คุณตา ของ นางเอก(ดร.ธีระเมษ)

เป็นผู้ก่อตั้งมูลนิธิเด็กกำพร้า

จอมบ่งการ เป็นที่สุด รวยมาก วางมาดเก่งรักลูกสาวที่สุด

แม่นางเอก (ปาหนัน)เชื่อฟังพ่อ ใจอ่อน รักเด็ก

คุณพิภพ : พ่อพระเอกสุดโหดพ่อพระเอก (พิภพ) หล่อรวย เจ้าของบริษัทได้เมียเป็นลูกสาวมาเมีย อสังหาริมทรัพย์ใหญ่ที่สุด หลายเมีย รักแม่พระเอกมาก แต่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ เพราะทำความผิดไว้กับคู่หมั้นตัว

แม่พระเอก : พิลมล สวย ใจดี ลูกสาวมาเฟียตระกลูดัง มีศัตรูเยอะ แอบหนีพ่อมาอยู่กับพ่อของพระเอก เพราะมีลูกกับพ่อพระเอก 1 คนอายุ 2 ขวบ ชื่อ พิธาน พระเอกของเรงเอง

พ่อนางเอก : ชื่อ ไม่รู้

ประวัติ ไม่มี

ฐานะ บอกไม่ได้ความลับสุดยอด

(เป็นบุคคนอันตรายที่พ่อพระเอกต้องคอยพาลูกเมียลับๆหนีจากเงื้อมมือของเขา

นางเอก : ปาลี

ลูกสาวสุดที่รักของคุณปาหนันที่เกิดกับบุคคลอันตราย ถูกบงการชีวิตเหมือนกับแม่เพราะตาไม่รัก เพราะเกิดมาไม่มีพ่อ และไม่รู้ว่าใครคือพ่อ

พระเอก : พิภพ

หล่อ เถื่อน นิสัย โหด เหมือนคุณตาเพราะ ตอน 3 ขวบ ถูกคุณตาโขมยไปจากพ่อแม่ ซึ่งเป็นมาเฟียเอาไปเลี้ยง ตั้งแต่เล็ก นิสัยจึงเหมือนมาเฟีย มีน้องสาวแท้ๆ 1 คน

พระรอง : พิพัฒน์(ลูกเลี้ยงพ่อพระเอก)

หล่อ รวย ขยัน ตัวเต็งมหาลัย ถูกนำมาเลี้ยงหลังจากที่พระเอกถูกโขมยไปเพราะน่าตาคล้ายกับพระเอก ตั้งแต่ 3 ขวบ จากมูลนิธิ ตาของนางเอก

น้องสาวพระเอก : พิลาสลักษณ์

ดารา นักแสดง ตัวแสบของวงการ อิจฉาพระรอง คิดว่าพ่อแม่รักมากกว่า เอาแต่ใจ

ปากร้ายแต่ใจรักเขา

ตัวราย

นางร้าย

นางร้าย

นางร้าย

เรื่องนี้ นางร้านเยอะ นะคะ เอาใจช่วยนางเอกกันนะคะ

...—เมื่อ 25 ปีที่แล้ว—...

ผมขอโทษนะครับคุณอา ที่ผมไม่สามารถ หมั้นกับน้องได้เพราะผมมีภรรยาและลูกชาย แล้วครับ ท่าน ส่วนเรื่องหมั้นเดี๋ยวผมจะไปพูดกลับคุณพ่อคุณแม่เองครับ ว่ามันเป็นเพราะผมไม่ใช่น้องครับ อภัยให้ผมด้วยนะคะ สิ้นเสียงพูดของ พิภพ ซึ่งนำลูกและเมียหนีมาจากเมืองนอก กลับมาอยู่บ้านเกินเมืองไทย เพื่อจะมายกเลิกงานหมั้นของตัวเองเพราะว่า ตอนอยู่เมืองนอก แอบมีเมียมาก่อนหน้านั้นแล้ว

ขณะนั้น รถของพิภพได้จอดอยู่ข้างนอกซึ่งมี พอดีกับรถของปาหนันขับมาจอดด้านข้าง

ปาหนันได้เห็นเด็กน้อยที่อยู่ในรถได้ทักทาย สวัสดีเด็กน้อย เด็กน้อย ออกมาจากรถวิ่งมาหาแม่นางเอกและให้ปาหนัน อุ้ม ไงจะเด็กน้อย ทำไมอยู่ในรถคนเดียวละ

แม่ผมไปห้องน้ำครับ แล้วพ่อละครับ

คุณพ่อเขาไปคุยกับเพื่อนที่ด้านในครับ

พิลมล มาพอดี ทำไมไป กวนพี่เขาละตาธาน แม่บอกให้อยู่แต่ในรถใช่ไหม

ครับแม่ธานขอโทษครับ

ขณะที่ ปาหนันได้ส่งเด็กน้อยขึ้นรถ ดันมีคนแอบถ่ายภาพแม่นางเอกไป

ปาหนัน บาย บายจะ เด็กน้อย

หลังจากนั้นปาหนัน ก็เดินเข้าไปในร้านสวนทางกับที่พิภพเดินออกมาจากด้านใน โดยที่ทั้งคู่ไม่รู้จักและเคยเห็นหน้ากัน

^^^อ้าว คุณ พ่อ คะ^^^

^^^หนูมาแล้วคะ^^^

แกมาอะไรป่านนี้

^^^ก็รถมันติด^^^

^^^คุณพ่อจะให้หนูทำยังไงละคะ^^^

^^^แล้วนี่คู่หมั้นหนูไปทางไหนละคะ^^^

ก็เดินสวนแกไปแกไม่เห็นหรือไง

ทำไมแกชอบทำฉันขายหน้านะ

^^^ก็หนูบอกแล้วว่าจะหาสามีเอง^^^

^^^คุณพ่อไม่ต้องช่วยหนูหาหรอกคะ^^^

ก็ฉันมีแกเป็นลูกสาวคนเดียวนิ

ฉันอยากเห็นแก เป็นฝั่งเป็นฝา เร็วๆ

..........

หลังจากที่ทั้งคู่คุยกันเสร็จ กำลังกลับ

ก็ดันมีรถสีดำคันใหญ่วิ่งตัดหน้าปาหนันและ ดร.ธีรเมศ ผู้ชายร่างใหญ่ ใส่สูตรสีดำ ลงจากรถตู้มา หลายคน ได้มาฉุดปาหนัน และขู่ ดร.ธีรเมษ ว่าถ้าแจ้งตำรวจจะฆ่าทิ้งทั้งครอบครัว ดร.ธีรเมศได้ขอ ร้องให้ปล่อยตัวลูกสาวเอง แต่ก็ไม่มีใคร ฟัง

ผมขอร้องปล่อยเรา 2 คนไปเถอะ

ผมมีเงินคุณต้องการเท่าไร

^^^ผู้ชายร่างใหญ่ไม่ฟัง^^^

^^^เจ้านายกูต้องการศักดิ์ศรีคืน^^^

^^^ไม่ใช่เงินของพวกมึง^^^

พวกเราไม่เคยมีศัตรูที่ไหน พวกคุณคือใคร

^^^ไม่ต้องรู้หรอกไอแก่^^^

ปลั๊ก ปลั๊กๆๆๆๆ แกทำอะไรพ่อฉัน

...เพี๊ยะ เพี๊ยะ ๆๆๆๆๆๆ สลบไปแล้วครับนาย...

เอามันมาให้ฉัน นายครับแต่ว่า ผู้หญิง คนนี้ นายจะเอากลับไปจริงๆหรือครับ

!!!!ฉันบอกว่าเอามันมาให้ฉัน!!!!!!

...........................

หลังจากนั้น..............

หลังจากนั้น ,,,,,,,,,,,

ดร.ธีรเมษ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองอยู่โรงพยาบาล ร้องตามหาลูกสาว อยู่นาน จนพยาบาลห้าม .....

ปาหนัน อยู่ไหนลูก ปาหนัน ๆๆๆๆๆๆ

หมอ : ดร.ครับ ใจเย็นนะครับ

หมอ: คุณพิภิพกำลังช่วยตามหาอยู่ครับ

ดร.ธีรเมษ : พิภพช่วยน้องนะ มีคนจับตัวน้องไป

หลังจากที่พิภพ ทราบก็เดาได้ทันทีว่าเป็นฝีมือใคร

หน้าห้องตรวจ

พิลมลยืนอุ้มลูกด้วยความกลัว เพราะเธอเอง เธอเป็นคนส่งรูป ปาหนันให้เขาเอง เขาจึงโกรธ และคิดว่าปาหนันเป็นเธอ จึงจับตัวปาหนันไป

พิลมล : คุณภพ ฉันจะทำยังไงดี ฉันไม่น่าทำแบบนี้เลย ฉันผิดเองฉันน่าจะถามคุณก่อน ฉันกลัว พิลมลห้องให้ กับสิ่งที่ตัวเองทำไป ..,,,ฮือๆๆๆๆๆ สะอึก....

พิภพ : คุณทำอะไร ใจเย็นๆ ค่อยๆพูด

พิลมล: ฉันคิดว่าคุณจะทิ้งฉันกลับลูก มาหาคู่หมั้นคุณ ฉันจึงให้นักสืบมาสืมแล้วเอารูป ปาหนันคูหมั้นคุณ ไปให้คู่หมั้นฉันแทนรูปตัวฉันเอา (พิลมลพูดไปร้องให้ไป) จากนั้นฉันก็หนีงานหมั้นมาหาคุณที่เมืองไทย

คูหมันฉันพยายามตามสืบ เรื่องของฉัน ฉันจึง เอารูปสวมรอยเป็นพิลมล แล้ว ประกาศว่าจะแต่งงาน ฉันจะยังไงดี คุณภพ

พิภพ : แล้วทำไมคุณไม่บอกผมตั้งแต่แรก พิลมล : ก็ฉันโกรธ คุณ

ภิภพ : แล้วถ้าคุณพ่อคุณท่านรู้ละ

พิลมล : คุณต้องพาฉันกับลูกหนีไปให้ไกลนะ ไม่งั้นคุณพ่อจะต้องมาเอาตัวฉันกับลูกไป ไหนจะคู่หมั้นที่ฉันหลอกเขาอีก

แล้วผมจะ มองหน้านท่าน ดร.ธีระเมษยังไง ว่าที่ลูกสาวท่านถูกจับตัวไป เป็นฝีมือภรรยาของผม

......ทางด้าน ดร.ธีรเมษ ......

ตามหาลูกสาวสุดวิถีทาง .....โดยที่ไม่รู้ว่าใครจับตัวลูกสาวไป .....

ท่านยอมเสียเงินไป เยอะเยอะมากมาย แต่ก็ไม่เป็นผล ...

ฝั่งทางด้าน ภิภพ และพิลมลต่างช่วยกันตามหา แต่หายังไงก็ไม่เจอ

หลังจาก ปาหนันโดนจับตัวไป ก็ไม่มีใครรู้จะเป็นตายร้ายดียังไง

...****************...

...****************...

จนเวลาผ่านไป เกือบเดือน

,,,,ที่บ้านพิพภ

ที่หน้าบ้านของภิพบ มีรถสีดำ มาจอด และมีคนแก่ ลงมาจากรถ เดินเข้ามาในบ้านพิภพ

พิลมล : กำลังทำกับข้าวเย็นให้ลูกชาย วัย 3 ขวบ ได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน

พิธาน : คุณคุณพ่อมาแล้ว พิธานดีใจรีบวิ่งออกไปรับคุณพ่อ

แต่ต้องตกใจ เพราะผู้ชายที่เข้ามาในบ้านไม่ใช่พ่อตัวเอง แต่เป็นผู้ชายแก่ร่างใหญ่

เข้ามาอุ้ม พิธาน

พิธานรกใจ เรียก แม่ครับ ๆๆๆๆๆๆ

......................

โครมาลูก คุณพ่อมาแล้วหรอก

พิลมลออกมารับสามี ก็ต้องตกใจ ผู้ชายที่ยื่นตรงหน้าไม่ใช่ สามี แต่ดันเป็นพ่อของตัวเอง

คุณ คุณ คุณพ่อ มาได้ยังไงคะ

แกเล่นหนีงานหมั้น มาอยู่กับ สามี ที่นี่เอง

แกรู้ไหมฉันตามหาตัวแก ตั้งนาน

ดีนะที่คุณฮัง เขาไม่เอาเรื่องฉัน

ไม่ยังงั้นฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

นี่หรอ ลูกชายแกกับ ไอ้หมอนั้น

^^^พิลมล : ค่ะ ค่ะ คะ^^^

ดีแล้วฉันจะได้ไม่กลับไปมือเปล่า

^^^คุณพ่อหมายถึงอะไรคะ^^^

ฉันก็จะเอาลูกแกไปด้วยไง หลานชายของฉัน ต้องมาดูแลธุรกิจของฉัน

ไม่ได้ นะคะ .................

^^^หนูจะเลี้ยงลูกเอง แกจะต้องเป็นคนดี ไม่เหมือนคุณพ่อ^^^

ฉันไม่ดีตรงไหน ฉันเลี้ยงแกมา แกไม่เคยทนแทนบุญคุณฉันเลย ฉันเอาลูกแกไปถือว่า แกทดแทนบุญคุณฉันก็แล้วกัน

ใช่ไหมจะหลาน หลานชื่ออะไรนะ

ผมชื่อพิธานครับ

ไงหลานตา ฉันชื่อ ฝู่หลง นะ ฉันเป็นตาของนาย นะพิธาน ไปอยู่กับฉันนะ ที่นั้น มีบ้านหลังใหญ่ มีรถหลายคัน มีของเล่น

มีห้องนอนสวยๆ มีของเล่นเยอะเยอะ มากมาย อยากไปไหมละหลานชาย อยากไปครับ

ไม่นะคะ ตุณพ่อ ไม่นะ อย่าเอาแกไป หนูขอร้อง

....

...----------------...

ออกรถได้ ปรึ้นนนนนน

พิลมล : นั่งกอดเข่าร้องให้ เหมือนถูกเข็มทิ้งแทงใจ เพราะโดนพรากลูก ซึ่งเธอรู้อยู่ใจว่าสักวันหนึ่งเธอจะต้องโดนแบบนี้

หลังจากที่ พิธานโดนจับตัวไป

พิภพ ก็พยายาม ตามหาพิธาน แต่ไม่ทัน เพราะ พ่อของพิลมล ได้พาพิธานไปที่เมืองนอกแล้ว —

พิลมล : ร้องให้จนเป็นลม

เธอเป็นโรคซึมเคร้าไปช่วงหนึ่ง พิภพไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงจึงไป หา ดร.ธีรเมษ

ดร.ธีรเมษ เห็นใจ พิลมลและพิภพ เพราะตัวเองก็เคยโดนพรากลูกไปเหมือนกัน

แต่ตัว ดร.ธีรเมษเป็นหมอ จึงทำใจได้ แต่ก็ยังไม่ละเลยการตามหาลูกสาวตัวเอง

...————————————...

....ณ....สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า...

ดร.ธีรเมษ ได้พาภิภพมาดูเด็กน้อย เพื่อจะพาไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม และได้เด็กชายวัย 3 ขวบ หน้าตาดี มีสัมมาคาระวะ ไป 1 คน คือ พิพัฒน์ พระรองของเรานี่เอง

พิพภ : ได้พา เด็กน้อยที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาแล้วให้ชื่อใหม่ว่าพิพัฒน์ (พระรอง)

ฝั่งทางด้าน พิลมล นั่งรอดีใจที่ พิภพ จะพาลูกชายมาหา

พิภพ และ พิพัฒน์ วิ่งมากอดพิลมลด้วยความดีใจ พิลมล ยังเรียกหาพิธานอยู่เสมอ

,,,,,,,,,,

พิพัฒน์ ได้คอยดูแลพิลมลอยู่ไม่ห่าง และได้มีพิพัฒน์ อยู่เสมอ

................ .

...—3 เดือน ต่อมา— ...

หลังจากที่ พิภพ ได้รับพิพัฒน์ มาเลี้ยง

อาการป่วยของ พิลมลก็เริ่ม หายดี

^^^พิพัฒน์ : แม่ครับ กลับมาแล้วครับ^^^

พิภพ ไปรับพิพัฒน์ กลับ จากโรงเรียน

เพื่อมาทานข้าวเย็นพร้อมกัน

พิภพ : คุณมาดูสิผมซื้อของโปรดคุณมาเยอะแยะเลยนะ

พิลมล : ไหนคะ 2 พ่อลูกได้อะไรมาบ้างเอย

หู้ 😋😋😋😋 มีแต่ของน่าอร่อยทั้งนั้นเลย

🧀🍖🥩🍔🍖 ขณะที่พิลมล กำลังทานอาหารอยู่นั้น

พิลมล : คุณคะ อึบ อื๊อ 🤮🤮🤮🤮🤮🤮

เกิดอาการ เหม็น กระเพา ปลา มามากเลยคะคุณ คุณพิภพ ตุบๆๆๆๆ Zzzzzzzzzz

พิลมลก็เป็นลม ลมไป

เมื่อเธอตื่นมาที่โรงพยาบาล

พิภพ : ค่อยๆ ขยับตัวนะ พัฒน์ เอาหมอนมารองหลังแม่เขาหน่อยลูก

^^^พิลมล : ฉันเป็นอะไร หรอคะ^^^

ไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวคุณหมอก็มาแล้ว

หมอ : สวัสดีครับ 🙏 คุณผู้หญิง

^^^ฉันเป็นอะไรไปคะ คุณหมอ^^^

หมอมี 2 เรื่องจะแจ้งนะครับ มีทั้งดีและร้าย

พิลมล : บอกมาได้เลยคะ

หมอ : ข่าวดีคือ คุณกำลังตั้งครรภ์ ได้ 2 สัปดาห์ แล้ว

หมอ : ข่าวร้ายคือ คุณต้องนอนพักที่โรงพยาบาลอีก 3 วัน นะครับเนื่องจากครรภ์ยังอ่อน หมอยังไม่อนุญาต ให้กลับบ้านครับ

ถ้าแข็งแรงแล้วถึงจะได้กลับบ้านครับ

พิลมล : ว่ายังไงนะ ฉันท้อง ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมคุณภพ

พิภพ : ใช่แล้ว เรากำลังจะมีลูกอีกคน

พิลมล : (พูดย้ำ) มีลูกอีกคน ไม่ ไม่ มายยยย

คุณพ่อ ๆ ถ้าคุณพ่อรู้ ถ้าเขารู้ เขาต้อง ไม่ ๆๆๆ

เขาต้องมา เขาจะมา ฉันจะทำยังไง คุณภพ

ถ้าเขามาอีก 😭😭😭😢

พิภพ : ไม่ต้องกลัว ผมจะดูแลคุณกับลูกเอง

พิพัฒน์ : แม่ไม่ตรงกลัวมีผมอยู่ ผมจะดูแลคุณแม่เอง

...

...

พิพภ : คุณต้องเข้มแข็ง นะ ตาหนูจะได้แข็งแรง ทำใจให้สบาย มีผมกับตาพัฒน์อยู่ ไม่ต้องกลัว

///// สักพัก /////

ก็อกกก ก๊อกกกกก

พิลมล : ใครมาคะ

อ้าวๆๆๆ

สวัสดีครับ พิลมล ท่าน ดร.ธรีเมษ มาเยี่ยมคุณ

เป็นยังไงบ้าง ฉันนำ ของมาฝาก

ดูแลตัวเองดีๆนะ จะได้หายไวๆ

ไม่ต้องห่วง ผมบอกพยาบาลกับหมอให้ดูแล

ภรรยาของคุณคุณพิภพ ให้อย่างดี ไม่ต้องเกรงใจ นะ

ดร.ธีรเมศ : ไง ตาพัฒน์ เป็นยังไง สบายดีไหม

พิพัฒน์ : สบายดีครับ พ่อ กับ แม่ดูแล พัฒน์ อย่างครับ

ดร.ธีรเมศ : ดีแล้ว อยู่ กับท่านดูแลท่านดีๆละ รู้ จะทดแทนบุณคุณท่านด้วยละ

พิพัฒน์ : ครับท่าน 🙋🙋🙋

พิพภ : ท่านครับ แล้วเรื่องลูกสาวท่าน....iiiii

ดร.ธีระเมศ : นี่ก็ 6 เดือนแล้วยังไม่มีข่าว คราว เลย ฉัน เริ่มจะหมดหวังแล้ว

พิภพ : ผมว่าท่านยังไม่หมดหวังหรอกครับ อะไรก็อาจเกิดขึ้นได้

ดูอย่างผมสิครับ ขนาดพาลูกพาเมียหนี ยังหนีไม่พ้น พ่อตาผมยังมาเอาลูกผมไปได้

แต่ก็ยังดี ที่ ผมไม่หมดหวัง ยังได้ตาหนูน้อยนี่มาเพิ่ม และยังมี ตาพัฒน์คอยช่วย ดูแลไม่ห่างครับ

ผมก็ขอให้ท่านก็น่าจะได้เจอ น้อง ปาหนัน

เร็วนะครับ

////////ตอนต่อไป///////