ประธานสุดหลอนกับหนุ่มจอมซน
มาหากันพร้อมหน้าพร้อมตา
คิมจุน(นายเอก)
เฮือกก!? เช้าวันนี้ชั่งหลับสบายเหลือเกิ้นนน
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
ดีใจอะไรแต่เช้าละคะคุณลูก ลุกมาอาบน้ำแปลงฟันได้แล้วนะคะ
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
แม่ทำของโปรดอร่อยๆให้ลูกกินด้วยนะจ๊ะ
คิมจุน(นายเอก)
ครับแม่/งัวเงีย*
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
เอ๊อะๆแม่ลืมบอก วันนี้คุณยูริจะมาหานะจ๊ะ
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
ใช่สิลูกก็รีบๆไปอาบน้ำแปรงฟันได้แล้วนะ
พอพ่อแม่ลูกสนทนากันเสร็จพักใหญ่ก็พากันแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง
ที่พ่อกับแม่ของคิมจุนได้บอกได้กล่าวให้คิมจุนได้ฟังแล้วแต่คิมจุนกลับไม่รู้เลยว่ายูริคนนั้นจะพาคิมจุนไปอยู่กับเธอ
คิมจุน(นายเอก)
เสร็จแล้วครับแม่
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
ว่าไงคะลูก/ตกใจ
คิมจุน(นายเอก)
เมื่อไหร่คนๆนั้นที่แม่ว่าจะมาถึงละครับแม่
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
เดี๋ยวก็ถึงจ่ะลูก
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
ค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะคิมจุน/ยิ้มอ่อน
คิมจุน(นายเอก)
พ่อพูดแบบนี้มันหมายความว่าไง!?/ผวา
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
นั่นไงคุณยูริมาแล้ว มานั่งรอที่ห้องรับแขกเร็วๆ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
จ้าที่รัก/เดินหนี
คิมจุน(นายเอก)
ครับแม่/เดินตามพ่อ
คุณยูริที่คุณพ่อกับคุณแม่ก็มาถึงบ้านของคิมจุนแล้ว ไม่รอช้าเธอได้เรียกลูกชายของเธอกับผู้เป็นสามีของเธอออกมาจากรถด้วยความดีใจ
ยูริ(แม่ของโซดา)
ออกมาจากรถกันทั้งคู่เลย!?
โซดา(พระเอก)
โถ่แม่ผมไม่อยากออกจากรถ!!! /ตะโกน
คาริ(พ่อของโซดา)
ไม่เอาได้มั้ยครับคุณภรรยาสุดสวยผมไม่อยากออกจากรถอ่า/อ้อนวอน
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
อ้าวมากันแล้วหรอคะคุณยูริ มาม่ะกินข้าวกันก่อนนะคะ ดิฉันทำไว้รอเยอะเลยนะคะ
ยูริ(แม่ของโซดา)
งั้นคุณโมบายช่วยยกของให้ก่อนได้มั้ยคะ ดิฉันของลากสองพ่อลูกออกจากรถก่อนนะคะ
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
อ๊อ ได้สิคะมานี่มาเด่ะดิฉันช่วยยกนะคะ
ยูริ(แม่ของโซดา)
ลงมาจากรถเด๋วนี้!!!!/ตะโกน
แพรวา(น้องสาวของคิมจุน)
คุณป้ายูริมาหาหรอคะคุณแม่
แพรวา(น้องสาวของคิมจุน)
หนูได้ยินป้ายูริร้องเสียงดังเลยค่ะ
คิมจุน(นายเอก)
อย่าไปยุ่งเลยนะคะน้องแพรวาป่ะๆ เข้าบ้านเร็วๆ
แพรวา(น้องสาวของคิมจุน)
ค่ะ
โซดา(พระเอก)
ผมลงก็ได้ครับแม่/ยอมแพ้*
คาริ(พ่อของโซดา)
ลงก็ได้จะที่รักของผม/ยอมแพ้*
ยูริ(แม่ของโซดา)
อ้าวน้องแพรวามารับป้าแต่เช้าเลยนะคะ มาม่ะมาให้จุ๊ฟแก้มหน่อยน่า
แพรวา(น้องสาวของคิมจุน)
หนูได้ยินป้าร้องเสียงดังค่ะหนูเลยลงมาหาคุณแม่เพื่อถามค่ะ
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
มาๆกินข้าวกันก่อน
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
มากันพร้อมหน้าพร้อมตาเด๋วข้าวเย็นก่อน
คิมจุน(นายเอก)
มาครับๆกินข้าวกัน
คาริ(พ่อของโซดา)
อ่ะ...ครับผม/เกรงใจ
เมื่อคิมจุนได้เอ่ยปากชักชวนทุกคนมากินข้าวเท่านั้น โซดาก็มองดูคิมจุนไม่หยุดเลยแม้แต่พริบตาเดียว
โซดา(พระเอก)
ผู้ชายคนนี้น่ารักจังแฮ่ะ/พูดเบา*
คิมจุน(นายเอก)
หึม!?/สะดุ้ง*
มาหากันพร้อมหน้าพร้อมตา2
ถัดจากความเดิมที่แล้ว โซดาผู้เป็นลูกหัวแก้วหัวแหวนของคุณยูริและคุณคาริแล้วได้แอบชอบผู้เป็นลูกสุดที่รักของคุณโมบายและคุณตาต้า
หลังจากที่คิมจุนสะดุ้งกับสีหน้าของโซดาแล้วจะเป็นยังไงต่อ มาอ่านต่อกันเลยนะคะ♡.
คิมจุน(นายเอก)
นายคนนี้ทำไมจ้องเราบ่อยจังว่ะ/พูดเบา
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
อะอ้าว คิดอะไรอยู่หรอจ๊ะลูกมามะๆ กินข้าวกัน
คิมจุน(นายเอก)
คะ..ครับแม่
ระหว่างจากนั้น ทุกคนที่นั่งกันข้าวกันก็สนทนากันเหมือนกับไม่ได้เจอกันมานาน
แพรวา(น้องสาวของคิมจุน)
คุณแม่คะหนูอิ่มแล้ว หนูขอไปนอนก่อนนะคะ/งัวเงีย
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
จ้าลูกรัก/ยิ้มหวาน
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
แล้วคุณยูริจะทำยังไงต่อครับ คิมจุนเขาซนมากเลยนะครับ/เกรงใจ
ยูริ(แม่ของโซดา)
แหม๋ ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอกค่ะ
ยูริ(แม่ของโซดา)
โซดาเขาก็ซนเหมือนกัน/ยิ้มหวาน
คาริ(พ่อของโซดา)
โอ๊โห้ ผมว่าเข้ากันได้เลยนะครับเนี่ย
โซดา(พระเอก)
พ่อกับแม่พูดแบบนี้มันหมายความว่าไงครับ/สงสัย
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
ก็จะฝากคิมจุมไว้กับคุณยูริไว้นะจ่ะ/ยิ้มอ่อน
คิมจุน(นายเอก)
อะ..เอ๊!?/ตกใจ
โซดา(พระเอก)
ห๋าาา!!!/ตกใจ
เมื่อคิมจุนกับโซดาได้ยินสิ่งที่แม่ของคิมจุนได้พูดออกมาก็นิ่งไปช่วงพักนึ่งแล้ว พ่อของโซดาก็เอ่ยปากขึ้นมาว่า
คาริ(พ่อของโซดา)
อย่าตกใจกันไปเลย โซดาลูกก็ใหญ่แล้วก็ทำตัวดีๆบ้างนัลูกนะ
โซดา(พระเอก)
คิมจุนหรอ เสร็จฉันแน่/พูดเบา
คิมจุน(นายเอก)
จะบ้าตาย!?/กลัว-สงสัย
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
ฮ่าๆ แม่เตรียมของให้แล้วลูกก็ทำตัวดีๆนะคะลูกรัก
คาริ(พ่อของโซดา)
ใช่ๆ/เห็นด้วย
โซดา(พระเอก)
แล้วพ่อกับแม่จะให้คิมจุนนอนห้องไหนละครับ/สงสัย
ยูริ(แม่ของโซดา)
ถ้าไม่แน่ใจก็ได้นอนกับโซดานะคะลูก
คาริ(พ่อของโซดา)
ใช่ๆ/เห็นด้วย
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
กินกันอิ่มแล้วใช่มั้ยคะเนี่ย/ยิ้มอ่อน
ยูริ(แม่ของโซดา)
เสร็จแล้วค่ะคุณโมบาย มามะๆ เดี๋ยวเก็บช่วยนะคะ/ยิ้มหวาน
โซดา(พระเอก)
คิมจุนๆ/เลิ่กลั่ก
คิมจุน(นายเอก)
หึม/กำลังดื่มน้ำ
โซดา(พระเอก)
ตามมานี่หน่อยได้มั้ย
คิมจุน(นายเอก)
ได้สิ/ยิ้มอ่อน
เมื่อโซดาเห็นคิมจุนยิ้มเป็นครั้งแรกก็ใจเต้นรัวๆ แถมหน้าแดงบอกไม่ไหว
คิมจุน(นายเอก)
ว่าไงเรียกมามีอะไรหรอโซดา?/สงสัย
โซดา(พระเอก)
คืนนี้นายนอนกับฉันได้มั้ย/อ้อนวอน
คิมจุน(นายเอก)
ดะ...ด๊าย!!/เขิน
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
คิมจุน!!!/ตะโกนเรียกหา
คิมจุน(นายเอก)
คะ....ครับพ๊ออ~
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
ป่ะๆคุณยูริจะกลับแล้ว อะของที่คุณแม่เตรียมให้แล้วก็เดินทางปลอดภัยนะลูก
คิมจุน(นายเอก)
ครับพ่อ/น้ำตาคลอ
คิมจุน(นายเอก)
วันไหนผมว่างผมจะมาหานะครับ/ยิ้ม
จากนั้นคิมจุนกับครอบครัวของโซดาก็ขึ้นรถกลับบ้านอย่างปลอดภัย
โมบาย(แม่ของคิมจุน)
คุณคะ ฉันกลัวลูกจะเป็นอันตรายจังเลยคะ/ร้องไห้
ตาต้า(พ่อของคิมจุน)
โอ๋ๆคุณไม่ร้องนะครับ ลูกจะปลอดภัยแน่นอนครับ/โอบกอดคุณโมบาย
อย่าทำอะไรคิมจุนเลยนะ!!?
คิมจุน(นายเอก)
เห้อ...เห็นตัวเองห่างจากบ้านแล้วก็คิดถึงพ่อแม่เลยแฮ่ะ
ยูริ(แม่ของโซดา)
อย่าเศร้าไปเลยนะคิมจุนเดี๋ยวป้ายูริกับลุงคาริจะอยู่ให้คิมจุนสบายใจเองนะจ๊ะ/ยิ้ม
คาริ(พ่อของโซดา)
ใช่ๆๆ/เห็นด้วย
ยูริ(แม่ของโซดา)
อันนี้อะไร!! ..มีแต่ใช่ๆอยู่นั่นแหละคุยไรกับหลานหน่อยก็ไม่เป็น/หงุดหงิด
คาริ(พ่อของโซดา)
ก็ผมทำได้แค่เห็นด้วยนี่น่าคนสวยของผม/หอมแก้ม-ยิ้ม
หลังจากที่ทุกคนที่อยู่บนรถได้สนทนาคุยกันอย่างสนุกสนาน โซดาเลยกระซิบข้างหูของคิมจุนไปว่า
โซดา(พระเอก)
คิมจุน/กระซิบ
คิมจุน(นายเอก)
อะ..เอ๊!!!?/ตกใจ
โซดา(พระเอก)
อย่าตกใจแรงสิ/กระซิบ
คิมจุน(นายเอก)
ก็นายมาไม่ให้เสียงเลย/ผวา
โซดา(พระเอก)
วันนี้คิมจุนต้องนอนกับเรานะ/ขอร้อง
คิมจุน(นายเอก)
อะ...อืม/ยิ้มอ่อน
โซดา(พระเอก)
เฮือก!?/หน้าแดง
ระหว่างคิมจุนกับโซดาได้คุยกับจนถึงบ้าน
ยูริ(แม่ของโซดา)
ขนของช่วยโซดาเร็ว
คาริ(พ่อของโซดา)
ครับที่รัก
คิมจุน(นายเอก)
ผมขนไม่เยอะนะคะป้ายูริ ผมทำเองได้ครับ/เกรงใจ
ยูริ(แม่ของโซดา)
ไม่เป็นไรหรอกจ่ะคิมจุน
ยูริ(แม่ของโซดา)
เราญาติกันนะจ๊ะ/ยิ้มกว้าง
คิมจุน(นายเอก)
ครับผมก็ขอบคุณป้ายูริมากๆเลยนะครับ
จุๆอัญชายก็เดินมาแล้วเกาะแขนโซดาไว้
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
ที่ร๊ากกกกก
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
อัญชายคิดถึงโซดามากๆเลยค่ะ
คิมจุน(นายเอก)
โซดา..คนนี้ใครอะ/สงสัย
โซดา(พระเอก)
อะ...อ๋อ เพื่อนโซดาเอง/ยิ้มแห้ง
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
อะ..เอ๊!!?
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
เพื่อนได้ไงคะที่รัก ไหนว่าเราเป็นแฟนกันแล้วไงคะ!!
คาริ(พ่อของโซดา)
หุบปากได้ละอัญชาย
คาริ(พ่อของโซดา)
มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยไป๊!!/ตะคอก
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
นี่คุ.....
ยูริ(แม่ของโซดา)
คุณอะไรไม่ทราบหรอคะคุณอัญชาย?
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
กรี๊ดดด!!!!!
คิมจุน(นายเอก)
คุณเป็นใครผมไม่สนขอแค่ว่าคุณกลับบ้านก่อนเถอะนะครับก่อนที่รองเท้าแตะที่ผมถืออยู่จะบินไปที่ปากนะครับ
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
มึ**!!
อัญชาย(ตัวร้ายของเรื่อง)
กรี๊ดดดด!!?/เดินหนี
คุณป้าแพรว(แม่บ้าน)
เสียงดังกังจังเลยนะคะคุณยูริ/วิ่งออกมาจากครัว
คุณป้าแพรว(แม่บ้าน)
มาม่ะๆคุณชายเดี๋ยวดิฉันช่วยนะคะ
คิมจุน(นายเอก)
ขอบคุณครับคุณยาย/ยิ้ม
ยูริ(แม่ของโซดา)
อย่าไปสนเลยค่ะคุณป้าแพรวรีบขนของกันเถอะนะคะ
หลังจากขนของเสร็จคิมจุนได้เอาของทั้งหมดที่เอามาได้ขนไปบนห้องของโซดา
โซดา(พระเอก)
นี่ไงห้องของโซดา
คิมจุน(นายเอก)
น่าอยู่นะเนี่ย
โซดา(พระเอก)
เดี๋ยวโซดาจะมาไปดูรอบๆบ้านนะ/ยิ้มแย้มใหญ่
โซดา(พระเอก)
เดี๋ยวโซดาวิ่งไปเอาน้ำมาให้นะ
คิมจุน(นายเอก)
ค่อยไปนะ/ยิ้มอ่อน
ยูริ(แม่ของโซดา)
โซดาลู๊ก!!!/ตกใจ
ยูริ(แม่ของโซดา)
อย่าวิ่งในบ้านนะลูกมันจะล้มเอา
คาริ(พ่อของโซดา)
โตเป็นประธานบริษัทแล้วนะทำไมดื้ออย่างกะเด็กอีกเนี่ย
คุณป้าแพรว(แม่บ้าน)
โซดาก็ซนอย่างนี้แหละคะคุณยูริ
ยูริ(แม่ของโซดา)
ยูริก็กลัวนิคะคุณป้าแพรว
คุณป้าแพรว(แม่บ้าน)
เช่นกันค่ะคุณยูริ/ถอนหายใจ
โซดา(พระเอก)
ผมขอน้ำเย็นขวดนึ่งได้มั้ย/อ้อนวอน
ยูริ(แม่ของโซดา)
เอาไปทำไมละจ่ะลูก/สงสัย
โซดา(พระเอก)
ผมจะเอาไปให้ว่าที่ภรรยาผมไง
ยูริ(แม่ของโซดา)
ใครละลูกภรรยาลูกนะ
โซดา(พระเอก)
ก็คิมจุนไครับแม่/ยิ้มแฉ่ง
เมื่อทั้งสามได้ยินที่โซดาพูดก็ถึงกับนิ่งไปพักใหญ่ๆ
โซดา(พระเอก)
น่าแม่ผมขอขวดนึ่ง
คาริ(พ่อของโซดา)
พ่อตั้งไว้บนโต๊ะแล้วนะลูก
โซดา(พระเอก)
ขอบคุณครับพ๊อ!!!!?
เมื่อโซดาได้น้ำเย็นๆแล้วก็รีบวิ่งไปหาคิมจุนโดยไม่ระมัดระวัง
ยูริ(แม่ของโซดา)
เขาดูเหมาะสมกันดีนะคะคุณ/สั่น
คุณป้าแพรว(แม่บ้าน)
ป้าแพรวก็หวังให้เป็นแบบนั้นนะคะ/ช็อค
คาริ(พ่อของโซดา)
ท้อแท้จริงๆไอ้ลูกคนนี้ ผู้หญิงไม่คิดจะเอา กลับเอาผู้ชาย/ถอนหายใจ
โซดา(พระเอก)
นี่อะน้ำ/ยิ้มใหญ่
คิมจุน(นายเอก)
ขอบคุณโซดามากๆนะ/ยิ้มอ่อน
น็อต(มือขวาของโซดา)
คุณโซดาครับ
น็อต(มือขวาของโซดา)
ไม่ทราบว่าคุณโซดาจะไปดูบริษัทวันไหนดีครับ
โซดา(พระเอก)
พรุ่งนี้ละกัน ห้ามแจ้งให้ใครรู้
น็อต(มือขวาของโซดา)
ได้ครับ/ปิดประตู
คิมจุน(นายเอก)
โซดาเป็นอะไรอะ/สงสัย
โซดา(พระเอก)
คิมจุนโซดาขออะไรได้มั้ย
โซดา(พระเอก)
นี่มันก็เริ่มค่ำแล้ว
เมื่อโซดาได้ยินสิ่งที่คิมจุนได้ตกลง ไม่รอช้าโซดาได้ผลักคิมจุนลงที่นอน
คิมจุน(นายเอก)
โอ๊ย/ร้องเบา
คิมจุน(นายเอก)
โซดาจะทำอะไรเราเนี่ย/ร้อง
โซดา(พระเอก)
นะๆคิมจุน..โซดาขอน้ำหนึ่งนะ
คิมจุน(นายเอก)
อย่าทำอะไรเราเลย/ขอร้อง
เมื่อคิมจุนได้ขอร้องอ้อนวอนโซดาไม่หยุด มันดันยิ่งให้โซดาอยากทำขึ้นไปใหญ่
โซดาได้เริ่มทำการถอดกางเกงของคิมจุนและของตนออก
แล้วโซดาเริ่มเอาบานาน่าของเขานั้นค่อยๆสอดเข้าไปแล้วก็ทำท่าทียังไงก็ได้ที่จะไม่ให้คิมจุนร้องออกมา
โซดา(พระเอก)
คิมจุน...โซดาขอสอดนะ
คิมจุน(นายเอก)
ไม่นะ อื๊ก!!??
โซดา(พระเอก)
เข้าละน่าาา...อาส์!!
คิมจุน(นายเอก)
อะ..อ๊าส์!!....โซดา...อื๊ก!!..อ๊าส์... เบาๆหน่อยได้มั้ย อ๊าส์....
คิมจุน(นายเอก)
อ๊าส์ ฮะ....อ๊าส์.../ร้องแรง
โซดาเห็นสีหน้าอันสุดน่ารักของโซดาแล้วก็เริ่มกระแทก....ของคิมจุนอย่างแรง
คิมจุน(นายเอก)
อ๊าส์!!!!......ซะ..โซดา อะ...อ๊าส์....อ๊าส์!!??
โซดา(พระเอก)
จะเสร็จละคิมจุน
โซดา(พระเอก)
คิมจุนครับ อื๊ก....อ๊าส์!!
คิมจุน(นายเอก)
ฮะอ๊าส์!.....อืก!!!
คิมจุน(นายเอก)
อ๊าาาาา!!!!!!?
โซดา(พระเอก)
โอ๋เอ๋นะคะคนดี/ก้มไปเลีย....
คิมจุน(นายเอก)
อ๊าส์/เสียว
หลังจากสองคนนี้กำลังได้กันอย่างเมามันนั้น
พอสองคนนี้ได้กันเสร็จคิมจุนก็อดไม่ได้ ก็ได้ทำการเอาริมฝีปากของโซดามากระชิดกับของเขา
โซดา(พระเอก)
นอนเถอะนะคะคนดีเดี๋ยวโซดาจะเช็คน้ำของโซดากับคิมจุนไว้ให้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
