โรคซุ่มเศร้าค่อยๆกัดกินหัวใจ
กัดกิน-1
คนอย่างมึงไม่ควรเกิดมาในตระกูลเรา!
กาฟิว (นอ.)
อึก! //มีเลือดเต็มตัว
สภาพนอ.ตอนนี้กึ่งเป็นกึ่งตาย
ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลหลายที่
โมจิ (สาวใช้)
คุณหนูอย่าพึ่งเป็นอะไรนะคะ😭
โมจิ (สาวใช้)
อดทนหน่อยนะคะ ดิฉันจะห้ามเลือดไว้ 😭
กาฟิว (นอ.)
เธอรู้จักควารัก ความอบอุ่นไม🙂
โมจิ (สาวใช้)
ทำไมค่ะคุณหนู😟
กาฟิว (นอ.)
ฉันน่ะ อย่างสัมผัสความรู้สึกแบบนั้นบ้าง🙂
กาฟิว (นอ.)
ถ้าฉันตายไป ฉันจะได้สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นไม🙃
โมจิ (สาวใช้)
คุณหนูอย่าพูดแบบนั้นสิค่ะ😰
โมจิ (สาวใช้)
คุณหนูน่ะ จะต้องอดทนสู้ต่อไปนะคะ😭
โมจิ (สาวใช้)
ดิฉันเชื่อว่าสักวันคุณหนูจะสามารถสัมผัสมันได้แน่นอนค่ะ😭
กาฟิว (นอ.)
แต่ว่าความอดทนฉันนะ มันได้หมดไปตั้งนานแล้วล่ะ🙂
กัดกิน-2
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
ท่านพี่กาหิวค่ะ😟
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
ท่านพี่เจ็บตรงใหนรึป่าวค่ะ😥
กาฟิว (นอ.)
พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก หมวยไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ🙂
กาฟิว (นอ.)
พี่สบายดี☺️(😔)
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
งั้นเดี๋ยวหมวยจะมาเยี่ยมใหม่นะคะพี่ ดูแลรักษาตัวเองด้วยนะคะ
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
//เดินออกจากห้องไป
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
ยังไม่ตายอีกหรอ
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
//ยืนพิงกำแพง
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
ใครสั่งให้มึงเรียกกูว่าพี่!
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
//ตบหน้านอ.เต็มแรง+เลือดไหลออกมา
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
คนอย่างมึง ตายๆไปก็ดี!
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
พลังก็ไม่มี คนอย่างมึงไม่สมควรเกิดมาในตระกูลขุนนาง!
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
คนอย่างมึงก็เป็นได้แค่ขี้ข้านี้แหล่ะ!
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
//เดินออกจากห้องไป
กาฟิว (นอ.)
//มองไปที่กระจก
กาฟิว (นอ.)
สักวันท่านพี่จะต้องเสียใจกับสิ่งที่พี่ทำลงไป
กัดกิน-3
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
กาฟิว การิว การันต์ หมวย แม่กลับมาแล้ว
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
ท่านแม่!
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
//พุ่งเข้าไปกอด
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
หมวยคิดถึงท่านแม่มากๆเลยค่ะ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
แม่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน
การันต์ (พี่คนโต+พี่นอ.)
สวัสดีครับท่านแม่
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
อรุณสวัสดิ์ครับ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
แล้วกาฟิวไปใหนจ๊ะ?
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
เออ...คือว่า
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
คงนอนตายอยู่บนห้องมั้งครับ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
การิว!
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
ทำไมต้องแช่งน้องด้วย
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
ผมไม่นับมันเป็นน้องหรอกครับ
การิว (พี่คนกลาง+พี่นอ.)
//เดินออกไป
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
การิว!
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
กลับมาคุยกับแม่ให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะ
นาคิน (พ่อนอ.+พี่+น้อง)
ทำไรกัน เสียงดังออกไปด้านนอกเชียว
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
ก็ลูกชายคนเก่งของคุณนั้นแหล่ะ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
ฉันฝากคุณจัดการด้วย ฉันจะขึ้นไปหากาฟิว
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
หนูไปด้วยค่ะท่านแม่
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
ได้จ๊ะ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
//เดินขึ้นบรรได
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
//เดินตาม
นาคิน (พ่อนอ.+พี่+น้อง)
การันต์แกบอกพ่อมาเดี๋ยวนี้นะ ว่ามันทำไรกาฟิว
การันต์ (พี่คนโต+พี่นอ.)
ผมไม่รู้ครับ
การันต์ (พี่คนโต+พี่นอ.)
พ่อก็ไปถามมันดูสิครับ
การันต์ (พี่คนโต+พี่นอ.)
ผมขอตัว
นาคิน (พ่อนอ.+พี่+น้อง)
ไอ้ลูกคนนี้นิ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
กาฟิวเปิดประตูให้แม่หน่อยลูก
กาฟิว (นอ.)
ท่านแม่..//พูดเบาๆ
กาฟิว (นอ.)
//ปกปิดแผลทั้งหมด
กาฟิว (นอ.)
//เดินไปเปิดประตู
กาฟิว (นอ.)
ท่านแม่มีไรรึป่าวครับ
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
ป่าวจ๊ะ แม่แค่คิดถึงลูกเฉยๆ
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
(ทำบนตัวพี่กาฟิวถึงไม่มีแผลอะไรเลยล่ะ)
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
(ครั้งก่อนที่มา ยังเห็นเต็มตัวอยู่เลย?)
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
หมวย
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
หมวยลูก
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
คะ...ค่ะแม่
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
หนูเป็นไรลูก
หมวย (น้องคนเล็ก+น้องนอ.)
ป่าวค่ะท่านแม่
โมนา (แม่นอ.+พี่+น้อง)
งั้นแม่ไม่รบกวนลูกแล้วนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
