ไวย์นี้อะนะ ความรักมัน…
ตอน 1
เสียงสัญญาณเตือนก่อนการเข้าเรียน
ราไวย์
//..รีบวิ่งฝุ่นตลบ ไม่เหลียวหลัง
นีล
อะไรเนี้ย แกสายตั้งแต่วันแรกเลยหรอ
ราไวย์
อืออ วิ่งมาเหนื่อยมาแทบตาย!
ครูที่ปรึกษา
เอาล่ะทุกคนนั่งที่
ราไวย์
หวุดหวิดไป ครูมาพอดี
ครูที่ปรึกษา
สวัสดีนักเรียนทุกคนนะคะ วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก..
ครูที่ปรึกษา
… นี่กะจะเข้าเรียนสายตั้งแต่วันแรกเลยหรอจ้ะ
ครูที่ปรึกษา
เอาเถอะ ไปนั่งที่ซะ
ครูที่ปรึกษา
สำหรับวันนี้เรามาทำความรู้จักกันหน่อยดีกว่า เอาล่ะเริ่มจาก..
ที่นี่เป็นโรงเรียนเอกชน มีตั้งแต่ชั้น ม.4-6 เท่านั้น
แล้ววันนี้ก็เป็นวันแรกที่เปิดภาคเรียน ก็ดันเกือบสายซะได้ แถมยังไปวิ่งชนคนอื่นอีก น่าอายจัง
นีล
แกคนนั้นโครตหล่อ จำได้ปะที่วันปฐมนิเทศ..
ราไวย์
ชู่วว เงียบๆเดี๋ยวก็โดนครูว่าหรอก
คนนี้นีล เพื่อนสนิทสมัยประถมฉันเอง
เราสนิทกันมากๆ แต่พอ ม.ต้น เราก็ต้องแยกกันเรียนคนละที่ซะงั้น น่าเสียดาย
แต่ว่าเราก็ดันมาเจอกันตอน ม.ปลาย อีกครั้งบังเอิญมากๆ แต่ก็ดีใจสุดๆที่ได้มาเจอกันอีกครั้ง
ราไวย์
ส ส สวัสดีค่ะ ชื่อ ราไวย์ ค่ะ
ครูที่ปรึกษา
หื้มม ชื่อแปลกดีจัง ไม่เคยได้ยินเลย
ราไวย์
เป็นชื่อของหาดน่ะค่ะ
ครูที่ปรึกษา
อย่างนี้นี่เอง คนต่อไปเชิญเลยจ้ะ
นีล
โอ้ยยอะไรกันเนี้ยพึ่งจะวันแรกเองก็เริ่มเรียนเลย
นีล
หิวอ่าา ไปกินข้าวกันเถอะ
นีล
วันนี้ที่โรงอาหารจะมีอะไรบ้างนะ
ราไวย์
สารภาพรัก? ถามจริง โจ่งแจ้งขนาดนี้เนี้ยนะ
ตัวประกอบ
เอ่อ….คือว่า เราเห็นเธอตอนวันปฐมนิเทศอะ ก็เลย..🤭
ตัวประกอบ
ทำขนมมาให้..อะ อันนี้เป็นขนมที่เราตั้งใจทำมาให้เลยนะ ช่วยรับไปหน่อยได้มั้ย
นีล
ดูก็รู้ว่าซื้อมา //..พูดเบาๆ
ตัวประกอบ
ไม่ได้หรอ เราอุตส่าห์ตั้งใจทำเลยนะ🥺
ภีม
แต่ทีหลังไม่ต้องลำบากนะ ฉันไม่ชอบให้ใครมาทำอะไรให้
ตัวประกอบ B
เห้ยมึงโอเคป่าว
ตัวประกอบ
หงุดหงิดชะมัด //..เดินตึงตังออกไป
ราไวย์
ก็คือโดนปฏิเสธแล้วใช่ป่ะ
นีล
แหม่ภีมนี่ฮอตจริงๆเลยนะ
นีล
คนมาสารภาพรักกี่คนเข้าไปแล้วเนี้ย
ราไวย์
ภีม? มึงรู้จักเขาด้วยหรอ
นีล
เอ้า ก็ภีมที่อยู่ห้องเราไง ที่กูชี้ให้มึงดูว่าหล่อแต่มึงก็บอกว่า ชู่ววเดี๋ยวครูจะว่าเอา
นีล
ตอนปฐมนิเทศคนแอบชอบเขาเยอะมากเลยนะ
นีล
พอดีฉันมีความสามารถพิเศษ ได้ยินเสียงในระยะ 100 เมตรน่ะ
ราไวย์
เพ้อเจ้อล่ะ ไปกินข้าวกันเถอะ
นีล
หล่อขนาดนั้นไม่ฮอตในหมู่สาวๆก็บ้าแล้ว
ราไวย์
หื้มแกก็หลงเขาอีกคนปะเนี้ย
ราไวย์
จ้าๆ // ..ดันหลังนีลเดินไป
ตอน 2
หลังจากโรงเรียนเปิดเทอมได้ 1 อาทิตย์
ราไวย์
มึงกูรู้สึกแปลกๆว่ะ
ราไวย์
//…เหลียวซ้าย แลขวา
ราไวย์
กูรู้สึกว่า ภีมมองกูแปลกๆว่ะ
นีล
ห้ะ? มอง มองมึงเนี้ยนะ แล้วแปลกยังไง
ราไวย์
กูรู้สึกว่าเขามองกูบ่อยมากเลยเว้ย
ราไวย์
ทั้งในห้องเรียน ทั้งเวลาที่เดินผ่าน แม้กระทั่งตอนนี้ด้วย
นีล
//…เหลียวไปมอง หรือว่าเขาชอบแกรึป่าว!
ราไวย์
อย่าเหลียวไปมองซิเดี๋ยวเขาก็รู้หรอกว่าเราพูดถึงเขา
ราไวย์
เขามองกูแบบ จิกๆอะมึง เหมือนกูไปทำไรให้อะ
นีล
บ้าน่าา คิดมากไปเองรึป่าว
นีล
แล้วมึงไปทำไรให้เขาไม่พอใจ
ราไวย์
… ก็ไม่นะมึง กูยังไม่เคยไปยุ่งไปคุยอะไรกับเขาเลย
นีล
เออก็นั้นไง มึงอะคิดไปเองแหละ
คุณครู
นักเรียนทุกคนเปิดไปที่หน้า…
ราไวย์
(..ทำไมรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ…)
ราไวย์
(…นั้นไงมองอีกแล้ว เป็นอะไรของเขาเนี้ย!…)
ราไวย์
//…ยกหนังสือมาบังหน้า
คุณครู
นางสาวราไวย์ เธอชอบอ่านหนังสือกลับด้านหรอ
ราไวย์
อะ! //..รีบกลับด้านหนังสือ
คุณครู
กลับบ้านไปอย่าลืมทบทวนกันด้วยนะคะ
ราไวย์
เออใช่เกือบลืมไปเลย
นีล
กูคงไม่ได้อยู่รอมึงนะ วันนี้ที่บ้านกูไม่มีใครอยู่ กูต้องรีบกลับ
ราไวย์
ไม่เป็นไรมึง ไว้เจอกันพรุ่งนี้
ราไวย์
(…เดี๋ยวนะ ทำไมต้องได้มาทำเวรกับตานี่ด้วยนะ…)
ราไวย์
(…อึดอัดชะมัด รีบทำรีบหนีดีกว่า…)
ราไวย์
//..รีบเก็บแปลงลบกระดานขึ้นมา
ภีม
ตกใจอะไร ในห้องก็มีกันแค่2คน แล้วกระดานน่ะเธอจะลบอีกนานมั้ย
ราไวย์
ล แล้วทำไม ยุ่งไรด้วย
ภีม
นี่เธอกะจะลบแค่กระดานอย่างเดียวรึไง
ราไวย์
นายก็ทำส่วนของนายไปสิ เดี๋ยวฉันจะทำส่วนของฉันเอง
ภีม
ส่วนของเธอที่ว่ามีไรบ้าง ถ้าเป็นอย่างอื่นฉันทำไปหมดแล้ว
ราไวย์
//..หันไปมองรอบห้อง
ราไวย์
(…ขยะ เก้าอี้ หน้าต่าง พื้น ส..เสร็จหมดแล้ว..)
ภีม
ถ้าจะกินแรงคนอื่นขนาดนี้ทีหลังก็ไม่ต้องทำ
ราไวย์
นี่นาย ว่าใครกินแรงคนอื่น พูดให้มันดีๆนะ😠
ภีม
น่ารำคาญชะมัด //..เดินกลับไปที่โต๊ะเอากระเป๋า
ราไวย์
หึ้ยยย ก็เพราะนายนั้นแหละมัวแต่จ้องฉัน
ราไวย์
อึดอัดจะตายอยู่แล้ว ไม่เป็นอันจะทำอะไรเลยต่างหาก
ภีม
ขนาดนี้แล้วยังไม่สำนึกอีกนะ
ภีม
ทำแปลงลบกระดานตกใส่ฉันขอโทษสักคำก็ไม่มี ยังมาเถียงฉอดๆอีก
ราไวย์
หาา ว่าใครน่าหงุดหงิดนะ!
ภีม
//…เดินหนีออกจากห้องไป
ราไวย์
เห้ยเดี๋ยวก่อนดิ (..คิดว่าตัวเองไม่น่าหงุดหงิดรึไงกัน..)
ราไวย์
//..รีบเดินออกไปนอกห้อง
ราไวย์
เออขอโทษพอใจยังงงง!!
ราไวย์
คนอะไรเดินเร็วชะมัด
ไม่รู้ว่าเขาจะได้ยินมั้ย เพราะเขาเดินไปไม่เหลียวหลังกลับมาเลย
และนี่แหละคือจุดเริ่มต้น "ของเราสองคน"
ตอน 3
คาเฟ่ที่ราไวย์ทำงานพาร์ทไทม์ เสาร์-อาทิตย์
ราไวย์
คนบ้าอะไรปากร้ายชะมัด
ราไวย์
มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียวรึไงกัน //..หงุดหงิดๆๆ
บลู
เช็ดแรงแบบนั้นแก้วแตกพอดี
บลู
เป็นอะไรของมึง ไปหงุดหงิดไรมา
ราไวย์
พอดีมีเรื่องที่คิดแล้วมันปั่นประสาทนิดหน่อยน่ะ
บลู
แล้วไปเรียนเป็นไงบ้าง ได้เพื่อนเยอะป่าว
ราไวย์
อืมมม~ ก็ยังไม่ค่อยรู้จักใครมากอะ
ราไวย์
ว่าแต่มึงเหอะ จะไม่เรียนต่อจริงๆหรอ
บลู
อือ กูว่ากูตัดสินใจดีละ
ราไวย์
แต่ชีวิตวัยรุ่นเลยนะเว้ย ไม่อยากสัมผัสช่วง ม.ปลาย หน่อยหรอ
ราไวย์
ถ้ามึงเข้ามาเรียนนะ กูคงมีเพื่อนเพิ่มอีกคน
บลู
ก็…ไม่รู้ดิกูรู้สึกเฉยๆ
บลู
ตอนนี้กูก็มีคาเฟ่ที่ต้องดูแลอยู่ด้วย มึงก็รู้
บลู
อีกอย่าง ป๊ากูเขาก็ไม่ได้สนใจอยู่ละ ว่ากูจะเรียนหรือไม่เรียน
บลู
ลูกค้ามาแล้ว ทำงานกันเถอะ
บลู
เชิญครับ รับอะไรดีครับวันนี้
คนนี้ บลู เจ้าของร้านคาเฟ่แห่งนี้ และเพื่อนของฉันเอง
ร้านของเขาค่อนข้างขายดิบขายดีเลยล่ะ หนึ่งในจุดขายของร้านนอกจากรสชาติของกาแฟแล้ว คงเป็นหน้าตาของเขานี่แหละที่ดึงดูดลูกค้า
ฉันรู้จักกับเขาตอนมาสมัครงานเมื่อปีที่แล้ว ถึงเราจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่ก็สนิทกันเร็วมาก อย่างกับรู้จักกันมา 10 กว่าปี
อาจเป็นเพราะ ชีวิตเรามีอะไรคล้ายๆกัน…
ราไวย์
บลูฉันเก็บร้านเสร็จแล้วนะ
บลู
อ่า จะกลับเลยมั้ย เดี๋ยวฉันไปส่ง
ราไวย์
มึงรีบปิดร้านเหอะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
บลู
นี่มันก็ดึกแล้วนะ จะปล่อยมึงกลับไปคนเดียวได้ไง
ราไวย์
ทำอย่างกับฉันไม่เคยเดินกลับเองคนเดียว
ราไวย์
ไม่ต้องห่วงหรอก ใครมันจะกล้าทำอะไรฉัน
ราไวย์
กูไปก่อนนะ ไว้เจอกัน👋🏻
ราไวย์
//..เดินออกจากร้านไป
ราไวย์
โอ๊ะ มาม่ารสใหม่หนิ
ราไวย์
เหลืออันสุดท้ายพอดี
ภีม
มันไม่เกี่ยวหรอกว่าใครเห็นก่อนเห็นหลัง
ภีม
มันอยู่ที่ว่า มือใครเร็วกว่าต่างหาก
ราไวย์
😠 มาม่ามีตั้งเยอะจะมาเลือกทำไมรสนี้
ราไวย์
เออฉันบอกตัวเองย่ะ แบร่
ภีม
เธอต่างหากที่ต้องไปต่อแถว ฉันมาก่อน
ราไวย์
เอ๊ะ อะไรของนายเนี้ย หาเรื่องกันหรอ
ภีม
หาเรื่องอะไร ช่องอื่นมีเยอะเเยะทำไมไม่ไป
ราไวย์
แล้วทำไมนายไม่ไปเองล่ะ
ตัวประกอบ B
เอ่อ คุณลูกค้าอย่าทะเลาะกันในร้านนะคะ รบ…
ราไวย์
งั้นพี่เลือกมาเลยค่ะ ใครมาก่อนมาหลัง
ราไวย์
(..ฉันไม่ยอมแพ้หรอก..)
ตัวประกอบ B
ให้น้องผู้หญิงเขาก่อนก็แล้วกันเนาะ😅
ราไวย์
ได้ยินแล้วใช่มั้ย ถอยไปๆ
ราไวย์
แล้วนายจะเดินตามฉันมาทำไมเนี้ย!
ราไวย์
ไม่ต้องมาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษหรอก
ภีม
สุภาพบุรุษอะไร บ้านฉันอยู่ทางนี้
ราไวย์
//..กำลังจะเปิดประตูรั้ว
ราไวย์
อย่าบอกนะว่า คนที่ย้ายมาอยู่ คือนาย!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
