็น.อยาพึงเหวียงสีนะไอ้ทศ พวกเราก็เเค่คิดว่าขึ้นของพวกมึงมันบังเอิญลงล็อกพ่อดีเทานันเอง เนอะ...ไอพีชเนอะ"
ไอ้บีหนึ่งหันไปหาเเนวรวม ชิงไอ้บีสองก็พักหน้ารัวๆ เห็นด้วยเช็นกัน
"
อะไรมันบังเอิญ? เเล้วชื่อสามคนนีมันใค่ร"
"เอ๊า ก็ชึ่อของมึง ไอรามเเล้วก็สีด่าไง"
"เเล้วมันทำไม้วะมึ่งพูดมาเเค่นีใคร่มันจะเข้าใจ"
"โธเอ๊ย ถ้ากูพูดเเบบนี้มึ่งจะเก็ตกูไม้ ชึ่อของพวกมึงคึ ทศ ราม ด่าสี ใช่ไม่คิดว่ามันจะบังเอิญคายกับทศกัณฐ์ พระรามเเละนางสีด่าเหรอวะ"
แมง ถึงกับสตั้นเเละ หมดคำจะพูด นีเหรอเลึองทีพวกมึงทำเป็นลับลมคมใน
ให้ตายสี! สองคนนี้มันเกิดมาเป็นอัลฟ่าไดยังไง!แมงปัญญาออนชิบหายเลยวะ!
"กับชาติมาเกีดพองสี กูชึ่อทศวรรษไม้ใชทศสองคนนั้นก็ชึ่อไอรามกับด่าสี!ไมไดใกล้เคียงพระรามกับด่าสีเลยสักนิด!เเละสิ่งสำคัญ....ไอรามเกียรติ์เป็นวรรณศดีทีถูกแต่งขึ้นไม้ใชเลึ้องจริงสักหน้อยโวยไอพวกเวรรร....!
"สรุปชึ่อของพวกกูแครเรึ้องบังเอิญไม้ใชการกลับชาติมาเกีดไดๆ ทังนัน..!"
"ฮึ้บ?ระวัง"
เสียงของผู้ชายคนนั้นดังมาจากทางลังลังจากรางทีโสงโปรจะรีบก้าวเข้าแล้วใชมึ่อดันหนังชึ่อกลับเขาไปในชั้นกอนทีมันจะหล่นลงบนหัวเธอ
"ไม่เป็นอะไรนะคัรบ"
"มะ...ไม้เป็นอะไรคะ"
"ดีเเล้วครับทีคุณไม้ได้เป็นอะไรวาแตมึ่อกี้จะหยิบหนังชึ่อเลมนีหรึอเปลา"
"ชะ....ใช้เเล้วคะ "ขอบคุณนะคะ
"พึ้งเข้าเรียนทีนีหรือคะ ผมไม่เคยเห็นหน้าเลย"
"ใชคะเราพึ้งเข้ามาเรียนทีนีวา แตเรายูปีสาแล้วนะคะคุณเรามาจากสายอาชีพนะ"
"ถ้าแสดงวาพวกเราอายุเทากัน"
"โอ...จริงหรือคะ"
"ครับ ถ้ายางนันพวกเรามาคุยกันแบบเป็นกันเองดีไม่ จะสนิทกันเร็วขึ้น"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
