ดอกไม้สีเลือดของเล่านักล่า
บทที่1
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ยูเรียจ๊ะ
ยูเรีย
(สวัสดีค่ะ ฉันชื่อว่ายูเรีย โอซาวา ฉันเป็นสาวธรรมดาคนหนึ่งที่แม่คอยมีอะไรโดดเด่นมากยกเว้นแต่สีผมที่ได้มาจากผู้เป็นบิดา ที่แตกต่างกว่าชาวบ้านเขา)
ยูเรีย
(ตอนนี้คุณพ่อของฉันนั้นได้ไปอยู่ที่ต่างประเทศโดยมีฉันกับคุณแม่ที่คอยอยู่ที่นี่ พอสมัยเรียนบุญมีทุกๆปีละครั้งเขาจะอยู่ได้ใช่ไหมแค่ 1 สัปดาห์หรือ 2 สัปดาห์เท่านั้น )
ยูเรีย
(ฉันก็ไม่ได้ค่อยสนใจอะไรเขาหรอกนะเพราะฉันรู้ดีว่าคุณพ่อต้องเหนื่อยแค่ไหน)
ยูเรีย
(ส่วนคนนี้ที่เรียกฉันคือคุณแม่ของฉันมาเรีย โอซาวา ฉันนะกับคุณแม่จะชื่นเหมือนกันก็ตามแต่ฉันก็ชอบมันนะ!)
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไม่มีอะไรมากหรอกจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นี่ก็ใกล้จะสอบแล้วด้วยสู่ๆนะ
ยูเรีย
(คุณแม่ของฉันท่านเป็นคนที่ฉันรักที่สุด)
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แล้วก็นะนี่ไม่ไปมหาลัยหรอจ๊ะ?
ยูเรีย
จริงด้วย!//วิ่งออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เอออ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นังลูกคนนี้นะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
//เก็บของ
อาโออิ
ไปเข้าเรียนได้แล้วล่ะ
อาโออิ
มึงเลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว
ยูเรีย
(อาอิ กับ อาโออิ เป็นพี่น้องกันถึงทั้งสองสามไม่เหมือนกันหรือบุคลิกไม่เหมือนกันแต่อาโออิคือพี่ชายคนโตส่วนอาอิคือน้องคนเล็ก )
ยูเรีย
(ทั้งสองคือเพื่อนของฉันเป็นคนที่สนิทกันเลยทีเดียวของอาอิเป็นคนที่ทำให้กลุ่มของเรามีสีสัน ส่วนอาโออิจะคิดงวดเกี่ยวกับกระเทียมหรือหนังสือเขาก็คอยช่วยเหลือพวกเราอยู่ตลอดเวลาเกี่ยวกับเรื่องการเรียน )
ตัวประกอบ
ครู :นักเรียนจ๊ะ
ตัวประกอบ
นักเรียน : สวัสดีค่ะ/ครับ อาจารย์
ตัวประกอบ
ครู : วันนี้ไม่มีอะไรมากนอกจากว่าพรุ่งนี้เราจะสอบกัน
ตัวประกอบ
ครู : และวันนี้ครูก็ขอตัวปล่อยนักเรียนเลยจะทำอะไรก็ทำแต่พรุ่งนี่ต้องสอบให้ได้
ตัวประกอบ
นักเรียน1 : เข้าใจแล้วค่ะ
ตัวประกอบ
ครู : ถ้างั้นขอตัว //เดินออกไป
อาโออิ
ยังไงก็ต้องไปอ่านหนังสืออยู่ดีนะ
อาโออิ
ไม่ยักรู้ว่าจะคิดได้
ยูเรีย
ไปกันได้แล้วล่ะ //เดิน
อาอิ
ไม่ได้มานานยังเหมือนเดิมเลย
ยูเรีย
เห็นที่ไรก็ว้าวทุกที่
อาโออิ
ไปหาหนังสืออ่านกัน //เดิน
ยูเรีย
เริ่มจากอันนี่แล้วกัน
อาอิ
พอเสร็จจากนี้แล้วไปที่คาเฟ่กัน
อาอิ
ไปจองโต๊ะเลยเดียวเอามาให้
ยูเรีย
แล้วอาอิจำได้หรอว่าพวกเราจะเอาอะไร
อาโออิ
เห็นแบบนี้มันจำเก่งนะ
ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยครับ
ยูเรีย
คำว่าน้องของนายมันเป็นแบบไหนหรอ?
อาอิ
เอาดังโงะ วากาชิ ชาเขียว
ยูเรีย
ขอ โมจิซากุระ ไดฟูกุ ค่ะ
ตัวประกอบ
ค่ะ รอสักครู่นะคะ //เดินออกไป
ตัวประกอบ
นี่ครับดังโงะ กับวากาชิ และชาเขียว
ตัวประกอบ
นี้ของคุณผู้หญิงค่ะ //วาง
ตัวประกอบ
โมจิซากุระ กับไดฟูกุได้แล้วค่ะ
ตัวประกอบ
ถ้างั้นดิฉันขอตัว //เดินออกไป
อาอิ
ดังโงะ เขียวมาเชื่อมเข้ากันมากเลย แป้งดังโงะซึ่งนิ่มและนุ่มซะเหลือเกินชาเขียวก็ทำให้มันรู้สึกผ่อนคลายขึ้น ~
อาอิ
แล้ววากาชิ ก็มีกลิ่นหอมของผลไม้มากมายที่นำไปบ่อนแป้งก็ออกนุ่มนิ่มพอกินเข้าไปแต่รู้สึกถึงรสชาติหอมออกมาอย่างลงตัว
อาโออิ
( เอาแล้วการบรรยายขนมหวานออกมาจนได้สินะ)
ยูเรีย
โมจิซากุระ อร่อยจังเลยแป้งนุ่มได้กลิ่นหอมๆของดอกซากุระพร้อมกับไส้อ่อนๆแล้วมีกลิ่นปะปนของดอกไม้และผลไม้ที่ใส่ลงไป
ยูเรีย
ไดฟุกุ ก็อร่อยไส้ข้างในเป็นสตอเบอรี่และมีรสมากมายทั้งฟิล์มเนยและไส้ถั่วแดงแตงก็เข้ากันได้ลงตัวกับไส้เนื้อข้างในอีกด้วย
อาอิ
อันนี้เห็นด้วยอีกแรงเลยนะ
อาโออิ
( ฉันอยากให้สองคนนี้ไปเป็นคนบรรยายอาหารรสชาติอาหารมากเลย)
อาโออิ
บางอย่างพวกนายก็เล่นใหญ่เกินไปนะ
อาอิ
ไม่ได้เล่นใหญ่เกินไปสักหน่อย
ยูเรีย
เขาเรียกว่าบรรยายออกมาเป็นคำพูดต่างหากล่ะ
ยูเรีย
พวกเราน่ะบรรยายออกมาเป็นคำพูดเพื่อให้ทุกคนได้รู้ยังไงล่ะหรือไม่พวกเราก็สื่อออกมาจากใจจริงว่าอาหารของเขามันเป็นแบบไหน
อาโออิ
ยังไงก็แล้วแต่รีบๆกินเถอะ
ยูเรีย
ฉันควรจะเลือกอะไรไปให้ท่านแม่ดีล่ะ
อาอิ
สำหรับฉันเอาเป็น โมจิหยดน้ำไหม?
ยูเรีย
ก็เอาสิฉันอยากลงไปให้ท่านแม่กินของร้านนี้อยู่เหมือนกัน
อาอิ
ร้านนี้น่ะเปิดมาตั้งแต่รุ่นของบรรพบุรุษแล้วล่ะแล้วก็มีการปรับแต่งขึ้นเรื่อยๆ
อาอิ
ก็ตอนเด็กๆฉันมาที่นี่บ่อยจะตายฉันไม่ได้อยู่กับนายตลอดไปหรอกนะ
อาอิ
เพราะแบบนั้นฉันถึงรู้จักกับเจ้าของร้านแล้วคนรู้จักของที่นี่บ่อยด้วยล่ะแล้วเขาก็เล่าอะไรให้ฟังเยอะแยะมากมายเลยล่ะ
ยูเรีย
ฉันเองก็อยากฟังมั่งจัง
อาอิ
แต่ว่านะโทษของโทษที่นี่เขาบอกว่า
อาอิ
ตอนนี้แต่ก่อนแล้วไม่ใช่ร้านของมนุษย์หรือร้านขายถนนขนมทั่วไป
ยูเรีย
หมายความว่ายังไงน่ะ
อาอิ
ก็ไม่รู้สินะ~ ฉันจะบอกเธอทีหลังแล้วกัน
อาโออิ
รีบๆกินให้เสร็จแล้วออกไปกันได้แล้วล่ะ
อาโออิ
(ทำไมรู้สึกเหมือนตามอะไรไม่ทันเลยนี่เรารู้อะไรบ้างเนี่ย อาอินี่น้องกำลังปิดบังอะไร)
อาโออิ
(หรือเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระ)
อาอิ
(กำลังคิดสินะว่าฉันกำลังพูดเรื่องไร้สาระนะจะขอพูดไว้ก่อนเลยนะไม่สิต้องคิดไว้ก่อนว่ามันคือเรื่องจริง)
ยูเรีย
(ทำไมรู้สึกแปลกๆกับคำพูดของนายนะ อาอิ)
ยูเรีย
แล้วก็พนักงานค่ะดิฉันขอเอาโมจิหยดน้ำค่ะ
ตัวประกอบ
นี่ครับ// ยืน+รับ
อาโออิ
งั้นดูแลตนเองดีๆล่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
กลับมาแล้วหรอจ๊ะ
ยูเรีย
หนูซื่ออันนี้มาให้ //ยืน
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ขอบคุณจ๊ะ //รับ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไปอาบน้ำได้แล้วไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เอาอะไรมาให้นะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
//ยิ้ม
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เหมือนพ่อไม่มีผิดเลยนะยูเรีย
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
//เดิน
อาอิ
อาบน้ำเสร็จแล้วหรอถึงบ้านยัง
อาอิ
ที่บอกว่าไม่ใช่เป็นหลานของมนุษย์อะไรทำนองนั้นใช่ไหม
อาอิ
ออร่าบรรพบุรุษหรือทวดอะไรก็ตามของเขตนั้นเขาได้เล่าว่าตามจริงพี่นันมีมนุษย์อาศัยอยู่น้อยมากเลยทีเดียว
อาอิ
เพราะว่าจะมีเผ่าพันธุ์อยู่ 3 เผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดที่ไม่ค่อยได้ปรากฏตัวออกมา
ยูเรีย
แต่ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนเลยล่ะ
อาอิ
เดี๋ยวเล่าให้ฟังเลยแล้วกันนะ
อาอิ
ที่พวกเราทุกคนไม่รู้ก็คือมนุษย์ทุกคนมีแค่ไม่เกี่ยวกับคนเท่านั้นที่อยู่รอดจนมาถึงทุกวันนี้
อาอิ
แล้วคนๆนั้นก็คือบรรพบุรุษของเจ้าของร้านนั้นนั่นเอง
อาอิ
ใช่ฉันรู้ว่าเธอตกใจมากฉันเองก็ตกใจหลังจากที่รู้เรื่องราวนั้นมาบางส่วน
อาอิ
ฉันจะบอกแค่เธอแค่บางส่วนเท่านั้นมันอาจจะไม่ดีต่อเธอก็ได้
อาอิ
เผ่าพันธุ์ที่อยู่ในนั้นจะเป็นภูติ และปีศาจหรือ สัตว์เทพ
อาอิ
เผ่าพันธุ์ถึงจะมีแค่ 3 เผ่าพันธุ์แต่มันก็มีเผ่าพันธุ์ยิบย่อยเข้ามาที่นั่นเหมือนกันเผ่าพันธุ์ที่อยู่ในเมืองของพวกเราและย้ายไปที่อื่นหลังจากทีมมนุษย์เริ่มเข้ามา
อาอิ
ราชาคนใหม่ของพวกเขาข้าต้องการอยู่แบบสงบอย่างเป็นสุขแต่พอมีพวกมนุษย์เข้ามานานก็เลยทำให้พวกเขาต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น
อาอิ
เผ่าพันธุ์แรกคือเผ่าพันธุ์แวมไพร์ และหมาป่าและสัตว์อสูรและเทพไม่เสี่ยงตรงเรียกว่าสัตว์เทพมากกว่าที่คอยรักษาแผ่นดินแห่งนี้เอาไว้และพวกปีศาจ
อาอิ
ถึงคนอื่นจะบอกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระแต่ทำไมไม่ลองคิดอยู่ในมุมนึงล่ะว่าสิ่งต่างๆรอบตัวเรามันก็มีด่านที่มืดมนและมีสิ่งมีชีวิตมากมายที่พวกเราไม่รู้
อาอิ
มนุษย์นั้นก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือ?
ยูเรีย
มันก็จริงอย่างที่บอกนั่นแหละฉันพยายามจะตามแล้วนะ
อาอิ
งั้นหรอเธอนี่แปลกเหมือนกับฉันเลยนะ
ยูเรีย
แปลกตรงไหนกันล่ะพวกเราก็เป็นคนเป็นมนุษย์เหมือนกันนะ
อาอิ
นี่รู้ว่าได้ไหมทำไมทุกคนหรือพวกสิ่งนั้นถึงเรียกเราว่ามนุษย์
อาอิ
ตามจริงที่พวกเขาเรียกเราว่ามนุษย์ก็คือพวกเราเหมือนสัตว์หรือคนที่คอยเป็นรังแกสัตว์เล็กสัตว์น้อยใหญ่ยังไงล่ะ
อาอิ
แล้วพวกเขาก็คิดว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่าเราเป็นแค่เหยื่อเหมือนที่เราทำกับสัตว์เล็กสัตว์น้อยยังไงล่ะ
อาอิ
เหมือนพวกเราที่มีแต่บาปบางคนมีแต่บาปไม่มีสิ่งที่ดีๆเลย
อาอิ
นั่นเลยเรียกว่าเป็นมนุษย์
อาอิ
ส่วนคนมันก็เป็นแบบเดียวกันแค่เขาบอกว่ามีด้านที่สว่างเยอะกว่าและนึกคิดที่ดีกว่ายังไงล่ะ
อาอิ
แต่ยังไงความลับของเรื่องนี้ก็มีอีกเยอะเธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอก
อาอิ
เพราะอีกไม่นานเธอก็จะรู้เอง
ยูเรีย
มันหมายความว่ายังไงน่ะที่บอกว่าอีกไม่นานฉันจะรู้
อาอิ
ก็ไม่รู้สินะเซียนของฉันบอกแบบนั้นนี่นา
ยูเรีย
แล้วแต่นายหรือยังฉันไปนอนแล้ว
อาอิ
อย่าเพิ่งเล่นเกมน่ะไปนอนจริงๆนะไม่ใช่มานั่งเล่นเกม
บทที่2
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
มาแล้วหรอจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นี่ข่าวจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
กินดีๆก็ได้
ยูเรีย
หนูไปแล้วนะ //วิ่งออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
จริงเลยนะ
อาอิ
คงจะเล่นเกมอีกแล้วสิท่า
อาโออิ
ขึ้นไปได้แล้วหรอเดี๋ยวก็สอบแล้ว
ยูเรีย
ฉันอยากฟังอีกน่ะช่วยเล่าให้ฟังอีกได้ไหม
อาอิ
ชอบอะไรไอ้พวกนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ยูเรีย
ก็ตั้งแต่ที่เธอรักเท่าที่คาเฟ่ฉันก็ไปหาข้อมูลมาบางส่วนซึ่งปรากฏมันเคยมีอยู่จริง
ยูเรีย
ฉันก็อยากรู้อีกว่ามันมีอะไร
อาอิ
เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟังแต่ขอไม่บอกอะไรให้หมดแล้วกันนะพอบอกหมดเดี๋ยวมันก็ไม่สนุกสำหรับเธอน่ะสิ
ยูเรีย
นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันไม่เข้าใจสิ่งที่อาอิพูดแล้วนะ
ยูเรีย
นายชอบพูดอะไรเรื่องไอ้พวกนี้แบบลี้ลับตลอดเลยไม่ค่อยชอบเลย
อาโออิ
จะไปกันได้หรือยังดีกว่าใกล้เวลาแล้วนะ //เดิน
ตัวประกอบ
ครู : เริ่มสอบได้
ตัวประกอบ
ครู : ใครเสร็จแล้วเอามาส่ง
ยูเรีย
เราไปหาที่นั่งเล่นกัน
อาอิ
ชั่วโมงที่เหลือก็ไม่มีสอบแล้วคุณครูบอกว่าให้กลับไปบ้านได้นะ
อาอิ
นี่เราถามพวกเราหยุดแล้วพวกเราจะไปไหนกันต่อไหม
ยูเรีย
ฉันว่าฉันจะขอแม่ไปเที่ยวนะ
อาอิ
นายก็อยู่ที่บ้านตลอดไม่ใช่หรอ
อาโออิ
นายก็ด้วยไม่ใช่หรือไง
อาอิ
มีแค่เธอคนเดียวสินะที่ไป
ยูเรีย
อยากลองไปที่ประเทศอังกฤษหรือไหมอเมริกาน่ะ
อาอิ
ฉันมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับที่นั่นมากมายที่คุณเจ้าของคาเฟ่เคยเล่าให้ฟังนะ
ยูเรีย
เอาสิฉันอยากฟังอยู่พอดีเลย
อาโออิ
เอาที่จะไปนั่งฟังไปหาอะไรกินก่อนกันก่อนไหม
อาอิ
แม่รู้ว่าคำนี้ออกมาจากปากนายด้วย
อาโออิ
งั้นก็พูดได้นะฉันก็เหมือนพวกนายนั่นแหละ
ยูเรีย
ดีนะที่วันนี้ฉันไม่ค่อยหิวนะ
อาอิ
ฉันก็ด้วยงั้นนายก็ไปกินเองได้ใช่ไหมล่ะ
อาโออิ
ได้อยู่แล้วงั้นฉันไปละ//เดิน
ยูเรีย
งั้นเราไปที่สวนกันไหม
อาอิ
ช่างเป็นความคิดที่ดีเลยนี่เพื่อนรัก //เดิน
อาอิ
อันนี้ฉันขอพูดเลยนะในประเทศอังกฤษ
อาอิ
ฉันขอบอกเลยนะในตำนานเขาบอกว่ามีแวมไพร์อาศัยอยู่หรือพวกมนุษย์หมาป่าสิ่งลี้ลับธรรมชาติที่ไม่มีทางพิสูจน์ได้ยังไงล่ะ
ยูเรีย
แล้วเธอเชื่อได้ยังไงล่ะ
อาอิ
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันข้าจะขอบอกว่าในมิติที่เราอยู่นั้นมันไม่มีอะไรไม่แน่ไม่นอนหรอกนะมันอาจจะเกิดขึ้นจริงหรือมันอาจจะไม่เกิดขึ้นจริง
อาอิ
มันอาจจะมีจริงหรือมันอาจไม่มีจริงมนุษย์เราน่ะไม่ได้รู้ไปซะทุกอย่างหรอกนะ
อาอิ
โทษของผัวของคนเขาบอกว่าทั้งเจ้าที่มนุษย์ย้ายมาแล้วพวกผูกพันอื่นๆเขาก็หายตัวไปกันหมดแต่ที่แน่ๆเทียมมีและคอยได้ยินอยู่ก็ที่ประเทศที่เธอกำลังจะไปนั่นแหละ
อาอิ
ถึงเธอจะบอกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระแต่ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ
อาอิ
ถึงพวกมนุษย์หรือคนแบบพวกเราจะน่ากลัวแต่สิ่งมีชีวิตต่างๆก็น่ากลัวไม่แพ้กันเพราะเราอยู่แต่ในกรอบเพราะเราไม่รู้โลกภายนอก
อาอิ
ถึงนี่จะเป็นแค่โลกภายนอกแต่พวกเราไม่รู้แน่ชัดว่ายังมีอีกมากมายที่เรายังไม่รู้
ยูเรีย
มันก็จริงแบบที่นายบอกเลย
อาอิ
แล้วฉันขอรอตั้งนานอะไรให้ฟังอย่างหนึ่งได้ไหม
อาอิ
นี่มันไม่เร็วกว่าตำนานเขาเรียกว่าเป็นนิยายหรือเทพหรืออะไรที่พวกเขาแต่งกันสมัยโบราณมากกว่านะ
คำเตือน อันนี้อาจจะไม่มีอยู่ในชีวิตจริงอันนี้เราก็แค่ คิดเองแล้วตามมาสร้างจินตนาการของเราอาจจะมีความจริงเป็นบางส่วนที่อาจทุกคนจะไม่รู้ว่าในประวัติศาสตร์ยังไงก็ขอโทษด้วยที่มันผิดพลาดและอันนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
อาอิ
อันนี้มันเหมือนแบบเป็นนิยายมากกว่า
ยูเรีย
ยังไงถ้าเป็นเรื่องของเธอแล้วก็ฉันขอฟังดีกว่า
อาอิ
เคยได้ยินคำว่าดอกไม้สีเลือดไหม
อาอิ
ดอกไม้สีเลือดมันก็คือดอกกุหลาบหรือดอกไม้ที่มีคนตายอยู่จำนวนมากยังไงล่ะ
อาอิ
ดอกไม้ที่เปิดผ่านท่ามกลางของเลือดและซากศพมากมายทุกคนในนี้หรือคนปัจจุบันเขาเรียกว่าดอกฮิกังบานะและดอกไม้แห่งความรักและดอกไม้หางเรือก็คือดอกกุหลาบที่พวกเรารู้จักกันยังไงล่ะ
อาอิ
กระดาษตามความจริงถ้าแปลออกมาของสิ่งต่างๆของในโลกอื่นแล้วล่ะก็มันจะแปลว่าดอกไม้ที่เป็นเหยื่อของนักล่า
ยูเรีย
ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้นล่ะ
อาอิ
ดอกไม้ทุกดอกไม้ที่บอกไปยังไงล่ะดอกกุหลาบหมายถึงความรักหรือก็คือดอกไม้ที่เสื้อถึงให้ความรักและจะขอเจ้าของดอกไม้อีกอันหนึ่งคือดอกแห่งความตายซึ่งมันจะอยู่ใกล้ๆศพของคนๆนั้น
อาอิ
ดอกไม้น่ะมันจะเบ่งบานทุกๆครั้งดอกไม้บางชนิดก็มีภัยพิษอีกดอกนึงก็มีแหลมน้ำคุมอีกดอกนึงไม่มีอะไรเลยแต่กับน้องเสีย
อาอิ
มันก็เหมือนตัวตนของมนุษย์ทุกคนยังไงล่ะ
อาอิ
เนื้อลูกตื่นหรือในศตวรรดิอื่นหรือในโลกของพวกสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติเขาจะมองเราเป็นแค่เหยื่อและเขาคือโพราหรือไม่เราเป็นแค่คนรักและเขาเป็นผู้มอบความรักมันจะเป็นไปได้อะไรเหตุผล
อาอิ
แล้วขอบอกหน่อยนะยิ่งรักยิ่งเจ็บยิ่งรักยิ่งทำให้เราจมดิ่งกับความเจ็บปวดขึ้นเท่านั้น
อาอิ
ฉันรู้ว่าเธอคงงงเกี่ยวกับสิ่งนี้ดอกไม้สีเลือดมันคือตัวตนของมนุษย์เรานั่นเอง ก็แค่มันตีความหมายไปหลายความหมายยังไงล่ะ
อาอิ
ในประวัติศาสตร์ดอกไม้สีเลือดนั้นก็บ่งบอกได้ถึงความเจ็บปวดเหมือนกัน ดอกไม้ที่มีไว้ให้คนรักแต่ก็ช่วงชิงด้วยความเจ็บปวดที่ต้องสูญเสียไปเพราะคนที่รักเพราะเหยื่อที่ตนเองปรารถนาที่จะได้ครอบครอง
ยูเรีย
บางอย่างฉันก็สงสัยมาตลอดเลยนะ
ยูเรีย
ทำไมเธอถึงรู้เรื่องพวกนี้จังล่ะเหมือนเธอว่าเหมือนเธออยู่ในเหตุการณ์และพวกนี้ตลอดเลยมันเหมือนนี่คือตัวตนของเธอ
ยูเรีย
เหมือนเธอเล่าสิ่งไอ้พวกนี้ให้ฉันฟังเหมือนเธอกำลังเห็นฉันเป็นเหยื่อไม่สิเหมือนเธอกำลังหาเหยื่ออยู่
อาอิ
ถ้าเธอคิดแบบนั้นก็ได้นะฉันก็ไม่สนใจอะไรอยู่แล้วมันอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
อาอิ
เธอเองก็อยากรู้ไม่ใช่หรอซึ่งอย่างนั้นฉันก็ไม่ผิด
อาอิ
เคยได้ยินเรื่องเล่าอันนี้ไหม
อาอิ
เคยคิดว่าการอายเป็นดอกไม้มีจริงไหม
ยูเรีย
อาจจะมีจริงก็ได้แต่แค่เป็นคนส่วนน้อย
ยูเรีย
เพราะความรักที่เจ็บปวดมักจะทำให้เรานั้นทุกข์ทรมาน
อาอิ
เหมือนกับหญิงสาวคนนี้ //ดู
ยูเรีย
นี่ใครน่ะที่เธอเอามาให้ฉันดู
อาอิ
เธอมีชื่อว่า queen dear เธอเป็นราชินีแต่ต้องทุกคนรักหักหลัง
อาอิ
แต่เธอก็เจอคนรักครั้งใหม่แต่คนรักคนนั้นกลับไม่ได้รักเธอและไม่ได้รักสมบัติอะไรเธอยิ่งเศร้าโศกเสียใจ
อาอิ
เธอพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้รักไม่ให้หลงแต่สุดท้ายมันกลับทำให้เธอทรมานเธอยิ่งเป็นแบบนั้นเมื่อมีคำๆนึงพูดคำมาเธอก็เป็นดอกไม้และยิ่งทำให้เธอเจ็บเกี่ยวกับคำพูดนั้น
ยูเรีย
เห็นเขาบอกว่าถ้าผ่าตัดอาจจะไม่เกิดอะไรขึ้นหรืออาจจะหายเป็นปกติก็ได้
อาอิ
แต่เธอไม่อยากทำเธอไม่อยากสูญเสียคำว่าพยายามแล้วความรักไปถ้าเธอทำไปเธอก็จะไม่รู้สึกรักอีกเลยไม่รู้สึกแบบนี้อีกเลย
อาอิ
มันก็ดีแต่สำหรับเธอมันคือสิ่งที่เลวร้ายทุกคนไม่เหมือนกันหรอกนะที่จะเป็นแบบนี้
???
เล่าเรื่องไอ้พวกนี้จบหรือยัง
ยูเรีย
ถ้างั้นกลับไปบ้านกันเลยไหม
อาอิ
ฉันว่าฉันอยากกลับบ้านแล้วสิ
ยูเรีย
ฉันน่ะชอบกลับคนเดียวมากกว่าไม่เป็นไรหรอกแค่นี้สบายๆมาก
อาโออิ
ถ้าอย่างนั้นก็ดูแลตัวเองดีๆล่ะ
อาโออิ
นี่ก็อย่าสร้างปัญหาใดหรือเล่าเรื่องอะไรแปลกๆให้ยูเรียฟังไหมเนี่ย
อาอิ
ฉันไม่ได้เล่าอะไรแปลกๆหรอกนะ
อาอิ
เธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ฉันแค่เตือนเธอไว้แค่นั้นเอง
อาโออิ
แต่ยังไงความหวังดีของเธอก็เหมือนจะทำร้ายจิตใจ
อาอิ
และเรื่องเล่ามักจะมีปลายเหตุมาตลอดฉันรู้ และเรื่องเล่าที่ฉันจะเล่าให้เธอฟังมันยังไม่จบมันก็แค่เป็นส่วนหนึ่งเท่านั้น
อาอิ
ที่เหลือก็ให้เธอไปหาคำตอบเอาเองแล้วกัน
อาโออิ
บางทีฉันก็สงสัยนะว่าฉันมีนายเป็นน้องได้ยังไง
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อะไรหรอจ๊ะ
ยูเรีย
หนูขอไปประเทศอังกฤษได้ไหมคะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ได้สิจะ
ยูเรีย
ถ้าอย่างนั้นหนูขอไปพรุ่งนี้เลยได้ไหมหนูอยากจะไปเที่ยวที่นั่นแล้วรีบกลับมาหาแม่
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ได้สิ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่ไม่ว่าหรอกนะเพราะมันเป็นความปรารถนาของลูกหนี้
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไปอาบน้ำได้ล่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
...ไม่อยากให้ไปเลย
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แต่มันก็มาช่วยไม่ได้นี่นะเด็กๆก็ต้องโตกัน
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เอาล่ะไปทำอาหารดีกว่าเรา //เดิน
อาอิ
พรุ่งนี้เธอก็จะไปแล้วใช่ไหม
ยูเรีย
พรุ่งนี้ฉันจะไปประเทศอังกฤษนะ
ยูเรีย
เธอรู้ตลอดไม่ใช่หรออาอิ
อาอิ
พรุ่งนี้ฉันอาจจะไม่ได้ไปส่งเธอนะยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะแล้วกลับมาอย่างปลอดภัยนะ
ยูเรีย
เป็นความปรารถนาดีสินะ
อาโออิ
พรุ่งนี้จะไม่ไปส่งหรอจะอยู่แต่ในบ้าน?
อาอิ
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกพรุ่งนี้จะออกไปทำธุระหน้า
ยูเรีย
ไม่เป็นไรหรอกนายเองก็ไม่ต้องมาก็ได้นะอาโออิ
อาโออิ
แล้วแต่เธอแล้วกันเพราะยังไงฉันก็ขาดคำสั่งเธอไม่ได้อยู่แล้วด้วยก็พวกเราเป็นเพื่อนกันดีนะ
ยูเรีย
ฉันไปกินข้าวล่ะแม่เรียกลงไปแล้ว
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
นี่จ๊ะ
ยูเรีย
แล้วของคุณแม่ล่ะค่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่ไม่กินหรอ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
แม่กินมาแล้ว
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ถ้ากินเสร็จก็ไปไว้ที่เดิมล่ะแม่ไปพักผ่อนล่ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อย่ามัวแต่เล่นเกมน่ะเดี๋ยวก็ขึ้นเครื่องไม่ได้นะเครื่องตอนนี้ก็จะเป็นตอนเย็นๆวันนี้เลยนะแม่จัดเตรียมให้เรียบร้อยแล้ว
ยูเรีย
ทำไมมันไวกันจังล่ะคะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ไปไวๆอ่ะดีแล้วเพราะกว่าจะถึงที่นั่นก็อีกนานพอถึงที่นั่นก็เช้าได้ละ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
อือ //เดินออกไป
อาอิ
ไม่ได้ทำกินเองนานแค่ไหนแล้วนะ
อาอิ
เอาล่ะได้เวลาเริ่มบทเพลงบทใหม่แล้วจะแต่งเพลงแบบไหนดีนะ~
อาอิ
ผมรู้นะครับว่าคุณนายเป็นห่วงเธอน่ะแต่ยังไงก็ต้องปล่อยวางนะครับ
???
ฉันรู้ฉันรู้มาตลอดว่าเธอต้องไปแต่ว่านายเป็นคนเล่าเรื่องราวทั้งหมดไม่ใช่หรอ
อาอิ
ยังไงก็ตามก็ให้เธอใช้ชีวิตยังสุขสบายแล้วกลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีที่สุดแล้ว
???
น่ะสินะเหมือนที่สามีของฉันบอกเลย
อาอิ
อย่างนั้นหรอกครับดีใจแย่เลยนะครับที่รู้แบบนี้
???
แล้วอีกอย่างนะฉันก็อยากให้ยูเรียไปเรียนที่นั่นด้วยอันนี้ก็ไปถามสามีของฉันแล้วล่ะ
อาอิ
เขาคงจะไม่ตอบตกลงสินะ
อาอิ
ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปได้ก็แค่ให้เธอคนนั้นไปเที่ยวก็พอแล้วให้เธอได้มีความสุขเป็นของตัวเองให้เธอได้หลุดพ้นจากการที่คุณคอยตามเธอตลอดก็พอ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ยังไงก็ขอบคุณเธอมากล่ะอาอิ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เธอน่ะเป็นที่ปรึกษาที่ดีและเป็นหมอที่ดีเช่นเดียวกัน
อาอิ
ผมขอพูดว่าที่ปรึกษาพอได้แต่เป็นหมอผมไม่เอาหรอกนะครับ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ถ้างั้นฉันคงต้องไปแล้วล่ะ
อาอิ
บ่ายครับคุณมาเรีย โอซาว่า //ตัดสาย
อาอิ
ก็คุณแม่ของยูเรียซะไง
อาโออิ
นี่ทำขนมกินเองอีกแล้วใช่ไหม
อาโออิ
แล้วแต่ฉันไปล่ะ //ออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
เดินทางปลอดภัยและรักษาตัวให้ดีนะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
//มอง
บทที่3
ยูเรีย
ในที่สุดก็มาถึงสักที
ยูเรีย
เอาล่ะเราไปดูคอนโดที่แม่บอกดีกว่า
ตัวประกอบ
พนักงาน : สวัสดีค่ะ
ตัวประกอบ
พนักงาน : คุณใช้คุณยูเรีย โอซาวาใช้ไหมค่ะ
ตัวประกอบ
พนักงาน : มีคนซื้อให้แล้วค่ะ อยู่ชั้นสูงสุดค่ะ นี่ค่ะกุญแจ
ตัวประกอบ
พนักงาน :ไม่เป็นไรค่ะ... ดิฉันขอตัว//เดินออกไป
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
ถึงยังจ๊ะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
คงจะถึงตอน7 โมงสินะ
มาเรียโอซาวา //แม่อ.น
งั้นเที่ยวให้สนุกล่ะ
ยูเรีย
เอาล่ะตอนนี้ก็เป็นเวลา 7:30 ไปหาอะไรกินดีกว่า
ตัวประกอบ
แม่ค้า :เอาอะไรจ๊ะแม่หนู
???
หน้าตาคุณคู้นกับคนรู้จักนะครับ
ยูเรีย
(แรดคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินแฮะ)
ยูเรีย
ดิฉันชื่อว่า ยูเรีย ยูเรีย โอซาวา
ยูเรีย
เดี๋ยวนะคนที่เลือกฉันได้ก็มีแต่แรด!
แรด
ไหนมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะปกติไม่มาที่นี่ไม่ใช่หรอ
ยูเรีย
ก็แค่จะมาเที่ยวน่ะไม่มีอะไรหรอกคุณแม่ก็อนุญาตแล้วด้วย
แรด
ไม่นึกเลยว่าเธอจะกลับมาที่นี่จริงๆ
ยูเรีย
ก็แค่มาเที่ยวเฉยๆไม่ได้เข้ามาอยู่เป็นปีหรือเดือนเท่านั้นแหละ
แรด
น่าเสียนะหลังจากที่ฉันเห็นเธอก็ประมาณสักเธอจะขึ้นมหาลัยก็เท่านั้นเอง
ยูเรีย
(ใช่แล้วฉันเคยอยู่ประเทศอังกฤษมาก่อนและฉันก็ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น สิ่งนั้นก็คือที่อยู่ปัจจุบันของฉันคุณพ่อของฉันก็ทำงานที่นี่เหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะไปประเทศไหนอีกหรือเปล่า)
ยูเรีย
(ฉันไม่ค่อยได้ติดต่อท่านฉันก็เลยไม่รู้แต่คุณแม่ฉันเท่านั้นที่รู้เรื่องพวกนี้ดี)
แรด
ถ้าอย่างนั้นไปเดินเล่นกันหน่อยไหม
ยูเรีย
ก็เอาสิตอนนี้ฉันเพิ่งกลับมาทุกสิ่งทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปหมดเลยล่ะ
.
[....] ทางจิต
(....) ความคิด
ยูเรีย
แต่ที่นี่เท่านั้นที่ยังไม่เหมือนเดิมเลยสินะ
ยูเรีย
แล้วนายเรียนที่นี่เป็นยังไงบ้างล่ะ
แรด
ตอนนี้ฉันไม่ได้เรียนแล้วล่ะฉันออกมาทำงานตั้งนานแล้ว
แรด
ไม่ต้องตกตกใจหรอกอย่าบ๊อง
แรด
ฉันรู้ว่าเธออาจจะตกใจแต่ว่านะฉันทำงานเกี่ยวกับนักธุรกิจนะฉันก็เลยได้งานทำนะไม่ต้องสนใจเรื่องของฉันก็ได้
แรด
ฉันอยากฟังเรื่องของเธอมากกว่านะ
ยูเรีย
เจ้าของฉันก็ไม่มีอะไรหรอกนะฉันมีเพื่อนอยู่ 2 คนที่มหาวิทยาลัยน่ะ
แรด
เป็นชายหรือเป็นผู้หญิงล่ะ
ยูเรีย
อันนี้ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกันเพราะอีกคนนึงฉันแทบจะไม่รู้เลยพอทำตัวลี้ลับน่ะ
ยูเรีย
เพื่อนของฉันเหมือนจะเป็นพี่น้องกันน่ะคุณพี่ชื่ออาโออิคนน้องชื่ออาอิ
แรด
ชื่อขายกันจังนะถ้าจะให้เดาอาโออิคงจะเป็นผู้ชาย
แรด
ส่วนอาอิชายหรือหญิงกันแน่วะเนี่ย
ยูเรีย
แต่ว่าที่ไปถามเธอดูเธอบอกว่าฉันเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันนะไม่รู้สิฉันให้เธอดาวแล้วกัน
ยูเรีย
ก็นะนั้นเป็นนิสัยอาอินิ
ยูเรีย
อาโออิจะสุดคุ้มเรียบร้อยแล้วมีระเบียบและเป็นคนเจ้าระเบียบหรือเจ้ากินเจ้ากันทำอะไรอยู่ในระเบียบเราก็นอกกรอบเช่นเดียวกัน
ยูเรีย
ส่วน อาอิเป็นคนที่สนุกสนานแต่ก็มีความลับเยอะ และเธอชอบปิดบังหรือชอบพูดให้คนไปคิดกันเองหรือไม่ก็มีสิ่งลี้ลับที่เธอรู้แต่เธอก็ไม่บอกอะไรทำนองนั้นละมั้งเธอเป็นผู้แบบนี้
แรด
ที่เธอบอกว่าอาอิรู้สิ่งลี้ลับอะไรไอ้พวกนี้หรอ
ยูเรีย
แต่ว่าเพราะนิสัยของเธอคือเล่นก็เลยไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เธอพูดคือเรื่องจริงหรือเรื่องต่างกันแน่
ยูเรีย
ฉันนะอยากเจอนายมากเลยล่ะ //กอด
แรด
เธอนี่ยังเป็นเด็กไม่สิจะเป็นยัยบ๊องเหมือนเดิมเลยนะ
ยูเรีย
(ก็นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันยังไงล่ะ)
ยูเรีย
แล้วน้องนายเป็นยังไงบ้าง
แรด
ไอ้หมอนั่นมันก็เหมือนเดิมนั่นแหละ
แรด
แต่มันจะไม่เหมือนเดิมก็ตรงที่ว่าเพราะมันรู้ว่าเธอไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่นมันก็ร้องไห้ฟูมฟายใหญ่เลยว่าจะตามเธอไป
แรด
และยังบอกท่านพ่อให้ส่งมันไปเรียนที่เดียวกับเธอ
ยูเรีย
ตอนนี้ฉันไปก่อนดีกว่า
ยูเรีย
ไม่ล่ะฉันเกรงใจฉันชอบเดินไปคนเดียวรักคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะพรุ่งนี้มาเล่นด้วยกันอีกได้ไหม
ยูเรีย
พาฉันไปดูที่ต่างๆนะ
แรด
ได้สิได้อยู่แล้ว (เพื่อเธอได้แน่นอน)
แรด
(ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนภรรยาในอนาคตของฉันสาวๆคนสำคัญของฉัน)
???
[ฉันรู้นะว่าพี่กำลังคิดอะไรอยู่แต่เธอคนนั้นเป็นของฉันต่างหาก!]
แรด
[ขอโทษที...พวกเรามัวแต่แย่งกันตั้งนาน ฉันขี้เกียจมาแย่งกับนายแล้วนะทำเหมือนที่ท่านพ่อบอกดีไหมล่ะ?]
???
[ก็เอาสิคนอื่นๆก็ต้องอยากได้กันอยู่แล้วไม่ใช่หรอรวมถึงไอ้พวกนั้นด้วย]
ยูเรีย
ทำอันนี้ดีกว่า //เดินเข้าห้องครัว
ยูเรีย
แต่กูอยากกินอาหารประเทศนี้แต่ทำอาหารเกาหลีกับญี่ปุ่น
อาอิ
เพื่อนที่นั่นเป็นไงบ้างสวยไหมหรือเปลี่ยนแปลงไปแล้วจากเดิมที่มึงเคยมานะ
ยูเรีย
โคตรสวยและเปลี่ยนแปลงไปเลยมีที่หนึ่งที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงน่ะที่สวนสาธารณะ
อาอิ
ดีแล้วล่ะตามจริงอยากไปด้วยนะแต่กูขี้เกียจมาก
อาอิ
เป็นไงบ้างได้เจอเพื่อนเก่าหรือยังล่ะ
อาอิ
เป็นไงยังเหมือนเดิมไหมหรือเปลี่ยนไป
ยูเรีย
เปลี่ยนไปหมดเลยล่ะขอทำงานแล้วเขาไม่เรียนแล้วไปช่วยงานธุรกิจของพ่อหรือต้นตะโกนเขาหมดแล้วล่ะ
อาอิ
แล้วน้องมันทีแกเคยเล่าให้ฟังคือ
ยูเรีย
อันนี้ก็ไม่รู้สินะตามจริงจะไปเดินพวกเมืองน่ะแล้วค่อยพรุ่งนี้แล้วกันพรุ่งนี้จะเที่ยวให้เต็มที่เลย
อาอิ
ยังไงก็รักษาดูแลตัวเองให้ดีล่ะ
อาอิ
เพราะยังไงฉันก็เป็นห่วงเธออยู่แล้วนะ ว่าพวกเราห่วงเธอนะอาโออิก็เหมือนกัน
อาอิ
อยากรองฟังเรื่องเล่าตำนานดูไหม
ยูเรีย
ถ้าเป็นเรื่องอาอิ เล่าให้ฟังแล้วก็ต้องฟังอยู่แล้วสิไม่สิก็ต้องอ่านอยู่แล้ว
อาอิ
ฉันขอเล่าเรื่องเดิมแล้วกันนะ
ยูเรีย
ดอกไม้สีเลือดน่ะหรอ
ยูเรีย
ฉันรู้นะว่าเธออย่างเรายังไม่จบนะ
อาอิ
รู้อะไรไหมดอกไม้สีเลือดมันก็เหมือนเลือดของเรานั่นแหละ
อาอิ
สิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตต่างๆก็มักจะเห็นพวกเราเป็นเหยื่อหรือก็คือมนุษย์เหมือนที่เราทำกับพวกสัตว์เล็กๆเหมือนที่เรามองเขาเป็นเหยื่อยังไงล่ะ
ยูเรีย
ชีวิตต่างๆที่ไม่ใช่คนใช่ไหม
อาอิ
ยังไงเธอก็ดูแลรักษาตัวเองให้ดีล่ะ
อาอิ
ยังไงฉันก็ไม่ไว้ใจเพื่อนของเธอที่ชื่อว่าเเรดเลย
อาอิ
ฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคนที่เธอไว้ใจมองจะหักหลังเธอเสมอคนที่เธอไม่เคยพบหน้าก็เช่นเดียวกัน
อาอิ
ถึงฉันจะไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับในชีวิตเธอก็จริงแต่ฉันก็เป็นห่วงเธอเหมือนกันนะ
อาอิ
ยังไงก็ดูแลตัวเองให้ดีอย่าไปไว้ใจทุกคนล่ะฉันรู้ว่าพวกเราก็ไม่น่าไว้ใจเช่นเดียวกันแต่เธอเชื่อฉันสิฉันไม่เคยคิดจะหลอกเธอหรอกนะ
อาอิ
ฉันแค่พยายามเตือนเธอเท่านั้นเองเธอจะไม่ฟังก็ได้แต่ต้องรู้ว่าฉันเป็นห่วงนะ
ยูเรีย
ฉันเข้าใจจ้ะ ฉันจะจับเอาไว้
อาอิ
เราก็อย่าออกไปไหนมาไหนตอนกลางคืนล่ะรู้ไหมว่าตอนกลางคืนไหมมันไม่ปลอดภัย
ยูเรีย
รู้สิคุณแม่ฉันบอกมาตลอดและฉันก็ไม่เคยออกไปไหนมาไหนตอนกลางคืนเช่นเดียวกัน
ยูเรีย
และฉันก็ดูข่าวหน้าเพราะตอนกลางคืนปุ๊บก็จะมีเหตุร้ายเกิดขึ้นใช่ไหมล่ะ
อาอิ
ถูกต้องแล้วล่ะเธอนี่คิดได้ดีจริงๆ
ยูเรีย
ยังไงก็แล้วแต่ก็ต้องลองคิดดูเกี่ยวกับคำพูดของอาอิเท่านั้น
แรด
พรุ่งนี้จะไปเที่ยวที่ไหนล่ะจะให้ฉันไปรับไหม
ยูเรีย
ถ้าเสียน้ำมารับฉันที่คอนโด****
ยูเรีย
ได้ไหม?ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
แรด
ได้อยู่แล้วสิเดี๋ยวฉันจะรอเธอที่นั่นจะมาตอนกี่โมงล่ะ
แรด
ถ้าไปเที่ยวหรือเดินดูรอบๆเมืองเสร็จแล้วไปที่บ้านของฉันได้ไหม
ยูเรีย
ไปที่บ้านของนายน่ะหรอ
ยูเรีย
ทำยังไงดีล่ะปกติก็ไม่เคยไปบ้านของเเรดเลย
ยูเรีย
มันจะอันตรายไหมนะหรือก็แค่ไปกินข้าวเองอย่าคิดมาก
ยูเรีย
แต่ว่าคำของอาอิ มันสะท้อนเข้ามา
ยูเรีย
เราจะไปดีไหมนะหรือไม่ไปดีแต่ว่าถ้าไม่ไปก็เป็นการเสียมารยาท
ยูเรีย
ถ้าไปเราก็อาจตกอยู่ในอันตรายแต่ช่างเถอะไปตายเอาดาบหน้าแล้วกัน!
ยูเรีย
ถ้าอยู่แล้วสิยังไงก็ไปกินข้าวใช่ไหม
แรด
ไม่ได้บอกว่าไปกินข้าวแค่ไปบ้านของฉัน
ยูเรีย
มันก็ต้องคิดไว้ล่วงหน้าสิว่าถ้าจะไปหรือไปเที่ยวยังไงเราก็ต้องกินนะคะกันอยู่แล้วไม่ใช่หรอ
แรด
ฝันดีล่ะนี่ก็ 6 โมงเย็นแล้วด้วย
ยูเรีย
ฉันก็แค่นอนนอนเล่นหรือไม่ก็เล่นเกมเท่านั้นแหละไม่ต้องคิดมากฉันไม่ได้นอนจริงๆไม่ต้องฝันดีก็ได้
ยูเรีย
จบแชทที่ฉันฉันจะไปเล่นเกมต่อ
แรด
เธอมาเธอจะมาในวันพรุ่งนี้
???
ในที่สุดฉันก็จะได้เห็นเธอแล้วสินะ
แรด
ยังไงก็แล้วแต่เธอก็เป็นของพวกเราไม่ใช่หรอ
แรด
ไอ้เจ้าพวกนั้นไปไหนล่ะ
???
คงจะไม่ว่างอีกหลายปีเลยล่ะเห็นท่านพ่อบอกแบบนี้
แรด
ก็ช่วยไม่ได้พวกนั้นทำตัวเองชัดๆ
แรด
ขึ้นไปฆ่าคนตัดหน้าต่อตาเสื้อขนาดนั้น
???
ทำไมมันรู้สึกไม่ยุติธรรมยังไงไม่รู้
???
ก็พรุ่งนี้มีสิผมไม่ได้อยู่ที่นี่ 1 สัปดาห์เลยนะ
แรด
งั้นหรอยังไงก็เสียใจด้วยนะ
แรด
เอาล่ะฉันไปทำงานดีกว่า
???
งั้นผมไปเก็บของนะ //เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
