NovelToon NovelToon

ทำไมรักใคร เเล้วถึงเจ็บเเเบบนิ้

ตอนที่1

เอาหล่ะมาเข้าเรื่องกันดีกว่านะคะ

ในห้องเล็กๆ ที่มืดมน มีเสียงคนตัวเล็ก ที่กำลังร้องให้อยู่ฝ่ายในห้อง

น้ำหวาน: ฮือออ ทำไมนายทำเเบบนิ้กับฉันได้ลงคอ

ย้อนไปก่อนหน้านั้น...

มาร์วิล: ที่รักคะ

น้ำหวาน: คะ?

มาร์วิล: เค้าไปห้องน้ำก่อนนะคะ

น้ำหวาน: รีบมานะคะ

30นาทีผ่านไป

น้ำหวาน:เขาหายไปไหนน่ะนานเเล้วเดินไปตามดีกว่า/ดูเวลา

เพื่อนมาร์วิล: ทำไมมึงยังคบกะเขาอยู่ว่ะ

มาร์วิล: กูคบเล่นๆว่ะ ไม่ได้จริงจัง

เพื่อนมาร์วิล: ระวังเขาได้ยินจะมาเสียใจนะเว้ย

มาร์วิล: ช่างดิไม่ได้ยินหรอกมันโง่

...เเต่มาร์วิลได้รู้อะไรมั้ย น้ำหวานได้ยินเสียงที่เขาพูดเเล้ว...

น้ำหวาน: /พุ่งไปตบมาร์วิล

มาร์วิล: /หน้าหัน เธอตบเค้าทำไม

น้ำหวาน: เธออย่ามาเสเเสร้ง เค้าได้ยินหมดเเล้ว น้ำตาคลอ+สะอึน

มาร์วิล: เธอ.. /จะจับมือ

น้ำหวาน: /เอามือไว้ด้านหลัง เค้ารู้หมดเเล้ว ขอบคุณที่ทำให้รู้ความจริง ว่าเธอไม่จริงจังกับเค้า

มาร์วิล:/กอดเข่า เค้าขอโทษ เค้า รักเธอมากๆนะ อย่าทิ้งเค้าไปน่ะ /น้ำตาคลอ

น้ำหวาน: / ผลักมาร์วิล พอเถอะน่ะ อย่าเห็นเเก่ตัว บอกไม่รัก ก็คือไม่รักดิว่ะ

...เเละน้ำหวาน ได้เดินออกไปเเบบไม่ใยดี...

...เเต่เดินไปได้สักพัก ฝนก็เริ่มตกลงมา...

...น้ำหวาน: เอ๊ะ ฝนตกหรอเนี้ย ซวยจริงๆ...

...เเต่เธอยังเดิน ไปเรื่อยๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา...

ณ.บ้าน

น้ำหวาน:ทำไมเหนื่อยอย่างงื้น้ะ วันนิ้วันซวยอะไร

...ทำไมฉันต้องมาเจอเเบบนิ้ด้วย/ก้มหน้า+สะอืน...

...เเละคนตัวเล็กได้ร้องให้จนหลับไป...

ในฝัน

น้ำหวาน: เฮือก ที่นิ้ที่ไหนนะ /มองรอบๆ

มาร์วิล... น้ำหวาน!!!

...คนตัวเล็กได้หันไปมองร่างหนารีบพุ่งเข้ามากอด...

น้ำหวาน:เอ๊อะ เจ็บน่ะ!!

มาร์วิล:ก็เค้าคิดถึงเธอนิ้น้า

น้ำหวาน:มองร่างหนาที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดเขา

มาร์วิล: นิ่ที่รัก ไว้รอตอนเราจบ เราไปเที่ยวกันนะคะ

ตื่นจากฝัน..

อือออ...

น้ำหวาน:ฝันไปหรอว่ะ? ฝันไรไม่ฝันไป ฝันคนเเบบนั้นได้ไงกัน

ร่างเล็ก ได้น้ำตาไหลช้าๆ

ณ.ตอนเช้า

น้ำหวาน ต้องไปรร.อีกเเล้วหรอ เอาว่ะสู้สิ เเกเเก่งอยู่เเล้วน้ำหวาน

...ณ.รร....

มาร์วิล น้ำหวาน!!!

น้ำหวาน/มอง มีไรรึป่าวคุณ

...มาร์วิล ผมขอโทษน่ะ ผมรักคุณมากๆ ผมจริงจังกับคุณนะ ได้โปรดให้อภัยผม...

...น้ำหวาน ขอโทษนะคะ เราคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว ฉันไม่ยอมกลับไปรู้ทั้งรู้คุณไม่ได้จริงจังกับฉันหรอกคะ...

...****************...

ตอนที่2

น้ำหวาน เดินออกไป

มาร์วิล ฮือๆผมรักคุณนะน้ำหวาน ได้โปรดกลับมาหาผม

ณ.ห้องเรียน

โซดา น้ำหวาน เเกเป็นไรไปอ่ะ

น้ำหวาน /มอง ไม่ได้เป็นอะไร..

โซดา มีไรบอกกันได้นะเเก

น้ำหวาน ขอบคุณนะเว้ย

โซดา (ยัยนี่โง่จริงๆ) ในใจ

ก่อนเลิกกับน้ำหวาน

โซดา พี่มาร์วิลคะ

มาร์วิล /หันมอง ครับว่าไง

โซดา หนูชอบพี่คะ../ลูบอก

มาร์วิล พี่คงคบไม่ได้ พี่คบกับเพื่อนเราอยู่นะครับ

โซดา เป็นกิ๊กได้นะคะ รับรองยัยน้ำหวานไม่รู้หรอกคะ

มาร์วิล ครับ...ก็ได้

พักเที่ยง

โซดา เเกไปกินข้าวกัน

น้ำหวาน อืมโอเค ก็ได้...

ณ.โรงอาหาร

โซดา เเกฉันชวนเเฟนฉันมาด้วยนะ

น้ำหวาน อ่อได้...

โซดา (หึเสร็จฉัน ยัยโง่..)

คนปริศนา ที่รักครับ

โซดา อ้าว มาเเล้วหรอคะ..

น้ำหวาน(เสียงคุ้นๆ)

น้ำหวาน !หันไปมอง

น้ำหวาน อ้าวคุณ ทำไม ทำเเบบนิ้กะฉันหล่ะ?

มาร์วิล คุณมันโง่อยู่วันยังค่ำนั้นหล่ะ

โซดา เราไปกันเถอะคะที่รัก/ควงเเขน+เยาะเย้ย

...ฉันนั่งช็อคอยู่อย่างงั้น ฉันไม่คิดว่า เขาจะทำเเบบนิ้กะฉันได้ นึกว่าจะเจอในที่ดีๆ เเต่กลับมาเจอเพื่อนฉันควงเเขนเเฟนเก่าต่อหน้าฉัน ซึ่งมันหน้าปวดใจมากๆเลยหล่ะ เเต่ฉันต้องเก็บความรู้สึกไว้ เเละได้วิ่งออกไป เพราะใกล้สายเเล้ว......

น้ำหวาน อ้ะ!/ล้ม

ชายปริศนา ขอโทษนะครับ เจ็บตรงไหนรึป่าว../ยื่นมือ

น้ำหวาน ขอบคุณนะคะ /ลุกขึ้น1

น้ำหวาน ขอโทษที่ ซุ่มซ้ามนะคะ/ก้มหน้า

ติม ไม่เป็นไรเลยครับ

น้ำหวาน /มองหน้า

ติม (อืมม น่ารักจังวะ)

ติม /มองค้าง

น้ำหวาน เอ่อ.. คุณคะ/สะกิด

ติม/มองค้าง

น้ำหวาน คุณคะ!!!

ติม อ่ะ.. ครับ!

น้ำหวาน คุณเหม่อไรค่ะ?

ติม ป่าวครับ..

น้ำหวาน เอางิ้ไหมคะ โทษฐานที่ฉันชนคุณ ฉันขอไลน์ไว้นะคะ เอาไว้นัดเลี้ยวข้าว /ยิ้ม

ติม ครับ ได้ครับ/ยื่นไลน์สเเกน

น้ำหวาน ขอบคุณนะคะ /ยิ้มหวาน

ติม (ฮึกโดนดาเมจ)

ติม ไม่เป็นไรครับ

น้ำหวาน ว่าเเต่พี่ชื่อไรค่ะ

ติม พี่ชื่อติมครับ

น้ำหวาน โอเคคะ หนูน้ำหวานนะคะ

ติม ครับน้องน้ำหวาน

น้ำหวาน งั้นหนูไปก่อนนะคะ พี่ติม/โบกมือ +วิ่งออกไป

ติม อ่ะ..อ้าว ยัยหนูนิ้น่ารักดีเเฮะ /ยิ้ม

ตกดึก

เเชทพี่ติม

น้ำหวาน พี่ติมคะ

ติม ครับ

น้ำหวาน หนูนัดพี่พรุ่งนิ้นะคะ

ติม ได้ครับ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!