ลิลิน อายุ 14 ผมยาวบลอนตาสีเขียวมิ้นนิสัยเหมือนเด็กผู้ชายด่าเก่งไครด่ามากูด่ากลับ เชนอายุ 16 ปี นิสัยขี้แกล้งหน้าตาหล่อแบบหนุ่มชาวจีนที่บ้านเป็นคนจีนมาทำงานที่อังกฤษผมดำยาวมัดรวบตาดำขลับ "บ้านหลังนี้เหรอ หึ ฉันจะพังมันให้ราบ" ลิลินพูดอย่างมีพาวเวอร์สุดๆจากนั้นมีสาวใช้มากมายมาต้อนรับลิลินให้เข้าไป"เชิญค่ะนานหญิง" สาวใช้พูด"อะ ฮะ อะไรนะ" ลิลินพูดอย่างตกใจสาวใช้พาลิลินไปเปลี่ยนชุดแต่งหน้า ชุด

ลิลินใส่อย่างกล้าๆกลัวๆจากนั้นสาวใช้จึงพาเธอไปห้องอาหารอันใหญ่โตและโอ่อ่าเธอได้พบกับเชนเป็นครั้งแรกเชนจึงทักเธอ"นี่ ไครเอาโสเภนณีเข้ามาล่ะเนี่ย" พร้อมกับมองเธอด้วยตาเหยียดหยันลิลินจึงมักกลับ"ใช่ไครเอากรี่ชายแถวถนนมากันนะเฮ้อหน้าตาก็ใช้ได้นะแต่ความเป็นกรี่มันปิดไม่มิด ฮึผู้ดีสันดานไพร่" ลิลินโต้กลับพร้อมดวงตาเจ้าเล่ห์จากนั้นทั้งสองคนจึงแยกย้ายไปนั่งที่เก้าอี้หรูหราฟู่ฟ่าลิลินแกล้งสู้มส้ามเอากระโปงยาวสวยไปเกี่ยวกับโตะและทำน้ำหกใส่ชุดราตรีของแม่เชนใช้มือกินอาหารกินมูมมามไปหมดแต่พ่อกับแม่ของเชนไม่มีท่าทีอารมณ์เสียเลยแผนของลิลินก็เลยพังยับเพราะพ่อแม่ของเชนยังพอใจลิลินอยู่ดี"เอาหล่ะลิลินเดี๋ยวหนูย้ายเข้ามาวันพรุ่งนี้นะจ๊ะ"แม่ของเชนพูด"ค่ะคะ"จากนั้นลิบินจึงกลับบ้านโดยมีคนขับรถไปส่งแม่ของลิลินดีใจมากที่ครอบครัวมหาเศรษฐีรับเธอเป็นลูกสะใภ้แต่ลิลินกลับอารมณ์เสียเพราะเธอไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานเลยในหัวเธอจึงพยายามทำตัวสุ่มส้ามที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้แต่ที่เธอไปดูตัวเพราะว่าเเม่ของเธอบอกว่าจะไม่ให้เรียนต่อถ้าไมไปเธอจึงไปอย่างไม่เต็มใจ"เฮ้อเอาไงดีวะเนี่ยต้องไปอยู่บ้านเขาอีกโอยไม่ไหวแถมต้องย้ายโรงเรียนอีกนรกแตกจริงๆแม่ชั้น" ลิลินพูดคนเดียวในห้องนอนตัวเองเธอกลัวมากและเกลียดแม่ตัวเองมาก"ชั้นแค่อยากเรียนแล้วทำงานดีๆแต่แม่กลับเอาสิ่งที่ชั้นรักมาขู่ชั้นโอ๊ยเอาไงดีเนี่ย"

ลิลินตื่นเช้าแต่งตัวใส่เสื้อยืดสีม่วงกางเกงยีนส์ขาสั้นบูทยาวถึงหัวเข่ามัดผมหางม้าและเดินทางไปยังคฤหาสน์ที่ใหญ่โตและโออาสาวใช้ออกมาต้อนรับเธอเหมือนอย่างเคยแล้วนำเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สาวใช้ให้เธอใส่คือ

ชุดราตรีสั้นสีอมม่วงฟ้าสั้นสวยงาลิลินจังหวัดเล็กน้อยจากนั้นสาวใช้พาเธอไปยังห้องนอนของเธอที่สวยงามและหรูหรามากเธอตะลึงไปกับความงดงามของห้องแล้วสาวใช้จึงนำกระเป๋าของเธอไปวางแล้วพาเธอไปยังห้องแต่งตัวแล้วแนะนำห้องแต่งตัวดีให้เธอฟังมีทั้งเดรสสั้นเดรสยาวและชุดราตรีมีเสื้อกางเกงกระโปรงแล้วก็เครื่องสำอางมากมายกระเป๋า chanel และกระเป๋าแบรนด์เนมมีของแบรนด์เนมมากมายวางอยู่ลิลินตกใจ"ทำไมมีของเยอะจัง"ลิลินพึมพำกับตัวเองจากนั้นสาวใช้จึงถามเธอว่ามีที่ไหนอยากไปในบ้านหลังนี้ไหมลิลินจึงตอบว่า"ห้องสมุดค่ะ"ตกลงค่ะคุณหนูไม่ใช่สิต้องเรียกว่านายหญิงสาวใช้อีกคนมาบอกมาสิลีนสาวใช้ของเธอมาสิลีนสาวใช้ประจำตัวของเธอพี่สาวใช้ที่ดูจะเป็นเจ้านายอ่ะบอกว่ามาสิลีนจะเป็นสาวใช้ประจำตัวของเธอจากนั้นมาสิลีนจึงพาเธอไปยังห้องสมุดในคฤหาสน์หลังนี้

ห้องสมุดใหญ่โตสวยงามอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ของคู่หมั้นของลิลินลิลินหาหนังสืออ่านอยู่หลายเรื่องซึ่งส่วนมากก็จะเป็นเกี่ยวกับการเมืองธุรกิจแล้วก็มีนิยายรักด้วยแต่ไม่มากเท่าไหร่นะลิลิรอ่านดวลไปวนมาด้วยความเบื่อและความเหงาจากนั้นเธอก็เห็นเชนเดินเข้ามาในห้องสมุดลิลินรีบไปแอบในกองหนังสือไม่ใช่สิต้องเรียกว่ารีบไปแอบในห้องหนังสือรับที่เต็มไปด้วยหนังสือเกะกะเต็มไปหมดเชนจึงพูดว่า"อยู่ไหนนะยัยปากหมา"ตอนนั้นนี่ลิลินอยากจะเข้าไปชาร์จพลังใส่เชนทันทีหน่อยมาว่ากันปากหมาได้ยังไงลิลินคิดอย่างหงุดหงิดแล้วเดินออกไปอ่านหนังสือที่ค้างไว้ต่อเชนเห็นจึงบอกว่า"นี่เธอมาอยู่ในห้องสมุดงั้นเหรอนึกว่าอย่างเธอต้องไปหว่านเสน่ห์คนใช้สะอีก"ลิลินไม่ได้สนใจตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือต่อไป"นี่เมินกันรึไง"เชนถาม"หุบปากชั้นจะอ่านหนังสือ"

"เฮ้ออะไรของเธอเนี่ย"เชนพูดอย่างหงุดหงิดลิลินค่อยๆหันหน้าไปมองเชน"มีอะไรคะคุณชาย"เธอพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน"เธอได้อ่านกฎของบ้านหรือยัง"เชนถาม"ยังทำไมหรอ"ลิลินถามอย่างสงสัย"ก็กดมีอยู่ว่าห้ามนอกใจต้องนอนด้วยกันทุกคืนห้ามทำร้ายกันมีเท่านี้ที่จำได้ครับคุณผู้หญิง"เชนพูดลงท้ายด้วยน้ำเสียงเหมือนลิลิน"ฮะ นอนด้วยกันเนี่ยนะเอาไงดีเนี่ย"ลิลินพูดอย่างตื่นตระหนกเชนใส่หัวเบาๆ"ไม่มีอะไรหรอกแค่นอนด้วยกันเอง"เชนพูดอย่างไม่ค่อยใส่ใจ"แค่นอนด้วยกันงั้นหรอมันเป็นอะไรที่น่ากลัวมากนะรู้มั้ย"ลิลินหรือเกล่าอย่างตื่นตระหนก"เธอจะกลัวอะไรฉันไม่ทำไรเธออยู่แล้ว"เชนพูดทำให้ลิลินรู้สึกโล่งใจขึ้นมานิดหน่อย"แต่นอนด้วยกันก็ยังน่ากลัวอยู่ดีนี่นา"ไม่เห็นต้องกลัวเลยเดี๋ยวถ้าเธอแต่งงานกับฉันไปยังไงเธอก็ต้องทำเรื่องอย่างนั้นอยู่ดี"เชนพูดพลางทำส่ยตาเจ้าชู้ใส่ลิลินจึงโดนลิลินปาเบอะลองเก้าอี้ใส่"โอ๊ยยอมแล้วครับ"เชนทำเสียงล้อเลียน"หน่อยแน่เดี๋ยวฉันจะเอาเบาะรองนั่งมาฟาดอีกคอยดูสิ"ลิลินพูดสองคนนี้ก็แกล้งกันไปแกล้งกันมาจนเย็นค่ำสองคนนี้ได้ป่ะมานั่งอ่านหนังสือด้วยกันเชนเอาหัวพิงลิลินไม่ได้ว่าอะไรทุกคนคิดว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นความรักหรือเปล่าคะจนดึกสาวใช้ได้มาเรียกให้ทั้งสองไปทานกับข้าวจากนั้นเมื่อทานอาหารคำ่เสร็จสาวใช้จึงพาลิลินไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะสภาพลิลินตอนนี้ไม่ต่างจากคนข้างถนนเลยก็แหมไปแกล้งเชนซะขนาดนั้นมันก็ต้องยุ่งเหยิงเป็นธรรมดาแหละมันก็เลยเป็นความยุ่งยากของสาวใช้ที่ต้องมาจัดการอาบน้ำแต่งตัวให้ลิลินสาวใช้จึงไปเตรียมชุดมาให้ลิลิน

...ชุดนอนที่สาวใช้เตรียมให้ลิลินส่วนลิลินนั้นก็ใส่ชุดนั้นได้พอดีเป๊ะจากนั้นสาวใช้จะพาลิลินไปยังห้องห้องหนึ่งแล้วให้ลิลินเดินเข้าไปในห้องนั้นเพียงลำพังเมื่อเข้าไปถึงลิลินก็เห็นเชนยืนอยู่พร้อมกำลังเช็ดผมให้แห้งลิลินเขินหน้าแดงเลยค่ะ...