ณ เมืองชนบทแห่งหนึ่งได้มีพ่อค้าที่ชื่อว่า " ฮางิ " ได้มาขายของตามริมทางเหมือนทุกครั้งที่เขาทำ แต่วันนี้ไม่เป็นอย่างนั้นเขาเจอสิ่งผิดแปลกไปจากเดิม เขาได้เจอคนนอนหมดสติอยู่ริมทาง เขาได้เดินเขาไปดู

" ที่นี้มืดและน่ากลัวอย่างนี้ทำไมมีคนมาอยู่แถวนี้ได้ "

ฮางิ ได้เข้าไปช่วยเหลือเขาคนนั้นเอาไว ฮางิได้พาคนนั้นกับบ้านมา

" ( ที่นี้ที่ไหนทำไม่เราไม่คุ้นเลยเรามาอยู่ที่นี้ได้ไง ) "

" สวัสดีครับ ผมชื่อฮางิ เออคุณเป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยังแล้วทำไมไปนอนหมดสติอยู่ตรงนั้นได้ละครับ "

ฮางิถามด้วยความเป็นห่วง

" คือดีขึ้นแล้วครับแต่ก็ยังปวดหัวอยู่ ออผมชื่อ นานะ ครับ ขอบคุณมาที่ช่วยผม "

" ยินดีครับ "

" นานะ " ได้ความทรงจำเสื่อมชั่วคราว เขาเลยจำอะไรไม่ค่อยได้มีแต่ความจำเรื่องชื่อกับตอนยังเด็ก

" คือ ที่นี้ที่ไหนหรอครับ "

" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับเพราะผมก็ผึ้งยายเข้ามาได้ไม่กี่วันเองครับ "

ฮางิ ได้ยายเข้ามาในเมืองได้ไม่ถึงสัปดาห์เขาเลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก

" ออคือผมมีเรื่องจะขออะครับ "

" อะไรหรอครับ พูดมาได้เลย "

" ผมขออยู่อาศัยกับคุณไปก่อนนะครับ "

" ฮือ ได้ครับ แต่....... "

" แต่อะไรหรอครับ ? "

" คุณต้องช่วยผมทำงานดูแบบ้านด้วยนะ "

" อาเค เลยครับ ผมจะพยายาม "

จากวันนั้นทั้งคู่ก็ค่อยอยู่ดูแลและก็ช่วยเหนือกันถึงแม้จะมีไม่ถูกกันในบางเรื่องก็ตาม แต่พออีกคนไม่สะบายอีกคนก็ค่อยดูแลและทำหน้าที่แทน

จากวันนี้จากคนที่ไม่รู้จักก็ทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่อธิบายไม่ได้มันเป็นความสนิทที่ไม่ใช่แค่เพื่อนความสัมพันธ์ค่อยๆพัฒนาทั้งที่ตัวเขาทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยสักนิด

" นานะ วันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีไปขายของแทนผมก่อนนะ "

" นายนี้มันจริงๆเลย "

วันนั้นเองที่ นานะ ได้ออกไปขายของแทน ฮางิ ก็มีคนแปลกหน้าเข้ามาทัก

" นี่เธอน่ะ ชื่อ นานะ หรือเปล่า "

" เออใช่ครับมีอะไรกับผมหรือเปล่า "

" แต่ทำไมคุณหน้าคุ้นจัง เหมือนผมเคยเห็นที่ไหน "

นานะ รู้สึกแปลกใจกับชายที่อยู่ข้างหน้าทำไมหน้าของเขาคุ้นมาแต่ เธอก็ไม่ได้คิดอะไร

ตอนเย็น

อยู่ๆ นานะ ก็รู้สึกแปลกๆเขาปวดหัวอย่างรุนแรง

" ช่วยด้วย ใครก็ได้ชอบผมที "

อีกเมืองหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก เป็นที่ที่มีเผ่าพันธุ์ที่ไม่ใช่มนุษย์เป็นมนุษย์หมาป่ากับแวมไพร์ แต่เดิมทั้งสองเผ่าพันธุ์ไม่ถูกกัน แต่มีอยู่วันหนึ่งทั้งสองเผ่าพันธุ์ไปทำตกลงกันแล้วอยู่ด้วยกันได้ อยู่มีเสียงดังขึ้น

" นี้ทุกคนผมเจอนานน้อยแล้วครับ "คนรับใช่คนหนึ่งได้ตะโกนเสียงดังไปทั้วเมือง

ทุกคนที่ได้ยินเสียงนั้นก็รีบออกไปหาผู้ชายคนนั้น

ทั้นที

" นายน้อยเป็นไงบ้าง "ชาวบ้านคนหนึ่งพูดขึ้นแล้วชาวบ้านอีกหลายคนก็ถามคำถามค้ายๆกันออกมา

ื " นายน้อยอยู่ไหน,เจอนายน้อยที่ไหน,ทำไมไม่เอานายน้อยกับมาด้วย "ขณะที่กำลังวุ่นวายอยู่ก็มีเสียงดังขึ้น

" นิ จะเสียงดังอะไรกัน "เสียงผู้ชายดังขึ้นพร้อมกับพูดต่อว่า

" เจอเจ้าตัวแสบแล้วหรอ ทำไมไม่เอาเขากับมาด้วย " เขาพูเขึ้นด้วยความเป็นห่วง

" ท่าน ยูจิ ครับผมขอโทษด้วยนะครับ แต่ว่าเหมือนนายน้อยจะความจำเสื่อม จำใครไม่ได้เลยแล้วนายน้อยจำผมไม่ได้ด้วยซั้ม "เขาพูดด้วยความผิดหวัง

" ไม่เป็นไรชั้นจะไม่ว่านาย ขอเเค่เจ้าแสบนั้นไม่เป็นไรก็พอ "พอเขาพูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้น

ก่อนหน้าวันที่นานะจะหายตัวไป

" ทุกคนเห็นนายน้อยไม "พี่เลี้ยงพูดขึ้นถามแม่บ้านที่ทำความสะอาดอยู่แถวนั้น ทุกคนตามหานานะไปทั้งบ้านแต่ก็ไม่เจอใคร ผ่านไปซักพักเพื่อนของนานะก็ไปตามหานานะที่ข้างบนหลังคาบ้าน

" นี้ นานะมานั้งทำอะไรตรงนี้ละ รู้ไมเขาตามหาเธอกันนะ "เพื่อนนานะพูดด้วยความเป็นห่วง

"ก็ ชั้นไม่อยากไปนอนนิโยจิ " นานะพูดพร้อมมองไปที่ดวงจันทร์ "นิ โยจิไปเอาของมาให้ชั้นหน่อยได้ไม "

" ได้สิ "โยจิตอบรับยูจิโดยไม่คิดอะไร

เขาเดินลงไปเอาของให้นานะแล้วเขาก็ขึ้นนาหานานะแต่เขาไม่เห็นใครเลย

" นานะ นานะเธออยู่ไหนอย่าเเกล้งฉันสิ "เรียกหานานะอยู่นานต่อนานก็ไม่เห็นใครเขาวิ่งไปบอกนานใหญ่ที่กำลังทำงานอยู่

" คุณยูจิคับ นานจะหายตัวไปคับ "เขาพูดด้วยความร้อนรน

" เอาน่า เดียวนานะก็มาเธอคงไปดูพระจันทร์ที่ไหนซักที่นะ "เขาพูดด้วยความใจเย็นแต่จริงๆแล้วเขาก็เป็นห่วงลูกชายของเขาอยู่ดี

เวลาผ่านไปนานต่อนานนานะก็ยังไม่กับมา ยูจิที่รู้อย่างนั้นก็รู้อยู่แล้วว่านานะโดนรับพาตัวไปเขาร้อนใจมาแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะตอนนี้มันตอนเช้าเผ่าแวมไพร์ไม่ถูกกับแสงแดด อยู่ไปก็มีเสียงดังขึ้น

" คุณยูจิคับผมขอสัญญาว่าผมจะหานานะให้เจอ ได้โปรดให้ผมแต่งงานกับเธอด้วยคับ "เขาพูดพร้อมกับสายจะที่เอาจริงเอาจริง ยูจิเห็นก็ตกลงตามนั้น

นั้นวันที่เจอนานะแล้ว

'' ใครเป็นคนเจอนานะ "เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น

เขาถามคนถามไม่หยุด

" คุณโยจิคับ เขาเจอนานน้อยแล้วก็จริงแต่นานน้อยจำใครไม่ได้เลย "เขาพูดอย่างเศร้าๆ

" ชั้นจะไปขอคุณยูจิให้ชั้นเป็นเอาเธอกับมา "เขาพูดพร้อมเดินตรงไปหายูจิ

" คุณยูจิคับผมขอออกไปเอานานะกับมานะคับ " เขาคาดหวังว่าคำตอบจะเป็นดั่งที่เขาคิดแต่กับตรงกันข้าม

" ไม่ได้ปล่อยให้นานะไปตามความคิดของเขา " ยูจิพูดตอบกับไป

" แล้วเรื่องง่นแต่งละคับ "เขาพูดด้วยความไม่พอใจนิดๆ

ยูิบอกว่า" รอให้นานะมารับปากเองเถอะ" แล้วเขาก็เดินออกไปจากตรงนั้น

ผ่านไปซักพักโยจิจะไปตามหาอยู่นานะให้ได้เขารวบรวมประชากรมนุษย์หมาป่าเพื่อไปเอานานะกับมา