"ผมไม่ได้แย่งสามีของน้องคุณ ผมจะอย่งสามีของเพื่อนรักผมทำไม ถึงผมอยากจะให้เขาเลิกกัน แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะมากล่าวหาผมว่าผมแย่งสามีใคร"
.......
........
.........
...-ห้องทำงาคุณมัทชา-...
"คุณฟิ้นมาที่นี่ทำไมหรอครับ" คนตัวเล็กที่กำลังนั่งร่างภาพเครื่องประดับที่จะทำเพื่อจัดงานประมูลเครื่องเพชรประจำปีที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ก็ต้องเงยหน้ามองไปทางประตู ก่อนจะเจอกับชายหน้าตาดี ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีเพื่อนรักของตน
?:ผม.. เรื่องเมื่อวันก่อน
"ผมบอกคุณไปแล้ว และคุณก็เป็นสามีของเพื่อนผม" คนตัวเล็กมองหน้าชายตรงหน้าก็พอจะรู้ เพราะก่อนหน้าเขาเพิ่งแต่งานไปเมื่อ2เดือนที่แล้วอยูๆ่ก็มาสารภาพรักกับตน คนตัวเล็กก็พอจะมองออกตั้งแต่แรก แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะหญีหมั่นเพื่อนรักตั้งแต่สมัยเด็กบอกว่าชอบผู้ชายคนนี้มาก
?:แต่ผมรักคุณ มัด ผมรักคุณจริงๆ
"คุณฟิ้น!"
ชายตรงหน้าพูดออกมาอย่างหน้าไม่อายเขาเพิ่งแต่งานไปแท้ๆ แต่มาทำแบบนี้ลับหลังภรรยา ได้ยัง คนตัวเล็กทำหน้าไม่สบอารมณ์ และเริ่มตรึงเครียด
?:ผมเพิ่งมารู้ใจตัวเองว่าผมชอบคุณ
"ถ้าคุณยังพูดแบบนี้เราคงไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วครับ ผมขอตัว" คนตัวเล็กพูดพรางลุกขึ้นยืนจากเก้าอีกก่อนจะรีบเดินออกไป
?:มัด มัดๆ ผมขอร้องล่ะ ผมจะหย่ากับหญี แล้วเรามาแต่งานกันนะ
เมื่อได้ยินประโยคของสามีเพื่อน ก็ทำให้คนตัวเล็กหยุดชะงักไปทันที
(นี่เพื่อนกูชอบคนแบบนี้ไปได้ยังไงว่ะ)
"ผมว่าคุณเรื่องพูดไม่รู้เรื่องจริงๆแล้วนะครับ" คนตัวเล็กพูดจบก็รีบเดินออกไปแต่โดนสามีเพื่อนรั้งไว้ด้วยการคว้าแขนแล้วดึงร่างบางเข้าชิดอกแกร่ง
"!! ปล่อย! คุณเป็นสามีของเพื่อนผมนะคุณฟิ้น และผมจะไม่มีทางทำแบบนั้นกับเพื่อนผมเด็ดขาด" คนตัวเล็กใช้แรงที่มีผลักชายตรงหน้าออก แล้วก็หลุดพ้นจากพันธนาการ
?:แต่ผมรักคุณ
"ผมไม่ได้รักคุณ!"
ชายตรงหน้าพูดพร้อมกับจับที่มือของคนตัวเล็ก แต่คนตัวเล็กก็รีบสะบัดออก
"ปล่อยนะ! ปล่อยดิว่ะ!" แต่กลับโดนดึงให้เข้าไปประชิดร่างกับชายตรงหน้าอีกครั้ง
"อย่าให้ผมต้องเกลียดคุณไปมากกว่านี้เลย ถ้าคุณยังทำแบบนี้ หญีหมั่นจะได้รู้สันดานของคนแบบคุณ(ไอ้เหี้ย)"
?:งั้นหรอ
ชายตรงหน้าไม่ได้สะทกสะท้านกับคำขู่ของคนตัวเล็กแม้แต่น้อย แต่เขากลับก้มลงดมที่ซอกคอขาวก่อนจะขบเม้นมัน ใช้ว่าคนตัวเล็กจะไม่ขัดขืน แต่เพราะแรงของเขาน้อยกว่าชายตรงหน้า
"อื้อ! คุณ! ทำเหี้ยอะไรว่ะ"
?:หึ คุณคิดว่า หญีจะเชื่อใคร ระหว่างคุณที่เป็นแค่เพื่อน แต่ผมเป็นสามีเค้า เพื่อนแย่งผัวตัวเอง หญีจะรู้สึกยังไงน๊าา
เมื่อได้ยินคำที่ชายตรงหน้าพูดคนตัวเล็กก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า
"ไอ้ชาติชั่ว!!"
?:มากับผมดีกว่า
คนที่มีกำลังแกร่งกว่าพยายามดึกลากคนตัวเล็กให้เข้าไปในห้องน้ำกับตน
"ปล่อ-"
":นี่มันเรื่องอะไรกัน" ร่างสูงแกร่ง เดินเข้ามาแทรกแซง เพราะตนเดินผ่านมาและได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ก่อนจะคิ้วขมวดจ้องเขม็งมาที่คนตัวเล็กโดนจับข้อแขนแน่น
"คุณเหมันต์!!" คนตัวเล็กเอ่ยขื่อผู้ชายร่างสูงที่เข้ามาในห้องตนอย่างตกใจ
?:พี่เหม
":กูไม่ใช่พี่มึง ส่วนคุณมานี่" ร่างสูงมองมาที่คอของคนตัวเล็กก็รู้ได้ว่าสองคนนี้กำลังจะทำอะไรกัน เค้ารีบคว้ามือของคนตัวเล็กด้วยอารมณ์โกรธ ก่อนจะลากคนตัวเล็กออกจากห้องไป
?:แม่งเอ๊ย
[ไม่ต้องมาแม่งเอ๊ย มรึงเกือบได้หยอดน้ำข้าวต้มละไอ้สลัดผัก]
.......
.......
.......
...-ในลิฟต์-...
":ผมบอกคุณแล้วใช่มั้ย ว่าอย่ายุ่งกับสามีของน้องผม" ร่างสูงพูดด้วยอารมณ์โกรธ โดยที่ไม่รู้ว่าตนกำข้อมือของคนตัวเล็กแรงแค่ไหน
"ปล่อย! ผมเจ็บนะ!"
คนตัวเล็กเมื่อรู้สึกเจ็บจนแทบจะร้องไห้ ก็ร้องท้วงขึ้น ร่างสูงจึงปล่อยออก ก็เห็นเป็นริ้วรอยแดงที่ข้อมือสวย
"ผมไม่เคยคิดที่จะทำแบบนั้น ไม่เคยเลยสักครั้ง เพราะผม.. " คนตัวเล็กพูดเถียงร่างสูงกับน้ำเสียงที่สั่นเครือ น้ำตาเอ่อคลอ
":ไม่เคยคิดงั้นหรอ แล้วรอยที่คอ คุณจะบอกว่ายุงกัดงั้นเหรอ!" ร่างสูงพูดใส่คนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดพร้อมจะทำลายสิ่งที่ทำให้น้องของตนไม่มีความสุขได้ทุกเมื่อ
"รอย.." คนตัวเล็กพูดพรางเอามือลูบที่ต้นคอของตนเอง
.......
...(18+)...
.......
":หึ คุณนี่มันสำส่อน หน้าด้าน หน้าไม่อาย"
"คุณเหมันต์!! คุณจะดูถูกผมมากเกินไปแล้วนะ!"
": แล้วผมดูผิดตรงไหน ผมบอกให้คุณเลิกยุ่งกับสามีน้องผม แต่คุณก็ยังหน้าด้านหน้าทน อ่อยผัวเพื่อน อยากมากรึ-"
เพี๊ยะ!
": คุณรู้มั้ยว่าคบที่จะตบผมได้คือเมียผมเท่านั้น!"
เมื่อลิฟต์เปิดร่างสูงก็ดันคนตัวเล็กเข้าห้องทำงานของตนทันที
.......
.......
"อื้อ!... อื้มมส์ อึก… อื้มม"
":อื้มม… "
ร่างสูงดันคนตัวเล็กเข้ามาในห้องของตนก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กไว้เหนือศีรษะลาบกับโซฟาพร้อมกับโน้มตัวประกอบนิมฝีปากบาง
แต่คนตัวเล็กกลับเม้นปากไม่เปิดช่องทางให้ร่างสูงได้สอดลิ้นเข้าไป เค้าจึงค่อยละเลียดเลียแล้วขบกัดฝีปากล่างจนคนตัวเล็กต้องเผยอปากออกเปิดทางให้ร่างสูงได้สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากบางควานเก็บเกี่ยวความหวานในช่องปากของอีกฝ่าย
มือของร่างสูงก็ไม่ได้หยุดนิ่ง เค้าค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กแล้วลูบไล้เอวบางคอด ก่อนจะเริ่มสูงขึ้นจนสะกิดกับยอดอกสีสวยถึงถึงแม้จะอยู่ใต้ร่มผ้าก็ตาม
":อื้มม... (บางจังวะ)"
"อื้อ!... อื้มส์ อั้ยโอดด [ได้โปรด]"
เมื่อรับรู้ว่าคนตัวเล็กเริ่มขาดอากาศหายใจ ร่างสูงก็ผละจูบออก ก่อนจะมองไปยังริมฝีปากของคนตรงหน้าที่บวมเจ่อขึ้น
"แฮร่กๆ... "
เสียงหอบหายใจดังขึ้นเมื่อร่างสูงถอนจูบออก
.{ฮัลโหลครับ คุณเหมันต์}
":ซื้อเจลมาให้ฉันหน่อย ภายใน 15 นาที:)"
"คุณ-อึก… อื้มมมม"
ร่างสูงป้อนจูบลงอีกครั้งเป็นจูบที่อ่อนโยนกว่าครั้งที่แล้วแต่ก็ยังหนักหน่วง จากที่ปากก็ค่อยๆไล่คงมาที่ต้นคอขาว
ร่างสูงปล่อยมือของคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ แต่คนตรงหน้าเอาแต่ดันร่างสูงออก ตนจึงเอามาว่าไว้ที่บ่าไหล่ของตน
คนตัวเล็กก็ยอมทำอย่างว่าง่ายเพราะตอนนี้สติของเขาเหมือนจะหลุดลอยออกจากร่าง ไม่เป็นตัวเองเลยสักนิด
ร่างสูงขบเม้นซอกคอขาวจบเกิดรอยสีกุหลาบเป็นจ้ำๆ แม้แต่เลยเดิมที่สามีน้องของตนได้ทำไว้ร่างสูงก็ใช้ทิชชู่เปียกเช็ดก่อนจะซ้ำให้เข้มขึ้น
"อ๊ะส์… อื้อออส์... "
อีกมือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างอีกมือก็ค่อยๆปรดกะรดุมเสื้อของคนตรงหน้า จนเผยให้เห็นเนินหน้าอกขาวเนียนและยอดอกสีสวย
ร่างสูงค่อยๆช้อนตัวของคนตัวเล็กที่นอนราบกับโซฟาให้ลุกขึ้นตั้งเข่าคร่อมเข้าหาตน คนตัวเล็กจึงค่อยเริ่มรู้สึกตัว
นี่เขาหลงคารมของผู้ชายคนนี้นานแค่ไหนแล้ว
"ค.คุณ ทำแบบนี้ทำไม" คนตัวเล็กมองหน้าและสบตากับร่างสูง รับรู้ได้ว่าเขาโกรธตนมากแค่ไหน เพราะเขาเอาแต่มองรอยสีกุหลาบที่คอของตน
": ผมบอกคุณไปแล้ว มัทชา"
"อื้อ! ผมไม่อยากทำแบบนี้"
ร่างสูงพูดพรางใช้นิ้วสะกิดตุ่มไตไปมา มันทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งรู้สึกแปลกๆพ่วงด้วยอาการวูบวาบไปทั่วร่าง
":ทำไม! หรือคุณจะไปทำกับน้องเขยผม ชอบมันมากเลยสิ! "
"คุณเหมันต์!"
":คงได้กับมันแล้วสิ กับผมอีกสักคนจะเป็นไรไป"
"คุณเหม-อื้ออ! "
ร่างสูงกดจูบลงอีกครั้ง คนตัวเล็กกว่าใช้แรงดันตัวของร่างสูงออกก็ไม่เป็นผล ร่างสูงใช้มือรวบแขนของคนตัวเล็กไว้ ส่วนมือก็ลูบไล้มาจนถึงบั้น ก่อนจะค่อยสอดมือลวงเข้าไปในกางเกงละเริ่มลูบคลึงก้อนก้นจนล้นออกมาจากล่องนิ้ว แล้วพรางถอดกางเกงของคนตัวเล็กออก
"อื้ออ!"
"อึก… แฮร่กๆ"
เมื่อร่างสูงถอนจูบออกคนตัวเล็กก็รีบหายใจกอบโกยอากาศเข้าสู่ปอดอย่างหอบกระหาย
": หึ (น่ารักชะมัด)"
มือของร่างสูงค่อยๆบีบและลูบไล้ไปทั่วก้อนก้นจนสะดุดอย่างที่รูจีบสีสวย
"อื้อ! อย่านะ"
ร่างสูงไม่ฟังคำทักท้วงของรางเล็กแม้แต่น้อย เค้าค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบที่ไม่เคยใช้งานมาก่อน ยิ่งสอดลึกแค่ไหนก็ยิ่งแน่น
"อ๊ะส์!! "
เมื่อคนตัวเล็กรับรู้ได้ว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายของตนร่างกายก็เกร็งและสั่น แต่กับกลับส่งเสียงที่ปลุกเร้าอารมณ์ของร่างสูงยิ่งขึ้นไปอีก
"อ๊าส์! ผมเจ็บ... ฮึก"
มือของคนตัวเล็กที่ถูกปล่อยก็ดันมือของร่างสูงที่สอดอยู่ที่หว่างขาของตนลง ให้นิ้วที่สอดอยู่ในร่างกายตนออกมา
": ชู่วว อย่าร้องสิ มันจะไม่สนุกนะ:)"
ก๊อก! ๆ
": เข้ามา"
ร่างสูงใช้สูทที่ว่าพาดอยู่ข้างๆตนมาคุมให้คนตัวเล็กก่อนจะอนุญาตให้คนที่เคาะประตูเข้ามา
.:เจล-
":วางไว้แล้วออกไป ล็อคห้องให้ด้วย"
.:ครับ
ชายบอดี้การ์ดว่าเจลหล่อลื่นลงที่โต๊ะหน้าโซฟา ก่อนจะรีบเดินออกไปและล็อคห้องให้กับร่างสูง
":ผมว่าผมใจดีกับคุณมามากแล้วมัทชา คุณต้องชดใช้ในสิ่งที่คุณทำไม่ได้ตามข้อตกลง"
"ผมไม่-อื้อ! อึกอื้มม."
คนตัวเล็กพูดยังไม่จบประโยค ร่างสูงรีบโน้มตัวจูบคนตัวหน้า พร้อมกับยื่นมือเอื้อมไปหยิบเจลหล่อลื่น ก่อนจีบบีมลงล่องก้นแล้วลูบไล้สัมผัสกับรูจีบอีกครั้ง
"อ่าห์ แฮร่กๆ ผมขอโทษ ผมไม่เคยคิดจะยุ่งกับสามีของน้องคุณ ฮึก ผมไม่อยากทำแบบนี้ ขอร้องล่ะฮึก" คนตัวเล็กดันตัวเองและถอนจูบออก ก่อนจะสบสายตากับหน้าเรียบนิ่ง ที่ไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่
"อ๊าาส์! "
มือของร่างสูงไม่ได้เรีบยนิ่งอย่างหน้าตา นิ้วเรียวยาวค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในรูจีบสวยอีกครั้ง ทำให้คนตัวเล็กร้องเสียงหลงออกมาเพราะความเจ็บ
":กึก… (แน่นจังวะ แม่งเอ๊ยย)"
นิ้วที่ยังสอดคาอยู่ร่างของคนตัวเล็ก ก็ถูกตอดรัดแน่นจนร่างสูงทนไม่ไหวจึงค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆและเร่งตามจังหวะที่ร่างสูงอยากให้เป็น
"อ๊ะๆ อื้อส์ๆ อ๊าาส์"
จากหนึ่งนิ้วก็เริ่มเพิ่มจำนวน จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม
"อึก.อ๊ะส์… อ๊าส์ อื้อ!."
คนตัวเล็กกำเสื้อที่ไหล่ของร่างสูงแน่น พร้อมกับแหงนหน้าขนานกับเพดานและเปล่งเสียงที่ไม่อาจจะห้ามได้
"อึก. อื้อ! มันจะออก อ๊ะ… ปวด"
":ปล่อยออกมาเลยมัด"
"ไม่ อ๊ะ. อ๊าาส์ จะไป อื้อ! ห้องน้ำ อ๊าส์"
เมื่อคนตัวเล็กไม่ฟังคำที่ตนพูด ร่างสูงจึงใช้มือก็สัมผัสกับมัดน้อยที่อยากจะปลดปล่อยเต็มที่แต่เจ้าของมันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง
"จะ อ๊ะส์.ทำอะไร"
ร่างสูงค่อยลูบไล้เล่นกับกับสิ่งกลางกายที่ทำให้คนตัวเล็กตรงหน้าดิ้นเล้าไปมา
"อ๊ะ.อ่าาาส์ มันรู้สึกแปลกๆ ผมไม่อยากทำแบบนี้ อื้อออส์! "
พรวด!
น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาก ก่อนที่ร่างสูงจะถอนนิ้วออกจากช่องทางหลัง ที่ถอดออกมาแล้วโว่เล็กน้อยพร้องกับเสียงที่เหมือนจะสุขสมแต่ก็ต้องระงับมันไว้
":สายเกินไปแล้วมัด คุณทำตัวเองทั้งนั้น
สายตาคมของร่างสูงมองมาที่คนตัวเล็กพร้อมกับดึกเนกไทกับปลดกระดุมเสื้อออก เผยให้เห็นหน้าท้องที่มีมัดกล้ามเรียงตัวกันอย่างสวยงาม ไหล่กว้างกำยำขนานกับตัวและท่อนแขนไล่ไปจนถึงมือที่ตอนแรกหยอกล้อเล่นกับแท่งกลางกายของคนตัวเล็ก ก็เปลี่ยนมาเกี่ยวเอวของตนอยู่
"อึก อื้มม"
ร่างสูงโน้มตัวจูบคนคนตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะถอนออกและก้มลงประกบปากกับยอดอกสีสวย พร้อมกับปลดกระดุมกางเกงของตนออก เพราะมันปวด ปวดจนแทบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่
"อึก… (ใหญ่°-°)"
คนตัวเล็กกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อร่างสูงปลดกระดุมกางเกงและถอดมันออก สิ่งนั้นมันก็โผล่ออกมากจากกางเกงในเนื้อดี ตั้งประกบกับของตน
":อ่าาาาห์" เสียงครางต่ำของร่างสูงกับการใช้มือสาวท่อนเนื้อลำใหญ่ขึ้นลงทำให้คนตัวเล็กที่หน้าแดงอยู่แล้ว แดงขึ้นไปอีก พร้อมกับอาการใจสั่นระรัว
":ขยับเข้ามาสิ"
คำพูดของร่างสูงยิ่งทำให้คนตัวเล็กเขยิบถอยหนี แต่มือของร่างสูงที่เกี่ยวเอวของคนตัวเล็กก็รั้งดึงเข้ามาใกล้กับตน
":นั่งทับมันลงไปสิ"
"ม....อ๊ะ! "
คำพูดของร่างสูงทำให้คนตัวเล็กหยุดนิ่ง แต่ร่างสูงก็กดคนตัวเล็กให้นั่งลงไปแต่เป็นหน้าท้องของตน ทำให้ร่องก้นถูกับท่อนเนื้อลำใหญ่
":อ่าาาห์ (แม่ง)"
ร่างสูงครางต่ำอีกครั้งก่อนยกจะคนตัวคนตัวเล็กขึ้นตั้งเข่าแล้วกดร่างคนตัวเล็กลงกลืนท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้าไปในช่องทางคับแคบ
"อ๊าาาส์!!.. เจ็บ ฮึก. ผมเจ็บ.ฮึก. ฮื้ออ"
":!! อ่าาาห์ (เแม่งเอ๊ย แน่นชิปขยายยังไม่พอ)"
เมื่อเข้าได้แค่ส่วนหัวยังไม่ถึงครึ่ง คนตัวเล็กก็เกร็งตอดรัดระรัว น้ำตาที่เอ่อคลอเบ้าก็ไหลออกมาเป็นสาย จนร่างสูงไม่กล้าที่จะขยับ ได้แต่ค้างไว้จนกว่าร่างตรงหน้าจะปรับตัวได้
คนตัวเล็กไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเกร็ง ร่างสูงจึงค่อยโน้มประกบจูบแล้วมือสัมผัสลูบไล้ส่วนต่างๆเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กเกร็งและโฟกัสอยู่กับช่วงล่าง
"อึก.อื้มม.(คนใจร้าย)"
":อื้มมม… (ชอบจูบสินะ)"
ช่วงเวลาผ่านไปไม่นาน ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ก็ถูกกลืนเข้าไปมิดลำ
":อ่าาาส์ ซี๊ดดด"
ร่างสูงที่ตอนนี้กำลังพยายามข่มใจไม่ให้เอวสอบกระแทกคนตัวเล็กที่ตอดรัดแก่นกายของเขาแน่น
"ฮึก… (อึดอัดจัง อยากเอาออก)"
คนตัวเล็กสบตากับคนตรงหน้าก่อนหยดน้ำตาจะไหลผ่านแก้มใสของคนตัวเล็กเป็นสาย แล้วแต่ละสายแล้วแต่ละสายร่างสูงก็เป็นคนเกลี่ยมันออก ทำไมกัน ทำไมต้องทำแบบนี้
"ผม. อื้มมมส์"
ร่างสูงโน้มตัวจูบคนตรงหน้า พร้อมกับค่อยๆเอนตัวให้คนตัวเล็กนอนราบกับโซฟาอีกครั้งแล้วเริ่มขยับเอวสอบเข้าออกอย่างเชื่องช้าแต่หนักแน่น
[เข้าสุดออกสุดไม่เรยสิคะเราก็เนาะ ฮิๆ]
"อื้อ! อึก ฮื่อ อื้ออ! "
คนตัวเล็กครางในลำคอเมื่อโดนร่างสูงจูบพร้อมกับกระแทกกระทั้นเข้ามา และมือบางพยามยกขึ้นดันหน้าท้องของร่างสูง เป็นเชิงให้ขยับออก แต่ถูกมือหนายึดจับเอาไว้เสียก่อน
":อื้มมม… "
"ฮ๊าาส์. ฮ่ะ อ๊ะส์ๆ อ๊าาส์"
ร่างสูงผละจูบออเพื่อให้คนตัวเล็กได้หายใจ แต่ไม่ได้หยุดขยับเอวให้กระแทกช่องทางแคบที่ตอดรัดทุกครั้งเวลาขยับเข้าออก เหมือนไม่อยากให้มันหลุดออกไป
[ค่ะ ถอนจูบอยากให้ลูกฉันได้หายใจ แต่คุนพรี่ไม่ได้หยุดกระแทกน้อง แล้วน้องจะหายใจได้ม๊ายยยย!]
":อ่าาา… โคตรดี"
"ฮ่ะ! อื้อๆ ลึก อึก.อ๊ะๆ อ๊าาส์… อ้าส์"
คนตัวเล็กเริ่มพูดไม่เป็นภาษาได้เปล่งเสียงครางหวานออกมากตามเป็นจังหวะการขยับเข้าออกของร่างสูง
จากความเชื่องช้ากลายเป็ยนความเร็ว เร่งไปตามจังหวะที่ร่างสูงชอบ
"อึก. อ๊ะๆ ไม่.อ๊าาส์ มันลึก อึก. อื้อ ฮื่อ"
คนตัวเล็กพยามดันตัวหนีร่างสูงก็เริ่มขยับเอวแรงขึ้น ทำให้ร่างเพรียวบางโยกเอนไปตามแรงแต่ก็ถูกร่างสูงจับยึดไว้ไม่ให้ห่าตนแม่แต่เซนเดียว
": ซี๊ดดด… "
"ฮึก.อ๊ะ! อ๊าาส์ อึก… อื้อๆ"
ร่างสูงตอนนี้ใกล้จะเสร็จจากที่ขยับเร็วและแรงอยู่แล้วก็เริ่มถี่รัวมากขึ้น สายตาคมจ้องมองเรือนร่างที่นอนเงยหน้าเปล่งเสียงครางราบไปกับโซฟา ทั้งมือปัดป่ายไม่รู้จะวางมันไว้ไหน
": อ่าาส์ (สวย…)"
"อ๊าาาาส์!"
พรวด... !!
คนตัวเล็กปลดปล่อยออกมาทั้งที่ไม่ได้แตะสวนนั้นเลยแม้แต่น้อย ทำให้น้ำสีขาวขุ่นพุ่งเลอะไปที่เรือนร่างสวยให้ดูน่ามองขึ้นไปอีกในสายตาของร่างสูง ก่อนที่ร่างสูงจะขวับเข้าออกถี่รัวและแรงขึ้น
": อ่าาาาาาห์ ซี๊ดดด"
พรวด!!
ร่างสูงขยับเข้าออกได้ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นมากมายก็ถูกปลดปล่อยและแช่ค้างไว้ไม่ยอมถอดออกจากร่างกายของคนที่นอนครางและหอบหายใจเป็นระยะ ทำให้คนตัวเล็กตัวเกร็งอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย
"มันจบแล้วใช่มั้ย ฮึก… ผมชดใช้ให้คุณหมดแล้วใช่มั้ย ฮึก.ฮื้ออ"
คนตัวเล็กมองหน้าร่างสูงพร้อมกับพูดด้วยสำเสียงสั่นเครือ หยดน้ำตาไหลผ่านแก้มใสเหมือนจะไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหล
":กึก!.. (มัดใจ…) "
ร่างสูงมองใบหน้าของคนตรงหน้าที่มีน้ำตาไหลเป็นทาง ทำไมหัวใจของเขามันถึงได้เจ็บปวดแบบนี้ นี่เขาทำอะไรลงไป หยุดร้องสิ ทำไมถึงได้ขี้แยแบบนี้
"บอกผมสิ ผมต้องชดใช้อะไรให้คุณอีก ฮึก."
":พี่… "
"ฮึก... (พี่? ทำไม... )"
ร่างสูงไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาค่อยๆแก่นกายออกจากท่องทางแคบของอีกฝ่าย เมื่อถอดออกน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลย้อนออกมาอีกทั้งชองทางรูจีบยังคงเผยออ้า
":อึก"
เขามองรูจีบที่เผยออ้าออกอย่างพอใจ แต่ก็ต้องรีบเอื้อมมือหยิบสูบตัวโคร่งของตนมาคุมให้ร่างเล็กที่เอาจ้องมองเขาด้วยใบหน้าที่มีคาบน้ำตาและต้องการคำตอบจากเอาอยู่
ร่างสูงอุ้มร่างเล็กเข้ามาในห้องพักส่วนตัวก่อนจะค่อยๆว่างคนตัวเล็กลงบนที่นอนอย่างเบามือก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแล้วถือกะละมังกับผ้าใบเล็กออกมา แต่คนตัวเล็กก็หลับไปแล้วด้วยอาการอ่อนเพลีย
.......
.......
.......
**มาเก็บไอ้ลูกเขยคนนี้หน่อย หลายรอบละ สาปแช่ได้นะคะ แต่อย่าสาปเรื่องบนเตียงเพราะมันแซ่บมาก ถึงรสถึงเครื่องสุดๆ
**ถ้าแอดไม่เบื่อไปก่อน ก็จะไม่ทิ้งผู้อ่านแน่นอนค่ะ อิ_อิ**
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
