เย่หลง
บทนำ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งขึ้นมาครับ
ถ้าเขียนผิดก็ขอโทษด้วยครับ
นำภาพมาใช้ในบางครั้งนะครับ
ยังไม่ปรากฎ
ข้าจะส่งเจ้าไปยังอีกโลก
ยังไม่ปรากฏ
ทำไมละขอรับท่านแม่
ยังไม่ปรากฎ
ข้าไม่มีเวลาอธิบายแล้ว
ยังไม่ปรากฎ
เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมข้าจะไปรับเอง
ยังไม่ปรากฏ
ไม่ท่านแม่ข้าจะไม่ไปไหนขอรับ
ยังไม่ปรากฏ
ขอรับข้าไปก็ได้
ยังไม่ปรากฏ
ท่านแม่เมื่อถึงเวลานั้น..//น้ำตาเริ่มไหล
ยังไม่ปรากฏ
ท่านต้องมารับข้าตามที่ท่านพูดนะขอรับ//น้ำตาไหล
ยังไม่ปรากฏ
สัญญากับข้านะท่านแม่//ร้องไห้
ยังไม่ปรากฎ
จ้ะแม่สัญญาเมื่อถึงเวลานั้นแม่จะไปรับเจ้า //เข้าไปกอดลูกของตัวเอง+เช็ดน้ำตาให้
ยังไม่ปรากฏ
ท่านแม่เมื่อข้ากลับมาท่านต้องอธิบายกับข้านะ
ยังไม่ปรากฎ
รับนี่ไปด้วย//ส่งของบางอย่างให้
ยังไม่ปรากฎ
ไปเถอะ.. //น้ำตาหยดไหลออกมา
ยังไม่ปรากฏ
ขอรับ //เดินเข้าไปในประตูวาป
ยังไม่ปรากฎ
ข้าจะลบความทรงจำของเจ้า//ยืนมองคนที่เดินหายไป
ยังไม่ปรากฎ
เพื่อให้เจ้าไม่เจ็บปวดไปกว่านี้//น้ำตาเริ่มไหล
ยังไม่ปรากฎ
เมื่อไกลเวลานั้นข้าค่อยๆคืนความทรงจำให้แก่เจ้า//น้ำตาไหลอาบแก้ม+ร่ายเวทมนต์
ยังไม่ปรากฎ
ลาก่อนนะเย่หลงลูกรักของข้า ขอให้เจ้าโชคดี//เช็ดน้ำตา+เดินออกไป
องครักษ์
องค์ราชินีขอรับ//เรียก+ทำความเคารพ
องครักษ์
องค์ราชาทรงรออยู่ที่ทางเข้าพระราชวังรอรับ
แม่ทัพ
ข้าศึกบุกมาถึงเมืองหลวงพระยะค่ะจะทรงทำอย่างไรต่อดี
เฟิง หนานซาน
พานางหนีไปซะและนำทหารไปช่วยอพยพชาวบ้านที่เหลืออยู่//สั่งแม่ทัพใหญ่
แม่ทัพ
จงนำองครักษ์และทหารจำนวน3,000นายไปคุมกันองค์ราชินีซะ!!//สั่งแม่ทัพหญิง
แม่ทัพ
ที่เหลือแยกกันออกไปเตรียมรบและอพยพชาวบ้านที่เหลือหนีไป!!
เฟิง หลี่หมิง
ท่านพี่//เดินเข้ามา
เฟิง หลี่หมิง
ข้าขอคุยด้วยหน่อย
เฟิง หลี่หมิง
ท่านจะไม่หนีไปกับข้าจริงหรอ//ทำหน้าเศร้า
เฟิง หลี่หมิง
ถ้างั้นข้าก็จะไม่ไปไหนด้วยเช่นกัน
เฟิง หนานซาน
ไม่เจ้าต้องไป
เฟิง หนานซาน
ถ้าเจ้าเป็นอะไรขึ้นจะทำอย่างไร
เฟิง หลี่หมิง
แต่ข้าเป็นผู้มีพลังวิเศษนะท่านพี่
เฟิง หนานซาน
แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังน่าเป็นห่วงอยู่ดี
เฟิง หนานซาน
ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น
เฟิง หนานซาน
รอจนกว่าสงครามครั้งนี้จะสงบลง
เฟิง หนานซาน
เจ้าต้องอยู่เพื่อรอวันที่ลูกของเราจะกลับมา..นะ //เสียงเริ่มเบาลง
เฟิง หลี่หมิง
เพค่ะ //น้ำตาไหล
เฟิง หนานซาน
เข้ามาสิ//น้ำตาคลอ+กางแขนรับกอด
เฟิง หลี่หมิง
ฮือ..เพค่ะ/เดินไปกอดคนรักของตน
เฟิง หลี่หมิง
ข้าจะรอวันนั้น//ยังคงกอดอยู่
เฟิง หลี่หมิง
ท่านรับปากข้านะว่า//มองหน้าอีกคน
เฟิง หลี่หมิง
ท่านจะไม่ตายจากข้าไป
เฟิง หนานซาน
ข้ารับปาก//จูบอีกฝ่ายเพื่อเป็นการจากลา
เฟิง หนานซาน
เข้ามาก่อน//พูดออกมาจากด้านในห้อง
ทหาร
ตอนนี้ทหารคุมกันและองครักษ์เตรียมตัวพร้อมแล้วจึงขอให้องค์ราชินีเสด็จไปยังทางประตูหลังด้วยพระยะค่ะ
เฟิง หลี่หมิง
ไปก่อนเถอะเดี่ยวข้าตามไป
ทหาร
พระยะค่ะ//ทำความเคารพ+เดินออกไป
เฟิง หลี่หมิง
ท่านพี่ข้าไปก่อนนะเพค่ะ//ยิ้ม+เดินออกไป
หลังจากวันนั้นที่องค์ราชินีหนีไป
สงครามครั้งนี้ได้ยืดเยื้อมานานถึง 12 ปี
สามปีต่อมาสงครามก็ได้ยุติลง
อ่านแล้วเป็นยังไงบ้างครับ
ตอนที่ 1
ถ้าว่างเดี่ยวกลับมาเปลี่ยนให้นะครับ
ในคืนที่ฝนตกหนัก ได้มีเสียงเด็กร้องให้
ฮือ..ฮือฮือช่วยข้าด้วย//ร้องให้+สติเริ่มหาย
ยังไม่ปรากฎ
ใครมาทิ้งเด็กไว้ตรงนี้เนี่ย//เปิดประตูออกมา
ยังไม่ปรากฎ
แล้วนั้นอะไรนะ//หันไปเห็นกระดาษแผ่นเล็กๆ+อุ้มเด็กขึ้นมา
ยังไม่ปรากฎ
ช่วยดูแลลูกของข้าด้วย ลูกของข้าชื่อเย่หลง//อ่านขอความ
ยังไม่ปรากฎ
ข้าได้ทิ้งกำไลขอมือไว้พร้อมถุงทอง//อ่านต่อ+เหลือบมองถุงบนพื้น
ยังไม่ปรากฎ
เจ้าจงนำกำไลข้อมือนี้มอบให้เขาในเวลาที่เหมาะสม//มองกำไลในมือ+อ่านต่อ
ยังไม่ปรากฎ
ส่วนถุงทองถือเป็นค่าใช้จ่ายของเขา//มองเด็กที่อุ้มอยู่+อ่านต่อ
ยังไม่ปรากฎ
และสุดท้ายฝากบอกเขาด้วยว่า แม่รักเจ้ามาก //อ่านจบ
ยังไม่ปรากฎ
อะไรเนี่ย!?//ตกใจ
ยังไม่ปรากฎ
เฮ้อ~ ไม่เป็นไรยังไงที่นี่ก็ยังเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า//ปลอบใจตัวเอง
ยังไม่ปรากฎ
แต่ยังไงฉันจะดูแลเขาให้เอง//ยิ้ม
ยังไม่ปรากฎ
เย่หลงสินะ//มองหน้าเด็กน้อย+เดินเข้าบ้าน
ยังไม่ปรากฏ
นี่เย่หลง//เข้าไปแตะใหล่
ยังไม่ปรากฎ
นี่ ทั้งสองนะไปนอนได้แล้วนะ//เดินเข้าไปหา
ยังไม่ปรากฎ
จะยืนคุยกันอีกนานไม //ยืนอยู่ตรงหน้าทั้งสอง
เย่หลง
ครับพี่ฟ้า//รีบวิ่งเข้าไปในห้อง
ต้น
ครับพี่ฟ้า//รีบวิ่งตามไป
ฟ้าคราม
นี่อย่าวิ่งสิ เดียวก็ล้มหรอก//รีบห้าม
ฟ้าคราม
เฮ้อ~เข้าห้องนอนดีกว่า//เอามือมาแตะที่หน้าผาก
เย่หลง
พี่ผมออกไปเล่นข้างนอกได้ไมครับ
เย่หลง
นั้นใครมากัน../นั้งอยู่บนชิงช้า
เย่หลง
เข้าไปในบ้านดีกว่า//กำลังเดินเข้าไป
ยังไม่ปรากฏ
คือผมจะมารับเลี้ยงเด็กครับ//เสียงจากด้านในบ้าน
ยังไม่ปรากฏ
ช่วยเรียกเด็กมาร่วมตัวกันได้ไหมครับ
เด็กผู้ชาย
ลุงคนนั้นเป็นใคร//พูดกับเพื่อน
เด็กผู้หญิง
ฉันก็ไม่รู้//ส่ายหน้า
ยังไม่ปรากฏ
ผมขอรับเลี้ยงเด็กคนนี้นะครับ//เดินไปทางต้น
ฟ้าคราม
คนนี้เขาจะรับเธอไปเลี้ยง//ยิ้ม
ฟ้าคราม
เธอต้องไปเพื่อตัวเธอเองนะ
ฟ้าคราม
ไปเถอะ พี่ขอร้องเพื่ออนาคตของเธอด้วย
หลังจากนั้นก็มีเด็กเดินมา
เย่หลง
ผมอยู่ตัวคนเดียวได้
เย่หลง
ผมไม่หยากให้อนาคตของพี่ต้องจบเพราะผมด้วยอะ//ช่วยขอร้องด้วยอีกคน
ต้น
แต่สัญญากับพี่นะว่าจะเข้มแข็งไม่เหมือนกับตอนนี้//ชูนิ้วก้อยขึ้น
เย่หลง
ครับผมสัญญา//เกี่ยวก้อย+ยิ้มบางๆ
ต้น
ถ้าพี่ไปแล้วดูแลตัวเองด้วยนะ
ต้น
ถ้ามีเวลาพี่จะกลับมาเยี่ยม//เข้าไปลูปหัว+ยิ้ม
ยังไม่ปรากฏ
พร้อมยัง//เดินกลับมาหลังจากเซ็นเอกสารรับเลี้ยง
ต้น
พร้อมแล้วครับ//เดินออกไป
เย่หลงก็กลับมาเป็นเด็กที่เงียบเหมือนเดิม
ตอนที่ 2
ยังไม่ปรากฏ
มีใครอยู่ไหมครับ//เดินเข้ามา
ฟ้าคราม
มีคนอยู่ค่ะ มาหาใครค่ะ//ยังไม่สังเกตคนตรงหน้า
ฟ้าคราม
อ่าวต้น//เงยหน้ามอง
ฟ้าคราม
ไม่เจอกันตั้งนานสบายดีไช่ไม
ฟ้าคราม
อ้อ ถ้ามาตอนนี้คงไม่ได้เจอหรอก
ฟ้าคราม
น้องถูกรับเลี้ยงไปแล้วนะ
ต้น
แล้วพี่พอรู้ไมว่าป้ามินท์อยู่ที่ไหน
ฟ้าคราม
พี่ก็ไม่รู้ว่าป้าแกอยู่ที่ไหน
ต้น
แล้วรับไปเมื่อไหร่หรอครับ
ต้น
งั้นผมขอโทษที่รบกวนด้วยครับ //ยกมือไหว้
ฟ้าคราม
ไม่เป็นไรหรอก//ไหว้รับ
ต้น
(ป่านนี้น้องเค้าจะยังไงนะ)//เดินออกไป
ยังไม่ปรากฏ
นี่ พักเที่ยงแล้วนะ//เข้าไปดึงเสื้อเพื่อน
ยังไม่ปรากฏ
นี่วิน อย่าไปดึงอย่างงั้น//เข้าไปห้ามแฝดตัวเอง
วิน
ก็เย่หลงอะดิ เอ้าแต่นั่งเหม่ออะ//ไม่ยอมปล่อย
วิน
ไม่ยอมลุกไปกินข้าวด้วย
เย่หลง
นี่หยุดดึงได้แล้ว//พยยามแกะมือเพื่อนออก
วิน
หยุดแล้วก็ได้//ปล่อยมือออก
เย่หลง
ป่ะ ไปกินข้าวกัน//ยิ้ม
และทั้งสามก็ได้เดินออกจากห้องไป
ครู
งั้นรีบไปกินข้าวได้แล้ว
มีป้าคนหนึ่งเดินมาทางเย่หลง
ป้ามิ้นท์
เย่หลงจ้ะ กลับบ้านกัน//มารับ
ป้ามิ้นท์
เย่หลงไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวนะ//เปิดประตู
เย่หลง
//ใส่เสื้อผ้า+เดินไปห้องครัว
เย่หลง
ป้าครับมีอะไรให้ผมช่วยมั้ย
ป้ามิ้นท์
ไม่มีจ้ะ //ยิ้มแล้วพูดต่อ
ป้ามิ้นท์
ต่อไปเรียกแม่ก็ได้นะ//หันหน้าไปยิ้มให้
หลังจากนั้นที่ทีั้งคู่กินข้าวเสร็จ
ได้มีเสียงคนพูดดังออกมาจากลำโพง
ครู
ประกาศ สัปดาห์หน้าจะการจัดงานกีฬาสีขึ้น
ครู
สัปดาห์หน้าจะการจัดงานกีฬาสีขึ้น
เด็กผู้ชาย
คราวที่แล้วสีฉันแพ้ คราวนี้จะชนะให้ได้//มุ่งมั่น
เด็กผู้หญิง
ฉันก็จะทำให้ได้เหมือนกัน
วิน
เย่หลงจะเข้าแข่งขันอะไร//เข้าไปถาม
เย่หลง
ยังไม่รู้เลย//ตอบหน้านิ่ง
วัน
ไม่รู้เหมือนกัน//สายหน้า
วัน
รอวันแข่งแล้วกัน//เสนอ
เย่หลง
ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดมาก//เห็นด้วย
วิน
นี่ ทำไมไม่รอกันเลย//เดินตามไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
