ถ้ามึงไม่เอากูเอาเอง
1 : นิยายเรื่องโปรด
:ทำไมชอบอ่านเรื่องนี้จังว่ะ
ออกัส
ก็อยากเลิกนะมึง//คว่ำโทรศัพท์ลงแล้วมองตาเพื่อน
ออกัส
กูว่ากูยอมปิดตาข้างนึงทำเป็นไม่รู้ต่อไปดีกว่าว่ะ
:จะยอมเป็นควายเพื่อมันว่างั้น
:กูสงสารมึงจับใจเลยเพื่อน
:นิสับแฟนมึงนี่มันเกินไปจริงๆ
ออกัส
ถ้านิสัยดีเหมือนตัวละครในนิยายก็ดีดิ
ออกัส
ไม่ว่าจะตอนไหนก็อยู่ข้างเธอ
ออกัส
รักเธอคนเดียวถึงเธอจะมีพระเอกอยู่แล้วก็ตาม
:แต่มันก็เป็นแค่นิยายละนะ
ออกัส
ถ้าอยากได้จริงๆขอแบบพระรองเรื่องนี้เลย//จับโทรศัพท์เปิดแล้วยื่นให้ดู
:ไปหาข้าวกลางวันกินกันเถอะมึง
'เวลาผ่านพ้นไปจนถึงเวลาเลิกเรียน'
'ออกัสเดินกลับบ้านไปตามทางที่คุ้นเคยและเคยเดินตลอด แสงแดดเริ่มเบาบางลงบอกถึงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วในขนาดที่ออกัสกำลังเดินกลับ'
'พอถึงที่บ้านออกันไม่รอช้ารีบเปิดประตูบ้านโยนกระเป๋าไว้ข้างโซฟาห้องรับแขกแล้ววิ่งตรงไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว'
'ออกัสปิดประตูเสียงดังสนั่นรอบบริเวณจนน้าสาวต้องถามว่าเป็นอะไรมั้ย'
ออกัส
ปวดขี้ครับน้า //ตะโกนตอบ
'ออกัสไม่ตอบอะไรกลับไปอีกแล้วรีบถอดกางเกงนักเรียนที่ใส่อยู่ลงแล้วรีบนั่งขี้ทันที'
'หลังจากที่เวอร์แรกออกไปด้วยดีออกัสก็นั่งเบ่งให้อีกเวอร์ออกมา แต่ว่ากลับไม่ออกมา'
'ออกัสนั่งเบ่งอยู่นานจนเริ่มเหนื่อยแต่ก็ไม่มีวี่แววของอีกเวอร์นึงเลย ออกัสฮึบแรงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วใส่แรงทั้งหมดเบ่งมันออกมา'
'ออกัสลืมตาขึ้นมาอีกทีก็รู้ทันทีถึงความรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก'
*จากนี้จะขอสรับนะคับออเดรย์ก็คือออกัสนะ*
'ออเดรย์จับที่ฉีดก้นออกมาล้างแล้วสวมกางเกง'
ออเดรย์
(ทำไมกางเกงดูแปลกไป)
ออเดรย์
(จำไม่ผิดเราใส่ชุดนักเรียนไม่ใช่หรอว่ะ)
'ออเดรย์ไม่ได้แปลกใจอะไรมาก แล้วไปที่อ่างล้างมือเพื่อที่จะล้างมือ'
'ทันทีที่เดินไปอยู่หน้ากระจกที่ติดกับอ่างล้างมือออเดรย์ก็ตกใจขึ้นมาทันที เพราะเงาที่สะสอนในกระจกถึงจะมีความคล้ายตัวเองแต่มันก็ไม่ใช่ตัวเอง'
วีนัส
ที่รัก // วิ่งมาเคาะประตู
วีนัส
เปิดประตูให้เค้าหน่อย
ออเดรย์
(อย่าพึ่งตื่นตูมเลยเราเดี๋ยวเขาสงใสเอา)
วีนัส
เค้าได้ยินที่รักตะโกนเสียงดังเลยวิ่งมาดู
วีนัส
งั้นเค้าไปดูลูกต่อนะ
ออเดรย์
(อย่าบอกร่างนี้มีลูกมีเมียแล้ว)
ออเดรย์
(จะให้สิงทั้งทีขอแบบโสดก็ไม่ได้ถ้าจะให้มีแฟนขอเป็นหนุ่มหล่อก็ไม่ได้อีก)
ออเดรย์
(อย่าบอกเบ่งขี้จนตายเลยมาสิงร่างนี้)
ออเดรย์
(คนอื่นรถชนกับตกน้ำกูนั่งขี้)
'ออเดรย์หันตามเสียงน้อยๆที่เรียกตัวเองว่าพ่อจ๋าไป ทำให้เห็นเด็กตัวน้อยๆคนนึงวัยประมาณ2-3ขวบเดินกอดตุ๊กตากระต่ายตัวน้อยๆมาทางตัวเอง'
เลโอ
ทำให้น้องหน่อย//เบะปากเบาๆ
'ออเดรย์อุ้มเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าของตัวเองขึ้นมาไว้ที่อก'
'ออเดรย์มองไปข้างหน้าของตัวเองตามเสียงที่ได้ยิน ทำให้เขาเห็นหญิงสาวที่คาดว่าเป็นเมียของเจ้าของร่างยืนอุ้มเด็กอีกคนที่อายุดูเท่าๆกัน'
ออเดรย์
(ขอบคุณสวรรค์ประทานพร)
วีนัส
นี่ค่ะ//ยื่นขวดนมให้
ออเดรย์
//รับขวดนมมาป้อนเลโอ
ออเดรย์
(จะจำไว้แล้วกันหม่ำๆคือนม)
'เลโอจับขวดนมด้วยมือน้อยๆของตัวเองทั้งสองข้างประคองไว้ไม่ให้ขวดนมหลุดโดยที่ออเดรย์จับก้นขวดไว้มือนึงอีกมือก็อุ้มลูก'
วีนัส
เดี๋ยวระวังลูกตกนะคะจับข้างเดียว
วีนัส
งั้นเราเตรียมเข้านอนกันดีกว่าเนาะ
วีนัส
นี่จ๊ะลีโอ//เอาขวดนมอีกขวดที่ถือมาด้วยให้
วีนัส
งั้นพาลูกเข้านอนกันเถอะที่รัก
'วีนัสอุ้มลีโอเดินนำไปห้องนอนของตัวเองโดยที่ออเดรย์ก็อุ้มเลโอเดินตามไปแบบติดๆ'
'วีนัสกับออเดรย์ก็พาลูกเข้านอนเวลาผ่านไปสักพักวีนัสก็กอดลูกน้อยแล้วหลับไป'
'ออเดรย์หันไปมองลูกน้อยถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ลูกของตัวเขาเองแต่เขาก็ผูกพันธ์เหมือนรู้สึกได้เพราะมาสิงร่างของคนเป็นพ่อของเจ้าเด็กแฝดตัวน้อยทั้งสอง'
'ออเดรย์ค่อยๆหยิบขวดนมที่เด็กน้อยกินไว้ก่อนที่จะหลับไปทั้งอย่างนั้นออกจากปากทั้งสองอย่างเบามือเพราะเจ้าว่าเจ้าตัวน้อยจะตื่นขึ้นมาแล้วนำขวดนมไปวางไว้บนโต๊ะที่อยู่ข้างหัวเตียง'
'แล้วกลับมานอนคิดว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นทำไมนั่งขี้อยู่ดีๆแล้วกล้ายเป็นมีลูกมีเมียไปได้'
'ออเดรย์เรียบเรียงข้อมูลในสมองน้อยๆของตัวเองทั้งภาพบ้านที่เดินผ่านมาตอนเดินมาห้องนอนแล้วก็ชื่อลูกน้อยกับรูปร่างหน้าตาเมียกับเจ้าของร่าง'
'ทำให้เขาได้รับรู้ว่าตัวเองหลุดมาในนิยายเรื่องโปรดที่กลับมาอ่านกี่ทีก็ไม่เคยที่จะเบื่อได้เลย'
ออเดรย์
(ถ้าอ้างอิงจากชื่อและสถานที่ก็คิดว่าน่าจะใช่)
ออเดรย์
('แล้วดันมาสิงร่างพระเอกนี่สิ)
ออเดรย์
(ตอนที่เราโผล่มาน่าจะเป็นชีวิตหล้งจากจบเรื่องแน่เลย)
ออเดรย์
(เพราะว่าลูกๆก็โตแล้ว)
ออเดรย์
(แล้วจะให้ทะลุมาทำไมถ้ามาตอนจบไปแล้วละเนี่ย)
ออเดรย์
(จากการอ่านเรื่องอื่นๆดูแล้วว่าไม่น่ากลับไปได้)
ออเดรย์
(แต่เอ๊ะ เราฝันรึปล่าวว่ะ)//หยิกตัวเอง
ออเดรย์
(เจ็บจริงแสดงว่าไม่ใช่ละ)
ออเดรย์
(เราไม่ได้ฝันแต่เราทะลุมาจริงๆ)
ออเดรย์
(ก็คงต้องทำใจแล้วละ)
ออเดรย์
(งั้นวันนี้นอนดีกว่า)
ออเดรย์
(เราอ่านเรื่องนี้มาหลายรอบละจะให้แสดงเป็นออเดรย์ง่ายแบบจิ๊บๆเลย)
ออเดรย์
(ตื่นมาพรุ่งนี้ค่อยว่ากันแล้วกัน)
วีนัส
เดี๋ยวหนูไปอยู่กับพี่เลโอข้างนอกดีกว่านะคะ//อุ้มลูก
วีนัส
เดี๋ยวให้พ่อนอนก่อนเนาะ
วีนัส
วันนี้น้ามิเอลก็มาด้วยนะ
ลีโอ
หนูอยากเล่นกับคุณน้าแล้ว
วีนัส
งั้นเราไปกันดีกว่าเนาะ
'วีนัสเดินอุ้มลูกออกไปข้างนอกเพื่อที่จะให้ไม่กวนออเดรย์ที่กำลังหลับอยู่ในขณะนั้น'
'อีกสักพักถัดมาออเดรย์ก็ตื่นเพราะด้วยอากาศที่ร้อนของประเทศทำให้นอนต่อไม่ได้แล้ว'
'ออเดรย์ลุกนั่งสักพักเพื่อให้ตื่นแบบเต็มที่ แล้วนั่งคิดกับตัวเองสักพัก'
ออเดรย์
(สถานะตัวละครจะเป็นแบบนี้สินะ)
ออเดรย์
ชื่อ:ออเดรย์
สถานะ:พระเอก
*โดนออกัสยึดร่างไปเป็นที่เรียบร้อย*
เลโอ
ชื่อ:เลโอ
สถานะ:ลูกพระเอก
*พี่ชายฝาแฝดของลีโอ*
ลีโอ
ชื่อ:ลีโอ
สถานะ:ลูกพระเอก
*น้องชายฝาแฝดของเลโอ*
วีนัส
ชื่อ:วีนัส
สถานะ:นางเอก
*เมียพระเอกแม่สองแฝด*
มิเอล
ชื่อ:มิเอล
สถานะ:พระรอง
*คนที่ตามจีบวีนัส*
ออเดรย์
(งั้นเราก็คงจะได้เจอพระรองสุดที่รักตัวเป็นๆเลยสินะ)
ออเดรย์
ครับ//ตกใจเล็กน้อย
ออเดรย์
(พูดครับตามความตกใจตลอดเลย)
เลโอ
แม่จ๋าให้มาตามพ่อจ๋าไปกินข้าวฮับ
'ออเดรย์พูดเสร็จก็ลุกไปอุ้มเด็กชายตัวน้อยที่มาตามเขาไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินลงไปข้างล่างเพื่อจะกินข้าว'
ออเดรย์
(คงจะแสดงเนียนใช่มั้ยนะ)
'ถึงใจคิดว่าแสดงตามแบบของพระเอกของเรื่องแต่ความจริงก็เป็นความต้องการอย่างนึงที่ตัวเองมีเหมือนกัน'
'ออเดรย์อุ้มลูกชายตัวน้อยของตัวเองลงไปถึงโต๊ะกินข้าวแล้วก็ตกตะลึงอยู่นิดหน่อยเพราะตรงหน้าของเขานั้นคือมิเอลพระรองที่เขาชอบมากในนิยายเรื่องนี้'
ออเดรย์
(พระเจ้า หล่อวัวตายควายล้มเลย)
วีนัส
เหม่อๆตั้งแต่เมื่อวานเย็นแล้วนะ
ออเดรย์
ช่วงนี้คิดอะไรนิดหน่อยหนะ
วีนัส
งั้นมากินข้าวกันเถอะ
ออเดรย์
(ขอกริ๊ดในใจแปป พระรองหล่อมากก)
ออเดรย์
(ได้นั่งกินข้าวกับเมนแบบนี้แค่นี้ก็สุขใจละ)
ลีโอ
น้องอยากนั่งกับพ่อจ๋า
วีนัส
งั้นเลโอมาอยู่กับแม่มามะ//ยื่นมือไปรับ
'ออเดรย์อุ้มลีโอขึ้นแล้วไปนั่งเก้าอี้แล้วจับลีโอนั่งแบบนั่งตักตัวเอง'
วีนัส
วันนี้กินเยอะเดี๋ยวแม่จ๋ากับพ่อจ๋าจะพาไปเที่ยว
ลีโอ
คุณน้าจะไปด้วยมั้ยฮับพ่อจ๋า//เงยหน้ามองออเดรย์
มิเอล
ถ้าเราอยากให้น้าไปน้าก็จะไปครับ
ออเดรย์
งั้นลีโอกับเลโอต้องกินเยอะๆนะครับ(เสียงหล่อมากแม่)
ออเดรย์
(เลโอดูเป็นเด็กขี้อายจัง)
2 : ครอบครัวใหม่
'เลโอกับลีโอกินข้าวด้วยความตั้งใจจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่นิดเดียว'
วีนัส
เก่งจังเลยลูกแม่//เอาผ้าเช็ดปากให้ลีโอกับเลโอ
วีนัส
แม่มีอะไรจะบอกลูกๆด้วยนะ
วีนัส
อืม~//ยิ้มแล้วกรอกตาไปมา
วีนัส
ลูกๆกำลังจะมีน้องไงจ๊ะ
วีนัส
ที่รัก//มองหน้าออเดรย์อยากตกใจ
มิเอล
ยินดีด้วยนะ...//หน้าเศร้าหน่อยๆ
วีนัส
แล้วที่รักดีใจมั้ยคะ
ออเดรย์
ต้องดีใจอยู่แล้วสิ
วีนัส
หมอบอกว่า3เดือนแล้วค่ะ
เลโอ
งั้นป๋มก็จะได้มีน้องแล้วสิฮะ
วีนัส
ต่อจากนี้ครอบครัวเราก็จะมีสมาชิกเพิ่มมาอีกนะคะ//ยิ้มให้ลูก
ลีโอ
น้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายฮะ
ออเดรย์
งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ
ออเดรย์
เดี๋ยวผมมาเตรียมของให้
วีนัส
เดี๋ยวเค้าเตรียมเองก็ได้
วีนัส
ที่รักน่ารักตลอดเลยนะ
ออเดรย์
กินเสร็จว่างไว้อย่างนี้แหละเดี๋ยวผมมาเก็บ
'ออเดรย์ลุกออกจากโต๊ะอาหารออกไปเพื่อที่จะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ'
มิเอล
ก็มึงน่ารักอย่างงี้ไงจะไม่ให้กูชอบได้ไง//พูดเบาๆ
'ฝั่งทางด้านของออเดรย์ที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ'
ออเดรย์
(มีสองคนไม่พอยังจะท้องอีกหรอ;-;)
ออเดรย์
(พระเจ้าเล่นไรกับกูเนี่ย)
ออเดรย์
(ไปเอากันตอนไหนว่ะเนี่ย)
ออเดรย์
(น่าจะส่งตัวกูมาเร็วกว่านี้)
ออเดรย์
(ผัวก็คงจะไม่ได้มีแล้วชาตินี้)
ออเดรย์
(เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียเขาไปก่อน)
'ออเดรย์คิดอะไรลำพังไปเรื่อยเปื่อยในขณะที่ตัวเองกำลังอาบน้ำ'
'หลังจากที่อาบน้ำเสร็จออเดรย์ก็ออกไปหาเสื้อผ้ามาใส่จากตู้เสื้อผ้าของเจ้าของร่าง'
ออเดรย์
(แบรนด์ทั้งนั้นเลย)
ออเดรย์
(รวยเหมือนในนิยายบอกจริงๆ)
ออเดรย์
( "คนอื่นคิดนางเอกไม่เอาพระรองเพราะพระรองจนไม่เหมือนกับพระเอกที่รวยล้นฟ้าแต่หารู้ไม่จริงๆนางเอกไม่ได้รักพระเอกที่เงินแต่รักที่หัวใจของพระเอก")
ออเดรย์
(รวยตามบทจริงๆนะพ่อพระเอก)
ออเดรย์
(ว่าไปเนาะไม่ว่ารวยหรือจนเราจะรู้ได้ไงว่าเขาดีจริง)
ออเดรย์
(รีบลงไปข้างล่างดีกว่าเดี๋ยวเด็กๆตาม)
ออเดรย์
(แล้วกูจะเป็นห่วงทำไมเนี่ย)
ออเดรย์
(มาสิงวันเดียวรักลูกเขาซะแล้วกู)
ออเดรย์
(ต่อไปคงรักเมียเขาด้วยแล้วมั้ง ขอโทษเจ้าของร่างด้วยแล้วกันนะครับ)
'หลังจากออเดรย์ใส่เสื้อผ้าและบ่นกับตัวเองเสร็จเขาก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อมาหาเด็กๆและเก็บของเตรียมไปเที่ยวตามสัญญา)
ออเดรย์
(ต้องเก็บจานล้างก่อนสินะ)
วีนัส
เสร็จแล้วหรอคะที่รัก
'หลังจากตอบคำถามของวีนัสเสร็จออเดรย์ก็เก็บถ้วยจานที่อยู่บนโต๊ะไปล้าง'
มิเอล
แฟนมึงล้างจานเป็นด้วย
วีนัส
ปกติกูเห็นแม่บ้านทำไม่ก็กู
วีนัส
แต่วันนี้มาแปลกอยากทำเองเลยให้ทำ
มิเอล
ระวังถ้วยจานแตกนะมึง
'หลังจากที่มิเอลคุยกับวีนัสจบก็เดินมาที่ครัวทันทีเพราะกลัวว่าสามีของวีนัสจะทำถ้วยจานแตกจนวีนัสเป็นห่วง'
มิเอล
(พ่อคนรวยทำอะไรไม่เป็นอยากจะล้างจานซะงั้น)
มิเอล
(ถ้าไม่กลัวว่าวีนัสจะเป็นห่วงกูก็จะปล่อยละ)
'ระหว่างเดินมิเอลก็บ่นๆไปจนไม่รู้ตัวว่าตัวเองมายืนอยู่หน้าห้องครัวแล้ว พอมองเข้าไปก็เห็นภาพที่ตัวเองตกใจอยู่หน่อยๆ'
'เพราะภาพตรงหน้าที่เขาเห็นนั้นคือออเดรย์ที่กำลังยืนยิ้มนั่งล้างจานอย่างสบายและดูเหมือนจะทำงานแบบนี้มาก่อนแล้วอย่างเคยชิน'
ออเดรย์
(คิดถึงน้าเหมือนกันนะเนี่ย)
ออเดรย์
(ตอนเราล้างจานหน้าก็ชอบมาช่วยเช็ดจานให้)
มิเอล
นึกว่าทำไม่เป็น//เดินเข้าไป
ออเดรย์
(เมนกูเดินเข้ามาหาว่ะ)
ออเดรย์
(แต่เมื่อกี้ว่าอะไรนะ)
ออเดรย์
ใครบอกว่าทำไม่เป็นหละ
ออเดรย์
แค่ล้างจานงานแค่นี้ง่ายๆ
ออเดรย์
(ต่อให้เป็นเมนก็เถอะนะ)
'มิเอลตกใจเล็กน้อยต่อท่าทางตอบกลับของเขาที่ดูแสนจะน่ารักน่าเอ็นดูแบบเด็กน้อย'
ออเดรย์
เงียบทำไมละ//แก้มป่อง
มิเอล
ก็แค่คิดว่าทำไม่เป็น
มิเอล
ปกติเห็นป้าแม่บ้านทำตลอด//หยิบผ้ามาช่วยเช็ด
ออเดรย์
(เออว่ะ นี่ไม่ใช่บ้านกูนี่นา)
ออเดรย์
ปล่าว แค่คิดถึงน้า
ออเดรย์
ปกติน้าก็ชอบมาช่วยเช็ดจานตอนเราล้างจาน //ล้างจานต่อ
ออเดรย์
อืม//ถึงจะอีกโลกก็เถอะนะ
ออเดรย์
ก็เราไม่ค่อยสนิทกันนี่นา
'ออเดรย์กับมิเอลก็แลกเปลี่ยนความคิดกันไปมาจนล้างจานเสร็จโดยที่ไม่รู้ว่าวีนัสแอบมองอยู่จากที่ไกลๆ'
วีนัส
(เริ่มคุยกันแล้วสินะ)
วีนัส
ไปห้องน้ำกันดีกว่า//จับมือลูก
วีนัส
เอ้าวิ่งๆเลยเดี๋ยวไม่ทันนะคะ55
ออเดรย์
งั้นก็เหลือเก็บขอบสินะ
'ออเดรย์เดินไปเก็บเสื้อผ้าลูกๆใส่กระเป๋าอย่างกลัวผิดกลัวถูกปต่เขาจำภาพมาจากในนิยายตอนท้ายๆของเรื่องเลยทำให้ไม่ผิดพลาดมาก'
วีนัส
เป็นครั้งแรกที่ดีมาเลยนะคะเนี่ย
'วีนัสมาอยู่ข้างหลังออเดรย์โดยที่ออเดรย์ไม่รู้ตัวเลยว่าสีนัสมาอยู่ข้างหลังเขา'
ออเดรย์
เดี๋ยวผมเก็บของแปปนึง
ออเดรย์
(อยู่ๆโผล่มานี่ผีหรือเมียเนี่ยพระเอก)
'ถึงจะบ่นกับตัวเองในใจแต่ความเป็นจริงออเดรย์ก็ไม่ได้อะไรมาก'
'ออเดรย์เก็บของไปเลื่อยๆจนหมดแล้วจึงยกของลูกที่เตรียมไว้ไปใส่ที่ท้ายรถยนต์ทั้งหมด'
ออเดรย์
ที่รักเสร็จแล้วครับ
วีนัส
เค้านั่งหลังกับลูกๆนะ
วีนัส
ที่รักก็นั่งกับมิเอลไปก่อนนะคะ
เลโอ
พ่อจ๋าเราจะไปไหนกันหรอฮะ
ออเดรย์
หนูอยากไปไหนหรอครับ
ออเดรย์
งั้นพ่อจ๋าก็ต้องไปเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนด้วยสินะ
ออเดรย์
งั้นลูกๆรอก่อนได้มั้ยเอ่ย
ลีโอ
น้องไปนั่งรอในรถกับแม่จ๋านะฮะ
ออเดรย์
ครับ//ยิ้มให้เด็กน้อยทั้งสองพรางลูบหัวเบาๆ
วีนัส
ลองหาดูชุดตัวที่ใหญ่ที่สุดของที่รักมาให้มิเอลด้วยนะคะ
ออเดรย์
งั้นเดี๋ยวเค้ามานะครับ
'ออเดรย์เดินไปในบ้านเข้าห้องนอนไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเตรียมเสื้อผ้าให้ตัวเองกับเมียและเพื่อนเมีย'
ออเดรย์
จะเอาใส่อะไรไปดีว่ะ
'ออเดรย์เริ่มมองไปรอบๆห้องก็เห็นมีเป้ใบนึงวางอยู่ใต้เตียง เขาเลยเดินไปดึงเป้ใบนั้นออกมาจากใต้เตียง'
'ออเดรย์เปิดเป้ใบนั้นแล้วค้นดูของที่อยู่ด้านในนั้นทำให้เจอกล่องๆนึงที่อยู่ด้านใน เขาจึงถือวิสาสะเอากล่องใบนั้นออกมาเปิดดูของที่อยู่ด้านใน'
'ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขาคือรูปภาพของวีนัสกับหญิงอีกคนที่ไม่รู้ว่าใครกำลังหอมแก้มกัน'
ออเดรย์
นี่มันอะไรว่ะเนี่ย
'ออเดรย์ดูรูปไปเลื่อยๆจนหมด ทำให้เห็นแดอารี่เล่มน้อยๆที่อยู่ข้างใต้กล่อง'
'ด้วยความอยากรู้อยากเห็นออเดรย์เลยเปิดอ่านแดอารี่นั้น'
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
