ในเช้าที่มีเสียงฝนปรอยๆท้องฟ้าปกครุมไปด้วยความมืดมีเด็กสาวคนนึงมีนามว่า มิคาสะ ได้นั่งมองผ่านหน้าต่างโล่ง
ก็อก ก็อก ก็อก
เสียงเคาะประตูได้ดังขึ้น
"มิคาสะแม่จะไปแล้วนะลูกพี่เขาจะมาอยู่ด้วย2ปีนะ"แม่ของมิคาสะที่จะไปทำงานที่ต่างประเทศได้เอ่ยขึ้น
"ค่ะไปดีมาดีนะคะ"เธอเอ่ยขึ้นพรางถอนหายใจเพราะคนที่จะมาอยู่กับเธอนะเป็นคนที่เธอเกลียดมากที่สุดและเขาก็เกลียดเธอด้วยเช่นกัน
12:00
"หิวข้าวจัง..."เธอเอ่ยก่แนจะเดินลงไปชั้นล่างสายตาได้พรางมองไปรอบๆได้เห็นชายคนที่เธอเกลียดมากที่สุดกำลังนั่งเล่นเกมในโต๊ะได้มีข้าวทิ้งไว้1จานดูเหมือนพึ่งจะทำเสร็จ
"บนโต๊ะของเธอรีบๆกินละกันมันจะหายร้อน"ชายคนนึงได้เอ่ยขึ้นพรางกดเหมส์ไปด้วย
"เออไม่ต้องบอก"เธอพูดพรางหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก
"พูดกับฉันให้มันดีๆหน่อยได้ไหม!ไม่งั้นก็ไม่ต้องแดกเอาให้หมาอุส่าทำให้ว่าจะไม่หาเรื่องทะเลาะ"ชายหนุ่มได้เอ่ยพร้อมกับอารมที่หงุดหงิดด้วยเช่นกัน
"รีไวล์!"มิคาสะตะโกนดังขึ้นด้วยความไม่พอใจทันที
พอสักพักทุกอย่างก็เริ่มคลี่คลายไปอย่างเงียบๆเมื่อเธอกินเสร็จก็ล้างจานก่อนจะมานั่งข้างๆรีไวล์อากาศหนาวเหน็บได้กระแทกเข้าแสื้อแขนยาวของเธอมิคาสะกระชับผ้าห่มขึ้นเล็กน้อยและเล่นท.ศไปด้วย
เดือนนี้ปิดเทอมทั้งเดือนคงได้อยู่บ้านอยู่กับรีไวล์ที่ไม่ถูกกับเธอนัก
บรรยากาศมันเย็นเฉียบและหนาวมากก่อนจะเคลิ้มหลับพรางฟังเพลงไปอย่างเงียบๆ
15:23
มิคาสะได้ลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะรู้สึกได้ถึงความหรักบริเวณลำตัวจนถึงหน้าอกของเธอพร้อมกับความอุ่นเธอเริ่มปรับสายตาและมองก่อนจะเห็นรีไวล์ที่นอนทับเธออยู่ในท่าที่กอดแน่นมากๆเธอสะดุ้งก่อนจะรีบลุกขึ้นและผละรีไวล์ออกด้วยความแรง
"อะไรของนายหนักนะเว้ย"
"ฉันจะไปรู้หรอคนมันหลับใครจะบังคับตะวเองตอนหลับได้"
"ชิ"
เธอได้เพียงปค่จิ๊ปากมองคนตรงหน้าที่กำลังมองบนไม่สนคำพูดของเธอเลยสักนิดเดียว
"เออละตอนเย็นฉันไปนอนด้วยนะปม่บอกให้ไปนอนด้วยให้คุมการนอนเธอเธอไม่ชอบนอนละไม่สบาย"รีไวล์เอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีเพราะรู้คำตอบของคนตรงหน้าว่าจะพูดอะไร
"ห๊ะก็ไม่ต้องมานอนดิแม่ไม่รู้ฟรอกโอ้ยไอสัสเอ้ย"เธอเอ่ยด้วยความรู้สึกที่หงุดหงิดมากๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
