คำพูดของนางเอก- คำพูดพระเอก+ คำพูดตัวอื่นๆ" พูดในใจ()

นางเอกนั่งทำงานอยู่คนเดียวในห้องเอกสารเป็นกองตั้งอยู่บนโตะอย่างมหาสารแล้วก็มีเสียงเคาะประตูมีคำพูกขึ้นมาว่า

?"คุณหนูค่ะดิฉันเองค่ะ"

-เข้ามาเลยค่ะ-

?"ดิฉันเอากาแฟมาให้ค่ะ"

-อืมเธอเอาว่างไว้ตรงนั้นแหละ-

"ค่ะ"

แล้วผ่านมาเป็นเวลาตี3นางเอกดื่มกาแฟที่บุกคนปริศนาเอาให้แล้วก็นั่งทำงานจนถึงเวลา6โมงเช้าแล้วลู่เหยาเพ่ยก็เลี่มตาลายแล้วก่อนตายเธอรู้สืกเหมือนกระดูกบิดไปทังตัวแล้วก็มีคำพูดที่พูดไม่จบและเสียงเบาว่า

-ฟ.......ฉันจะไม่เชื่อใครแล้ว!!!-

ลู่เหยาเพ่ยสะดุ้งตื่นด้วยคอวามตระหนก

-เหม่ยเลี้ยวันนี้วันที่เท่าไร-

เหม่ยเลี้ย"เอ่อ...วันนี้เป็นวันที่21เดือน1ปีXXXX"

-โอเคไปได้-

-(นี้ฉันย้อนมาตอนฉันอายุ18หนิแต่ก็ดีฉันจะแก้แค้นและทำลายทังวงตระกุลของผู้ญิงคนนั้นไม่ให้เหลือชากกล้าดียังไงมาทำเหมือนฉันโง่ที่เชื่อมันมากว่า12ปีหนะฉันรู้แล้วก็แค่มารญาที่ผู้ญิงคนนั้นสะแดงใส่ฉันฉันไม่ควรเชื่อใจใครเพราะความคิดและความรู้สึกสามารพันเปลี่ยนได้ทุกเมื่อไม่เชื่อว่าหล่อนจะกล้าทำแต่ก็ต้องเชื่อเพราะมันผ่านมาแล้ว)—

-(แต่ก็ไม่แน่ฉันควรสอบสวนให้ดีเพราะเธอเป็นคนยกกาแฟมาให้ไม่แน่อาจมีเงี่อมง่ำบางอย่างก็ได้แต่ในละหว่างนั้นสืบสวนและจัดการไอ้พวกที่ลังแกฉันตอนมหาลัยที่ฉันไม้กล้าตอบโต้เพราะไม่อยากส้างปัจหาและฉันไม่มีประสบการก็แค่นั้นตอนนี้ฉันต้องเอาคืนพวกนั้นให้สะสมกับสิ่งที่พวกนั้นทำไว้กับฉันคืนไปอย่างดีเลยละ)/แสยะ-

"คุณหนูจะไปมหาลัยมั้ยค่ะ"

—ไปได้เตลียมรกให้ฉันด้วย—

"ค....ค่ะ"

ลู่เหยาเพ่ยพูดด้วยนำ้เสียงที่เย็นชาแล้วมองเดักสาวที่อยู่ตรงหน้าเธอแล้วเดินไปอาบน้ำและเดินลงมาทานอาหาน

"คุณหนูอรุณสวัดิค่ะ"

—อืมวันนี้มีงานอะไรบ้างพูดมาสิ—

"ค่ะวันนี้คุณหนูดูขยันและแข็งแกร่งกว่าวันอื่นเลยนะค่ะ"

—มันไม่ดีเหรอ—

"ดีแล้วค่ะ(นิสัยนี้เหยาเหยากลับมาเป็นคนที่แข็งแกล่งเหมือนเมื่อ7ปีที่แล้วเลยดีจริงๆ)"

—เสียเวลาจริงงพูดมามีเลื่องอะไรบ้าง—

"ค่ะวันนี้เราจะไปเจรจากับนายพลผู้กุ่มทหาะจำนวน60%ของประเทดค่ะและมีงานเลี้ยงของตระกูลเล่ยมาค่ะและมีคำเชิญให้คุณไปยิงปีนค่ะส่วนธุรกิจทางต่างประเทดและพายในไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ"

—ได้แม่นมเอากระเปามาให้หน่อยค่ะ—

"ได้ค่ะ"

เลขาลู่เหยาเพ่ย.ฉิ่งเจาเย่วพูดขึ้นว่า"เหยาๆไม่จัดวันเกิดเหรอ"

นางเอกยุดนิ่งและพูดว่า—ตาลางงานแน่นขนากนี้แล้วไม่น่าได้จัดหลอก.......แต่ฉันมาแล้วแค่เป่าเคักและอธิธานก็พอแล้วใช้ไหม—

หลังจากพูดแล้วนางเอกก็ขึ้นรกไปมหาลัยและพอไปถึงครึ่งทางนางเอกบอกให้คนขับรกไปอีกทาง

—(จากชาติก่อนเท่าที่จำได้วันนี้มีการรกชนกันแล้วเป็นที่มาให้ลุงเหว่ยเสียชีวิตเพราะสะนั้นฉันต้องไม่ให้ลุงเหว่ยตายเดัดขาด)—

พอไปอีกทางแล้วลู่เหยาเพ่ยก็เจอกับน้องสาวต่างแม่ของเธอลู่หมิงกวางแต่หลังจากพ่อแม่ของลู่เหยาเพ่ยเสียไปในวัยทีเธออายุ13ปีเธอเลยบังคับให้หมิงกวางเปลี่ยนนามสกูลของเธอเป็นเหว่ยตามแม่ของเธอโดยการคู่ว่าจะหุบเอาธุรกิจของตระกูลเหว่ยทังหมดเธอเลยยอมเปลี่ยน

by:CL