**ในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น ยอมมีสิ่งลี้ลับซ่อนอยู่บางครั้งก็ออกมาใช้ชีวิตตามมนุษย์ธรรมดา และบางครั้งก็ออกมาสร้างความวุ่นวายให้กับมนุษย์ ในโลกแห่งนี้มีอะไรมากมายที่คุณยังไม่ได้เห็น หรือยังไม่รู้
ณ หมู่บ้านชนบท
" จะไปไหนรึพ่อเฒ่า.." พ่อเฒ่าวัย90หันมาตอบคนถาม
" ข้าจะไปท้ายหมู่บ้านหน่ะ..."พ่อเฒ่าพูดเสร็จก็หันหลังเดินต่อไปทันใดนั้น นานา ลูกสาวท่านผู้ใหญ่บ้าน ก็วิ่งตรงมาหาพ่อเฒ่า
" พ่อเฒ่าจ๊ะ ข้าไปด้วยคนนะ...พอดีมีเรื่องคุยกับอาฉิงนิดหน่อย"ทั้งสองจึงมุ่งหน้าสู่บ้านอาฉิง
ที่ท้ายหมู่บ้านมีชายหนุ่มกับปู่อาศัยอยู่..เนื่องด้วยคุณปู่เคยเป็นยาสมุนไพรพอท่านอายุเริ่มมากขึ้น...หลานชายคนเดียวของเขาจึงต้องรับสิ่งนี้แทน...
บ้านอาฉิง บรรยากาศช่วงเช้าช่างดีเหลือเกิน..
"อาฉิง~"
อาฉิงที่กำลังเตรียมยาให้ท่านปู่ก็ออกมาหาเสียงเรียก
"นานา พ่อเฒ่า มาหาข้าแต่เช้ามีไรกันรึเปล่าจ้ะ"
จากนั้นอาฉิงก็ยกน้ำมาให้พ่อเฒ่า ที่กำลังนั่งพักผ่อน
"อาฉิง~ ปู่เองเป็นอย่างไรบ้าง.." อาฉิงก้มหัว
"ก็เรื่อยๆอ่ะจ่ะ....เดี๋ยวก็ดีขึ้นบ้าง ทรุดลงบ้าง"พ่อเฒ่าเห็นดังนั้นก็ลูบหัวอาฉิงเบาๆ
"เองจงทำหน้าที่ของเองให้ดีที่สุดเถิดอาฉิง" หลังจากคุยกับท่านผู้เฒ่าเสดอาฉิงก็ตรงมาหานานา ที่กำลังยื่นกอดอกมองลำธารที่ไหลอย่าไม่ขาดสาย
"นานา เจ้ามาหาข้ามีอะไรจะคุยกับข้ารึ" นานาหันมามองอาฉิง
"เปล่าหรอก!!ข้าแค่ตามพ่อเฒ่ามาเชยๆ..และอีกอย่างนะพ่อข้าบอกว่า ในมะรืนนี้จะมีขบวนทหารจากหวังหลวงพร้อมรัชทายาทจะเสด็จออกล่าสัตว์ในป่าแถวนี้ "
"ทำไมต้องออกล่าสัตว์ในฤดูนี้ด้วยล่ะ?" นานาถอนหายใจ
"ข้าก็ไม่รู้หรอก!!แต่ช่วงสองสามวันนี้เจ้าอย่าได้เข้าไปในป่าล่ะ."อาฉิงไม่ได้รับปากแค่เงียบไปเฉยๆ
"งั้นข้าไปดูยาให้ท่านปู่ก่อนล่ะนะ.."นานาพยักหน้าอันเป็นว่าตกลก
ตกเย็น
"ข้ากลับล่ะนะ ท่านปู่ อาฉิง " อาฉิงมองดูนานาที่ค่อยๆหายไป
และกลับมาจดจ่อกับตำราสมุนไพรของท่านปู่อย่างตั้งใจ
รุ่งเช้า อาฉิงต้องรีบตื่นขึ้นมาเมื่อมีชาวบ้านมาร้องขอความช่วยเหลือ
" อาฉิง อาฉิง !! " อาฉิงรีบลงมาดูคนเจ็บ..ที่เพื่อนบ้านหามกันมาถึงที่นี้
ทันทีที่เห็นคนเจ็บอาฉิงถึงกับตะลึง
" นี้มัน!! " อาฉิงจับชีพจรของคนไข้ และก็รีบดึงมือออกมาทันที
"ชีพจรอ่อน ตัวเย็น สีผิวผิดปกติ!! " ทันใดนั้นนานาก็วิ่งมาหาอาฉิง
" มันเกิดอะไรขึ้นรึ?" นานาถามด้วยความอยากรู้ แต่อาฉิงยังคงใจเย็น
"ข้าเองก็ไม่แน่ใจ..นานาเจ้าจงรีบแจ้งข่าวนี้แก่พ่อเจ้าโดยเร็วที่สุด!!"
อาฉิงรีบรักษาคนไข้แต่ถึงจะรักษายังไงมันก็ทำได้แค่นั้นแหละเพราะสิ่งที่เพื่อนบ้านโดนกัดมา..สิ่งนี้มันหายสาบสูญไปนานแล้ว
และมันก็ยากที่จะเชื่อ เหมือนกัน—
... ตอนนี้แอดขอพักแปปนะคะ...
...แล้วพบกันตอนที่สองค่ะ...
ตอนที่สองแอดขอเล่าคราวๆนะ
" แวมไพร์งั้นเหรอ ไร้สาระสิ้นดี มันหายสาบสูญไปนานแล้วล่ะ"
อาฉิงรู้ดีว่ามันความจริง แต่เลือกที่จะเงียบมากกว่า**
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
