ลักนะ นายขนมหวาน
ไปญี่ปุ่น
฿@_#@_@&#
#@-฿@฿ แม่จะไปแล้วนะ
&@฿#฿#&
คร้าบ~ ซื้อขนมกลับมาด้วยนะ
#&฿_@_&#@
@-฿@& กอดลาพ่อหน่อยสิ
@#฿@-#_#@
@฿#-฿@@&#@-฿จะกลับเมื่อไหร่อ่ะ
฿@_#@_@&#
@#@&-฿อยากได้อะไรไหม
฿@_#@_@&#
โอเค ดูน้องด้วยนะ
@#฿@-#_#@
...ถ้าน้องดื้ออ่ะ
@#฿@-#_#@
พูดงี้แปลงว่าหนูเตะปากมันได้สิ
฿@_#@_@&#
...ถ้าโดนน้องเอาคืนก็อย่ามาฟ้องแล้วกันนะ//ยิ้ม
#&฿_@_&#@
ถ้าพูดแบบนี้ให้คนอื่นได้ยิน พวกเขาต้องว่าว่าครอบครัวเราบ้าแน่ๆเลย//หัวเราะ
฿@_#@_@&#
ช่างหัวพวกเขาสิ//ยิ้มให้
#&฿_@_&#@
@&#฿@&คอยไปดู#&#@@ด้วยนะ
#&฿_@_&#@
โอเคงั้นเราไปก่อนนะ แล้วเจอกันนะลูก
&@฿#฿#&
คร้าบ~ บ๊ายบายคร้าบ~
เร็น(นายเอก)
อย่าไปนะ!!//สะดุ้งตื่น
เร็น(นายเอก)
//หายใจเร็ว+มองไปรอบๆ
เร็น(นายเอก)
ฝันแบบนี้อีกแล้ว...
เร็น(นายเอก)
...จริงสิ วันนี้ทิวไปญี่ปุ่นนี่นา...
ทิว(เพื่อนนายเอก)
เร็น แกใจร้ายมากนะที่ไม่มาส่งชั้นน่ะ
เร็น(นายเอก)
😜ขอโทษว่ะ พอดีลืม
เร็น(นายเอก)
ขอโทษคร้าบที่รัก🥺
ทิว(เพื่อนนายเอก)
เอาเถอะ เอาไว้ชั้นจัดการอะไรเสร็จแล้วแกมาหาชั้นได้ไหม
ทิว(เพื่อนนายเอก)
โอเค เครื่องจะออกล่ะแค่นี้นะ
เร็น(นายเอก)
เอาล่ะ ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า
เร็น(นายเอก)
//ลุกขึ้นจากที่นอนและเดินไปเข้าห้องน้ำ
เร็น(นายเอก)
//กำลังเดินไปที่รถ
เมฆ(พี่นายเอก)
//เพิ่มกลับมาจากส่งทิวเสร็จและกำลังจะเข้าบ้าน
เมฆ(พี่นายเอก)
จะไปทำงานแล้วหรอ?
เมฆ(พี่นายเอก)
ไม่กินข้าวก่อนไหม
เร็น(นายเอก)
ไม่อ่ะ สายแล้วด้วย
เร็น(นายเอก)
ชั้นไปล่ะนะ บาย//ขึ้นรถและขับออกไป
เมฆ(พี่นายเอก)
.....//ถอนหายใจ+เดินเข้าบ้าน
// = การกระทำ
! = ตกใจ,ตะโกน,ขึ้นเสียง,ตะคอก
? = งง,สงสัย
!? = ตกใจและสงสัย,โดนกระแทก
(__) = คิดในใจ
---- = ตัดไปอีกสถานการณ์ในเวลาเดี๋ยวกัน
.
. = ข้ามเวลา
เร็น
เชื้อชาติ: ไทย
อายุ: 20
นิสัย: ปากร้าย โกรธง่าย ใจดี จริงใจ
สถานะ: เบต้า
เมฆ
เชื่อชาติ:ไทย
อายุ:27
นิสัย: เงียบๆ ใจดี ปากหวาน(แต่ปากร้ายกับน้องตัวเอง) โกรธยาก ยิ้มง่าย
สถานะ:เบต้า
ทิว
เชื้อชาติ:ญี่ปุ่น+ไทย
อายุ:21
นิสัย:เป็นคนใจดี จริงใจ ยิ้มง่าย ปากร้าย
สถานะ:โอเมก้า
เที่ยวเผื่อ
เร็น(นายเอก)
.....//ถอนหายใจ
เร็น(นายเอก)
วันนี้ก็เงียบเหมือนเคย
เร็น(นายเอก)
ทางทิวจะเป็นไงบ้างนะ
เร็น(นายเอก)
คงดีกว่าที่นี่เห็นๆ
เป็นทุกอย่าง
...เออ...น้องครับ
เร็น(นายเอก)
จะสั่งขนมสินะครับ ได้เลยครับ
เร็น(นายเอก)
เออออออออออออออ
เร็น(นายเอก)
อะไรกันทั้งที่คิดว่าวันนี้คนจะน้อยแท้ๆ
เมฆ(พี่นายเอก)
กลับมาแล้วหรอเจ้าเตี้ย//เดินมาหา
เร็น(นายเอก)
เตี้ยเตี่ยแกสิ
เมฆ(พี่นายเอก)
...ฮึ//ยิ้ม
เมฆ(พี่นายเอก)
จะกินข้าวก่อนหรือจะไปอาบน้ำก่อนดีละ
เร็น(นายเอก)
...กินก่อนแล้วกัน
เมฆ(พี่นายเอก)
เค ไปนั่งไปเดี๋ยวเอาข้าวมาให้
เร็น(นายเอก)
ดีมากเจ้าทาส!!//ยิ้ม
เมฆ(พี่นายเอก)
อยู่แล้วเจ้าหมาเตี้ย//เดินหนี
เร็น(นายเอก)
...ไอ้....//เดินตามไป
เร็น(นายเอก)
//กำลังนั่งกินข้าว
เมฆ(พี่นายเอก)
วันนี้ คนเยอะมากเลยหรอ
เร็น(นายเอก)
...อืม คงเพราะไม่มีทิวอยากช่วยด้วยมั้ง
เมฆ(พี่นายเอก)
...อืม ถ้าเกิดที่ร้านคนเยอะอีกก็โทรหาชั้นสิ
เมฆ(พี่นายเอก)
ชั้นจะได้ไปช่วย
เร็น(นายเอก)
ไม่ต้องอ่ะ แก่แบบพี่ไม่ต้องมาช่วยหรอก
เมฆ(พี่นายเอก)
แกนี่มัน...
เร็น(นายเอก)
โอเค อิ่มแล้วชั้นไปอาบน้ำล่ะ//ลุกขึ้น+เดินไป
เมฆ(พี่นายเอก)
.....//ยิ้ม
เร็น(นายเอก)
ที่นอนจ๋า~//กระโดดลงที่นอน
เร็น(นายเอก)
คิดถึงจังเลย~
เร็น(นายเอก)
ในที่สุดก็ได้พักซักที
เร็น(นายเอก)
.....//เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู
เร็น(นายเอก)
...ทักหาทิวดีกว่า//ทักหาทิว
ทิว(เพื่อนนายเอก)
กำลังจะออกมาเที่ยวคร้าบ~😙
เร็น(นายเอก)
แกได้ออกไปเที่ยว แต่ชั้นต้องมาทำงานหนักเนี่ยนะ
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ก็มาหาชั้นสิ
เร็น(นายเอก)
อืม ก็อยากนะแต่ไม่ได้อ่ะ
เร็น(นายเอก)
ขอจัดการอะไรที่ร้านให้เรียบร้อยก่อนนะ
เร็น(นายเอก)
เดี๋ยวจะตามไป
เร็น(นายเอก)
ยังไงก็ตามเที่ยวเผื่อชั้นด้วยนะ
เร็น(นายเอก)
ส่วนชั้นก็จะนอนล่ะ เหนื่อยมาทั้งวันล่ะ
ทิว(เพื่อนนายเอก)
โอเคคร้าบ~
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ฝันดีนะ😚
เร็น(นายเอก)
เจ้าเพื่อนบ้า//ยิ้ม
คิดไรอยู่
เร็น(นายเอก)
อืม~//ตื่น+สะลึมสะลือ
เร็น(นายเอก)
(จะสายแล้วสิ)
เร็น(นายเอก)
อืม!!ขี้เกียดจังเลย!!//บิดขี้เกียด
เร็น(นายเอก)
//ลุกขึ้นจากที่นอนและเดินไปเข้าห้องน้ำ
เร็น(นายเอก)
//เดินมาที่ห้องครัว
เมฆ(พี่นายเอก)
ตื่นแล้วหรอ
เร็น(นายเอก)
หลับอยู่ครับผม
เมฆ(พี่นายเอก)
.....//มองหน้าเร็น
เร็น(นายเอก)
มีอะไรกินครับผม
เมฆ(พี่นายเอก)
มีส้น🦶ครับผม
เร็น(นายเอก)
.....//มองหน้าเมฆ
เมฆ(พี่นายเอก)
//ยิ้มกวน🦶กลับ
เร็น(นายเอก)
...ต่อยกันป่ะ ไอ้แก่
เมฆ(พี่นายเอก)
ก็มาดิครับ ไอ้เตี้ย
เร็น(นายเอก)
อา~ ได้สิครับผม//มองหน้าเมฆ
เมฆ(พี่นายเอก)
//มองหน้าเร็น
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะทั้งสองคน
เร็น(นายเอก)
ต้องไปทำงานซะละ
เมฆ(พี่นายเอก)
.....//ถอนหายใจ
เมฆ(พี่นายเอก)
คิดไว้อยู่แล้วละ//หันไปหยิบข้าวกล่องและยื่นให้เร็น
เมฆ(พี่นายเอก)
อ่ะ ของตอนเช้ากับตอนกลางวัน
เมฆ(พี่นายเอก)
ไว้ถึงร้านแล้วค่อยกิน
เร็น(นายเอก)
ครับๆ ไปละนะ//ลุกขึ้นหยิบข้าวกล่องแล้วเดินออกไป
เมฆ(พี่นายเอก)
.....//มองและยิ้ม
เร็น(นายเอก)
??//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ว่างคุยป่ะ
เร็น(นายเอก)
ว่าง ตอนนี้ไม่มีคน
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ได้งานแล้วนะ
เร็น(นายเอก)
อืม ก็ดีแล้วนิ
ทิว(เพื่อนนายเอก)
โทรคุยได้ไหม เดี๋ยวเล่าให้ฟัง
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ก็...ตามนั้น
เร็น(นายเอก)
ทิว!! แกคิดอะไรอยู่เนี่ย!!
เร็น(นายเอก)
ไปรับงานแบบนั้น!! เนี้ยนะ!! คิดบ้าอะไรอยู่วะ!!
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ขอโทษ ทำอะไรยังไม่รู้เลย
ทิว(เพื่อนนายเอก)
แต่เงินดีอยู่นะ🌚
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ขอโทษ ขอโทษ
เร็น(นายเอก)
ทิว การมีลูกไม่ใช่เรื่องง่ายนะ
ทิว(เพื่อนนายเอก)
มันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
เร็น(นายเอก)
แล้ว...ผู้หล่อป่ะ🌝
ทิว(เพื่อนนายเอก)
เร็น!!//เขิน
เร็น(นายเอก)
ถ้าแกคิดว่าไหวก็เอาเถอะ
เร็น(นายเอก)
แต่ต้องห่วงตัวเองด้วยนะ
ทิว(เพื่อนนายเอก)
ครับๆ คุณแม่ จะดูแลตัวเองอย่างดีเลยครับ
เร็น(นายเอก)
...เค แค่นี้นะต้องปิดร้านแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
