ผมชื่อไวท์เด็กชายที่มาอยู่ในโลกนิยายมากกว่า10เรื่องแต่ใครจะไปคิดว่าเกิดใหม่ครั้งที่ต้องมาเป็นน้องของพระเอกที่น่ากลัวใครที่มาทำร้ายเจ้าของร่างเดิมมันต้องตายให้หมดถึงเป็นตัวประกอบเจ้าชายพี่ชายพระเอกตัวร้ายผมก็เคยมาแล้วแต่ที่ผมต้องมาเป็นน้องชายงั้นหรอไม่อยากจะเชื่ออ่อลืมไปผมขอย้อนกลับไปในตอนที่ผมยังเป็นเด็กมปลายอยู่นะครับในระหว่างทางกลับดันเกิดอะไรขึ้นกับผมก็ไม่รู้ตื่นมาอีกที่ก็มีเสียงประหลาดบอกให้ผมอยู่ในนิยายจนกว่าผมจะเป็นตัวเอกให้ได้//เห้อออคิดแล้วเหนื่อยใจกลับมาที่ปัจจุบันผมได้เกิดมาเป็นน้องคนเล็กของราชวงศ์แดเมื่อน(ไม่รู้นะถูกป็ะ)คือน้อง6ลูกนอกสมรส(พิมม์แบบนี้ป่าวอะ)ชื่อของเจ้าของร่างเดิมก็คือมีโอ ไลก่าในตอนเจ้าของร่างเก่ายังไม่ได้เกิดแม่ของเจ้าของร่างเก่าเป็นผ.ชที่ทุกคนรักแต่ตอนที่คลอต(ไม่รู้เขียนไงอะ)เจ้าของร่างเดิมทำให้แม่เจ้าของร่างเดิมตายทุกคนเลยคิดว่าต้องลางไม่ดีแน่เลยทิ้งเจ้าของร่างเดิมแต่ในตอนนั้นพ่อพระเอกไปรบเลยไม่ทราบแต่ก็โชคดีที่เจ้าของหอคอยเวท์ได้รับและส่งสอนวิชาต่างให้เจ้าของร่างเดิมจนผมเข้ามาในร่างนี้ก็อายุ5ปีแล้วพระเอกก็หน้าจะ6ปีนะเหลือเวลาไม่มากที่พ่อพระเอกจะมาเจอผมในตอนอายุ8ปีสินะเอาจริงๆผมไม่ต้องเรียนเรื่องพวกนี้ก็ได้ผมนะทำได้อยู่ละแต่ก็นะทำตาทบทไปก่อนละกัน

.

.

เวลาก็ผ่านมาจนผมอายุ8ปีแล้วสินะผมต้องเจอแล้วจริงๆหรอ(อ่อ)ผมลืมบอกไปเลยว่าที่ร่างเก่าเป็นลูกนอกสมรสเพราะในพระราชวังศ์แดเมื่อนมีเอกกระลักษณ์คือผมสีดำดวงตาสีแดงแต่เจ้าของร่างเก่านั้นผมดำตาดำแต่ที่จริงๆนั้นเจ้าของร่างเก่าผมสีดำดวงตาได้ทั้งแดงและดำและยังสามารถใช้ทั้ง2ดวงตารวมกันได้ด้วยและในโลกแห่งที่ยังสามารถใช้ธาตุได้อีกด้วยคนทั้วไปนั้นสามารถใช้ได้แค่ธาตุเดียวแต่คนที่พิเศษก็สามารถใช้ได้สองธาตุแต่พระเอกคือข้อยกเว้นเพราะใช้ได้ทั้งมหมด7ธาตุที่มีมีธาตุที่สามารถใช่ได้ดั่งนี้...

ดิน น้ำ ลม ไฟ มืด แสง สายฟ้าทั้งหมด7ธาตุแต่ก็นะถึงเวลาที่ผมต้องไปเข้านอนแล้วครับ

.

.

.

ในตอนนี้ผมวิ่งไล่จับโจรอยู่แล้วผมได้เจอกับพ่อพระเอกแต่ผมดันกระโดดขึ้นข้ามหัวพ่อพระเอกแล้วจับโจรในทันที่แล้วผมส่งโจรให้กับเพื่อนอีกคนหนึ่งที่เป็นผ.ญแล้วไปขอโทษพ่อพระเอกอีกที่

-ขันที นี่เจ้ากระโดดข้ามหัวคนที่ไม่ควรรึเจ้ารู้ไหมว่าเขาคนนี้เป็นใคร

ผมได้ตอบเขาไปว่าถ้าข้ารู้ข้าจะกระโดดข้ามหัวเขาคนนั้นรึ

-ขันที นี้เจ้า!!//จะตบมีโอ

-พ่อพระเอก หยุด!

-ขันที ฝ่าบาท?

-พ่อพระเอก ข้าส่งเจ้าให้ตบเจ้าหนูนี้รึ?

-ขันที ไม่พะยะคะ(ยังงี้ป่าว)

-พ่อพระเอก งั้นเจ้าก็ไม่ควรทำ!

-ขันที พะยะคะ!

นี้ผมเป็นอากาศไปแล้วหรอ//คิดในใจ

-พ่อพระเอก นี้เจ้าหนูเจ้าชื่อไรรึ

ท่านลุงของข้าสอนว่าอย่าบอกชื่อให้กับคนแปลกหน้านะครับ

-ขันที คนแปลกหน้างั้นรึเจ้า!

-พ่อพระเอก ขันทีเจ้า!

-พ่อพระเอก ไม่เป็นไรข้าไม่ใช้คนแปลกหน้าหรอก

-?? ใช้เขาไม่ใช่คนแปลกหน้าแต่เป็นพ่อเจ้า

ท่านลุง!!

ในตอนนั้นท่านเจ้าหอคอยเวทย์ได้เล่าทุกอยากให้ทั้งผมและพ่อของผมเป็นไปตามบทแล้วหลังจากนั้นผมได้กลับไปที่ราชวงศ์ผมได้ไปดูห้องของตัวเองก็อึ่งไปเลยเพราะห้องนั้นหรูรากว่าที่คิดผมได้ไปเดินเล่นที่สวนแต่ระหว่างทางผมดันเจอพรเอกจนได้!!ขอเล่ากลับไปที่บทนะครับคือผมเป็นน้องชายคนเล็กของราชวงศ์แดเมื่อนและผมในตอนอายุ14ได้ตายแล้วครับเพราะไปเรียนกับท่านอาจารย์ที่หุกเขาและโดดลอบฆ่าในทางกลับพระเอกนั้นผู้ที่น้องของตนคนที่อยู่ด้วยกันเข้าใจกันได้ตายพระเอกนั้นได้ฆ่าทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าของร่างเก่าและได้จมอยู่กับความเคร้าแต่วันหนึ่งได้มีชายผู้หนึ่งหน้าตาเหมือนเจ้าของร่างเก่าแถมนิสัยเหมือนกันอีกพระเอกได้ตกรักหลุมและทั้ง2ก็ผ่านสุขผ่านทุกร่วมกันจนแต่งงานกันและนิยายเรื่องนี้ก็จบลงตัดมาตอนนี้พระเอกได้ถามผมว่าผมคือใครเข้ามาได้ไงรู้ไม่ว่าห้ามเข้ามาผมได้ตอบคำถามนั้นไปว่าข้าชื่อมีโอ ไลก่าน้อง6แห่งแดเมื่อนลูกนอกสมรสข้าไม่รู้จริงๆว่าห้ามเข้ามาพระเอกได้ถอนหายใจและบอกกับผมด้วยเสียงย.ชว่าที่หลังห้ามเข้ามาผมได้ตอบไปว่าข้าจะไม่เข้ามาอีก//ยิ้มให้พระเอก/อันที่จริงผมรู้อยู่แล้วว่าห้ามเข้ามาแต่ก็นะจะเป็นตัวเอกก็ต้องสู้กับตัวเอก.....